Todos los capítulos de เกิดใหม่ใต้รอยพันธะพิษ (Pistilverse+Omegaverse) | BL: Capítulo 1 - Capítulo 10

10 Capítulos

ตอนที่ 1 : บันไดสู่ดวงดาว

เสียงดนตรีดังไปทั่วฮอลล์จัดงานอันหรูหรา แสงสปอตไลท์นับสิบดวงแกว่งไปมาราวกับเริงระบำ สร้างความตื่นตาตื่นใจให้กับเหล่าศิลปินและแขกผู้มีเกียรติที่มาร่วมงานประกาศรางวัลที่ใหญ่ที่สุดในรอบปี เมฆินทร์ หรือ คิน นั่งตัวตรงอยู่บนเก้าอี้แถวหน้าสุด หัวใจเต้นรัวแรงจนแทบจะทะลุออกมานอกอก ถึงแม้จะพยายามเก็บอาการด้วยรอยยิ้มอันสมบูรณ์แบบตามแบบฉบับซูเปอร์สตาร์ผู้เคยผ่านเวทีมานับไม่ถ้วนแล้วก็ตาม “ตื่นเต้นเหรอเรา” เสียงทุ้มที่แสนคุ้นเคยดังขึ้นข้างตัว เลโอ พระเอกที่เคยร่วมแสดงซีรีส์วายด้วยกันจนสร้างชื่อเสียงอันโด่งดังเอ่ยถาม อีกทั้งยังเลื่อนมือมาวางบนหน้าตักของเมฆินทร์แล้วตบลงเบา ๆ ราวกับจะช่วยให้คนข้างตัวได้ผ่อนคลายมากขึ้น แม้ว่าเมฆินทร์จะเก็บอาการความตื่นเต้นต่อหน้าคนอื่น ๆ แต่เขามักจะมองออกเสมอ เพราะพวกเขาร่วมงานกันมาหลายต่อหลายครั้งจนสนิทสนมกันมาก รวมถึงเป็นคู่จิ้นที่เหล่าแฟนคลับให้การสนับสนุนมาตั้งแต่ซีรีส์ของพวกเขายังไม่ออนแอร์ ผ่านมาเกือบสองปีแล้ว พวกเขาก็ยังได้ร่วมงานกันอยู่เรื่อย ๆ “นิดหน่อยครับ จริง ๆ คินลุ้นมากกว่า” ตอบพลางหันไปยิ้มให้ เมื่อปีที่แล้วเมฆินทร์ก็ม
last updateÚltima actualización : 2025-11-14
Leer más

ตอนที่ 2 : คืนที่ดวงดาวร่วงหล่น

เมื่อเมฆินทร์เดินพ้นตัวอาคารออกมา เขาก็พบกับเหล่าแฟนคลับที่นั่งเรียงเป็นแถวอย่างเป็นระเบียบรอเขาอยู่ พวกเขาส่งเสียงเรียกชื่อเมฆินทร์ออกมาราวกับร่วมแสดงความยินดีกับคำคืนนี้ ป้ายไฟที่ชูขึ้น มีทั้งป้ายไฟของด้อมและชื่อของเขาโบกสะบัด เขาตัดสินใจหยุดยืนอยู่กลางทางมอบรอยยิ้มที่แสนอบอุ่น ซาบซึ้งใจให้ ก่อนจะโค้งขอบคุณรอบทิศอีกครั้งและเอ่ยขึ้น “รีบกลับบ้านกันได้แล้วครับ ดึกมากแล้วนะ ขอบคุณที่มาหากันในวันนี้นะครับ” เสียงตอบรับผสมกับเสียงกรี๊ดดังขึ้นทันทีที่เขาพูดจบ ก่อนที่เมฆินทร์จะก้าวเดินไปข้างหน้า โบกไม้โบกมือ ยกมือไหว้ จนได้ขึ้นรถตู้ที่ทางค่ายจัดเตรียมไว้เพื่อเขาโดยเฉพาะ ทันทีที่ประตูรถเลื่อนปิดลงอัตโนมัติ โลกทั้งใบของเขาก็พลันเงียบสงัดลงในทันที เขาขยับตัวถอดเสื้อสูทตัวนอกออกและปรับท่าทางนั่งให้สบายที่สุด ถ้วยรางวัลอันมีค่าก็จับวางเอาไว้ในกล่องบุด้วยเบาะกำมะหยี่ที่ผู้จัดการของเขาเตรียมเอาไว้ล่วงหน้าให้ เพราะเธอมั่นใจว่าศิลปินของเธอยังไงก็ได้รับรางวัลในปีนี้แน่นอน “พี่บอกว่าคินต้องทำได้... ดูสิกล่องนี้ได้ใช้จริงด้วย” พี่หลินที่นั่งอยู่เบาะข้าง ๆ พูดออกมาด้วย
last updateÚltima actualización : 2025-11-14
Leer más

