All Chapters of ไม่รัก แต่รู้สึก: Chapter 1 - Chapter 10

10 Chapters

ตอนที่ 1 ไม่สำเร็จ

“ได้เรื่องว่ายังไงบ้าง สาธิต”ปัณจธร อธิพัฒน์โภคิน ท่านรองประธานหนุ่มรูปหล่อมากเสน่ห์ ผู้บริหารโรงแรมและรีสอร์ตในเครือของตระกูลอธิพัฒน์โภคิน เดินเข้ามาในห้องทำงาน แกะกระดุมเสื้อสูทสีดำแบรนด์ดังแล้วทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้ประจำตำแหน่งดวงตาคมกริบดำขลับจ้องมองไปยังผู้ชายที่เขาส่งไปทำงานบางอย่างซึ่งทุกครั้งไม่เคยพบกับคำว่าล้มเหลว ยกเว้นครั้งนี้“เอ่อ ไม่สำเร็จครับ”“ทำไม”น้ำเสียงเย็นเยียบพร้อมแววตาคมกร้าวดุ บ่งบอกถึงความไม่พอใจของผู้บริหารหนุ่มที่เคยชินกับความสำเร็จและคำว่า “ต้องได้” เท่านั้น“คุณธาราปฏิเสธครับ ให้เหตุผลว่าจะเก็บที่ดินผืนนี้ไว้ให้เป็นมรดกของลูกสาวครับคุณปั้น”“ลูกสาวเหรอ”เลขาสาวสวยที่เดินเข้ามาเสิร์ฟกาแฟให้กับสองหนุ่มชะงักมือไปในทันทีที่ได้ยินเสียงทุ้มพึมพำทวนคำพูดของลูกน้องมือขวาคนสนิทที่ส่งไปทำหน้าที่นายหน้าเจรจาขอซื้อที่ดินผืนงามผืนนั้นสาธิตผู้ซึ่งทำงานรับใช้ใกล้ชิดมานานรู้ได้ในทันทีว่าเจ้านายหนุ่มต้องการอะไร จึงส่งรูปถ่ายและกระดาษเอสี่ปึกใหญ่ที่มีข้อมูลบางอย่างให้เจ้านายถึงมือดวงตากลมเหลือบมองไปยังชายหนุ่มรูปหล่อที่ทิ้งแผ่นหลังพิงพนักเก้าอี้ ยกขาขึ้นไขว่ห้าง ดวงตาท
last updateLast Updated : 2025-10-13
Read more

ตอนที่ 2 โดยเฉพาะ..เขา

เสียงเคาะประตูห้องทำงานของผู้บริหารสาวสวยดังขึ้นก่อนจะถูกเปิดเข้ามาโดยดอกกุหลาบนำเข้าสีชมพูอ่อนช่อโต..ไม่ผิดหรอกที่กุหลาบช่อโตเป็นฝ่ายเปิดประตูห้องทำงานของเธอเข้ามา เพราะเมื่อมองไปเห็นแต่ดอกกุหลาบสีชมพูอ่อนกลีบบอบบางอัดแน่นราวกับตัดมาทั้งสวนเท่านั้น ความอลังการของมันบดบังเลขาสาวสวยร่างอวบของเธอเสียมิด“อะไรกันอีก หมูหวาน”เจ้าของห้องถอนหายใจยาว ปิดแฟ้มงานสำคัญที่กำลังเซ็นแล้วทิ้งแผ่นหลังพิงพนักเก้าอี้ เมื่อเช้าเธอเพิ่งจะทิ้งช่อกุหลาบสีขาวของทายาทบริษัทอสังหาริมทรัพย์ชื่อดังที่เทียวไล้เทียวขื่อส่งดอกไม้ให้เธอไม่เว้นวันพอตกบ่ายก็ดันมีดอกกุหลาบนำเข้าสีชมพูสีโปรดช่อโตจากใครก็ไม่รู้ส่งมาให้ถึงที่ห้องทำงานอีกแล้วเลขาร่างอวบชื่อน่ารักเบี่ยงช่อกุหลาบออกจากตัว พยายามอย่างยิ่งที่จะยื่นหน้าออกไปหาเจ้านาย แต่ก็ทำไม่ได้ง่ายดายอย่างใจคิดเมื่อความอลังการของมันมากกว่าร่างกายอวบๆ ของเธอ“กุหลาบชมพูสีโปรดค่ะ”“รู้แล้ว แต่ใครส่งมา อย่าบอกนะว่าคุณเทวดานั่น”“เทวาค่ะ ไม่ใช่เทวดา และดอกกุหลาบสีชมพูหอมฟุ้งช่อนี้ก็ไม่ใช่ของคุณเทวาหรอกนะคะ”เจ้านายสาวพยักหน้าส่งๆ พร้อมชี้ไม้ชี้มือให้เลขาสาวนำช่อดอกไม้มาวางไ
last updateLast Updated : 2025-10-13
Read more

