All Chapters of ภรรยาชั่วข้ามคืน: Chapter 1 - Chapter 10

ตอนที่ 2 ข้อเสนอที่ไม่อาจปฏิเสธหลายวันต่อมาพริมาเพิ่งปิดไลฟ์ได้ไม่นาน เสียงโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น ชื่อที่ปรากฏบนหน้าจอทำให้เธอขมวดคิ้วมุ่น“คุณภาส!!!...” พริมาพึมพำ ก่อนจะตัดสินใจกดรับสายด้วยน้ำเสียงราบเรียบ และพยายามเก็บซ่อนความรู้สึกเอาไว้ภายใน“สวัสดีค่ะคุณภาส”“สวัสดีครับคุณพริมา” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นอย่างนุ่มนวล“แหม่!!... เมื่อสักครู่ผมก็อยู่ในไลฟ์ด้วยนะครับ ดูเพลินเลย ““ผมติดตามไลฟ์ของคุณพริมามาสักพักแล้ว ต้องบอกว่าคุณมีเสน่ห์มากจริง ๆ ครับ ทั้งความสดใส ความเป็นกันเอง และความสามารถในการพูดของคุณ ทำให้สินค้าน่าสนใจขึ้นมาทันที” ภาสกรเอ่ยชม น้ำเสียงของเขาอบอุ่นจนพริมาเผลอคลี่ยิ้มบาง ๆ ก่อนจะกรอกเสียงหวานตอบไป“ขอบคุณค่ะ...คุณภาส... ว่าแต่ วันนี้มีอะไรหรือเปล่าคะ”“คืองี้ครับ... ผมกำลังจะมีงานเปิดตัวโครงการหมู่บ้านพิมานธารา เป็นบ้านจัดสรรแห่งใหม่ของเรา ในวันอาทิตย์ที่จะถึงนี้ ผมคิดว่า... อยากจะเรียนเชิญคุณพริมามาเป็นส่วนหนึ่งของงานครับ” เขาเว้นจังหวะอีกครั้ง ราวกับกำลังรวบรวมความกล้า“คือผมอยากได้คนที่กำลังมาแรง เป็นที่สนใจ อย่างคุณพริมาเนี่ยแหละครับ มาช่วยเปิดตัวโครงการของผม คือ.

ตอนที่ 4 บุปผาต้องวารีทั้งสี่คนนั่งคุยกันจนเวลาล่วงเลยมาราว ๆ เกือบสองทุ่มเศษ เสียงจิ้งหรีดเรไรเริ่มดังระงมในความมืดมิด คุณปราณีเห็นว่าจีน่าเริ่มง่วง จึงขอตัวพาหลานเข้านอนก่อน“คุยกันไปก่อนนะ แม่ว่า...จีน่าเริ่มง่วงแล้วล่ะ ป่ะ!!...จีน่าไปนอนกับยายดีกว่านะลูก” เด็กน้อยรีบเกาะมือคุณยายปราณีแต่โดยดี“ค่ะ..คุณยาย” น้องจีน่าขานรับเสียงใสคุณปราณีจูงมือน้อยของหลานสาวเดินเข้าไปในบ้าน ทิ้งให้พริมาและภาสกรนั่งอยู่บนชานนอกบ้านด้วยกันเพียงสองคน ก่อนที่ความเงียบจะเข้ามาแทนที่เสียงเจื้อยแจ้วของเด็กน้อยเมื่อสักครู่พริมานั่งนิ่ง รู้สึกอึดอัดใจเล็กน้อยที่ต้องอยู่กับภาสกรตามลำพังในบรรยากาศที่เงียบสงบเป็นส่วนตัวขนาดนี้ ภาสกรก็เอาแต่ชวนคุย จนเวลาล่วงไปเกือบหนึ่งชั่วโมง หญิงสาวรู้ดีว่าถึงเวลาที่ตนเองควรจะถอยห่าง“ฉันขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะคะ” พริมาเอ่ยบอกเสียงเบาหวิว ก่อนจะลุกขึ้นยืนพริมาสาวเท้าไปยังห้องนอนของตนเองอย่างรวดเร็ว ราวกับต้องการหลีกหนีจากบรรยากาศที่น่าอึดอัดนั้น มือเรียวคว้าชุดนอนเนื้อนุ่ม แล้วรีบเร่งไปยังห้องน้ำที่ทอดตัวค่อนไปทางหลังบ้าน แสงไฟสีส้มนวลจากหลอดไส้ส่องสว่างลอดบานประตูไม้เก่า ๆพร