ตอนที่ 3 : เสียงสัญญาณของชีวิตใหม่

ความมืด... นั่นคือสิ่งเดียวที่เมฆินทร์รับรู้ได้ มันคือความว่างเปล่า ไร้เสียง ไร้ความรู้สึก ไม่มี ความเจ็บปวดใด ๆ จากบาดแผล ไม่มีความโศกเศร้าจากการสูญเสีย มีเพียงความสงบนิ่ง ความสงบเงียบอันเป็นนิรันดร์ หรือบางทีในตอนนี้ เขาอาจจะกำลังเผชิญหน้าอยู่กับความตาย แต่ทว่า... เขาเริ่มได้ยินเสียงบางอย่าง ปี๊บ... ปี๊บ... เป็นเสียงที่ฟังดูเหมือนสัญญาณจากเครื่องอิเล็กทรอนิกส์ที่ดังในจังหวะสม่ำเสมอ เสียงนี้ค่อย ๆ ดึงสติสัมปชัญญะของเขาให้กลับมาจากห้วงลึกแห่งความว่างเปล่า เหมือนเสียงที่นำทางและฉุดรั้งวิญญาณของเขาไม่ให้จมดิ่งลงสู่เหวแห่งความมืดอันเป็นนิรันดร์ไปมากกว่านี้ เมฆินทร์รู้สึกได้ถึงประสาทสัมผัสอื่น ๆ เริ่มตามมา กลิ่นฉุนจาง ๆ ของยาฆ่าเชื้อที่ล่องลอยอยู่ในมวลอากาศ ความรู้สึกหนักอึ้งของเปลือกตา และสัมผัสของเนื้อผ้าที่ปกคลุมอยู่บนร่างกาย ‘นี่เรา... ยังไม่ตายจริง ๆ ใช่ไหม’ ความคิดแรกแล่นเข้ามาในหัว พร้อมกับความหวังอันริบหรี่ เมฆินทร์พยายามอย่างสุดความสามารถที่จะฝืนเปลือกตาอันแสนหนักอึ้งนี้ให้เปิดขึ้น ยามที่แสงสว่างค่อย ๆ ตกกระทบกับดวงต
last updateÚltima actualización : 2025-11-14
Leer más

