Semua Bab รักในความร้าย: Bab 11 - Bab 20

ตากลมโตค่อยๆ ลืมตาตื่นขึ้นมาเพราะแสงสว่างที่ส่องผ่านผ้าม่าน พร้อมกับความรู้สึกเหมือนมีท่อนไม้ขนาดใหญ่ทับอยู่ช่วงเอวและขาพยายามขยับตัวเท่าไหร่ก็ขยับไม่ได้ หรือว่าคอนโดนี้จะมีผีกัน! "นอนนิ่งๆ" เสียงแหบพร่าดังข้างหูทำฉันตัวแข็งทื่อ เสียงแบบนี้คงไม่ใช่โจรหรอกใช่มั้ย? แต่เอ๊ะ! กลิ่นหอมหอมแบบนี้ กล้ามหน้าอกแน่นๆ แบบนี้ เป็นเขา...คนที่ฉันแอบชอบไม่ผิดแน่ ฉันค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมองคนที่กำลังหลับตาพริ้มผิวแก้มใสเหมือนเด็กไม่มีผิดชวนให้ฉันอยากลองใช้นิ้วจิ้มเล่น นอกจากผิวจะใสแล้วยังนุ่มมากอีกด้วย จนได้ใจค่อยๆ ลากไปหาจมูกโด่งเป็นสันเกลี่ยเล่นแผ่วเบาอย่างรู้สึกอิจฉาผู้ชายอะไรจมูกสวยขนาดนี้กัน ไหนจะแพรขนตายาวนั่นอีก แอบขโมยมาสักเส้นคงไม่รู้หรอกมั้งจุ๊บ"อื้อ" ระหว่างที่ฉันกำลังเล่นใบหน้าของเขาอยู่เพลินๆ เพราะคิดว่าเขาหลับสนิทไม่รู้ตัวแน่ จู่จู่ตาคู่คมก็ลืมขึ้นมามองอย่างเสือร้ายพร้อมกับสองมือหนาที่ดันแผ่นหลังบางให้เข้าหาเขาจนอะไรต่อมิอะไรของฉันแนบชิดไปกับตัวเขา แต่ที่ทำให้ฉันตั้งตัวไม่ทันก็ตอนที่ปากของฉันถูกปิดด้วยปากร้อนๆ ของเขา ฉันไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจูบแรกของฉันจะเป็นจูบที่แสนจะเอาแต่ใจจากเขาค

"ไม่มีเรียนหรอคะ" "มีบ่าย" ฉันถามคนตัวโตที่กำลังนั่งเหยียดขายาวพิงหัวเตียงเขียนไอแพดอยู่บนที่นอนของฉันราวกับเป็นห้องตัวเองอย่างไงอย่างงั้นหลายวันมานี้เขามักจะมานั่งเล่นนอนเล่นที่คอนโดของฉัน อย่างเมื่อคืนก็สะพายกระเป๋าเสื้อผ้ามานอนค้างที่นี่หน้าตาเฉย บอกว่า "แวะมาให้จีบ" ทำฉันอ้าปากค้างไปไม่เป็นทำอะไรไม่ถูกได้แต่ยืนมองตาปริบๆ อย่างว่าละโอกาสที่เราจะได้เจอกันน้อยมาก จนตอนนี้คะแนนของฉันก็ยังเท่าเดิม 5.5 คะแนน"วันนี้พรีมมีถ่ายงานให้มหาวิทยาลัย​นะ" ที่จริงวันนี้ฉันไม่มีเรียนหรอก แต่ทางสโมสรนักศึกษาติดต่อให้ฉันไปช่วยถ่ายคลิปสั้นแนะนำมหาวิทยาลัย​และคณะที่เรียนทำหน้าที่ให้สมกับตำแหน่งดาวมหาวิทยาลัยคู่กับเดือนที่มาจากคณะนิเทศศาสตร์ซึ่งฉันมีโอกาสได้เจอและร่วมงานมาบ้างครั้งสองครั้ง​ และแน่นอนว่าฉันปฏิเสธงานนี้ไม่ได้"อืม" เขาคงรู้อยู่แล้วสินะ อย่างว่าละไม่มีอะไรรอดสายตาประธานรุ่นอย่างเขาคนนี้ไปได้หรอก แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ยังอยากบอกให้เขารู้ อยากแชร์เรื่องราวให้เขาฟังอยู่ดี และแอบหวังเล็กๆ ว่าวันนึงเขาจะแชร์โมเมนต์​ต่างๆ ให้ฉันฟังมากกว่านี้เหมือนกัน"พรีมทำแซนวิชแฮมชีสไว้ มีอเมริกาโน่ด้วยนะ พ

