Semua Bab ย้อนเวลามาเป็นแม่ค้าผลไม้: Bab 201 - Bab 210

เหล่าขุนนางทั้งหลายพร้อมครอบครัวต่างอยากเข้าไปทักทายเหิงกั๋วกง เพียงแต่ตอนนี้ท่านกำลังอุ้มหลานชายและหลานสาวเอาไว้ในอ้อมแขนอยู่ พวกเขาจึงไม่กล้าเข้าไปรบกวนครอบครัวกั๋วกง แต่ละคนต่างทำได้เพียงยืนมองอยู่ห่าง ๆบรรดาฮูหยินและบุตรสาวที่เข้าร่วมงานครั้งนี้ต่างมองหยูฉิงเฉิงกับหยูฉิงหยางกันตาเป็นมัน หากบุตรีของพวกนางได้เข้าร่วมตระกูลหยูคงนับว่าพวกนางจะได้ขึ้นไปบนสรวงสวรรค์แล้ว ใครไม่รู้กันว่าจวนกั๋วกงกับตระกูลหยูผู้พันธ์กันมากเพียงใด น่าเสียดายที่ระหว่างเดินไปยังโต๊ะด้านหน้า เด็กหนุ่มทั้งสองไม่แม้แต่จะชายตาแลหญิงใดที่ยืนยิ้มส่งให้พวกเขาอย่างเขินอายเลยแม้แต่น้อย ยิ่งกับหยูฉิงเฉิงด้วยแล้ว เขายิ่งรู้สึกขนลุกแปลก ๆ จนถึงขั้นหวาดกลัวว่าพวกนางจะกระโจนเข้ามาหาพวกเขาแล้วให้รับผิดชอบอย่างหน้าด้าน ๆกระทั่งพวกเขาเดินไปถึงโต๊ะตระกูลหยูที่มีท่านปู่ ท่านย่า ท่านพ่อและท่านแม่นั่งรออยู่ พวกเขาก็นั่งพูดคุยกันเสียงเบาอย่างมีมารยาท ส่วนโต๊ะของจวนกั๋วกงนั้นมีเพียงเสียงหัวเราะคิกคักของเด็กชายหญิงทั้งสองที่ถุกท่านปู่ทวดหยอกล้ออยู่เท่านั

“กระหม่อมน้อมรับราชโองการ พะย่ะค่ะ” หยูฉิงเฉิงรับราชโองการจากหวางกงกง“เอ่อ พระคู่หมั้นแน่ใจนะขอรับว่าจะไม่คัดค้านราชโองการนี้”“แน่นอนว่าข้าไม่คัดค้านขอรับ ขอท่านกงกงวางใจเถิด อีกทั้งตอนนี้ข้าและองค์หญิงยังเด็กอยู่ อีกหลายปีกว่าที่ข้ากับองค์หญิงจะได้เข้าพิธีแต่งงาน ระหว่างนี้ข้ากับนางจะได้เรียนรู้นิสัยใจคอกันบ้างอย่างไรเล่าขอรับ”“เฮ้อ ข้าน้อยได้ยินเช่นนี้ก็ค่อยวางใจหน่อย ข้าคิดว่าพระคู่หมั้นจะไม่ยอมรับหมั้นจากฝ่าบาทน่ะสิขอรับ”“ข้าจะกล้าขัดราชโองการได้อย่างไรเล่าท่านกงกง ในเมื่อฝ่าบาทเชื่อใจและอยากให้ข้าหมั้นกับองค์หญิง ข้าก็จะทำหน้าที่พระคู่หมั้นให้ดีที่สุดขอรับ เพื่อไม่ให้เสื่อมเสียชื่อเสียงขององค์หญิง”หลังจากสนทนากันไม่นาน หวางกงกงก็ขอตัวกลับไปรายงานฝ่าบาทที่วังว่าพระคู่หมั้นขององค์หญิงหมิงจูนั้นรับราชโองการอย่างไม่อิดออด แถมยังสัญญาว่าจะไม่ทำให้ราชวงศ์เสื่อมเส