ตอนที่ 4 : ความจริงที่ไม่คุ้นเคย

ไม่นานนักประตูห้องผู้ป่วยถูกเปิดออกอีกครั้ง สายหมอกเดินนำแพทย์ในชุดกาวน์สีขาวสะอาดและพยาบาลหญิงเข้ามาในห้อง นายแพทย์ท่าทางภูมิฐานเดินเข้ามาตรวจดูจอวัดสัญญาณชีพข้างเตียง ก่อนจะหันมาใช้ไฟฉายเล็ก ๆ ส่องดูม่านตาของเมฆินทร์ และหันไปสัมผัสจอมอนิเตอร์บนโต๊ะเล็ก ๆ ข้างเตียงอีกสักระยะ “คนไข้รู้สึกตัวดีนะครับ? มีอาการเจ็บปวดตรงไหนเป็นพิเศษไหม” “หัว... ผมรู้สึกปวดหัวนิดหน่อยครับ แล้วก็แสบคอมากด้วย” เมฆินทร์ตอบไป “แล้ว... ผู้จัดการของผมล่ะครับ? พี่หลินเธอเป็นยังไงบ้าง” คำถามของเขาทำให้สายหมอกที่ยืนอยู่ปลายเตียงเบิกตากว้างด้วยความตกใจ ส่วนคุณหมอเพียงแค่เลิกคิ้วเล็กน้อย ก่อนจะบันทึกอะไรบางอย่างลงไปในแฟ้มประวัติ “ตอนนี้ร่างกายโดยรวมของคุณไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงแล้วนะครับ ระบบประสาทตอบสนองดี สัญญาณชีพคงที่ มีเพียงร่างกายที่อ่อนเพลียจากการขาดสารอาหาร ซึ่งเป็นปกติของเคสแบบคุณ เดี๋ยวหมอจะสั่งวิตามินเสริมให้ทางสายน้ำเกลือนะครับ พักผ่อนอีกสักสองถึงสามวันก็น่าจะกลับบ้านได้” “เคสแบบผมขาดสารอาหารเหรอครับ?” เมฆินทร์ทวนคำ “หมายถึงเคสอุบัติเหตุทางรถ ผมโดนรถชนไม่ใช่หร
last updateÚltima actualización : 2025-11-14
Leer más

ตอนที่ 5 : เผชิญหน้ากับพรอธิษฐานที่ได้รับ

“อ๊ากกกกก!” เมฆินทร์เซถลาราวกับถูกผลักจนร่างกายเกือบทรุดลงไป แต่สองมือยังกำแน่นที่ขอบของเคาน์เตอร์อ่างล้างหน้า หอบหายใจอย่างหนักหน่วง ความรู้สึกที่เขาได้รับรู้แล่นพล่านไปทั่วร่างกายราวกับของจริง... ความปวดแสบปวดร้อนในช่องท้อง ความทรมานที่หัวใจ... และความสิ้นหวังที่กัดกินจิตใจ... เขารับรู้ถึงมันทั้งหมด ‘ถ้าสิ่งที่รับรู้ มันคือความจริง.. มันน่าสมเพชเกินไป! ยอมตายเพราะผู้ชายคนเดียวน่ะเหรอ? ช่างเป็นวิธีจบชีวิตที่ไร้ค่าสิ้นดี!’ ส่วนลึกในจิตใจของที่กำลังสับสนว่าตัวตนของเขาหรือความทรงจำที่ฉายชัด มันคืออะไรกันแน่ เมฆินทร์ที่มุ่งมั่นและทะเยอทะยานมาตลอดชีวิต จะไม่มีวันทำอะไรแบบนั้นเด็ดขาด แต่ทำไมความเจ็บปวดหรือทุกอย่างที่รู้สึกได้.. ราวกับมันคือตัวเขาเองที่เป็นผู้กระทำและทรมานกับมันแบบแสนสาหัส ดวงตาเวลานี้รื้นไปด้วยน้ำตา สมองของเขาพยายามปะติดปะต่อเรื่องราวทั้งหมด เขาคือเมฆินทร์ที่ก่อนหน้านี้เกิดอุบัติเหตุรถชน ร่างกายของเขาเหมือนกับจะแหลกสลายในครานั้น ก่อนจะไม่รับรู้อะไร สติอันเลือนรางอ้อนวอนต่อใครก็ตามที่เขานึกได้ให้เขารอด ‘หรือว่า.. พรข้อนั้นที่เขาขอ มัน
last updateÚltima actualización : 2025-11-14
Leer más

