Tous les chapitres de : Chapitre 1 - Chapitre 10

55

บทที่ 1 บทนำ

@ผับแห่งหนึ่ง“แม่งโคตรน่าเบื่อเลยว่ะ ทำไมผู้หญิงแม่งงี่เง่างี้วะ” ท่ามกลางเสียงของดนตรีที่ดังกระหึ่มของผับหรูที่ผู้คนต่างมาหาความสุขกัน เสียงบ่นของภูผาก็เริ่มดังขึ้นหลังจากที่เมาได้ที่แล้ว“มันเป็นอะไรของมัน” ชายหนุ่มใบหน้าหล่อที่เพิ่งเดินเข้ามาเอ่ยถามเพื่อนอีกคนที่นั่งอยู่ข้างๆ พลางปรายตามองคนเมาเพียงนิด“ทะเลาะกับเมีย” ทิศเหนือตอบกลับพร้อมกระดกเหล้าเข้าปากไปพลางๆ“หึ” คนที่เข้ามาใหม่ส่ายหัวเล็กน้อย พร้อมกับหย่อนตัวลงด้านข้างของทิศเหนือ มือหนาเทเหล้าลงในแก้วก่อนจะกระดกเข้าปากอึกใหญ่ราวกับเป็นเพียงน้ำเปล่าเท่านั้น“มึงไม่ต้องมาหัวเราะกูเลยนะ แม่ง กูบอกแล้วว่ากับน้องเขากูไม่ได้จริงจัง จะอะไรนักหนาวะ” ภูผายังคงพูดต่อไปไม่หยุดเพื่อระบายอารมณ์หงุดหงิดและเสียใจของตัวเอง“แล้วมึงจะไปมั่วกับผู้หญิงคนอื่นทำไม” ทิศเหนือถามกลับ โดยมีชายหนุ่มอีกคนนั่งฟังอยู่เงียบๆ“กูก็แค่เล่นๆ เปล่าวะ”“แต่มึงมีเมียแล้ว”“...”“มึงต้องเลือกอะไรสักอย่างดิวะ มึงมีเมียแล้วมึงก็ควรจะหยุด แต่ถ้ามึงยังหยุดไม่ได้มึงก็ปล่อยอีกคนไป เขาจะได้ไปเจอคนดีๆ” ร่างสูงเริ่มอธิบายต่ออย่างใจเย็นเพื่อให้อีกคนได้เข้าใจ“กูปล่อยเค้าไ
last updateDernière mise à jour : 2025-11-02
Read More

บทที่ 2 แอบชอบ

@มหาวิทยาลัย“ยัยมิน!” เสียงของเม็ดทรายที่ดังขึ้นช่วยฉุดรั้งสติของมินตราที่กำลังหยุดมองอะไรบางอย่างระหว่างกำลังเดินเข้าอาคารเรียนให้หันกลับมามองยังต้นทางของเสียงอีกครั้งก่อนที่เรียวปากบางจะเอ่ยถามคนตรงหน้าไปอย่างคนที่เพิ่งได้สติจนเม็ดทรายเผลอส่ายหน้าเล็กน้อยให้กับการกระทำของเพื่อนตนเอง“วะ...ว่าไงนะ” “ฉันเรียกเธอหลายรอบแล้วนะ เหม่ออะไรขนาดนั้น”“ก็...”“อย่าบอกนะว่าแอบมองพี่เขาอีกแล้ว”“...” มินตราที่โดนจับได้ก็เงียบไม่ตอบเพื่อนของตัวเองอย่างไปต่อไม่ถูกซึ่งการกระทำเหล่านั้นยิ่งทำให้หญิงสาวถูกจับได้ขึ้นไปอีก“นี่เธอแอบมองพี่เขาทุกวันไม่เบื่อบ้างหรอ ฉันเห็นเธอแอบชอบพี่เขาตั้งแต่ตอนปีหนึ่งแล้วนะ ชอบแล้วทำไมไม่บอกไป ล่ะจะมาคอยมองหาอย่างนี้ทำไม เธอเองก็ออกจะสวยน่ารักสเปคผู้ชายขนาดนี้ พี่เขาอาจจะสนใจก็ได้นะ” เม็ดทรายบ่นเพื่อนรักตัวเองชุดใหญ่ เธอรู้ว่ามินตราแอบชอบรุ่นพี่วิศวะปีสี่มาตั้งแต่ตอนที่พี่เขายังอยู่ปีสามแล้ว แต่มินตราก็ไม่เคยไปบอกชอบตรงๆ หรือไปแสดงตัวให้พี่เขาเห็นเลยสักครั้ง ทั้งๆ ที่ตัวของหญิงสาวเองก็ทั้งสวยทั้งน่ารัก ตรงสเปคของผู้ชายหลายๆ คน แต่เธอก็ยังคงอยู่ในจุดเดิมอยู่อย่างนั้
last updateDernière mise à jour : 2025-11-02
Read More

