All Chapters of พรหมซ่อนรัก: Chapter 11 - Chapter 20

บ้านของศิวัชเป็นบ้านเก่าปลูกจากไม้สักทองทั้งหลังบนเนื้อที่กว่าหนึ่งไร่ ลักษณะเป็นเรือนไทยประยุกต์ซึ่งเป็นมรดกตกทอดมาจากคุณตาของเขาซึ่งเป็นหม่อมราชวงศ์ อรุณีมาลามองไปรอบๆ แต่ละสิ่งในบริเวณบ้านบอกถึงความเป็นผู้ดีเก่าของแท้ หญิงสาวเข้าใจในตอนนั้นเองว่าทำไมศิวัชถึงมีความมั่นใจในตัวเองนัก “โอ้โห....สวยจัง” ต้นกล้าพูดเมื่อเห็นบ้านของบิดา มีสระน้ำและน้ำพุอยู่หน้าบ้าน“จริงๆ พี่มีคอนโดอยู่ใกล้มหาวิทยาลัยที่สอนครับออ แต่คิดไว้ว่าถ้าออกับลูกๆ ชอบที่นี่ พี่ย้ายมาอยู่ที่นี่ถาวรเลยก็ได้” ศิวัชคุยกับอรุณีมาลา ส่วนเด็กๆ วิ่งไปดูรอบน้ำพุอย่างตื่นเต้น“อย่าเพิ่งพูดขนาดนั้นเลยค่ะ แล้วก็อย่าพูดอะไรให้ต้นกล้ากับต้นข้าวมีความหวังมากนักเลย มันไม่ดี” ดร.หนุ่มนิ่วหน้า “แต่พี่จริงจังกับออกับลูก พี่อาจจะรู้ตัวช้าแต่พี่มั่นใจมาก” หญิงสาวถอนใจแรงๆ ตั้งใจให้เขาได้ยิน“คุณศิวัช คุณจะคิดเองเออเองไม่ได้ค่ะ คุณควรถามคนอื่นด้วยว่าคิดแบบเดียวกับคุณไหม” เธอเดินหนีไปหาเด็กๆชายหนุ่มเดินตามมา เขาท่องกับตัวเองไว้ว่ากับอรุณีมาลาต้องใจเย็น เธอไม่ใช่เด็กสี่ขวบแบบลูกแฝดที่จะเอาอะไรมาล่อใจได้ง่ายๆ ศิวัชเดินนำ

อรุณีมาลานั่งรอเด็กๆ เล่นในบ้านบอลที่อยู่ข้างฟู้ดคอร์ท จึงมีที่นั่งให้ผู้ปกครองรอบุตรหลานมากพอสมควร ศิวัชวางแก้วน้ำลงตรงหน้าเธอและนั่งลงตรงข้ามกัน“น้ำครับ” หญิงสาวเหลือบตามองนิดนึง “ขอบคุณค่ะ”“ออ ถ้าผู้ชายคนนั้นเข้าออกบ้านได้ตลอด ออกับลูกจะปลอดภัยรึเปล่า” ชายหนุ่มถามในสิ่งที่เธอกำลังกังวล“เขาเป็นเพื่อนคุณแทน คงไม่ทำอะไรขนาดนั้นหรอกค่ะ” เธอพูดในสิ่งที่ตรงข้ามใจ“รึ.. ออคิดแบบนั้นเหรอ” เขาย้อนถาม “ขนาดวันนี้คนอยู่เยอะแยะเขายังจะทำร้ายต้นกล้า แล้วถ้าไม่มีใครอยู่บ้านล่ะ” หญิงสาวนิ่งเงียบ ศิวัชจึงพูดต่อ“ถ้าเขายังแคร์ว่าเป็นเพื่อนคุณแทน เขาจะทำแบบนั้นต่อหน้าคุณพิณเหรอ” เขาพูดจี้ใจดำ“แล้วคุณจะให้ฉันทำยังไง จะให้ย้ายบ้านเหรอย้ายไปอยู่บ้านคุณเลยไหม” เธอประชด“ก็ดีนะ บ้านพี่ก็เหมือนบ้านออ บ้านพี่ก็เป็นบ้านของลูกด้วยอยู่แล้ว” ศิวัชทำเหมือนไม่รู้ว่าหญิงสาวประชด“คุณศิวัช บ้านนั้นคือบ้านของฉัน ถ้าฉันอยู่บ้านตัวเองไม่ได้มันจะแย่ไปรึเปล่า” เธอพูดตรงๆ“ถึงต่อให้ออทำประตูใหม่ทำรั้วไฟฟ้า แต่ผู้ชายคนนั้นเข้ามาทางเชื่อมระหว่างบ้าน อะไรจะกั้นเขาได้ล่ะออ” หญิงสาวนิ่งเงียบ เธอเ