ตอนที่ 3 ตกลงครับ

แล้วก็เป็นอย่างที่เธอคิด เมื่อเช้าวันนี้มีดอกกุหลาบสีชมพูช่อโตเท่าเมื่อวานวางไว้ที่โต๊ะทำงานตั้งแต่ก่อนที่เธอจะเดินทางมาถึงด้วยซ้ำธารารินเบะปากให้ดอกไม้ชนิดโปรดที่เคยเห็นครั้งใดก็ต้องสูดดมกลิ่นหอมด้วยความหลงใหลทุกครั้งไป ยิ่งอ่านการ์ดยิ่งอยากจะเบะปากมองบน เพราะรู้สึกขยะแขยงผู้ชายมักมากคนนั้นอย่างที่สุด“ผมขอโทษด้วยที่ครั้งแรกที่เราเจอหน้ากันมันไม่ได้น่าจดจำเท่าไรนัก หวังว่าคุณจะให้โอกาส..ให้ผมได้ทำความรู้จักกับคุณมากกว่านี้ รับรองว่าคุณจะมองผมในแบบใหม่”“หึ หลงตัวเองจริงนะ รู้ว่าหล่อ รู้ว่ารวย รู้ว่าสาวเยอะ แต่เสียใจ คนอย่างน้ำริน ไม่จำเป็นต้องไปแย่งผู้ชายกับใครย่ะ ลาก่อน อีตาปั้นจั่น”กุหลาบสีชมพูช่อใหญ่ผู้น่าสงสาร ถูกยัดลงถังขยะเป็นวันที่สอง แต่ความใหญ่โตของมันไม่สามารถลงไปอยู่ในก้นถังได้ จึงเสนอหน้าชูช่อสีชมพูส่งกลิ่นเย้ายวน โดยมีถังขยะเป็นแจกันใบสวยอย่างพอดิบพอดียิ่งเห็นก็ยิ่งหงุดหงิด จึงเรียกแม่บ้านให้นำถุงขยะมาใส่ดอกไม้ช่อนี้ แล้วเอาไปทิ้งให้ไกลๆ สายตาของเธอ“อ้าว ดอกไม้ยังไม่เหี่ยวเลย ยัยน้ำให้ทิ้งแล้วเหรอ”“ค่ะ ท่านประธาน”ทันทีที่แม่บ้านและเลขานุการร่างอวบเดินออกมาจากห้องทำ
last updateLast Updated : 2025-10-13
Read more