บทที่ 3 ความเสียใจ

@ปัจจุบัน“เฮ้ออ~” มินตราลอบพ่นลมหายใจออกมาหนักๆ เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ในวันนั้น ทั้งภาพที่ชาร์วีทิ้งช่อดอกไม้ของสาวสวยคนนั้น ทั้งคำพูดของเพื่อนเขาที่บอก มันยังคงชัดเจนอยู่ในความทรงจำของเธอ นั่นจึงเป็นสาเหตุที่เธอไม่ยอมสารภาพรักออกไปสักที“เป็นอะไรของเธออีกเนี่ย หรือฉันพูดแรงไปเหรอ” เม็ดทรายถามมินตรากลับไปด้วยความเป็นห่วงเมื่อเห็นว่าเพื่อนรักเงียบไป“เปล่าๆ เราไม่ได้เป็นอะไรหรอก” หญิงสาวยิ้มตอบกลับไป“เราอยู่ของเราแบบนี้แหละดีแล้ว เม็ดทรายไม่ต้องเป็นห่วงนะ เราโอเค”“เฮ้ออ เธอนี่จริงๆ เลย นึกยังไงไปชอบคนแบบนั้นนะ แถมยังไม่ยอมบอกเขาไปอีก รักครั้งแรกก็ดราม่าแล้วเหรอเด็กน้อย” เม็ดทรายเอ่ยหยอกล้อเพื่อนสนิทพลางเลื่อนมือไปลูบที่ศีรษะเล็กของหญิงสาวไปด้วย“เม็ดทรายเราไม่ใช่เด็กแล้วนะ!” มินตราที่โดนล้อเลียนแหวใส่เสียงเขียวแล้วทำหน้ายู่แสดงถึงความไม่พอใจออกมาซึ่งนั่นก็เรียกเสียงหัวเราะให้แก่หญิงสาวอีกคนได้ไม่ยาก“ฮ่าๆๆ ไปเถอะไปเข้าเรียนกัน อาจารย์น่าจะใกล้มาแล้ว”“อื้ม!” แล้วทั้งสองก็เดินเข้าไปในตึกเรียนพร้อมกัน โดยระหว่างทางก็มีการพูดคุยกันอย่างสนุกสนานซึ่งจะเป็นเม็ดทรายที่ชวนมินตราคุยไม่หยุดเสีย
last updateDernière mise à jour : 2025-11-02
Read More