ตอนที่ 6 : แม่ที่กลับมามีชีวิต

แกร๊ก.. เสียงประตูห้องพักผู้ป่วยดังขึ้นทำลายความฟุ้งซ่านของเมฆินทร์ บานประตูเปิดออกแต่เขาไม่ได้สนใจมัน เพราะคิดว่าสายหมอกอาจจะลืมของหรือไม่ก็ร้านเค้กที่ว่ามันอยู่ใกล้จริง ๆ จนใช้เวลาไม่นานก็กลับมาแล้ว เสียงฝีเท้าเข้ามาใกล้เรื่อย ๆ พร้อมกับกลิ่นน้ำหอมที่เขารู้สึกคุ้นเคยและจำได้ดี กลิ่นนี้ทำให้หัวใจของเขาเต้นระรัว รีบหันใบหน้าไปมองยังผู้มาเยือนทันที “ลูกแม่ฟื้นแล้ว ไม่เป็นไรแล้วนะคนเก่ง” อ้อมกอดที่อบอุ่นและนุ่มนวลถูกมอบให้กับเขา เมฆินทร์นิ่งค้าง ตัวแข็งทื่อไปหมด ซ้ำยังเผลอกลั้นหายใจ เขาแทบไม่อยากจะเชื่อสายตาและสัมผัสที่กำลังได้รับ "แม่... ฟ้า...” เขาพูดเสียงเบาหวิวและสั่นเครือ สองแขนยกขึ้นกระชับกอดหญิงสาวที่สวมชุดกราวน์สีขาวสะอาดตาตรงหน้าแน่น แต่แล้วความปวดหน่วงที่ศีรษะก็กลับมาอีกครั้ง มันสร้างความทรมานให้กับร่างกาย เสียงรอบตัวเริ่มอื้ออึงแทบจะจับใจความไม่ได้ ‘อีกแล้ว... ความทรงจำมันไหลเข้ามาในหัวอีกแล้ว’ “หนาว ลมหนาว ลมหนาวลูก!” เสียงเอ่ยเรียกชื่อเจ้าของร่างซ้ำแล้วซ้ำเล่าดึงให้เมฆินทร์กลับมาสู่ปัจจุบัน น้ำตาใสไหลอาบแก้มทั้งสองข้าง
last updateÚltima actualización : 2025-11-14
Leer más

ตอนที่ 7 : พันธะแห่งพิษ

หลังจากสายหมอกกลับไปแล้ว บรรยากาศในห้องก็กลับมาเงียบสงบลงอีกครั้ง พราวฟ้าเดินมานั่งข้างเตียงผู้ป่วยอีกครั้ง เธอจับมือของลูกชายมากุมเอาไว้แน่น แววตาเต็มไปด้วยความรัก ความเจ็บปวดและความมุ่งมั่นที่แน่วแน่กับสิ่งที่เธอกำลังจะพูดออกมาหลังจากนี้ และเป็นจังหวะเดียวกันที่เมฆินทร์เห็นป้ายชื่อที่ถูกปักไว้บนเสื้อกาวน์ของคนตรงหน้า ชื่อจริงเป็นชื่อพราวฟ้า ส่วนนามสกุลทำไมนามสกุลเดียวกัน มันเป็นความบังเอิญอีกอย่างที่น่าตกใจมาก บังเอิญราวกับถูกจับวาง รวมถึงการแสดงออกหรือสีหน้าท่าทางก็เหมือนแม่เนตรนภาในโลกเดิม แต่ที่สะดุดตาและชวนสงสัยมากกว่าคือแผนก เวชศาสตร์เพศรอง ชื่อแผนกแปลกจนในหัวเมฆินทร์นึกตลก หรือว่าจะเป็นพวกโอเมก้าอัลฟ่าแบบในนิยายที่เขาเคยอ่าน ‘ต้องช็อคอีกกี่เรื่อง… เพศรองมีจริงบนโลกเหรอ? โอเมก้าเวิร์สของแท้ไหมเนี่ย’ “ลมหนาว... ฟังแม่นะลูก” เสียงของพราวฟ้าจริงจังเรียกสติที่กำลังคิดนั่นคิดนี่ของเมฆินทร์ให้เข้าที่ “สิ่งที่อยู่บนหลังของลูก พิษของดอกอะโคไนต์... มันไม่ใช่สิ่งที่จะปล่อยไว้เฉย ๆ ได้ แม่ว่าลูกเข้าใจความร้ายกาจของพิษนี้ดี เพราะมันเคยกำเริบมาหลายครั้งแล้ว”
last updateÚltima actualización : 2025-11-14
Leer más

