Semua Bab Mr.Ray แผนกลรักของนายตัวแสบ: Bab 61 - Bab 70

“แล้ว..นี้จะหมั้นหมายกันวันไหนล่ะฮึตาเรย์” ยายเล่นเปลี่ยนบทสนทนาอีกแล้ว และเป็นบทที่ทำเอาฉันตกใจ ตาโต “ยายยยย~!!!” ฉันลากเสียงยาว “...รินยังเรียนอยู่นะคะ!” ฉันรีบปฏิเสธ หลังสิ้นประโยค อีตาพี่เรย์ที่นั่งข้างๆ จับมือฉันแล้วนำไปไว้ที่หน้าท้องตัวเองที่มีโต๊ะบังอยู่ พร้อมกับพูดในสิ่งที่ตรงข้ามกับฉันทันที “เรียนยังไม่จบก็หมั้นได้นี้ครับ จบแล้วก็แต่งเลยไง” เขามองหน้าฉัน “...ใช่ไหมครับยาย รีบหมั้นหมาย ผู้ใหญ่จะได้สบายใจ” อีตาพี่เรย์มองไปยังตัวช่วยในเรื่องนี้ “เออ…ใช่ เรย์พูดถูก” ยายยยย .... เข้าข้างเขาขนาดนี้ ไม่รับเป็นลูกไปเลยล่ะค่ะ!!! “แต่ว่า … ” ฉันที่ยังพูดไม่จบ อีตาพี่เรย์แย่งฉันพูดทันควัน “ยาย หาฤกษ์ให้ผมด้วยนะครับ ผมรีบ ... พี่จะสามสิบแล้วนะ ให้พี่รีบหน่อยเถอะ” ฉันที่ได้แต่เบะปากมองบน ก็แล้วแต่!! มองคนที่นั่งข้างๆ ที่ยิ้มให้ฉันบางๆ “ช่วยไม่ได้ ใครใช้ให้เกิดก่อนรินล่ะคะ!” ฉันยักไหล่ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ แต่ก็หันไปเจอสายตาพิฆาตของคุณยายเข้าให้ ฉันเลยส่งยิ้มแหยๆ ให้คุณยาย หลังจากคุยเรื่องที่ฉันไม่ค่อยยินยอม แต่ก็ต้องยอมเพราะคุณยายนั่นแหละ เย็นนี้ อีตาพ

ร้านอาหาร กลางเมือง@Darin “ใครจะเชื่อวะ กูเห็นมึงเลี้ยงยัยรินตีนเท่าฝาหอย โตมามึงจะกล้า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ... กูไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆ ว่าพวกแกสองคนจะกลายมาเป็นแฟนกัน” พี่มิลลูกพี่ลูกน้องฉัน มองฉันสลับไปมากับมองอีพี่เรย์ “มึงจะไม่เชื่อได้ไง นี่กูก็พามายืนยันแล้วนี่ไง” อีตาพี่เรย์กุมมือฉัน ยกขึ้นยืนยัน “พอเลยค่ะ ... พี่เรย์ พี่นิลเขาแซวเฉยๆ” ฉันก็อายเป็นนะ “เออๆ กูเชื่อๆ ยังไงกูก็ยินดีกับแก่ด้วยวะไอ้เรย์ ...” พี่นิลเว้นวรรคหลังจากเหมือนอวยพรพี่เรย์ไป “แต่ ... พี่เสียใจกับเราด้วยนะรินที่ได้ไอ้เรย์มันเป็นแฟนนะ!” พี่นิลข้างหลังปาระเบิดใส่พี่เรย์ โดยหันหน้ามาทางฉัน พร้อมกับทำหน้าทำตาเหมือนฉันกำลังเจอกับขุมนรกอะไรประมาณนั้น เพื่อนพี่เรย์แต่ละคนนี้มันเหมือนกันหมดเลยหรือไง ... เฮ้ย~ ถึงแม้ฉันจะเป็นลูกพี่ลูกน้องกับพี่นิลก็เถอะนะ แต่ด้วยอายุของเราที่ห่างกันมาก ที่บอกว่าห่างกันมาก นั้นก็เพราะพวกเขาสองคนเกิดปีเดียวกันไงล่ะ พูดตามตรง แก่พอกันนั้นล่ะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฉันก็ไม่ได้สนิทกับพี่นิลจนรู้ว่าเขามีนิสัยอย่างไร พอมาเจอวันนี้ถึงได้เข้าใจ มิน่า ถึงได้เป็นเพื่อนกับอี