บทที่ 4 ช่วยเหลือ

@ผับหรูใจกลางเมือง“นี่ยัยมินเป็นอะไรไป ทำไมเอาแต่นั่งเงียบล่ะ” เม็ดทรายหันมาถามเพื่อนรักที่เอาแต่นั่งเงียบอยู่คนเดียวซึ่งตั้งแต่ที่เธอไปรับมินตรามาจากคอนโด มินตราก็เอาแต่นั่งเงียบและเหม่อลอยอย่างเห็นได้ชัด“เปล่า ไม่มีอะไรหรอก เราแค่...เครียดเรื่องเรียนน่ะ” มินตรายิ้มๆ ตอบกลับไปด้วยท่าทางที่พยายามทำตัวให้ปกติที่สุด หากแต่ในใจของเธอมันยังคงนึกถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อเย็น“หื้ม? คนเรียนเก่งอย่างเธอเนี่ยนะเครียด”“...”“เฮ้อ เอาเถอะๆ วันนี้ฉันพามาเปิดหูเปิดตาก็สนุกให้เต็มที่หน่อยสิ นั่งเงียบแบบนี้ฉันเป็นห่วงนะ”“อื้ม ได้สิ...” มินตราพยักหน้ารับเล็กน้อยเป็นเชิงเข้าใจ ซึ่งเม็ดทรายที่เห็นอย่างนั้นก็ชวนเพื่อนรักคุยนู่นคุยนี่ไปเรื่อยๆ อย่างสนุกสนาน จนมินตราที่เอาแต่นั่งเงียบในตอนแรกก็เริ่มพูดคุยกับเธอมากขึ้น ถึงจะไม่เท่ากับตอนเมื่อเช้าก็ตาม@สองชั่วโมงต่อมา“เม็ดทราย”“...”“เม็ดทราย”“อื้อ~ มีอะไรเหรอ” เม็ดทรายที่นั่งฟุบไปกับโต๊ะพูดอย่างงัวเงียเมื่อได้ยินเสียงของมินตราเรียกอยู่ใกล้ๆ“เราบอกแล้วไงว่าอย่าดื่มเยอะ เธอเมาแล้วเห็นไหม”“ไม่ได้เมา~ แค่มึนๆ นิดหน่อยเองง”“เฮ้อ เราว่าพวกเรากลับก
last updateDernière mise à jour : 2025-11-02
Read More

บทที่ 5 ผู้หญิงที่สนใจ

@หลายวันต่อมา“เฮ้ยไอ้วี ร้านเดิมเปล่าวะ”“เอาดิ”“เออ ที่เก่าเวลาเดิมนะเว้ย” เสียงของนักศึกษาชายกลุ่มหนึ่งดังขึ้นบริเวณหน้าตึกคณะวิศวกรรมศาสตร์โดยมีร่างเล็กของหญิงสาวใบหน้าจิ้มลิ้มยืนมองอยู่ไม่ไกล“เฮ้อ ทำไมมันยากแบบนี้เนี่ย”“สุดท้ายก็ไม่กล้าบอกจนได้...” มินตราที่ยืนอยู่พูดกับตัวเองด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา หลายวันมานี้เธอตั้งใจจะมาบอกขอบคุณกับชาร์วีที่ช่วยเธอไว้ที่ผับวันนั้น แต่ไม่ว่าจะมาทีไรเขาก็อยู่กับกลุ่มเพื่อนของเขาทุกครั้ง นั่นจึงทำให้เธอไม่กล้าที่จะเดินออกไปแสดงตัวหรือบอกกับเขาอย่างที่ตั้งใจหญิงสาวทำได้แค่รอให้ชาร์วีอยู่คนเดียวแล้วจึงค่อยไปบอกเท่านั้น แต่วันแล้ววันเล่าเธอก็ยังไม่มีโอกาส ทั้งๆ ที่เธออุตส่าห์รวบรวมความกล้าเพื่อเขาขนาดนี้แล้วแต่เหมือนทุกอย่างจะไม่เป็นใจเอาเสียเลยหญิงสาวก้มหน้าด้วยความผิดหวังเมื่อเห็นชาร์วีเดินห่างออกไปกับเพื่อนของเขาเรื่อยๆ ก่อนที่เสียงโทรศัพท์ในกระเป๋าสะพายข้างจะดังขึ้นเรียกสติเธอกลับมาอีกครั้งกริ๊ง กริ๊ง~มือบางหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋าสะพายขึ้นมาดู ใบหน้าหวานคลี่ยิ้มจนตาหยีเมื่อเห็นเบอร์ของผู้เป็นแม่โทรมา ไม่รอช้าเธอรีบกดรับสายทันที“คะหม่ามี๊~” มิ
last updateDernière mise à jour : 2025-11-02
Read More