ตอนที่ 8 : การรักษาที่ต้องแลก

“อะไรครับ? แต่อะไร” “ลูกใจเย็น ๆ ก่อน” พราวฟ้าเห็นท่าทางเริ่มไม่สงบของลมหนาว เธอเริ่มกังวลมากขึ้น “การรับการรักษาผ่านทางโรงพยาบาลต้องรอคิวที่นาน และทั้งพิสทิลเอง แอนไทเองก็มีสิทธิ์เลือกว่าจะตกลงรักษาให้กันหรือปฏิเสธที่จะไม่รับเคสนี้ก็ได้ มันเลยทำให้การรันระบบช้ามากกว่าที่ควรจะเป็น” “เอ้า.. แล้วแบบนี้จะมาลงทะเบียนเป็นอาสาสมัครเพื่อ?” เมฆินทร์ทั้งไม่เข้าใจ และงงหนักกว่าเก่า “เพื่อรักษาสิทธิประโยชน์ของทั้งสองฝ่ายจ้ะ มันมีระบบกฎหมายเข้ามาคุ้มครองด้วยสำหรับแอนไทที่ลงทะเบียน เอาเป็นว่า… เราอย่าสนใจเลย เพราะที่แม่จะบอกคือแม่มีทางรักษาให้น้องหนาวแบบที่ไม่ต้องรอคิวอะไรทั้งนั้น อย่าที่แม่บอกไปพิษค่อนข้างรุนแรงจะมัวแต่ยืดเวลานานมากไม่ได้” พราวฟ้าพูดพลางลูบหัวลูกชายตนเบา ๆ เมื่อเห็นว่ามีการถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่คล้ายโล่งอก “งั้นดีเลยครับ แม่บอกวิธีมาเลย ผมจะทำตาม.. ผมไม่อยากจบชีวิตอีกรอบแล้วจริง ๆ” “ลูกยอมรับได้ใช่ไหม ถ้าลูกต้องมีอะไรกับแอนไทเพื่อการรักษาพิษ... มันอาจจะไม่ใช่แค่ครั้งเดียว หรือสองครั้ง” “ห้ะ!! ด…เดี๋ยวนะ มีอะไรกับแอนไทหรอครับ
last updateÚltima actualización : 2025-11-14
Leer más