“ออไม่คิดจะบอกพี่เลยเหรอ” ศิวัชถามขณะที่เขาขับรถตรงกลับบ้าน“แค่ไปประชุมเนี่ยนะคะ” หญิงสาวย้อนถาม“ถ้าพี่ไม่ไปป่านนี้ออไม่ไปถึงผับไอ้หมอนั่นแล้วรึไง” ชายหนุ่มย้อนถาม หญิงสาวเงียบ“เรื่องนี้มันอันตรายเกินไป พี่จะจัดการต่อเองกับพี่ชายออ ออเข้าใจไหม” เขาพูดพร้อมกับที่จอดรถลงที่หน้าบ้านของเขาเอง หญิงสาวไม่รับปากเธอเม้มปาก “ลูกคงหลับแล้ว แต่ออจะไปดูลูกก่อนก็ได้” เขาเดินนำขึ้นบ้าน หญิงสาวดูนาฬิกาตอนนี้เที่ยงคืนกับอีกสิบห้านาที ชายหนุ่มเดินขึ้นชั้นสองภายในบ้านเปิดไฟทางดวงเล็กๆ ไว้พอมองเห็นทางเดินได้ ห้องแรกเป็นห้องของต้นกล้าเด็กชายหลับสนิท ศิวัชปิดประตูห้องอย่างเบามือไปที่ห้องต่อไปซึ่งเป็นห้องของต้นข้าว เมื่อเปิดเข้าไปเด็กหญิงก็หลับเช่นกัน หญิงสาวสบายใจเมื่อเห็นลูกหลับดี ศิวัชเดินไปเปิดประตูห้องข้างๆ ของต้นข้าวให้“นี่ห้องของออ พี่ให้เด็กจัดให้แล้วมีของใช้ทุกอย่างของใหม่ทั้งหมดพี่เตรียมให้ออ” หญิงสาวมองเข้าไปในห้องท่าทีระแวงระวัง“ขอบคุณค่ะ” เธอเตรียมปิดประตูห้องแต่ชายหนุ่มจับบานประตูไว้ “แต่ถ้าออแปลกที่ ไม่อยากนอนคนเดียวห้องพี่อยู่ข้างๆ นะ เคาะเรียกพี่ได้ 24 ชม.เลย” เขายิ้