ตอนที่ 4 เงื่อนไขในพินัยกรรม

“อะไรนะคะพ่อ”ธารารินชะงักมือที่กำลังห่มผ้าให้ผู้เป็นพ่อ แทบไม่อยากจะเชื่อหูในสิ่งที่ได้ยิน ถ้าพ่อไม่ป่วยจนเบลอ ก็เป็นเธอที่หูฝาดจากการโหมงานหนักเพื่อการประกวดออกแบบเครื่องเพชรที่กำลังจะเกิดขึ้นในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้านี้“น้ำมานั่งคุยกับพ่อก่อน”ธาราจับมือลูกสาวคนเดียวที่เขารักยิ่งกว่าชีวิต ให้เธอนั่งลงที่เก้าอี้ข้างเตียง“น้ำหูฝาดไปใช่ไหมคะพ่อ ที่พ่อจะให้น้ำ..”“น้ำไม่ได้หูฝาด พ่อจะให้น้ำแต่งงานกับคุณปัณจธร อธิพัฒน์โภคิน จริงๆ”นามสกุลที่คุ้นหูในแวดวงธุรกิจซึ่งเคยได้ยินบ่อยๆ ยังไม่น่าตกใจเท่าเจ้าของชื่อและนามสกุลนี้เพิ่งส่งดอกกุหลาบสีชมพูช่อโตให้เธอทุกวัน แถมเธอก็ยัดมันลงถังขยะทุกวันเช่นกันแม้ว่ามันจะสวยมากมายแค่ไหนก็ตามมันเกิดอะไรขึ้น ถ้าเธอเดาไม่ผิด ที่หมอนี่ตั้งใจเข้ามาจีบเธอเพราะอยากได้ที่ดินเหมือนกับนายเทวานั่นไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมพ่อของเธอถึงหลงใหลได้ปลื้มผู้ชายพันธุ์นั้นจนยกเธอใส่พานถวายให้เขาไปง่ายๆ แบบนี้“มันเกิดอะไรขึ้นคะพ่อ พ่อรู้ใช่ไหมว่านายนั่นอยากได้ที่ดินบนเกาะของเรา”“พ่อรู้”“แล้วทำไมพ่อถึงจะยกน้ำให้เขา แบบนี้ไม่เท่ากับยกที่ดินให้เขาไปฟรีๆ หรือคะ”“ใครบอกว่าพ่อจะยกน
last updateLast Updated : 2025-10-16
Read more

ตอนที่ 5 จะทนได้สักกี่น้ำ

ธารารินเปิดประตูห้องทำงานเข้ามาแต่เช้าตรู่แล้วก็ต้องถอนหายใจอย่างเบื่อหน่าย บนโต๊ะทำงานมีดอกกุหลาบสีชมพูอ่อนช่อโตส่งกลิ่นหอมฟุ้งเช่นเดิมเธอเดินตรงดิ่งไปยังดอกไม้ช่อนั้น วางซองเอกสารสีน้ำตาลไว้ข้างๆ หยิบการ์ดใบสวยขึ้นมาดูก็เห็นข้อความของผู้ชายน่าขยะแขยงคนเดิมที่กำลังจะมาเป็นสามีของเธอในอีกไม่นานนี้“ผมดีใจนะครับ ที่จะได้แต่งงานกับคุณ สัญญาว่าจะดูแลคุณให้ดีที่สุด”CEO สาวแสนสวยเบะปาก เสียบการ์ดใบนั้นคืนที่เดิม แล้วหอบดอกไม้ช่อโตเดินตรงดิ่งไปยังถังขยะที่แม่บ้านยังไม่ยอมเพิ่มขนาดให้กับเธอเสียที ก่อนจะใช้เท้าเหยียบเพื่อเปิดฝาแล้วยัดช่อกุหลาบลงไปในถังใบนั้นให้มันเสนอหน้าชูช่อราวกับถังขยะใบน้อยเป็นแจกันทรงสวยเหมือนกับทุกวันดวงตาคมกริบเบิกกว้างด้วยความตกใจ มองแผ่นหลังบอบบางของว่าที่เจ้าสาวซึ่งกำลังยืนสะกดจิตช่อดอกไม้ของเขาในถังขยะอย่างอึ้งๆ ก่อนจะยกยิ้มขำที่มุมปากพร้อมพยักหน้าน้อยๆ ด้วยความชอบใจ เห็นทีหลังจากนี้เขาคงมีเรื่องสนุกท้าทายให้ทำอีกเยอะเลย“ผมเสียใจนะครับ น้ำริน ที่คุณทำกับดอกไม้ของผมแบบนี้”เสียงทุ้มที่ไม่คุ้นหูดังขึ้นมาจากด้านหลัง เจ้าของห้องสะดุ้งโหยงแล้วหันกลับไปมองยังต้นเสียง
last updateLast Updated : 2025-10-16
Read more