ตอนที่ 9 : ร่องรอยของลมหนาว

สองวันผ่านไปอย่างเชื่องช้าในห้องพักผู้ป่วยที่หรูหราแต่ไร้ชีวิตชีวา ในที่สุดเมฆินทร์ก็ได้รับอนุญาตให้ออกจากโรงพยาบาลได้ ร่างกายของเขาค่อนข้างอ่อนเพลียเบาโหวงอย่างไม่คุ้นชิน แต่ก็ดีขึ้นมากหลังจากได้รับวิตามินและสารอาหารอย่างต่อเนื่อง บรรยากาศในรถยนต์ระหว่างเดินทางกลับบ้านนั้นแสนสงบ มีเสียงเพลงบรรเลงเปียโนเบา ๆ ชวนให้ผ่อนคลาย พราวฟ้าดูคลายความกังวลมากกว่าเมื่อหลายวันก่อนที่เข้ามาคุยกับเขา เธอขับรถด้วยท่วงท่าเรียบนิ่ง ไม่ได้ชวนคุยอะไรมากนัก คงเพราะอยากให้เขาได้พักผ่อนและชื่นชมบรรยากาศนอกโรงพยาบาลอย่างเต็มที่ ซึ่งเมฆินทร์เองก็รู้สึกขอบคุณในใจสำหรับความเงียบนั้น ทำให้มีเวลาจมอยู่กับตัวเอง พิจารณาและทบทวนอะไรหลาย ๆ อย่างที่แทบจะตลอดเวลาตั้งแต่เขาฟื้นมาก็เอาแต่คิดวนซ้ำ ๆ ไม่เลิก ดวงตาสีเทาเข้มทอดมองออกไปนอกหน้าต่างรถ มันไม่ใช่ความตื่นตระหนกเหมือนครั้งแรกที่สัมผัสกับที่แห่งนี้ แต่เป็นการเฝ้ามองด้วยสายตาของนักสำรวจ ในการทำความเข้าใจสภาพแวดล้อม ทำความเข้าใจโลกใบใหม่ที่เขาถูกเหวี่ยงเข้ามา... สถาปัตยกรรมของตึกระฟ้าดูเน้นความทันสมัยและสวยงามแปลกตา ไม่มีแม้แต่เสาไฟหรื
last updateÚltima actualización : 2025-11-14
Leer más

ตอนที่ 10 : ความจริงที่ต้องแบกรับ

‘28 กุมภาพันธ์ .. วันนี้จู่ ๆ ภาสก็มาขอเลิก เขาบอกว่าครอบครัวของเขาบังคับให้เขาไปแต่งงานกับคนระเดียวกัน คนที่เหมาะสมกับบ้านเขา.. โลกทั้งใบของฉันพังทลายลงแล้ว’ ‘2 มีนาคม .. ฉันพยายามยื้อและคุยกับเขาเพราะวันนี้เขามาเก็บเสื้อผ้าออกจากคอนโดของเรา แต่เขาไม่แม้แต่จะสบตาด้วยซ้ำ.. ทำไมถึงใจร้ายใส่กันได้ขนาดนี้’ ‘3 มีนาคม .. วันนี้ทั้งวันพยายามโทรหาเขาเพื่อที่จะขอโอกาสมาคุยกันให้รู้เรื่องแต่เขาไม่รับโทรศัพท์ฉันเลย.. ไม่อยากจะเชื่อด้วยซ้ำว่าความรักที่มีให้กันตลอดระยะเวลา 5 ปีมันจะสูญเสียไปภายในวันเดียวอย่างไม่ยุติธรรม’ ‘15 มีนาคม .. วันนี้ลองไปดักรอที่คณะ แต่เหมือนเขาจะหลบหน้าฉัน ภาสไม่ยอมแม้แต่จะติดต่อกัน เหมือนตัดขาดฉันออกไปจากชีวิตเขา.. ไหนว่าเราจะมีอนาคตร่วมกันไง? ไหนว่าจะสร้างครอบครัวที่น่ารักด้วยกัน? แล้วนี่มันเกิดอะไรขึ้น!’ ‘18 มีนาคม.. ขอร้องล่ะ ฉันอยากได้แค่คำอธิบาย ความรักของเราไม่มีค่าพอให้เอาชนะทุกอุปสรรคได้จริง ๆ หรอ หรือฐานะทางสังคมสำคัญมากจริง ๆ เรา..ไม่ดีพอสำหรับเธอแล้วใช่ไหมในตอนนี้’ ‘27 มีนาคม .. เหงาจัง ที่ที่ไม่มีภาสอยู่มันไม่ม
last updateÚltima actualización : 2025-11-14
Leer más
ESCANEA EL CÓDIGO PARA LEER EN LA APP
DMCA.com Protection Status