บทที่ 6 เสี่ยง(รัก)

@บ้านของมินตราร่างบางเดินเข้ามาในบ้านหลังใหญ่อย่างอารมณ์ดีพลางกวาดสายตามองไปยังสิ่งของต่างๆ ไปด้วยก่อนที่เสียงเรียกของผู้เป็นแม่จะดังขึ้นทำให้ใบหน้าหวานหันไปมองยังต้นทางของเสียงอัตโนมัติ"มาแล้วเหรอมิน" มีนาที่กำลังเดินลงมาจากชั้นสองเอ่ยถามขึ้นเมื่อเห็นลูกสาวตัวเล็กที่กำลังเดินเข้ามา"หม่ามี๊~” ทันทีที่ได้เห็นใบหน้าของผู้เป็นแม่ มินตราก็รีบวิ่งเข้าไปสวมกอดแม่ของตัวเองไว้ทันทีด้วยความคิดถึง จมูกเล็กฝังลงบนแก้มนวลฟอดใหญ่จนมีนาหลุดยิ้มออกมาให้กับความขี้อ้อนของลูกสาว"อ้อนเก่งเหมือนเดิมนะเรา""ก็มินคิดถึงหม่ามี๊นี่นาา แล้วปะป๊าล่ะคะ""นั่งรออยู่ที่โต๊ะน่ะ ไปลูก ไปกินข้าวกัน หม่ามี๊ทำอาหารไว้เยอะเลย" แล้วมินตราก็เดินตามผู้เป็นแม่เข้าไปยังห้องรับประทานอาหารทันที โดยมีธันวาผู้เป็นพ่อนั่งรออยู่ และ..."ปะป๊าา อ๊ะ! น้าเพลง"“ว่ายังไงตัวเล็ก” เพลงพิณที่นั่งอยู่เอ่ยทักทายคนตัวเล็กที่เพิ่งเดินเข้ามาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ซึ่งเธอนั้นเป็นเพื่อนสนิทของมีนาตั้งแต่ตอนที่ยังเรียนอยู่ ทำให้ทั้งสองบ้านจึงไปมาหาสู่กันบ่อยๆ แต่หลังจากที่ลูกชายของเธอไปอยู่ที่ต่างประเทศเธอก็ไม่ค่อยได้มาที่บ้านหลังนี้เท่าไหร่นั
last updateDernière mise à jour : 2025-11-06
Read More

บทที่ 7 ค่ายอาสา

@หลายวันต่อมา-บ้านพักบนดอย"มินทางนี้" เสียงของเม็ดทรายเอ่ยเรียกมินตราที่กำลังเดินเข้ามายังบ้านพัก ณ ค่าอาสาบนดอยแห่งนี้ ซึ่งตอนนี้นักศึกษาทั้งหมดต่างแยกย้ายกันมาเอาของเก็บที่บ้านพักของตัวเอง จากนั้นจึงค่อยเริ่มไปทำกิจกรรมอื่นๆ ตามที่นัดหมายกันไว้"ดูดีกว่าที่คิดว่าแฮะ" เม็ดทรายพูดขึ้นระหว่างจัดกระเป๋าไปด้วยซึ่งมินตราก็พูดเสริมอย่างอารมณ์ดีเช่นเดียวกัน"เราชอบที่นี่นะ ทั้งสงบแล้วก็มีแต่ธรรมชาติด้วย ถ้าในเมืองมีต้นไม้เยอะๆ แบบนี้ก็ดีน่ะสิ""ชอบสถานที่หรือชอบคนกันแน่คะ""...""เป็นอะไรทำไมเงียบไปล่ะ ปกติเธอคงเขินหน้าแดงไม่ก็โวยวายเถียงฉันแล้วนะ""เอ่อ...เม็ดทราย" มินตราที่ก้มหน้าอยู่เงยหน้าขึ้นมาสบตาเพื่อนรักอย่างชั่งใจ ริมฝีปากอวบอิ่มเม้มเข้าหากันแน่นอย่างครุ่นคิดครู่หนึ่งก่อนจะตัดสินใจถามออกมา"เธอว่าฉันบอกชอบพี่ชาร์วีดีไหม""ฮะ! นี่ฉันได้ยินไม่ผิดใช่ไหมเนี่ย สาวขี้อายที่เก็บความรู้สึกมาตลอดสองปีอย่างเธอจะบอกชอบพี่เขาเหรอ""บะ...เบาๆ สิ เดี๋ยวคนอื่นก็ได้ยินหรอก""ก็ฉันตกใจนิ แล้วทำไมถึงตัดสินใจแบบนั้นล่ะ""เรา...ไม่อยากเสียโอกาสไปน่ะ ถ้าพี่เขาเรียนจบไปก็ไม่รู้จะได้เจอกันอีกหรือเปล่า"
last updateDernière mise à jour : 2025-11-06
Read More