ตอนที่ 6 ผิดตั้งแต่เริ่มไออุ่นที่แผ่ซ่านเมื่อครู่ค่อยๆ จางหายไปจากร่างกาย ราวกับละอองน้ำที่ระเหย สิ่งที่เข้ามาแทนที่คือความรู้สึกผิดบาปที่หนักอึ้ง และความตื่นตระหนกที่เย็นเยียบจนขนลุกซู่ หัวใจของพริมาเต้นระรัว หอบหายใจถี่แผ่วอยู่ในอ้อมกอดของภาสกรความสุขสมที่เพิ่งผ่านพ้นไปนั้น...ราวกับเป็นเพียงภาพลวงตา บัดนี้ถูกแทนที่ด้วยความรู้สึกผิดชอบชั่วดีที่กัดกินใจ เธอเกลียดตัวเองที่ปล่อยให้ความปรารถนาชั่ววูบนำพาไปสู่สิ่งที่ผิดศีลธรรมเช่นนี้ความกลัวที่แล่นริ้วไปทั่วร่าง มันรุนแรงจนแทบจะหายใจไม่ออก พริมาหวาดหวั่นเหลือเกิน ภาสกรไม่ใช่หนุ่มโสดเขามีภรรยาอยู่แล้ว และตอนนี้ก็เกือบจะรุ่งสาง เธอกลัวว่าคุณแม่ของเธอจะตื่นขึ้นมา แล้วพบเห็นภาพอันน่าอับอายเช่นนี้ ภาพที่ลูกสาวนอนเปลือยกายแนบชิดอยู่กับชายอื่นในห้องนอนเล็กๆ แห่งนี้ ความคิดนี้ทำให้เธอตัวสั่นเทิ้ม ความละอายถาโถมเข้ามาจนอยากจะแทรกแผ่นดินหนี“คุณภาส... คุณภาสคะ” พริมากระซิบเรียกเสียงเบา“พอแล้วค่ะ...จะตีห้าแล้ว คุณต้องรีบออกไปตอนนี้... ก่อนที่แม่จะตื่น” เธอดันแผงอกเขาเบาๆ เป็นเชิงให้ขยับออกไป แต่ภาสกรกลับกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น และซบหน้าเข้ากับซ

ตอนที่ 8 คำลวง...บ่วงปรารถนาหลายเดือนต่อมา...ชีวิตของพริมายังคงดำเนินไปท่ามกลางแรงกดดัน ทั้งจากยอดหนี้สินที่พอกพูนขึ้นทุกวัน และจากความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นโดยไม่คาดคิดกับภาสกร ที่นับวันยิ่งรัดแน่นขึ้นเรื่อย ๆ โดยต้นเหตุเกิดมาจากค่ำคืนนั้นที่ กลายเป็นจุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนและยากจะถอยหลังพริมาไม่อาจต้านทานข้อเสนอของภาสกรได้อีกต่อไป ในเมื่อตัวเลขค่าตอบแทนและคำมั่นสัญญาว่าจะช่วยเหลือเรื่องหนี้สินคือฟางเส้นสุดท้ายที่เธอคว้าเอาไว้ความเงียบสงัดปกคลุมโรงแรมหรู แสงไฟนวลตาจากโคมไฟดีไซน์เก๋ส่องกระทบผิวกายบางของพริมาที่นั่งเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง กระจกใสสะท้อนภาพเมืองหลวงยามราตรีที่ส่องประกายระยิบระยับ ทว่าความงามภายนอกกลับมิอาจเยียวยาสภาวะสับสนในจิตใจของเธอได้ภาสกรทอดกายลงบนโซฟาเนื้อนุ่มข้างๆ หญิงสาว ก่อนจะยื่นแก้วไวน์สีแดงก่ำให้เธอ พริมารับมาถือไว้ในมือทว่ามิได้ยกขึ้นจิบ ไอเย็นจากแก้วแก้วนั้นสัมผัสฝ่ามือบางเบา“คิดอะไรอยู่ครับ...ที่รัก คุณดูเหม่อๆ ไปนะวันนี้” เสียงทุ้มนุ่มเอ่ยถามอย่างอ่อนโยน“เปล่าค่ะ... แค่... รู้สึกแปลกๆ ค่ะ” เสียงของเธอแผ่วเบาราวกระซิบ“แปลกๆ ยังไงเหรอครับ

ตอนที่ 10 หนึ่งมิตรชิดใกล้แสงไฟสีส้มนวลสลัวส่องสว่างอย่างนุ่มนวล เสียงเพลงแจ๊สคลอเบาๆ สร้างบรรยากาศที่ทั้งโรแมนติกและเหงาเศร้าในเวลาเดียวกัน คู่รักหลายคู่กระซิบกระซาบแนบชิดกัน บ้างจิบไวน์ บ้างมองตากันด้วยความหวานชื่น พริมาเลือกมุมสงบที่เคาน์เตอร์บาร์ แสงไฟสีทองส่องกระทบใบหน้าสวยที่ยังคงทิ้งร่องรอยความเศร้าไว้จางๆ เธอสั่งวิสกี้มาดื่มอย่างเงียบๆ แก้วแรกหมดลงอย่างรวดเร็ว ราวกับต้องการลบล้างความขมขื่นในใจ เธอสั่งแก้วที่สอง มองไปยังคู่รักที่กำลังดื่มด่ำความสุข แต่ในห้วงความคิดกลับรู้สึกโดดเดี่ยว ราวกับยืนอยู่คนเดียวบนโลกใบนี้... ในสถานที่ที่เต็มไปด้วยความรักทันใดนั้นเอง ร่างสูงโปร่งของเด็กหนุ่มคนหนึ่งก็ปรากฏตรงหน้า ราวกับหลุดออกมาจากนิตยสารแฟชั่นแนวสตรีท เสื้อยืดสีดำสนิทแนบไปกับแผงอกกว้าง ช่วงล่างสวมใส่กางเกงยีนส์สีเข้มขาดตรงบริเวณเข่า เผยให้เห็นผิวเนื้อขาวเนียนอย่างขัดกับลุคแบดบอยที่ตั้งใจสร้าง รอยสักเล็กๆ ที่ข้อมือซ้ายยิ่งขับให้เขาดูมีเสน่ห์น่าค้นหา ใบหน้าคมสันจมูกโด่งได้รูปรับกับริมฝีปากหยัก ดวงตาคมเข้มเป็นประกายซุกซน ดูแล้วเด็กคนนี้ยังไงก็อายุน้อยกว่าเธอหลายปี“ขอโทษนะครับ... ผมขอชนแ