เวลาผ่านไปเร็วเหมือนโกหก รู้สึกเหมือนว่าตัวเองเพิ่งผ่านการรับน้องไปเมื่อวานนี้เอง แต่ในความเป็นจริงแล้วอีกไม่กี่วันก็ถึงวันสอบปลายภาคบ่งบอกว่าการเป็นเฟรชชี่ได้สิ้นสุดลงและต้องเตรียมตัวเป็นรุ่นพี่ปีสองแล้ว แน่นอนว่า นี่คือสัญญาณแจ้งเตือนว่าเหลือเวลาอีกหนึ่งปีที่เขาอนุญาตให้ฉันจีบด้วยเช่นกันแล้วรู้อะไรไหม...ฉันหน่ะพึ่งโดนเขาหักคะแนนไปยี่สิบคะแนนเพราะไม่ชอบชุดที่ฉันใส่ไปงานวันเกิดของใยไหมเมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา ซึ่งฉันก็ใส่ตรงตามธีมเกิร์ลกรุ๊ปที่เพื่อนบอกนะ กางเกงยีนส์ขาสั้นพอดีตัวสีดำกับเสื้อเกาะอกมีสายไขว้คล้องคอเข้าชุดกันคู่กับถุงน่องตาข่ายและรองเท้าบูททรงยาวช่วยให้ดูหลอกตาว่ากางเกงตัวจิ๋วไม่สั้นจนเกินไปเป็นชุดที่ใยไหมเลือกให้และใส่คู่กันกับฉัน ฉันว่านะ เขาหน่ะตั้งใจหาเรื่องหักคะแนนกันมากกว่า (เสียงแจ้งเตือนสายเรียกเข้า)​"ฮัลโหล ยัยพรีม""ว่าไงแก ออกมาหรือยัง" วันนี้ฉันมีนัดกับใยไหมชวนกันมาอ่านหนังสือเตรียมสอบวิชาสุดโหดที่คอนโดด้วยกันแบบโต้รุ่งจะได้ช่วยกันแชร์สิ่งที่ตัวเองไม่เข้าใจแต่อีกคนสามารถอธิบายให้ฟังได้ "ฉันมีธุระด่วนหน่ะ คงไปติวกับแกไม่ได้แล้วนะ""อ้าวหรอ""sorry นะแก""ไ

