Semua Bab จิ๊ดริดที่รัก: Bab 31 - Bab 40

“พี่ช้าง จิ๊ดริดผอมลงยัง” ที่รักร้องถามเมื่อเจอหน้าคชาภัทรสะดุดกึกและรีบกวาดตาสำรวจร่างป้อมที่ยืนอยู่ตรงหน้าโดยอัตโนมัติ ที่รักในวันนี้ใส่ชุดกระโปรงสีเหลืองอ่อนแขนกุด ทำให้เห็นแขนอวบขาวอมชมพูอย่างชัดเจน ประกอบกับใบหน้ากลมแป้นที่มีจุดเด่นตรงตาเรียวเล็ก แก้มแดงอมชมพูที่แสดงถึงความมีสุขภาพดีของเธอ ปลายนิ้วของเขาคันยิบขึ้นมาอีกครั้งด้วยอยากจิ้มแก้มนิ่ม ๆ เล่น แต่เมื่อนึกถึงแรงถีบของเธอที่เขาเจอมานับครั้งไม่ถ้วน คชาภัทรจำต้องสกัดความอยากของตัวเองลงอย่างยากเย็น“น้องถามทำไมไม่ตอบ” อลิสราหันมาเอ็ด “ตอบดี ๆ ล่ะ” แล้วก็กำชับเสียงเหี้ยมนับหนึ่งที่ยืนอยู่ด้านข้างถึงกับเผยยิ้มออกมาคชาภัทรถอยห่างจากพี่สาวโดยสัญชาตญาณ เมื่อวานตอนค่ำเขาโดนสมาชิกในบ้านเล่นงานอยู่ไม่ใช่น้อย วันนี้ให้ตายอย่างไรก็จะไม่ทำอีกเด็ดขาดเด็กชายรุ่นพี่กวาดตาสำรวจร่างป้อมที่อยู่ตรงหน้าอีกครั้งและจ้องดูพุงที่กลมกว่าทุกวันก็ลอบถอนใจยาว“อืม ดูผอมลงนิดหน่อย” น้ำเสียงดูไม่เต็มปากนักที่รักลูบพุงตัวเองอย่างชอบใจ “วันนี้จิ๊ดริดกินข้าวน้อยกว่าทุกวัน”คชาภัทร

หลังปลีกตัวออกมาจากโซนเด็กเล่นได้ พีรายุเริ่มรู้สึกผ่อนคลายขึ้น เขาเร่งฝีเท้าไปยังร้านเพชร สถานที่นัดหมายกับภรรยา ระหว่างนั้น ชายหนุ่มได้ยกกาแฟที่เริ่มเย็นชืดขึ้นดื่มด้วยภายในเวลาไม่ถึงหนึ่งนาทีให้หลัง เขาได้เกิดอาการหน้ามืดจนเซถลาไปชนกับคนที่เดินอยู่บริเวณนั้น“คุณเป็นอะไรหรือเปล่าครับ” ผู้ชายที่ถูกชนรีบประคองพาเขาไปนั่งพักตรงม้านั่งซึ่งตั้งอยู่ไม่ไกลพีรายุรีบโบกมือปฏิเสธพลางสูดหายใจเข้าลึก “น่าจะตาลายเพราะคนเยอะ ไม่เป็นอะไรมากครับแค่นั่งพักสักครู่ก็หาย ขอบคุณมากนะครับ”เมื่อเห็นว่าสีหน้าพีรายุค่อย ๆ กลับมามีสีเลือดอีกครั้ง คน ๆ นั้นจึงวางใจและเดินจากไปพีรายุยังคงมีอาการมวนในท้องไม่หยุด เขานั่งหลับตานิ่งอยู่หลายนาที แล้วทันใดนั้นเอง“วรรณ!” ชายหนุ่มเอ่ยเรียกวรรณารีออกมาเสียงดัง ดวงตาสอดส่ายไปมาโดยรอบอย่างสับสน ในเวลาเดียวกันนั้นเองก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เขาหยิบขึ้นมากดรับด้วยสีหน้าที่ยังไม่ดีขึ้น“สวัสดีครับ”“พีอยู่ไหนแล้วคะ จินนั่งรออยู่ที่ร้านเพชรนานแล้วนะ อย่าบอกนะคะว่าลืม จินไม่ยอมจริง ๆ ด้วย วันนี้ไ

