All Chapters of เล่ห์รักเจ้าชายอสูร: Chapter 31 - Chapter 40

อีกแล้ว...สตรีเลือดผสมทำให้เขาไขว้เขวอีกแล้วเธอทำให้เขาไขว้เขวจากทุกสิ่งทุกอย่างจนเผลอเดินตรงมาหาทั้งๆ ที่ไม่มีเรื่องคุย แล้วก็ทำให้เขาที่ผ่านโลกมาไม่น้อยเกิดนึกอะไรไม่ออกจนต้องยกเรื่องท่านหญิงคนโตของคฤหาสน์มาพูด จากนั้นก็ดึงให้เธออยู่ใกล้ๆ ด้วยการขอร้องแกมบังคับให้ช่วยนำทางแบบนี้ไร้สาระสิ้นดี ไซรัสถอนหายใจอย่างหนักหน่วง อดตำหนิตัวเองไม่ได้ ที่รู้ทั้งรู้ว่าไม่ควรเสียเวลาสนใจเรื่องนอกเหนือเป้าหมาย และรู้ทั้งรู้ว่าควรจะวางตัวเป็นมิตรกับเธอกว่านี้ ควรจะปฏิบัติตัวดีต่อเธอเหมือนที่ปฏิบัติต่อคนอื่นๆ เพื่อให้ทำงานของตัวเองได้อย่างราบรื่น แต่เขากลับโดนประกายชวนฝันซ่อนร้ายในตาเธอปลุกความรู้สึกอยากเอาชนะจนเผลอเข้าใกล้ด้วยท่าทีชวนหาเรื่องผู้หญิงคนนี้ทำให้เขาสูญเสียความเยือกเย็นน่าขันสิ้นดี ชีวิตเขาเจอผู้หญิงมาตั้งไม่รู้เท่าไหร่ อย่างท่านหญิงกุหลาบทะเลทรายวัยแรกแย้มดอกนี้น่ะ ก็แค่จัดว่างดงามทรงเสน่ห์ ในสังคมเวเนเซียท่านหญิงรายนี้อาจจะเป็นหญิงสาวเต็มตัว อยู่ในช่วงวัยที่เหมาะสมจะออกเรือน สัดส่วนอุปนิสัยเองก็ดูเป็นผู้ใหญ่เสียยิ่งกว่

“เป็นความจริง” ท่านเจ้ากรมการเมืองบอกตามตรง “ผมเอะใจเรื่องคุณครั้งแรกตอนตรวจตราสำมะโนประชากรและการถือครองสิทธิ์ในอสังหาริมทรัพย์ อย่าเข้าใจผิดไป ผมไม่ได้เพ่งเล็งคุณ ทั้งหมดนี้เป็นงาน เป็นแค่การสำรวจตรวจตราตามปกติเท่านั้น”“ครับ” ไซรัสรับคำสั้นๆ แล้วปล่อยให้ขุนนางสูงวัยเอ่ยต่อไป“ชาวเมืองแต่ละคน โดยเฉพาะกลุ่มคนที่มีเงินถุงเงินถังล้วนมีที่มา...แม้จะมีกลุ่มที่ค้าขายจนร่ำรวยแล้วย้ายถิ่นฐานเข้ามาทำการค้า แต่ถ้าลองตรวจสอบที่มาที่ไปก็จะรู้ ว่าก่อนหน้านี้ คนพวกนั้นทำอะไร เคยอยู่ที่ไหนมาก่อน”“ผมคงโกหกคุณไม่ได้จริงๆ” เป็นครั้งแรกที่ไซรัสยิ้มออกมาจากใจ“คุณไม่ใช่ชนชั้นสูง แล้วก็ไม่ได้มาจากอาณาจักรอัสกันด์อย่างแน่นอน”“ครับ ถูกต้องตามนั้น” พ่อค้าหนุ่มวางแก้วชาแล้วเริ่มเล่าประวัติตัวเองอย่างรวบรัด "ผมไม่ใช่ชนชั้นสูงของอาณาจักรนี้และไม่ได้มาจากอัสกันด์...ช่วงราวหนึ่งเดือนก่อน ผมยังเป็นแค่คนไร้หลักแหล่ง เที่ยวเดินเตร่ในเมืองหลวงไปพร้อมๆ กลุ่มอันธพาลที่พัฒนามาจากกลุ่มเด็กไร้บ้านข้

