Todos los capítulos de ขอโอกาสรักอีกครั้ง: Capítulo 61 - Capítulo 70

ภายในโรงเตี๊ยมแห่งเดิมซึ่งภรรยากำลังช่วยสามีสลายพิษของยาปลุกกำหนัดที่รุมเร้าถึงแม้ว่าหลี่ชางจะเคยถูกวางยาปลุกกำหนัดเป็นครั้งแรก หากแต่ครั้งนั้นที่เขาทำพลาดรับตัวอวี้ชิงจากหอคณิกาเข้าบ้านมา เขาก็พอจะรับรู้ได้ว่ายากลุ่มนี้มีฤทธิ์เช่นไร จึงพอควบคุมเอาไว้ได้ระยะเวลาหนึ่ง แต่กระนั้นก็ยากจะต่อต้านอยู่ดียามนั้นที่เขาถูกยามอมเมาของอวี้ชิง มิได้ออกอาการชัดเจนและรุนแรงถึงเพียงนี้ มิได้ร้อนรนราวกับถูกไฟจี้ให้ต้องปลดปล่อยหยาดวสันต์ขนาดนี้ มันแค่ให้ความรู้สึกลุ่มหลงต่อกามารมณ์มากกว่าที่เคย ทำกิจกรรมได้ยาวนานกว่าที่เคย พละกำลังยามกระสันมีมากกว่าเดิม ซึ่งเขาก็เผลอไผลติดใจอย่างไม่น่าให้อภัยอันที่จริง สิ่งที่เขาติดใจหาใช่อวี้ชิง หากแต่เป็นตัวยาที่ทำให้เขาเป็นเช่นนั้นต่างหากล้วนติดตรึงอารมณ์กำหนัดดิบเถื่อนเยี่ยงสัตว์ร้ายหิวกระหายย่อมมีในชายทุกราย แน่นอนว่าไม่เว้นตัวเขา หากแต่เขาจักปลดปล่อยโดยเลือกใช้ความรุนแรงกับสตรีนางใดนั่นคืออีกเรื่องหนึ่งและสตรีนางนั้นย่อมมิใช่เฮ่อเหลียนทว่ายามนี้เขาทำมิได้ ยาตัวนี้มันมีฤทธิ์มากจนเกินไปเดิมทีเขาทะนุถนอมนางมาก ยามร่วมรักแต่ละคราเขาไม่เคยนำพาความรุนแรงกับนางเล

งานแต่งของโต่วหนานกับฟางเอ๋อร์จัดขึ้นอย่างเรียบง่าย หากแต่ถ้าดูให้ดี จะพบว่าเร่งรีบเสียมากกว่าเพื่อลบคำครหา พิธีการอันรวบรัดจึงถูกจัดขึ้นเป็นอย่างดี ไม่มีตกหล่น บุคคลสำคัญของบ้านมีครบครัน มีกระทั่งแม่สื่อ และญาติพี่น้องร่วมยินดีมากมาย หลี่ชางกับเฮ่อเหลียนก็ได้รับเชิญจากโต่วหนานให้ไปร่วมด้วย สองสามีภรรยาจึงเดินทางไปร่วมงานทางฝ่ายเจ้าบ่าว หาใช่ฝ่ายเจ้าสาวไม่โต่วหนานนั้น แม้ว่าจะเป็นบุรุษที่มั่นคงจริงใจ หากแต่นิสัยกลับมิได้รักหยกถนอมบุปผาเลยสักนิด อีกทั้งยังเจอหญิงคนรักกระทำเรื่องเลวร้ายใส่ การอยู่ร่วมกันคงไม่แคล้วเป็นคู่แค้นคู่ชังฟางเอ๋อร์ย่อมต้องปรับตัวปรับใจให้อยู่รอดปลอดภัยอย่างยากลำบาก นิสัยเสแสร้งแกล้งมารยาว่าเรียบร้อยอ่อนหวาน ถึงคราวที่ต้องกระทำทุกวันให้เป็นนิสัย ห้ามเผยตัวตนด้านด่าทอเกรี้ยวกราดออกมาเป็นอันเด็ดขาดมิเช่นนั้นไฟเจอไฟ ได้โหมไหม้ไปจนตลอดชีวิต และไม่แน่ว่าโตว่หนานอาจจะกักขังฟางเอ๋อร์ให้อยู่แต่ในเรือน ไม่อาจออกมาเจอผู้คนทั้งชาติจากงานแต่งวันนั้นจวบจนวันนี้ ก็ล่วงเลยมาหนึ่งปีแล้ว หากคำนวณเหตุการณ์ตามความฝัน หลังจากที่หลี่ชางแต่งฟางเอ๋อร์เป็นอนุได้สามเดือน ฟางเอ๋อร์

