Lahat ng Kabanata ng ความลับของท่านประธาน NC 20+++: Kabanata 21 - Kabanata 30

"ไม่รู้ว่าบ้านแพรไหมอยู่ที่ไหนนะสิ ที่น่าแปลกใจก็คือข้อมูลทั้งหมดในมหา'ลัยนั้นได้ถูกลบออกจากระบบไปแล้ว เหมือนกับแพรไหมตั้งใจ ไม่ให้ใครตามหาเธอเจอ เพราะริต้าไปเช็กประวัติของแพรไหมกับฝ่ายทะเบียน ไม่มีข้อมูลของเธอเลย น่าแปลกไหมล่ะ" คำบอกเล่าของริต้า ทำให้ผู้ชายแก๊งไทเกอร์ หันมาสบตากันโดยไม่ได้นัดหมาย "แสดงว่าจะต้องมีอะไรเกิดขึ้นกับน้องแพรไหมอย่างแน่นอน เหมือนเธอจงใจ ที่จะไปจากมหา'ลัย โดยที่มีเงื่อนงำบางอย่างที่พวกเราไม่รู้" กวินพูดพร้อมกับจ้องมองไปที่พายุ เขาพยายามสบสายตาคมของพายุเอาไว้อย่างไม่กะพริบตา แต่ชายหนุ่มกลับหลบสายตาไม่ยอมให้กวินนั้นได้จับผิด "ถ้าอย่างนั้น ริต้าขอตัวไปเรียนก่อนนะคะ" เมื่อริต้าเดินออกไป ทุกคนต่างจ้องมองไปที่พายุ เพราะพวกเขาแน่ใจว่ามันต้องมีอะไรมากกว่าที่เห็นเป็นแน่ เนื่องจากวันนั้นที่แพรไหมพูดจาเหน็บพายุออกมาแรงๆ แสดงว่าสองคนต้องมีเรื่องอะไรที่แคลงใจกันอย่างแน่นอน "มีอะไรทำไมต้องจัองมองขนาดนั้นด้วย อย่ามาจับผิด แพรไหมกับกูเป็นแค่พี่น้องสายรหัสเท่านั้น ความสัมพันธ์ไม่ได้มีมากกว่า

แพรไหมลุกขึ้นจากโต๊ะอาหาร เมื่อรับประทานอาหารเสร็จ และได้เวลากลับคอนโดแล้ว เธอต้องตกใจกับภาพของชายหนุ่มตรงหน้า ความหล่อเหลาของเขาที่มีนั้นไม่ได้ลดลงเลย เวลานี้พายุดูภูมิฐานในลุคของผู้ใหญ่ แต่แพรไหมก็ยังคงฝังใจกับเรื่องราวที่ผ่านมา ต่อให้เวลานี้เขาเป็นเทพบุตรที่ใครๆ ต่างยกย่องสำหรับเธอชายตรงหน้าก็เป็นได้แค่ซาตานอยู่ดี เมื่อสิ่งที่เขาทำไว้กับเธอนั้นมันเจ็บปวดรวดร้าวไปถึงทรวง แผลที่เขาทำเอาไว้มันยังคงติดในใจไม่เคยลืม แพรไหมไม่รอช้ารีบเดินออกมาจากภัตตาคารหรู เธอตรงไปที่รถแล้วขับมันออกไปทันที ปล่อยให้พายุมองตามด้วยสายตาที่ฉายแววเป็นประกายด้วยความหวัง เมื่อเขากำลังคิดว่าจะต้องตามหาเธอให้เจอ และคราวนี้จะไม่ขอปล่อยให้โอกาสนั้นหลุดมือไปอีกครั้งเป็นแน่หลายวันผ่านไป แพรไหมยังคงไม่ได้ออกไปไหนเลย เธอยังคงอยู่ที่คอนโดเพราะรู้สึกไม่ค่อยสบาย เมื่ออากาศที่เมืองไทยมันร้อนอบอ้าว จนเธอนั้นปรับตัวไม่ทัน แต่ก็มีชายหนุ่มมีนามว่าดนัย เขาเป็นหนุ่มหน้าตาดีที่ตามจีบแพรไหมมาหลายปี ตั้งแต่สมัยที่ไปเรียนเมืองนอกด้วยกัน แต่เขาต้องผิดหวังเมื่อหญิงสาวนั้นปฏิเสธทุกครั้ง ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ไม่ได้พัฒนาไปเป็นอื่นได้