เป็นเวลากว่าสามวันแล้ว ที่อัยน์นาสังเกตเห็นว่าบิดาดูเงียบขรึมขึ้นจนน่าตกใจทีแรกเธอคิดว่าท่านเจ้ากรมการเมืองอาจเคร่งเครียดเพราะโดนท่านผู้หญิงพาญาติๆ มาพูดจากดดันถากถาง ทวงถามเรื่องที่เคยลั่นวาจาไว้ว่า ‘จะไม่ยกย่องลูกนอกสมรสและมารดานางออกหน้าออกตา’ แต่คำบอกเล่าจากปากสาวใช้ ทำให้ท่านหญิงไร้สกุลแน่ใจ ว่านายใหญ่ของคฤหาสน์ไม่ได้แปลกไปเพราะเรื่องเธอ แต่เป็นเพราะบางเรื่องที่พ่อค้าชื่อไซรัสพกพามาที่นี่ไซรัส...พ่อค้าที่ดูเหมือนจะมีอคติกับ ‘ท่านหญิงกุหลาบทะเลทราย’“จริงๆ นะคะ คุณหนู ทีแรกคุณท่านยังดีๆ อยู่ ตอนญาติๆ ท่านผู้หญิงกลับออกไป ท่านยังหัวเราะ บ่นติดตลกว่าท่านผู้หญิงช่างไม่ลดราวาศอกบ้างเลย” สาวใช้ที่อัยน์นาจำได้ว่าเดินผ่านมาเจอเธอกับพ่อค้าประวัติน่าสงสัยโดยบังเอิญ ยังคงพยายามยืนยันให้เธอสบายใจ ว่าไม่ได้เป็นต้นเหตุให้ขุนนางสูงวัยเอาแต่จมอยู่กับความคิดตัวเอง ไม่พูดไม่จากับใครเลยสักคำ “อ้อ ตอนนั้นคุณท่านยังยืนยันด้วยนะคะ ว่าถึงยังไงก็จะพาคุณหนูออกงานสังคมต่อไป คุณท่านกำชับให้ท่านผู้หญิงเป็นธุระจัดหาเสื้อผ้าให้คุณหนูสวมไปงานเลี้ยงในวังที่จะจัดขึ้นในอีกสิบวันข้างหน้า บอกว่าถ้าเตรียมเสื้อผ้าไ

บางทีเรื่องนี้อาจเป็นเรื่องที่เล่าสู่กันฟังไม่ได้ คนที่อึดอัด อยากระบาย เลยต้องเลือกใช้วิธีเล่าแบบอ้อมๆ อย่างนี้“ไซรัสเป็นพ่อค้าค่ะ เพราะฉะนั้นเรื่องนี้ต้องเกี่ยวข้องกับของที่เขาค้าขายไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง...บางทีอาจเป็นของมีราคาอย่างอัญมณี” เธอเหลียวมองบิดา เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายรอฟังอย่างตั้งใจ เจ้าของริมฝีปากสีกลีบกุหลาบก็เดินหน้าวิเคราะห์ความน่าจะเป็นต่อไป “...ทั้งอย่างนั้น เรื่องค้าขายของชายคนนั้นก็ดูจะราบรื่นดี แถมเรื่องค้าขายกับเรื่องอัญมณีก็อยู่นอกเหนือความสนใจคุณพ่อ เพราะแบบนั้นลูกก็เลยคิดว่าการค้าหรืออัญมณีของไซรัสน่าจะเชื่อมโยงไปหาอย่างอื่น อย่างเรื่องการทำเหมือง แหล่งอัญมณี หรืออาจจะเป็นเรื่องแรงงาน...ข้อหลังนี้ก็ดูมีความเป็นไปได้ เพราะคุณพ่อใส่ใจเรื่องปัญหาการกดขี่แรงงานอยู่เสมอ”“แหล่งอัญมณีกับแรงงานรึ?”“ค่ะ” อัยน์นายังวิเคราะห์ต่อไป “แต่เรื่องที่ทำให้คุณพ่อหนักใจขนาดนี้คงไม่ใช่แค่เรื่องแหล่งอัญมณีหรือเรื่องแรงงาน อันที่จริงเรื่องแรงงานก็อาจเป็นปัญหาน่าหนักใจได้เหมือนกัน แต่จนถึงตอนนี้ ลูกย

เหลืออีกสามวัน... ไซรัสนึกพลางตวัดดาบไปข้างหน้าทั้งๆ ที่แววตาพ่อค้าหนุ่มในยามนี้ดูเหม่อลอยเหมือนครุ่นคิดบางเรื่องอยู่ในใจ แต่ฝีดาบเขากลับแม่นยำ พลิ้วไหว ราวกับปลายดาบมีตาที่สามคอยบอกให้ชายร่างสูงซึ่งสวมเพียงกางเกงขายาวทรงกระชับสีดำสนิทคนนี้รู้ ว่าจังหวะไหนควรรุกไล่ จังหวะใดควรตั้งรับ“ขอเวลานอก!” ราจีฟที่แต่งกายแบบเดียวกันร้องเสียงหลงหลังโดนปลายดาบไซรัสสะกิดแก้มเสียงนั้นดังมากพอให้คนอื่นๆ ที่จับคู่ซ้อมต่อสู้กันอยู่ หยุดมือ เหลียวมามองแต่คนที่ราจีฟอยากให้หยุดมือที่สุด กลับไม่ยอมหยุด“เฮ้ย! ไซรัส ข้าบอกแล้วไง ขอเวลานอก!”คราวนี้ไซรัสตอบแทนคำขอนั้นด้วยการตวัดดาบจ่อคอคนช่างขอพัก แววตาคล้ายเหม่อลอยเปลี่ยนกลับเป็นแววตากล้าแกร่งเปี่ยมสมาธิ“ถ้านี่เป็นการต่อสู้จริง เจ้าคงตายไปแล้ว” พ่อค้าหนุ่มบอกเสียงเรียบ ทำเอาผู้ติดตามผิวสีหัวโล้นเลี่ยนต้องกลืนน้ำลายลงคอ“ท่านนี่...” คนโดนตำหนิเลื่อนดาบขึ้นง้างดาบไซรัสออกจากคอด้วยท่าทีหวาดเสียว “ให้ตายเถอะ...ท่านนี่เติ