สามวันต่อมา ขบวนขุนนางจำนวนมากมารวมกันที่หน้าพระราชวังเพื่อรอให้ฝ่าบาทอวยพรสำหรับการเดินทางไกลไปทำงานให้เสร็จตามแผนงานในครั้งนี้หยูฉิงเฉิงที่มีหน้าที่ตรวจสอบการทำงานของทุกกลุ่มลงจากรถม้ามารอรับพระบัญชาจากฝ่าบาทตามธรรมเนียม เขามีองครักษ์จวนกั๋วกงติดตามมาเพียงสิบคนเท่านั้น เนื่องจากจะต้องเดินทางไปตรวจสอบหลายแห่ง หยูฉิงเฉิงจึงเลือกที่จะนำคนไปไม่มากนักเพื่อความรวดเร็วในการเดินทางเมื่อขุนนางทุกคนยืนเรียงแถวกันอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยแล้ว หวางกงกงก็ประกาศให้ฮ่องเต้กล่าวให้โอวาสแก่ขุนนางที่กำลังจะไปทำหน้าที่เพื่อพัฒนาบ้านเมืองตามแผนการที่ได้จัดเตรียมเอาไว้ก่อนหน้าแล้ว“การเดินทางครั้งนี้คงต้องลำบากพวกเจ้าแล้ว หากขาดเหลือสิ่งใดก็ให้เจ้าเมืองต่างๆ ช่วยเหลือ ข้าให้ราชโองการกับพวกเจ้าเพื่อขอความร่วมมือจากเจ้าเมืองทุกเมืองไปแล้ว จงใช้มันให้เป็นประโยชน์ และอย่าลืมส่งรายงานมาให้ข้าทราบทุกเดือนว่าพวกเจ้าทำสิ่งใดกันไปบ้างแล้ว ถึงแม้การเดินทางครั้งนี้อาจจะยาวนานไปสักหน่อย

หวางกงกงเดินทางไปประกาศราชโองการยังจวนกั๋วกง ทุกคนต่างแปลกใจที่ฮ่องเต้จะให้เหิงกั๋วกงเดินทางไกลไปยังแคว้นหนาน อีกทั้งยังมีหยูจิ่นเซิงที่เดินทางไปด้วยอีกคนหนึ่ง หลังจากรับราชโองการเสร็จแล้ว ทุกคนจึงมานั่งคุยกันในห้องโถงรับแขกของจวนกั๋วกง“ท่านปู่ ท่านอายุมากแล้วนะเจ้าคะ การเดินทางไปยังแคว้นอื่นก็ยิ่งจะอันตราย”“นั่นสิเจ้าคะ ท่านพี่เองก็เช่นเดียวกัน แล้วนี่ให้พวกท่านเดินทางกันแค่สองคนกับทหารเพียงห้าพันนายเท่านั้น ถ้าเกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิดขึ้นมาเล่าเจ้าคะ” เฉียนหลานเป็นห่วงเหิงกั๋วกงกับสามีตนเอง“ไฮ้! พวกเจ้าไม่ต้องกังวลมากนักหรอกน่า อย่าลืมว่าข้ามีพลังปราณแกร่งกล้าที่สุดในแคว้นหมิงแล้ว อีกทั้งหยูจิ่นเซิงก็ฝีมือไม่ด้อยไปกว่าข้าเช่นกัน หากเกิดเหตุการณ์ไม่ดีจริง ๆ พวกเราสองคนสามารถตีฝ่าออกมาจากแคว้นหนานได้อย่างปลอดภัยแน่นอน เรื่องนี้พวกเจ้าวางใจเถอะ”คนอื่น ๆ ได้แต่หันมองกันด้วยความเป็นห่วง เด็กแฝดทั้งสองไม่รู้ว่าตอนนี้พวก

คืนนั้นเหิงกั๋วกงวางแผนกับฮ่องเต้แคว้นหนานจนดึกดื่น และนัดแนะกันทำการแลกเปลี่ยนสัญญาการซื้อขายสินค้าที่เป็นประโยชน์ต่อทั้งสองแคว้นในวันพรุ่งนี้ หากว่ามหาเสนาบดีเฉียนขัดขวางการร่วมมือกัน ฮ่องเต้แคว้นหนานจะสั่งทหารให้จับกุมเสนาบดีเฉียนที่คิดจะก่อกบฏด้วยการขัดขวางการพัฒนาแคว้นหนานที่พระองค์ทรงปกครองอยู่ รวมถึงขุนนางที่เข้าร่วมกับเสนาบดีเฉียนซึ่งมีมากกว่าครึ่งก็จะถูกจับกุมและยึดทรัพย์ด้วยหยูจิ่นเซิงจะเป็นผู้ควบคุมทหารทั้งห้าพันนายแบ่งออกเป็นหลายกลุ่มเพื่อล้อมจวนขุนนางเลวพวกนี้เอาไว้แทนทหารในแคว้นหนานที่พวกเขาไม่รู้ว่าใครอยู่ฝ่ายมหาเสนาบดีเฉียนกันบ้าง ส่วนองครักษ์ของฮ่องเต้ตอนนี้คัดเลือกมาได้แล้วว่ามีใครบ้างที่ยังจงรักภักดีต่อพระองค์อยู่และอยากเห็นแคว้นหนานพัฒนาไปในทางที่ดีเหมือนดั่งแคว้นหมิงที่ใหญ่กว่าแคว้นพวกเขาถึงสี่เท่าในระหว่างการประชุมในท้องพระโรงวันต่อมา เหิงกั๋วกงเดินทางมากับองครักษ์เพียงสองคนเพื่อเข้าร่วมและเสนอเรื่องความร่วมมือเป็นพันธมิตรในการพัฒนาบ้านเมืองร่วมกัน แต่ขณะที่เหิงกั๋วกงกำลังอธิบายถึงข้อ