“พิณได้คุยกับเขาบ้างรึเปล่า” อรุณีมาลาถามระหว่างที่พวกเธออยู่ในห้องรับรอง มีพนักงานโรงแรมจากห้องอาหารด้านล่างขึ้นมาเตรียมกาแฟและขนมไว้แล้วรีบลงไป เนื่องจากคณะผู้บริหารต้องการความเป็นส่วนตัวอรุณประภาส่ายหน้า “ยังเลยทำใจไม่ไหว” “แล้วเรื่องคืนนี้ล่ะ” แฝดน้องถามต่อ“ก็คงต้องโทรไปชวนเขา แต่เรื่องนอกบ้านเป็นเรื่องของจนท. พี่อิงบอกแบบนี้ให้พวกเราอยู่แค่ในบ้าน” อรุณประภาตอบ“ถ้าเราจัดงานเลี้ยง เขาจะไม่ล้มเลิกแผนเหรอ” อรุณีมาลาคิดตาม“ไม่หรอก คนที่มากันเยอะจะทำให้พวกเขาไม่เป็นที่สังเกตต่างหาก” ศิวัชตอบแทน เขาวางถ้วยกาแฟลงกับโต๊ะและนั่งลงที่เก้าอี้ว่าง“ขอบคุณนะคะดร. ได้นอนบ้างไหมคะ” อรุณประภามองว่าที่น้องเขยด้วยมุมมองที่ดีขึ้น เอ..จะเรียกว่าที่น้องเขยหรือน้องเขยดี หญิงสาวไม่แน่ใจ“ได้นอนอยู่ครับ คุณพิณไม่ต้องกังวลถึงเป็นคนอื่นขอความร่วมมือมาแบบนี้ผมก็ต้องให้ข้อมูล” ศิวัชพูดให้อรุณประภาสบายใจ และหันมาพูดกับแม่กับลูกว่า“เดี๋ยวเราจะไปรับเด็กๆ ที่โรงเรียนสักตอนเที่ยงแล้วไปตราดกัน ฉลองอาฟเตอร์ปาร์ตี้หน้าที่ของออคืออยู่กับลูกพอ เรื่องนอกเขตบ้านฉัตรอรุณให้เจ้าหน้าที่จัดการไป ส่วนคุ

งานเลี้ยงเริ่มเวลาหนึ่งทุ่ม แต่อิงควัตให้อรุณีมาลากับอรุณประภาลงไปในงานเวลาหนึ่งทุ่มสามสิบนาที เพื่อให้ดูเด่นมากพอ“พี่จะดูหลานให้เอง ออกับพิณต้องระวังตัวนะ ถ้าไม่ชอบมาพากลให้ถอยเลย” อิงควัตดูความเรียบร้อยให้น้องสาวทั้งคู่ คืนนี้คู่แฝดสาวสวยมากทั้งสองคน“รอบๆ งานจะมีจนท.ที่แฝงตัวมา พวกเขาจะคอยจับตาอีกทาง” “ค่ะพี่อิง” สองสาวรับคำ ด้านอิงควัตแม้จะห่วงน้องแต่เขาคิดว่าทั้งสองคนน่าจะเอาตัวรอดได้อรุณีมาลาและอรุณประภามองหน้ากัน “ไม่เป็นไรนะพิณ หลังจากคืนนี้เราจะสลัดไอ้ผู้ชายเฮงซวยออกไปจากชีวิตแบบถาวร ด้วยการส่งมันเข้าคุก” “เดี๋ยวนะออ ใส่อารมณ์จังผู้ชายเฮงซวยที่ว่านี่รวมดร.ด้วยรึเปล่า” อรุณประภาถาม แต่คนอีกกลุ่มที่นั่งฟังผ่านไมโครโฟนพากันหัวเราะ อรุณีมาลาไม่ตอบเธอหัวเราะเบาๆ ก่อนจะเดินเข้างานสองสาวเลือกนั่งโต๊ะที่ว่างโต๊ะหนึ่ง จากนั้นไม่นานแทนไทและชัยพลก็มองเห็นพวกเธอ สองคนพากันลุกมาหาคู่แฝดสาวทันที“พิณมานั่งที่นี่เอง แทนรอตั้งนาน” แทนไทนั่งลงข้างๆ เขาคิดว่าคนรักยังเคืองอยู่ “ยังโกรธแทนอยู่รึเปล่าครับ แทนขอโทษอีกทีนะ” ชายหนุ่มหันมาหาอรุณีมาลา“วันนั้นขอโทษออด้วยนะครับ พอด