กลิ่นกายปรุงแต่งหอมจรุงไปทั่วเช่นนั้น กอปรกับใบหน้างามพิลาศล้ำที่มีดวงตากลมโตดังวารีเช่นนี้ ทำเอาบุรุษบางคนถึงกับทนไม่ไหว ต้องเดินเข้าหานางเพื่อถามไถ่ชื่อเสียงเรียงนาม ยามนั้นจึงมีผู้ติดตามคนหนึ่งเข้าพูดคุยแทนแว่วได้ยินสรรพคุณนางว่ามีดีเช่นไรบ้าง คืนนี้มีการประมูลที่ใด กี่โมงยามอย่างไร เมื่อให้ความหวังแก่บุรุษคนแรกแล้วก็ผละออกห่าง จากนั้นก็ทำเช่นเดิมไปเรื่อยๆหลี่ชางยังคงหรี่ตามองคนงามนามอวี้ชิงอยู่นิ่งๆ ใบหน้าหล่อเหลาเรียบเฉย ไม่เผยอารมณ์ใดๆ ออกมาเลยแม้แต่น้อยบางจังหวะอวี้ชิงก็ปรายสายตามามองเขา เห็นนางชะงักไปชั่วครู่คล้ายกับเจอคนรู้จัก ประหนึ่งคุ้นหน้ากันแต่ชาติปางก่อนหลี่ชางเห็นอวี้ชิงขมวดคิ้วสงสัย ริมฝีปากแดงเรื่อขบเม้มน้อยๆ คล้ายยั่วยวนในที จากนั้นก็ส่งสัญญาณบางอย่างให้ผู้ติดตามของนางคนหนึ่ง ชั่วอึดใจคนผู้นั้นก็เดินมาทางเขาเมื่ออีกฝ่ายเดินมาถึงตัว เสียงเนิบช้ากล่าวเบาๆ ว่า“คุณชายท่านนี้ สนใจการประมูลคืนนี้หรือไม่?”คิ้วคมผู้ฟังกระตุกวูบ ใบหน้าหล่อเหลาแข็งกระด้างทันทีเส้นเสียงตรงหน้ายังคงดังทุ้มต่ำบอกกล่าวกับหลี่ชาง อย่างนอบน้อม “แม่นางอวี้ชิง ขอแสดงน้ำใจมอบที่นั่งพิเศษให้แก