ตอนที่ 6 กระหายในชัยชนะ

ตอนที่ 6 กระหายในชัยชนะ“น่าขยะแขยงที่สุด”“ตอนอยู่บนเตียงกับผม คุณไม่พูดแบบนี้แน่ น้ำริน”จมูกโด่งตรงเข้าคลอเคลียข้างแก้มใส เธอสะบัดหน้าหนีทันทีด้วยความตกใจ ทำให้ลำคอระหงหอมกรุ่นกลิ่นกายสาวผสมกับน้ำหอมราคาแพงลอยเด่นตรงหน้า เขาจึงฝังจมูกลงไปแทนแล้วกดจูบย้ำๆ สูดกลิ่นหอมหวานที่เขาหลงใหล“หยุดนะ”ไม่เพียงปลายเสียงเท่านั้นที่สั่น แต่ร่างกายบอบบางก็สั่นสะท้านไปทั้งร่างจนน่าสงสาร แค่เขาคุกคามเธอนิดหน่อย คนเก่งของเขาก็ท่าจะเอาตัวไม่รอดเสียแล้ว“หึ ตัวสั่นเชียว กลัวผมเหรอครับ”เขาขยับใบหน้าออกมาจากซอกคอ เธอจึงสะบัดหน้ากลับมามองสบตากับเขาด้วยแววตาวาววับเอาเรื่อง แต่ดันได้รับรอยยิ้มมุมปากแสนมีเสน่ห์กลับไปแทน“บอกแล้วไง ว่าฉันขยะแขยง ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้ ก่อนที่ฉันจะยกเลิกงานแต่งงานทุเรศๆ นี่”คนตัวโตยอมปล่อยข้อมือของเธอที่ตรึงไว้กับผนัง มือใหญ่ทั้งสองข้างยกขึ้นแบออกอย่างยอมแพ้ แต่ดวงตาคมกริบไม่ได้แสดงถึงความรู้สึกแบบนั้นเลยสักนิด“ยอมแล้วครับ”“หมดธุระก็กลับไปได้แล้ว ฉันจะทำงาน”เธอเอ่ยไล่ว่าที่เจ้าบ่าวแบบไม่ถนอมน้ำใจ ซ้ำยังเดินไปนั่งที่เก้าอี้ทำงานของตัวเองหน้าตาเฉย ซึ่งคนตัวโตก็เดินตามไปนั่งที่เ
last updateLast Updated : 2025-10-16
Read more

ตอนที่ 7 ผมกินหมดนะ

เสียงเคาะประตูห้องทำงานของ CEO สาวดังขึ้นก่อนจะถูกเปิดเข้ามาโดยเลขานุการที่หอบดอกกุหลาบสีขาวช่อใหญ่กับดอกทิวลิปสีชมพูหวานอีกหนึ่งช่อ นำมาให้เจ้านายสาวถึงที่โต๊ะ“วันนี้สองช่อค่ะคุณน้ำ”“ของใครอีกล่ะ”“คุณเทวา เจ้าเก่าเจ้าเดิม ส่วนดอกทิวลิปสีชมพูอ่อนนี่ของคุณราเชนทร์ค่ะ”“เชนเหรอ”“ใช่ค่ะ มีการ์ดด้วยนะคะ”เจ้าของห้องเปิดอ่านการ์ดของช่อกุหลาบสีขาวแล้วกำลังจะหอบเอาไปทิ้งเหมือนเดิม แต่เพิ่งนึกขึ้นมาได้ว่าเธอไม่ได้อยู่ในห้องนี้ตามลำพังจึงเงยหน้าขึ้นมองแขกไม่ได้รับเชิญที่นั่งไขว่ห้างอยู่บนโซฟากลางห้องดวงตาคมกริบเรียบเฉยที่แปลความหมายไม่ออกจ้องเธอนิ่งนาน แต่คนตัวบางกลับไม่คิดจะสนใจ เธอยกช่อกุหลาบสีขาวขึ้นมาดมหน้าตาเฉยราวกับพิศวาสเจ้าของดอกไม้ช่อนี้เสียเต็มประดาจากนั้นจึงเปิดอ่านการ์ดของดอกทิวลิปช่องาม ซึ่งเป็นดอกไม้ช่อเดียวในช่วงนี้ที่เธอคิดจะเก็บเอาไว้ เพราะมันส่งมาจากเพื่อนผู้ชายที่แสนดีของเธอ“ผมกลับมาแล้วนะ คิดถึงน้ำมาก เดี๋ยวจัดการเรื่องที่บริษัทเสร็จแล้วจะเข้าไปหานะครับ”รอยยิ้มที่แต่งแต้มริมฝีปาก ทั้งดวงตาเป็นประกายวิบวับทำเอาปัณจธรกัดกรามกรอด เธอทิ้งดอกไม้ของเขาอย่างไม่ไยดี แต่กลับ
last updateLast Updated : 2025-10-16
Read more