บทที่ 8 จุดเริ่มต้น

ด้านมินตรา"เฮ้อ จะทำยังไงดีเนี่ย ดันเผลอเจอกันซะได้""ขนาดยังไม่ได้บอกยังใจเต้นแรงขนาดนี้เลย..." มินตราที่เดินออกมาไกลพอสมควรบ่นอุบพลางยกมือขึ้นมาสัมผัสที่หน้าอกด้านซ้ายของตัวเองไปด้วยที่ด้านในมันกำลังเต้นแรงอย่างบ้าคลั่งเพียงเพราะคำพูดไม่กี่คำของเขา"แค่พี่เขาพูดด้วยก็ไปไม่ถูกแล้วเหรอมินตรา""ยัยมิน!" เสียงเรียกของเม็ดทรายดังขึ้นด้านหลังทำให้มินตราต้องหันกลับไปยังต้นทางของเสียงอัตโนมัติก่อนที่หญิงสาวจะเริ่มเดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆ"หายไปไหนของเธอเนี่ย ฉันเป็นห่วงแทบแย่ ไหนว่าจะไปเก็บอุปกรณ์ไง อย่าบอกนะว่าหลงทางน่ะ ฉันบอกแล้วใช่ไหมว่าไม่ต้องไป..." เม็ดทรายบ่นเพื่อนรักของตัวเองชุดใหญ่เมื่ออยู่ๆ เธอก็หายไปโดยที่ไม่บอกกล่าวเลยแม้แต่น้อย"อะ...เอ่อ" "เป็นอะไร ทำไมทำหน้าแบบนั้น อ๊ะ! ทำไมเธอหน้าแดงอย่างนั้นล่ะ" เม็ดทรายทักขึ้นเมื่อเห็นใบหน้าที่แดงอย่างเห็นได้ชัดของเพื่อนสนิท โดยมินตราก็รีบก้มหน้างุดทันทีอย่างกลัวจะโดนคนตรงหน้าจับได้ถึงหัวใจที่กำลังเต้นแรงอยู่รวมถึงเรื่องราวที่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อสักครู่ เธอยังไม่กล้าที่จะเล่าให้เม็ดทรายฟังตอนนี้"อย่าบอกนะว่าเธอไปบอกชอบพี่ชาร์วีแล้ว!" เม็ดทราย
last updateDernière mise à jour : 2025-11-06
Read More