ป๊อก!"โอ๊ย! พรีมเจ็บนะ" นิ้วเรียวยาวดีดลงบนหน้าผากมนไม่เต็มแรงนัก แต่ก็พอให้คนตัวเล็กรู้สึกเจ็บและเป็นรอยแดง จนตาคู่คมไหววูบอย่างรู้สึกผิด ค่อยๆ เป่าเบาเบาตรงรอยแดงเป็นการไถ่โทษ"คิดเองเออเอง" เสียงทุ้มแอบบ่นคนบนตักแกร่งเบาเบาอย่างลืมตัว"..." "หึ" ทำตากลมโตมองตาขวางพองขนขู่จนทำให้ผมเริ่มรู้สึกกลัว รีบอธิบายเคลียร์​ตัวเองแสดงความบริสุทธิ์ใจ​ว่าที่เธอเข้าใจทั้งหมด...ผมถูกเธอกล่าวหา ผมกับมินินเป็นเพียงเพื่อนสนิทกันเท่านั้นไม่มีทางเป็นอย่างอื่นได้ ที่ผ่านมาใช่ว่าผมกับเพื่อนจะไม่เคยได้ยินข่าวลือที่คนอื่นต่างจับคู่ให้เราสองคน และเป็นไอ้ตริติณที่ถือโอกาสนี้ใช้ผมเป็นไม้กันหมาไม่ให้ใครเข้ามาจีบน้องตัวเองได้ ซึ่งผมก็ปล่อยเลยตามเลยเพราะไม่ได้เดือดร้อนอะไร แต่ตอนนี้ ต่างจากตอนนั้น..."พี่ยังไม่มีแฟน""แต่กำลังจะมี" "จิ๊ ปล่อยพรีมเดี๋ยวนี้เลย" แต่ดูเหมือนจะทำให้ลูกเสือโกรธมากกว่าเดิมสินะ สองแขนแกร่งจึงต้องออกแรงกระชับแขนกอดเธอให้แน่นขึ้น จนแทบอยากให้เธอละลายเข้าไปอยู่ในตัวจะได้ไม่หนีหายไปไหน"ไม่อยากรู้​หรอว่าใคร" "เรื่องของพี่ค่ะ เพราะพรีมไม่ได้จีบพี่แล้ว" คนแสนงอนทำหน้าบึ้งตึงยืนกรานว่าเธอ

"ตัวเล็ก" "คะ" แก้มนุ่มแดงราวกับลูกสตอเบอร์รี่​พยายามหลบสายตาคู่คมที่มองไม่ห่าง"พี่ไม่อยากเป็นแฟนตัวเล็กแล้ว" ตากลมโตฉายความสงสัยปนความน้อยใจมาเห็นให้อย่างปิดไม่มิด ทั้งๆ ที่เขาพึ่งจูบสูบวิญญาณ​ฉันไปแท้ๆ หน่ะหรอ"อยากเป็นผัวเลย" "ได้มั้ย" แต่เขาก็ไม่ปล่อยให้ความน้อยใจอยู่กับฉันนาน เสียงที่แหบพร่าบอกความต้องการของตัวเองพร้อมกับแววตาออดอ้อนแฝงความเอาแต่ใจจนทำให้ฉันรู้สึกหวามไหวมวนท้องไปหมดอยากจะมุดหนีไปจากตรงนี้ ติดตรงที่ใจดันคิดสวนทางกันนี่แหละ"เดี๋ยวก็ลบหนึ่งร้อยเลยนี่" ฉันเลยสู้โดยการเลียนแบบเขาที่จ้องแต่หาเรื่องมาหักคะแนนกัน ติดลบไปเลย ดูซิ!​ จะยังกล้าเล่นกับใจฉันอยู่มั้ย"ยอม"ปากร้อนฉกจูบลงมาที่ปากของฉันอีกครั้งโดยไม่รอให้ฉันอนุญาติเหมือนครั้งก่อน จูบของเขาครั้งนี้มันทั้งดูดดื่มทั้งเอาแต่ใจทั้งเจ้าเล่ห์​คอยหลอกล่อให้ฉันเผลอไผลจนเขาสามารถรุกล้ำเข้ามาได้อย่างง่ายดายเขาพาฝูงผีเสื้อมาบินเล่นในร่างกายของฉัน"อะ อื้อ" ฉันไม่รู้ว่าเผลอตัวปล่อยใจไปกับรสจูบของเขานานเท่าไหร่ รู้ตัวอีกทีเดรสตัวยาวที่ฉันใส่ก็ร่นขึ้นมากองอยู่บนหน้าท้องแบนราบ มือหนาลูบแผ่วเบาวนไปมาตามผิวเนียนลื่นบริเวณต้