บทที่ 14  ฉากหลังของแทนไท

 

หลังจากที่ศิวัชพาต้นกล้าและต้นข้าวไปแล้ว   อรุณีมาลาและอรุณประภาตรงไปที่โรงแรมซึ่งสีหราชรออยู่

ชายหนุ่มฟังสิ่งที่ญาติสาวบอก เขาเงียบไปชั่วครู่ก่อนจะบอกว่า

“มันไม่ได้ยากหรอกถ้าเราจะอยากรู้  ไม่จำเป็นจะต้องไปที่นั่นด้วยตัวเองด้วยซ้ำ” 

อิงควัตมาถึงพอดี  ชายหนุ่มบอกเพียงสั้นๆ ว่า  “ขึ้นไปคุยกันบนห้องประชุม” 

เมื่อทั้งสี่คนขึ้นมาถึงบนห้องประชุมแล้ว  อีกห้านาทีต่อมาไอยวรินทร์เปิดประตูห้องเข้ามาสมทบ  อิงควัตนั่งที่หัวโต๊ะเขาพูดว่า

“ถ้าพิณจำได้แทนเคยขอใช้ห้องประชุมที่นี่  และเป็นที่ห้องนี้ด้วย  เผอิญเรามีกล้องวงจรปิดในห้องนี้ที่พี่ให้รินเซฟข้อมูลคราวนั้นไว้” 

“จำได้ค่ะ  ตอนนั้นมีคนมาเยอะรู้สึกว่าจะมีคู่ค้าของแทนมาจาก..กัมพูชา” คู่แฝดหันมามองหน้ากัน  กัมพูชารึอะไรจะบังเอิญเหมาะเจาะ

“แล้วที่ผับล่ะคะ  อออยากเข้าไปดูฐานข้อมูลในเซิฟเวอร์ของผับ”  อรุณีมาลาถามเธออยากได้ทั้งข้อมูลในไฟล์และภาพวงจรปิดในผับ

“เพื่อนพี่เป็นเจ้าของบริษัทที่วางระบบเซิฟเวอร์ฐานข้อมูล และระบบวงจรปิดทั้งหมดของผับนั้น  ออคิดว่าจะพอช่วยได้ไหม”  สีหราชเอนหลังพิงพนัก พูดยิ้มๆ อย่างสบายใจ

หญิงสาวตาโต  “จริงเหรอคะ” 

“มันกำลังมา รอสักแปบ” สีหราชตอบแค่นั้น ก่อนที่ทุกคนจะสนใจภาพการประชุมคราวก่อนที่แทนไทใช้ห้องนี้ ที่ไอยวรินทร์รื้อภาพขึ้นมาจากระบบควบคุมของโรงแรม

ไอยวรินทร์เป็นเทคนิคเชี่ยนทางคอมพิวเตอร์ที่ชำนาญมาก  รวมถึงเป็นแฮกเกอร์ได้ด้วยถ้าจำเป็น หญิงสาวสามารถเข้าถึงทุกรหัสในทุกระดับชั้นฐานข้อมูลของโรงแรม ซึ่งความสามารถนี้นับว่าเป็นอันตรายมากหากเธอใช้ในทางที่ผิด 

เธอจัดการส่งภาพเคลื่อนไหวทั้งหมดในวันนั้น ซึ่งเป็นการประชุมยาวสองชม. ขึ้นสู่จอโปรเจคเตอร์ขนาดหนึ่งร้อยนิ้ว

ภาพที่ทุกคนเห็นคือการพูดคุยที่เหมือนจะปกติ แต่ไม่ปกติตรงที่มีภาพของเด็กสาวหลายคนที่ถูกนำเสนอในการประชุมนั้น  นับรวมๆ ได้ประมาณ 50-60 คนเลยทีเดียว

หลายคนเป็นดารานักแสดง   เนตไอดอล  ไปจนถึงเด็กสาวธรรมดาที่ไม่มีชื่อเสียงอะไร 

“มันบอกไม่ได้ว่าเป็นภาพเกี่ยวกับอะไร  แค่มีรูปเด็กสาวๆ ยังไม่ใช่อะไรที่ชัดเจนเลย”  อรุณประภาออกความเห็น

“แล้วถ้าพี่บอกว่ามีเสียงล่ะ”  อิงควัตพูดเรียบๆ  เขาส่งสัญญาณให้ไอยวรินทร์จัดการเปิดไฟล์เสียงต่อ

“รอบนี้สินค้าของเราจะไปลอตใหญ่หน่อย  สักเที่ยวละ 30 คนนะทางปอยเปตพร้อมรับแค่ไหน”  เสียงของแทนไทชัดเจน

“ทางนั้นพร้อม ว่าแต่มึงจัดการถามแฟนมึงมาแล้วแน่ใช่ไหมเรื่องเส้นทาง”  เสียงของชัยพล

“ถามแล้วทางที่ใกล้กับที่ของฉัตรอรุณ ตรงนั้นไม่มีใครผ่านอยู่แล้ว  ทางสะดวกมาก จนท.ก็ไม่มีใครสงสัยเพราะตระกูลนี้ไม่เคยทำอะไรผิดกฎหมาย”  แทนไทตอบ

นั่นทำให้อรุณประภากำมือแน่นเธอถูกหลอกใช้มาตลอด

อรุณีมาลาฟังจนจบ “แต่ไฟล์เสียงไม่มีน้ำหนักพอที่จะส่งเป็นหลักฐานให้จนท.นะคะ”  