บทที่ 9 หว่านล้อม

"อื้ออ~""เวียนหัว..." มินตราที่นั่งอยู่บ่นอุบพลางใช้มือลูบใบหน้าตัวเองเบาๆ เพื่อเรียกสติหลังจากที่นั่งดื่มมาได้สักพัก ซึ่งตอนนี้เธอกำลังเริ่มเมาได้ที่แล้ว"ไปล้างหน้าหน่อยดีกว่า" หญิงสาวพูดขึ้นกับตัวเองแล้วตั้งท่าจะลุกขึ้นไปแต่ก็ไม่ลืมที่จะหันไปบอกกับเม็ดทรายที่เมาอยู่เช่นกัน"เราไปล้างหน้าแปปหนึ่งนะ""อืมม~" หญิงสาวพยักหน้ารับเพียงเล็กน้อย ซึ่งเม็ดทรายในขณะนี้ก็อยู่ในสภาพที่เมามายไม่ต่างกัน "ให้พี่เดินไปส่งไหม" เสียงของรุ่นพี่ที่เป็นคนยื่นเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ให้มินตราเอ่ยถามขึ้น"ไม่เป็นไรค่า เดี๋ยวมินเดินไปเองง~" มินตรายิ้มตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงยานคางแล้วเดินออกมาจากกิจกรรมรอบกองไฟนั้นทันที คนตัวเล็กเดินมายังห้องน้ำที่อยู่ไม่ไกลโดยไม่รู้เลยว่ามีคนกำลังเดินตามเธออยู่"อ๊ะ!" เสียงของหญิงสาวร้องดังขึ้นด้วยความตกใจเมื่ออยู่ดีๆ ข้อมือบางก็ถูกจับเข้าอย่างแรงจนต้องหยุดเดิน มินตราหันกลับไปเพื่อมองเจ้าของการกระทำนั้นด้วยความสงสัยแต่แล้วดวงตากลมก็ต้องเบิกตากว้างเมื่อเห็นว่าเป็นรุ่นพี่คนเดิมที่เดินตามมา"พี่บอกแล้วไงว่าจะไปส่ง""ปะ...ปล่อยนะ""จะกลัวทำไม แค่ไปอยู่กับพี่สักคืนเดี๋ยวพี่ก็ปล่อยเ
last updateDernière mise à jour : 2025-11-06
Read More

บทที่ 10 ครั้งแรก

"ว่ายังไง จะยอมรับข้อเสนอของฉันหรือเปล่า" ชาร์วีพูดขึ้นในขณะที่มือหนาเริ่มลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างของหญิงสาว ไปด้วยเพื่อพยายามให้เธอคล้อยตามซึ่งมินตราก็ได้แต่ยืนนิ่งให้กับข้อเสนอของคนตรงหน้า"แต่ถ้าเธอไม่ยอมล่ะก็ ฉันก็ไม่รับประกันนะว่าเราจะได้เจอกันอีกหรือเปล่า" ชายหนุ่มเริ่มขู่คนตรงหน้าเมื่อเห็นถึงแววตาที่ลังเลของเธอ"เพราะฉันน่ะ...เกลียดคนที่ปฏิเสธข้อเสนอของฉันที่สุดเลย""..!!" หากเธอต้องโดนเขาเกลียด เธอคงทนไม่ได้แน่ๆ มินตรายืนตัวสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว เธอกลัว...กลัวว่าคนตรงหน้าจะเกลียดเธออย่างที่เขาบอก"ถ้าไม่ตอบ ฉันจะถือว่าตกลงนะ" ใบหน้าหล่อโน้มลงมาใกล้ๆ หญิงสาวจนลมหายใจอุ่นเป่ารดที่ริมฝีปากบาง เขาไม่ใช่พวกที่มีความอดทนมากนัก และเขาก็ไม่อยากรอแล้วเหมือนกัน"ฉันให้เวลาเธอตัดสินใจห้าวินาที" เมื่อมินตรายังคงยืนนิ่งอยู่อย่างนั้น ชาร์วีจึงพยายามเร่งเวลาให้เร็วที่สุด เพราะเขาอยากจะลิ้มลองเหยื่อตรงหน้าเต็มทนแล้ว "ห้า..." เสียงเข้มเริ่มนับถอยหลังขึ้นในขณะที่มินตรานั้นยังคงยืนนิ่งด้วยความลังเล"สี่...""สาม...""สอง...""หนึ่ง...""พี่ชาร์วะ...อื้ออ!" ดวงตากลมโตเบิกตาโพลงด้วยความตกใจ คำพูดท
last updateDernière mise à jour : 2025-11-06
Read More
Dernier
123456
Scanner le code pour lire sur l'application
DMCA.com Protection Status