"สรุปไม่มีใครคิดจะช่วยเลยใช่ไหม" พายุถามออกมา ขณะที่เขานั้นเหลือบมองนาฬิกาที่ข้อมือ เพราะช่วงบ่ายเขามีนัดสำคัญกับลูกค้าและก็ไม่เข้าใจว่าทำไมผู้ช่วยของเขา ที่เป็นดีไซเนอร์ถึงไม่มาทำงานสักที ในเมื่อคุณเกริกพลหุ้นส่วนบริษัท บอกว่าเธอได้เดินทางมาถึงเมืองไทยหลายวันแล้ว "ขอตัวก่อนนะพอดีมีนัด แล้วค่อยเจอกันตอนเย็นก็ได้ ที่ผับโอเคไหม" กวินถามออกไปเพื่อรักษาน้ำใจพายุเอาไว้ เพราะเรื่องที่เพื่อนขอเขาช่วยไม่ได้จริงๆ อยู่ดีๆ จะให้ไปตามหาคน ที่ไม่ทราบประวัติของเธอมาก่อนใครจะไปตามหาเจอ"ค่อยคุยกันใหม่นะครับท่านประธาน วันนี้ไม่ว่างจริงๆ ขอตัวก่อน" เก้าพูดจบก็เดินออกไปจากห้อง เวลานี้เหลือเพียงแค่แบงก์ เขานั่งใช้ความคิดอยู่ที่โซฟากว้าง เพราะแน่ใจว่าพายุกับแพรไหมต้องมีอะไรมากกว่าที่พวกเขารู้แน่นอน เพราะหลังจากเกิดเรื่องวันนั้นพายุก็กลายเป็นคนละคน ชอบเก็บตัวเงียบและมักอยู่เพียงลำพัง ทำตัวลึกลับขึ้นทุกวัน "เดี๋ยวจะให้เพื่อนที่ทำงานอยู่บริษัทนักสืบช่วย" แบงก์พูดออกมาพร้อมกับจ้องมองไปที่ใบหน้าคมของพายุ เพื่อจับพิรุธของชายตรงหน้า "มองทำไม ไปทานมื้อเที่ยงด้วยกันไหม" พายุถามออกไป เพ

"หนูอายุเท่าไหร่" พายุเอ่ยถามออกไป เมื่อเขาแน่ใจว่า ความสัมพันธ์ของเขาที่ลึกซึ้งกับบรรดาสาว ๆ นั้น เมื่อคราวที่เรียนมหา'ลัยเท่านั้น เพราะหากเด็กคนนี้อายุเกินสิบขวบ ก็แสดงว่าเธอกำลังโกหกเขาอยู่อย่างแน่นอน เพราะตั้งแต่มีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกับแพรไหม เขาก็ไม่เคยนอนกับผู้หญิงคนไหนอีกเลย "หนูอายุสิบขวบนิดๆ ค่ะ แต่แม่บอกว่าหนูเป็นสาวแล้ว" คำบอกเล่าของเด็กหญิง ทำให้พายุฉีกยิ้มกว้าง เขาอยากรู้จังเลยทำไมมารดาของเธอถึงได้บอกว่าลูกเป็นสาว ทั้งที่ลูกนั้นเพิ่งจะสิบขวบเอง แต่ดูจากหน้าตาและรูปร่างเธอโตเกินวัยจริงๆ มิน่ามารดาของเธอถึงบอกว่าใยไหมโตเป็นสาวแล้ว "แม่ของหนูชื่ออะไร ตอนนี้อยู่ที่ไหน บอกฉันได้ไหม" พายุถามพร้อมกับจ้องลงไปที่ดวงตาแป๋วของเด็กหญิงตรงหน้า เมื่อเขามั่นใจว่าสายตาจะไม่โกหก "แม่ของหนูชื่อแพรไหม!" เด็กหญิงพูดออกมา พร้อมกับจ้องสายตาคมของผู้เป็นบิดาอย่างไม่กะพริบตา เพื่อยืนยันว่าเธอนั้นไม่ได้โกหก

ก่อนจะเข้าไปหามารดา ใยไหมตัดสินใจเปิดประตูเข้าห้องตัวเองเพื่อไปอาบน้ำชำระร่างกาย เด็กหญิงอาบน้ำได้สักพักใหญ่ เธอแต่งตัวเรียบร้อยแล้วจึงเดินออกมาจากห้อง มองไปที่โต๊ะอาหารทุกครั้งเวลาที่เธอออกไปข้างนอก ผู้เป็นมารดามักจะทำอาหารไว้รอเธอเสมอ แต่วันนี้มาแปลกหรือมารดาจะโกรธที่เธอออกไปตามหาบิดา ก่อก! ก่อก! แกร๊ก! ใยไหมเคาะประตูห้องของมารดา ก่อนจะเปิดประตูเข้าไป และแล้วเด็กหญิงต้องตกใจกับภาพที่เห็น เมื่อมารดานอนขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มท่าทางจะหนาวจนสะบั้น เพราะพิษไข้ ใบหน้าของผู้เป็นมารดานั้นดูซีดเซียวมาก "แม่! มาดามเป็นอะไร แย่แล้วทำไมตัวร้อนแบบนี้ ทำไงดี ทำยังไงดี" ใยไหมตกใจ เมื่อตัวของมารดาร้อนดั่งไฟสุม เด็กหญิงไม่รู้ว่าจะทำยังไงเพราะมัวแต่ตกใจกลัวว่ามารดาจะเป็นอะไรไป "ป๋า! ..ใช่แล้วต้องโทรหาป๋า" ใยไหมวิ่งไปที่ห้องเพื่อหยิบโทรศัพท์โทรหาผู้เป็นบิดา แต่พอนึกได้ว่าเขาอยู่ห้องตรงข้าม เธอน่าจะเดินไปเรียกเลยดีกว่า หรือว่าจะ