“ตัวเก่งจังไม่ร้องไห้”ที่รักหันมามองเด็กหญิงร่างผอมตัวต้นเหตุด้วยดวงตาที่ยังบวมตุ่ย“ร้องไห้แล้วน่าเกลียด อยากสวยต้องไม่ร้องไห้” ที่รักตอบกลับด้วยสุ้มเสียงภาคภูมิใจ“แล้วตัวว่าน้องแคร์น่าเกลียดไหม” เด็กหญิงที่แทนตัวเองว่าน้องแคร์เอียงหน้าถาม“น่าเกลียด” ที่รักหันมาตอบโดยไม่เสียเวลาคิดเมื่อได้ยินคำนั้นจากปากที่รัก เด็กหญิงคนนั้นรีบควักผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดคราบน้ำตาและคราบน้ำมูกของตัวเองออกในทันที“ตัวชื่ออะไร”“ชื่อจิ๊ดริด ชื่อจริงที่รัก แล้วตัวเองล่ะ”“เค้าชื่อน้องแคร์ ชื่อจริงกา...ลิกา” แคร์หรือกลิกาแนะนำตัวเอง “เธอชื่อน่ารักจัง จิ๊ดริดแปลว่าอะไร”“หมายถึงตัวเล็ก ๆ น่ารัก ๆ” ที่รักยืดอกตอบ“แต่เธออ้วนนะ”ที่รัก “!”คำว่าอ้วนพูดเบา ๆ ก็เจ็บ ตอนนี้ที่รักอยากเริ่มเดินช้าเพื่อลดน้ำหนักใจจะขาด แต่แม่บอกเอาไว้ว่าห้ามเดินช้านอกบ้าน เด็กหญิงฮึบอีกทีเพื่อกลั้นน้ำตาที่คลอเอ่อตลอดทั้งวัน ห้องอนุบาลช้างน้อยไม่มีเสียงร้องไห้ให้ได้ยินอีก ทำเอาคุณครูประจำชั้นทั้งสองคนยิ้มแก้มปริและพากันเอ็นดูที่รักเป็นพิเศษที่ช่วยในครั้งนี้เด็ก ๆ ทำกิจกรรมกับคุณครูประจำชั้นอย่างสนุกจนกระทั่งถึงเวลาที่รอคอยของทุกคน

“คุณแม่ทั้งสองครับ เรามานั่งคุยกันดี ๆ ดีกว่า อย่าเพิ่งใช้อารมณ์” เขาพยายามใจเย็นเอ่ยเตือนทั้งคู่“ผอ. คะ เรื่องมันมีบทสรุปอยู่แล้วว่าลูกดิฉันโดนชกจนหน้าบวม ฉันต้องการเห็นบทลงโทษสำหรับเด็กที่ก้าวร้าวคนนี้”“ฉันก็มีสิทธิ์รู้ต้นสายปลายเหตุก่อนตัดสินลูกของฉันนะคะ ผอ. ไม่อย่างนั้นฉันจะไม่คุยอะไรด้วยอีก” วรรณารีเองก็ไม่ยอมแพ้“ภูเขาเริ่มก่อน ภูเขาว่าแม่ของจิ๊ดริดว่าเป็นคนไม่ดี จิ๊ดริดเลยโกรธ” เสียงเล็ก ๆ ดังมาจากด้านนอกประตูทุกคนในห้องต่างหันไปมองที่มาของเสียงด้วยสีหน้าหลากหลาย แต่คนที่มีสีหน้าไม่พอใจอย่างพิมพ์ทิพย์ชิงโพล่งขึ้นมาก่อน “นี่หนู ผู้ใหญ่คุยกันอยู่จะมาแทรกได้ยังไง”กลิกาสะดุ้งน้อย ๆ กับเสียงตำหนิ แต่เมื่อเห็นดวงตาแดงก่ำซึ่งเกิดจากการร้องไห้ของที่รัก กลิกาก็เริ่มฮึบข่มความกลัวตามที่ที่รักเคยสอนไว้และเชิดหน้าพูดต่อ“หนูและเพื่อน ๆ เล่าเรื่องนี้ให้ฟังกันตั้งหลายรอบแล้วแต่คุณป้าจะทำโทษจิ๊ดริดให้ได้ทั้ง ๆ ที่ภูเขาเริ่มก่อน หนูต้องช่วย” กลิกาพูดอย่างกล้าหาญวรรณารีรีบเดินไปหากับกลิกา “น้องแคร์ช่วยเล่าเรื่องทั้งหมดให้

ด้วยการแข่งขันทางการศึกษาที่มีค่อนข้างสูงในปัจจุบัน สถานศึกษาทั้งหลายต่างเร่งปรับปรุงและพัฒนาสภาพแวดล้อม สิ่งอำนวยความสะดวกในโรงเรียนเพื่อดึงดูดเด็กนักเรียนและผู้ปกครองให้หันมาสนใจ แต่สิ่งสำคัญที่นอกเหนือจากความสะดวกสบายข้างต้นนั้นก็คือจำนวนเด็กเก่งที่แต่ละโรงเรียนมี โรงเรียนสายรักวิทยาที่อลิสรา คชาภัทร และนับหนึ่งกำลังจะย้ายไปเรียนนั้นก็เช่นกันเพื่อชื่อเสียงที่ดีเลิศทั้งสองด้าน โรงเรียนสายรักวิทยาจึงมีนโยบายรับเด็กนักเรียนอยู่สองประเภทด้วยกัน ประเภทแรกคือ เด็กนักเรียนที่มีผลการเรียนระดับธรรมดาหรือไม่เก่งนัก หากต้องการเข้าเรียนที่นี่ต้องจ่ายค่าบำรุงสถานศึกษาหลักหลายแสนบาทต่อปีให้กับทางโรงเรียน ผู้ปกครองของนักเรียนเหล่านี้ซึ่งส่วนมากจะเป็นครอบครัวมีฐานะย่อมยอมจ่ายให้โดยไม่ปริปากบ่นเพื่อซื้อสังคมให้กับลูกส่วนอีกประเภทคือรับเด็กนักเรียนที่มีผลการเรียนดีเด่นให้เข้ามาเรียนไม่น้อยกว่าครึ่งหนึ่งของทั้งหมดเพื่อรักษาระดับชื่อเสียงของโรงเรียน เพื่อให้ได้เด็กประเภทนี้มา นอกจากจัดสอบเข้าเพื่อคัดกรองด้วยตัวเองแล้ว ทางโรงเรียนยังได้สืบเสาะ