[คิมหันต์]“เกวลิน” ผมลองเอ่ยเรียกชื่อคนตัวเล็กตรงหน้าเบาๆ เพื่อเช็คดูว่าเธอตื่นรึยัง“อืมม~” เสียงละเมอพึมพำที่ดังออกมาของคนตัวเล็กตรงหน้า คงจะเป็นสิ่งที่ยืนยันได้ดีว่าเธอยังหลับอยู่สินะ ความจริงผมตื่นมาได้สักพักแล้วล่ะ แต่ยังไม่ได้ลุกออกไปไหน เพราะกำลังเพลิดเพลินกับการนั่งมองหน้าเกวลินที่นอนหลับตาพริ้มไม่ได้สติอยู่ข้างๆ“หึ! คงจะเหนื่อยมากเลยสินะ” เราเพิ่งจะได้นอนกันเมื่อห้าชั่วโมงก่อนเอง เพราะฉะนั้น…ฉันจะอนุญาตให้เธอนอนต่อก็แล้วกันนะเกวลินฟึ่บ!! ผมเอื้อมมือไปปัดป่ายเส้นผมที่ปรกหน้าคนตัวเล็กออกไปให้พ้น ผมเพิ่งรู้นะว่าหน้าเกวลินเล็กเท่าฝ่ามือผมเท่านั้นเอง ร่างกายส่วนอื่นก็ขนาดพอดีมือ อุ้มง่ายดี แต่ก็มีอยู่ส่วนหนึ่ง…ส่วนที่ฝังตัวอยู่ใต้ผ้าห่มตอนนี้ ที่ดูเหมือนจะใหญ่ล้นมือเกินตัวไปหน่อย หึ! แต่นั่นมันก็เต็มไม้เต็มมือ น่าพอใจมากเลยล่ะพอได้มองคนตัวเล็กใกล้ๆแบบนี้แล้ว มันทำให้ผมได้เห็นร่องรอยบนตัวเกวลินที่ผมทำไว้เมื่อคืนชัดขึ้นด้วย บนร่างของคนตัวเล็กที่นอนไม่ได้สติ มีรอยแดงจ้ำๆตามร่างกายเต็มไปหมด โดยเฉพาะตรงคอขาวระหงของเธอ “นี่ฉัน…ทำแรงไปรึเปล่านะ?” แม้จะดูเป็นแบบนั้น แต่เมื่อคืนเธอเอ
Terakhir Diperbarui : 2025-05-16