ตอนที่ 8 แต่งงานเพื่อ?

“อย่าหาว่าอาเร่งเลยนะปั้น อารู้สึกแย่ลงทุกวัน กลัวไม่ได้อยู่ในงานแต่งของเราสองคน”“พ่อคะ ไม่พูดแบบนี้สิคะ”“พ่อรู้ตัวเองดี ขอให้พ่อรีบจัดการเรื่องนี้ก่อนนะลูก”“พรุ่งนี้ผมจะพาผู้ใหญ่มาสู่ขอคุณน้ำอย่างเป็นทางการ คุณอาจะว่าอะไรไหมครับถ้าสถานที่ต้องเป็นที่นี่”“สบายมาก ไม่ต้องพิธีรีตอง แล้วปั้นคุยกับพ่อแม่หรือยัง”“เอ่อ ยังเลยครับ แต่คืนนี้ผมจะกลับไปคุย พ่อแม่ผมท่านไม่ว่าอะไรอยู่แล้ว เผลอๆ จะดีใจด้วยซ้ำที่ผมอยากแต่งงาน”อยากแต่งงาน..คำนี้ทำเอาว่าที่เจ้าสาวคนสวยหันมองหน้าเขา มันคงรู้สึกดีมากถ้าเธอกับเขาเป็นคนรักกัน และเขาแต่งงานกับเธอด้วยเหตุผลอื่นที่ไม่ใช่เพื่อที่ดินผืนนั้นและมันคงจะดีกว่านี้ ถ้าคนที่พูด ไม่ใช่เขา ผู้ชายเจ้าชู้มักมากที่ต่อให้แก่ตายก็คงไม่มีทางรู้จักคำว่า “พอ”“ปั้นโอเคจริงๆ เหรอ กับเรื่องสัญญา ไม่ต้องเกรงใจอา ถ้าไม่ไหวก็ถอนตัวได้ เพราะต่อให้ปั้นปฏิเสธ เดี๋ยวอาก็หาเหยื่อรายใหม่มารับดูแลเด็กดื้อของอาได้เอง อาจจะต้องติดสินบนนิดหน่อยกันล่ะนะ ถ้าไม่มีใครจริงๆ ก็คงต้องขอร้องเพื่อนรักของเขา เจ้าราเชนทร์ ให้มารับช่วงต่อดูแลกันไป ตอนนี้เขาเรียนอยู่เมืองนอก อากลัวว่ากว่าเขาจะกลับ
last updateLast Updated : 2025-10-16
Read more