สีหราชดูเวลา 22:00 น.แล้ว  “เพื่อนพี่น่าจะมาถึงแล้ว  อออยากได้อะไรก็บอกมันเถอะ”  เขายิ้มๆ เป็นรอยยิ้มที่ทำให้เธอไม่เข้าใจ

สองนาทีต่อมา ประตูห้องประชุมถูกเปิดออกและร่างสูงที่ก้าวเข้ามาทำให้อรุณีมาลาแทบหยุดหายใจ

“ดร.ศิวัช” 

ชายหนุ่มเดินตรงมานั่งข้างอรุณีมาลา  เขาทักทายทุกคนในห้องประชุม

“สวัสดีครับทุกคน” 

“ดร.เป็นคนทำระบบให้ผับของแทนเหรอคะ”  อรุณประภาแปลกใจ ทำไมแทนไทไม่เคยพูดถึงเลย

“เป็นบริษัทของผมแต่ลูกน้องทำครับ  คุณแทนไทไม่เคยคุยกับผมโดยตรงหรอก”  ศิวัชกล่าวทำให้ทุกคนตรงนั้นเข้าใจ

“แต่..สิ่งที่ทางฉัตรอรุณกำลังจะขอ  ถือว่ามันผิดจรรยาบรรณวิชาชีพค่อนข้างสูง  ผมอาจจะช่วยไม่ได้ถ้าไม่มีความสัมพันธ์ส่วนตัวที่แน่นแฟ้นมากพอ”  ศิวัชพูดยิ้มๆ 

“คุณศิวัช”  อรุณีมาลากัดฟัน 

“ในฐานะพ่อของหลาน  คุณก็คือคนในครอบครัวคนนึง  แน่นแฟ้นมากพอไหม”  อิงควัตถามจากหัวโต๊ะ

“โอเคครับ  รอสักครู่”  ชายหนุ่มเปิดแลบท็อปที่นำมาด้วย  เขากดหน้าจอสักพัก ตามด้วยเสียงกดแป้นพิมพ์รัวเร็ว  ประมาณครึ่งชม. เขาสามารถดึงฐานข้อมูลผับของแทนไทมาจนได้ 

“ต้องใช้เวลาสักหน่อยนะครับ ระหว่างไรท์ลงดิสก์” 

          “ที่โหลดอยู่มันข้อมูลอะไรวะวัช  ภาพวงจรปิดหรือฐานข้อมูลในคอม”  สีหราชถาม

“อันนี้ภาพวงจรปิดก่อน  แต่มันบันทึกไว้แค่สามเดือนย้อนหลัง”  เขาตอบ

“แล้วไกลกว่านั้นล่ะเราจะทำยังไง”  สีหราชถาม

“ก็ต้องมีใครสักคนทำให้กล้องเสีย แล้วให้ทางผับส่งซ่อมมาที่บริษัท  ก็จะกู้ข้อมูลทั้งหมดที่ถูกฟอร์แมตได้  จะเอาย้อนไกลขนาดไหนก็ได้”  ศิวัชตอบ

อรุณีมาลานิ่งคิด  ชายหนุ่มมองหน้าเธอ

“หยุดความคิดเลยนะออ”  หญิงสาวไม่ตอบอะไร

หลังจากนั้นศิวัชทำการเข้าถึงฐานข้อมูลในเซิฟเวอร์คอมพิวเตอร์ของผับ  เขาทยอยก็อปปี้ไฟล์ส่งให้ไอยวรินทร์โดยตรงจนหมด และก็อปปี้ไฟล์อีกชุดใส่แผ่นไว้กันเหนียว

ไอยวรินทร์เปิดดูทีละไฟล์  หญิงสาวเปิดให้ทุกคนดูคร่าวๆ ว่ามันมีบัญชีลูกค้าพิเศษเกี่ยวกับการค้ามนุษย์  เป็นคนมีชื่อเสียงหลายคน  รวมถึงบัญชีรายรับรายจ่ายตัวเลขเกี่ยวกับการส่งออกสินค้าผิดกฎหมายที่มีตัวเลขมหาศาล

อรุณประภาดูอย่างไม่อยากเชื่อว่าเธอจะถูกหลอกมานานเป็นปี  น้องสาวฝาแฝดบีบมือพี่สาวให้กำลังใจโดยที่ไม่พูดอะไร

อิงควัตสรุปว่า “ข้อมูลที่คุณวัชส่งมาคงต้องให้รินทร์ตรวจสอบสักพักใหญ่เพราะมันเยอะมาก  วันนี้แยกย้ายกันก่อนละกันจะเที่ยงคืนแล้ว” 

“แล้วที่ผับล่ะคะ ใครจะไปทำให้กล้องพัง” ไอยวรินทร์ถาม  อรุณีมาลากำลังจะเสนอตัวแต่ศิวัชขัดขึ้นว่า

“คืนนี้ออกลับบ้านกับพี่ก่อน  เรื่องกล้องไอ้การทำให้เสียไม่ยากหรอกเดี๋ยวผมจัดการให้เอง  ลาเลยนะครับ”  ตอนท้ายเขาหันไปคุยกับทุกคน  และดึงมือของอรุณีมาลาให้เดินตาม   ต่อหน้าทุกคนหญิงสาวไม่กล้าโวยวายมาก

“คุณวัชปล่อยนะ ฉันจะนอนกับพิณ” 

“กลับบ้านไปเลี้ยงลูก ไม่งั้นพี่จะไม่ช่วยอะไรเลยนะ”