ฉันพาอีตาพี่เรย์มาที่ห้องส่วนตัวของฉันที่อยู่ชั้น 2 ของบ้าน เขาวางกระเป๋าลงที่เตียง จากนั้นก็เดินสำรวจห้องฉัน โดยเริ่มจากชั้นวางของที่อยู่ฝังหัวเตียง สำรวจรูปภาพที่วางเรียงราย หยิบรูปที่ฉันถ่ายกับครอบครัวมาดู จากนั้นวางลง รูปที่ฉันถ่ายตอนเป็นเด็กมัธยมปลายกับเพื่อนๆ เขาหันมองฉันที มองรูปไปที่ โดยเฉพาะรูปถ่ายตอนฉันเป็นเด็กกะโปโล เขายืนจ้องฉัน และจ้องรูปเหล่านั้น “จะมองอะไรหนักหนาคะ!!?” ฉันบ่นอุบ ก็เล่นจ้องขนาดนั้น แถมไม่ยอมพูดอะไร ไม่รู้จะมองอะไรหนักหนา ไม่เคยเห็นคนสวยหรือไง!!! “พี่ก็กำลังดูอยู่ครับ เราบอกพี่เองให้พี่ดูอย่างเดียวหรือจะให้พี่ทำอย่างอื่นด้วย” คำตอบที่ยังคงวกกลับมาที่เรื่องหื่นของเขา “อือ ... ตอนนี้พี่ดูหมดแล้ว เราลงไปข้างล่างกันเถอะครับ” อีกตาพี่เรย์ทำเอาฉันตาค้าง เขาเป็นคนชวนฉันออกจากห้อง มันเกินความคาดหมายของฉัน ฉันนึกว่าเขาจะ .... ฉันที่ยื่นบื้อ นิ่ง มองเขาด้วยความไม่เชื่อ “ทำไมครับ ไม่อยากลง ... หรือจะ ... ” เขาก้าวสามขุมเข้าหาฉันด้วยสายตาร้าย เจ้าเล่ห์ และหื่นในที “อะ ไปค่ะ ลงไปข้างล่างค่ะ” หลังจากได้ยินประโยคนี้ ฉันก็ลากแขนของเขาออ

CONDO Ray@Ray “ไม่ไหวจริงหรือ?” ผมถามคนที่ผมกำลังนอนกอดอยู่ แต่ผมไม่รอคำตอบจากเธอหรอก ผมจับกดและระดมจูบทันที ร่างกายของเธอตอบสนองผมอย่างว่าง่าย “ฮึฮึฮึ ... บอกไม่ไหว แต่ก็ให้ … ชอบก็บอก” ผมกระซิบข้างหูคนที่บอกอย่าง แต่ชอบให้ทำอีกอย่าง ผมกับดารินหมั้นหมายกันมาปีหนึ่งแล้ว ผมนอนกับเธอทุกวันไม่มีเบื่อเลย ด้วยตัวผมเองที่เป็นคนมีความต้องการทางเพศสูง แต่เฉพาะกับเธอเท่านั้นนะ คนอื่นทำของผมขึ้นอยาก ที่หากเป็นเธอมันแทบขึ้นตลอดเวลา วันนี้ผมมีของท่าเล่นใหม่ๆ มาสนองความต้องการให้ได้ถึงสวรรค์ชั้นเก้าเชียวละ ผมจับเธอนอนหงายหลังจากถอดเสื้อผ้าออกจากเรื่องร่างที่ดูจะเต็มไม้เต็มมือผม ผมชอบหุ่นนี้ของเธอจัง มันเต็มไปหมด นุ่มนิ่มชวนสัมผัส ผมใช้เสื้อของเธอที่ถอดออก มัดไปที่ข้อมือของเธอทั้งสอง พร้อมยกขึ้นเหนือหัว “พี่เรย์! … จะทำอะไรริน” เสียงร้องถามด้วยแววตาตกใจ จุ๊บ ... ผมจูบปลอบที่ริมฝีปาก “ไม่มีอะไรคราบ พี่แค่อยากเล่นอะไรใหม่ๆ รับรองไม่อันตราย ไม่เจ็บด้วย มีแต่ความสุขที่พี่จะมอบให้ริน” “จริง!?” เธอยังคงย้ำสิ่งที่ผมพูด “เชื่อพี่” ผมจะทำอันตรายเมียรัก

“แล้วปีใหม่นี้พวกมึงจะไปทะเลบ้านกูไหม ว่าไงเหมยไม่อยากไปเล่นน้ำทะเลบ้างเหรอเพื่อน?” ยัยแพรวหันไปหาเหมย และหันมาถามฉัน “แล้วมึงล่ะ พี่เรย์พามึงไปเที่ยวไหมวะ ... หากไม่มีที่ไป ไปเที่ยวบ้านกูไหม?” ยัยแพรวเปลี่ยนบทสนทนา หาเพื่อนเที่ยว นี้ก็จะปีใหม่แล้ว อีก 2 อาทิตย์เอง ฉันกับพี่เรย์ยังไม่มีเพลนไปไหนเลย เพราะช่วงเทศกาลคลับพี่เรย์คนเน้น และงานของเขาก็คงรัดตัว “ปีใหม่ฉันคงไม่ได้ไปไหน พี่เรย์งานเยอะ ต้องหลังปีใหม่ถึงจะว่าง” ฉันตอบตามความจริง “อือ ก็จริงของมึง มีผัวทำงานด้านนี้ก็ช่วยไม่ได้นะมึง” ยัยแพรวเสียดสีความที่ฉันมีแฟน “พวกแกก็มาเที่ยวคลับพี่เรย์แทนสิ” ฉันหาลูกค้าซะเลย “แกเลี้ยงไหมล่ะ พวกฉันยังเป็นเด็กนักศึกษาอยู่เลยนะ” ยัยเหมยแอบทำเป็นยาจก “หากมึงไม่มีเงิน กูก็ไม่มีมีแล้ว ยัยเศรษฐีไร่อ้อย” ฉันแดกดันเหมย “มึงก็ด้วยยัยแพรว บ้านมึงรวยกว่ากูอีก ทั้งโรงแรม ห้องเช่าแถวกะทู้ หากพวกมึงไม่รวยแล้วใครจะรวยวะ” ฉันแดกดันรอบสอบไปที่เพื่อนทั้งสอง “เอ่อๆ ปีใหม่พวกกูไปฉลองที่ร้านพี่เรย์มึงก็ได้” ความมีเหตุผลของฉันย่อมชนะ ฉันยิ้มหน้าบาน ได้ลูกค้ามาเพิ่ม “