ตอนที่ 9 รัตน์เป็นเมียคุณปั้น

ปรมัตถ์ อริสา ปัณยตา และสุทธิรักษ์ เบิกตากว้างขึ้นเล็กน้อยแล้วลอบหันมามองหน้ากัน รู้แล้วว่าเหตุใดทำให้คนอย่างปัณจธรที่ไม่เคยมีความรักให้ใคร รีบร้อนอยากแต่งงานกับลูกสาวเจ้าของที่ดินขนาดนี้ ทำอย่างกับว่าถ้าช้าอีกเพียงนาทีเดียว เจ้าหล่อนจะเปลี่ยนใจไปแต่งงานกับคนอื่นอย่างไรอย่างนั้นก็ผู้หญิงที่นั่งอยู่ตรงหน้าของพวกเขา เธอสวยงามไปทั้งตัวอย่างไร้ที่ติราวกับนางฟ้าก็ไม่ปาน ไม่ว่าจะพิศมองมุมไหนก็เพลินตา จนแทบไม่อาจละสายตาไปจากเธอได้เลยจริงๆการเจรจาสู่ขอสำเร็จไปได้ด้วยดี เงินสินสอดทองหมั้นที่ฝ่ายชายเสนอให้ช่างสมน้ำสมเนื้อกับว่าที่เจ้าสาวคนสวยเป็นจำนวนหนึ่งร้อยล้านบาท“ยินดีต้อนรับเข้าสู่ครอบครัวของเรานะจ๊ะ น้ำริน ถ้ามีเรื่องไม่สบายใจอะไรก็คุยกับแม่และพี่หยาได้ คิดซะว่าแม่เป็นแม่แท้ๆ ของน้ำนะลูก”อริสาโอบกอดสาวสวยที่กำลังจะเข้ามาเป็นลูกสาวอีกคนของเธอด้วยความอบอุ่น อ้อมกอดจากแม่ที่เธอขาดหายไม่หลงเหลือในความทรงจำ วันนี้ได้รับการทดแทนจากผู้เป็นแม่ของว่าที่สามี มันอบอุ่นจนคนตัวบางน้ำตาซึม“ขอบคุณมากค่ะ คุณป้า”“ไม่เอาสิลูก เรียกพ่อกับแม่เถอะ อีกไม่กี่วันก็ต้องมาใช้นามสกุลเดียวกันแล้วนะ”“ค่ะ คุณแม
last updateLast Updated : 2025-10-16
Read more

ตอนที่ 10 ไม่รัก..ไม่หึงหวงให้เสียเวลาหายใจ

“คุณมานั่งรอผมตรงนี้ก่อน”เขาขยับเก้าอี้หน้าโต๊ะทำงานให้ แต่เธอกลับเดินไปนั่งที่โซฟาตัวยาวมุมห้อง เล่นเอาคนตัวโตแค่นหัวเราะหยันตัวเองเบาๆ ก่อนปลดกระดุมเสื้อสูทแล้วเดินไปนั่งลงที่เก้าอี้ประจำตำแหน่งของตัวเองไม่นานจากนั้น กนกรัตน์ก็นำน้ำส้มไปเสิร์ฟให้กับผู้หญิงที่สวยราวกับนางฟ้าชนิดที่เธอเทียบไม่ติดฝุ่นแม้แต่จุดเดียว เธอเหลือบตาขึ้นมองผู้หญิงคนนั้น ในขณะที่ผู้หญิงคนนั้นก็มองสบตากับเธอด้วยใบหน้าเรียบเฉยไร้ความรู้สึก“ขอบคุณค่ะ”หึ เย่อหยิ่งราวนางหงส์อย่างที่เธอได้ยินมาจริงๆ คอยดูเถอะ ถึงแม้จะสวยเพียงใด แต่คนอย่างปัณจธรไม่เคยใช้ผู้หญิงคนไหนนานๆ นอกจากเธอคนเดียวเท่านั้นที่เขาหลงใหล อีกไม่นานเกินรอ แม่นางหงส์ก็คงจะโดนเขาเขี่ยทิ้ง“ยินดีค่ะ”กนกรัตน์เชิดหน้าขึ้น ส่งยิ้มหยันให้กับผู้หญิงคนใหม่ของเขา แล้วเดินกลับไปเสิร์ฟกาแฟให้กับคนที่ก้มหน้าก้มตาอ่านเอกสารในแฟ้มอย่างตั้งใจกิริยาที่เลขาของเขาแสดงออกมาต่อหน้าเธอ มันยืนยันได้อย่างชัดเจนเลยว่าสองคนนี้มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกันแน่นอน จึงลอบเบะปากอย่างนึกรังเกียจ ขนาดพนักงานของตัวเองยังไม่เว้น ถ้าเธอต้องแต่งงานกับเขาเพราะความรัก เธอคงหึงหวงเขาจนเป็
last updateLast Updated : 2025-10-16
Read more
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status