ม่านตาดำของหลี่ชางพลันหรี่เล็กแคบลง ในขณะที่เรียวคิ้วงามของเฮ่อเหลียนต้องขมวดพันกันจนเป็นปม สองสามีภรรยาล้วนเข้าใจได้ในทันทีนี่คงเป็นงานเลี้ยงน้ำชาเพื่อดูตัว หมายคัดเลือกสตรีดีพร้อมเข้าสกุลหลี่กระมังและเมื่อคิดได้เช่นนั้น ทั้งสองคนก็หันหน้าไปทางประธานในพิธี เห็นเป็นนายท่านผู้เฒ่าหลี่นั่งอยู่นิ่งๆ ด้วยท่าทางเคร่งขรึมจริงจัง สายตากวาดมองไปทั่วงาน จับจ้องสตรีแต่ละนางอย่างถ้วนถี่ โดยมีฮูหยินผู้เฒ่านั่งก้มหน้าน้อยๆ ไม่พูดไม่จา สีหน้าไม่แสดงอารมณ์อันใดออกมา“ชางเอ๋อร์...”นายท่านผู้เฒ่าหลี่เอ่ยทักทายบุตรชายเสียงเรียบ“มาเถิด เข้ามาหาพ่อ เหลียนเอ๋อร์ด้วย”คล้ายกับว่าท่านตัดสินใจเด็ดขาดแล้วในครั้งนี้ กับการคัดเลือกอนุให้หลี่ชางด้วยตนเองและสตรีที่มาร่วมงาน ล้วนแล้วแต่เต็มใจมา ถึงแม้ว่างานเลี้ยงจะบอกว่าเพียงเชิญร่วมดื่มชาเพื่อพบปะสังสรรค์ฉันมิตรไมตรีทั่วไปหากแต่ความนัยที่ซ่อนเร้นนั้น ทุกผู้คนย่อมคาดเดาได้เนื่องจากข่าวคราวของคฤหาสน์หลี่ เกี่ยวกับทายาทที่ขาดแคลน ใครๆ ก็รับทราบดีคหบดีผู้เป็นวาณิชหนุ่มเจ้าของวงหน้าหล่อเหลาและร่ำรวยถึงเพียงนี้ เหล่าสตรีชาวบ้าน กระทั่งคุณหนูหลายตระกูล ย่อมยินดี

วันเวลาคืบคลานไปช้าๆ ในความรู้สึกของเฮ่อเหลียนที่แสนจะอึดอัดทรมานกับหน้าท้องที่ใหญ่กลมโต หากแต่กลับรวดเร็วยิ่งนักในความรู้สึกของหลี่ชางหลายวันมานี้เขาดูแลจัดการสั่งงานลูกน้องที่ไว้ใจได้ให้ควบคุมกิจการทั้งหลายชั่วคราว ทั้งยังมอบสิทธิ์ในอำนาจการตัดสินใจด้วยคำสั่งเด็ดขาดเบ็ดเสร็จ ไม่ว่าจะเป็นอาจิ้นที่ถูกให้ไปประจำการที่โรงน้ำชา เหลาสุรา และร้านอาหาร อาเฝิงดูแลโรงเตี๊ยม ร้านขายผ้า หรือแม้กระทั่งข่งอี้ยังถูกเรียกตัวไปดูแลร้านอัญมณีคล้ายยันต์กันขโมยกระนั้น หลงจู๊ทั้งหลายต่างต้องเปลี่ยนเจ้านายกะทันหันกันถ้วนหน้าเหตุที่หลี่ชางต้องทำถึงขนาดนี้ก็เพราะเฮ่อเหลียนใกล้คลอดเต็มทีทุกคนได้แต่สงสัยว่าแค่ภรรยาคลอดบุตร คุณชายหลี่จักตื่นเต้นอันใดกันนักกันหนา แม้แต่นายท่านผู้เฒ่ากับฮูหยินผู้เฒ่าก็ยังอดมิได้ที่จะมองหน้าหลี่ชางอย่างฉงน หากแต่ก็มิได้เอ่ยปากทัดทานอันใดให้มากความในที่สุด เฮ่อเหลียนก็เจ็บท้องคลอด นางทนทุกข์ทรมานนานถึงสามวันสามคืน ร้องไห้โอดโอยอยู่ทั้งวันทั้งคืนหลี่ชางที่เฝ้ารออยู่นอกห้อง แบบไม่ยอมหลับยอมนอน ก็ได้แต่ยืนเกร็งตัว ลืมหายใจในบางเวลา ภาพของภรรยาที่คลอดบุตรชายแล้วตายจากหมุนวนมาใ