The Substitute Wife

HAWAK-HAWAK ko ang luma kong bag at nilapag sa may bakanteng upuan. Napayakap ako sa sarili ko dahil sa malamig na simoy ng hangin na bumabalot sa aking katawan. Tumingala ako sa langit at pinagmasdan ang napakaraming bituin. Huwag susuko!  Tila ‘yan ang ibinubulong ng mga bituin sa akin.  Kinapa ko ang aking bag para hanapin ang aking maliit na pitaka. Nang mahanap ko iyon ay agad ko itong kinuha at binuksan. Gusto ko na lamang maiyak dahil sa natitirang pera roon. Fifty pesos. Ano ang mabibili ng fifty pesos na ito? Kaya ba akong buhayin nito?  Nag-umpisa nang mamuo ang aking luha dahil sa mga nangyayari. Isang buwan na ang nakalipas nang mamatay ang Lola ko. Hindi ko na alam kung ano ang mangyayari sa akin. Tila ba wala na akong pag-asa. Pinagmasdan ko ang buong kapaligiran- nagsisitaasang gusali, napakarami at makukulay na palamuti at ilaw at hig

CALISTA NAPABALIKWAS ako nang ibagsak ni Klaire ang napakaraming magazines sa mesa. Naglalaman iyon ng mga larawan ni Dayne. “Hindi lang iyan, pagkatapos mong tignan ang mga ‘yan, ipapakita ko naman sayo ang mga awards ni Dayne.” Tinatamad kong kunin ang magazine na nasa harapan ko. Aanhin ko naman ang mga ito? “Dayne Cervantez?” Pagbabasa ko rito. Isang artista si Dayne. Kaya pala nagtataka sila kung bakit hindi ko man lang siya nakilala. Base sa nakikita ko, isa siya sa mga pinakasikat na artista rito sa Pilipinas. “Kilala mo na siguro ako ngayon, Calista.” Muntikan ko nang mabitawan ang hawak kong magazine nang biglang may magsalita sa harapan ko! Napatingin ako kay Dayne na abot tainga ang ngiti. Ngayon ko lang napansin na may dimple pala ito sa kanang bahagi ng pisng

CALISTA "THANK you, Cali." Muli akong ngumiti sa kanya. Hindi ko na siguro mabilang kung ilang beses siyang nagpasalamat ngayong araw na 'to. "Sige na, magpahinga ka na." Tumango ako at binuksan ang pintuan ng kwarto ko. Masasabi kong mabuti si Dayne dahil iyon ang nakikita ko. Binigyan rin niya ako ng sariling kwarto. Nakikita ko ang respeto niya sa akin bilang babae. Napanganga ako nang tuluyan na akong makapasok sa kwarto ko. Napakalawak at napakalaking kama ang tumambad sa akin. Mayroon ding malaking glass door na natatakpan ng makapal na kurtina. Sa oras na lumabas ka roon ay makikita ang buong subdivision. Napangiti ako. Mas doble ang laki nito kumpara sa bahay namin sa probinsya. Ilang minuto akong naglibot sa kwarto ko nang magpasya akong humiga na. Nakakapagtaka dahil hindi ako tinatamaan ng antok. Ilang

CALI ISANG buntong hininga ang pinakawalan ko. Hindi ko alam kung ilang beses ko na bang ginawa iyon ngayong araw na ‘to. “Relax, Cali,” pagpapakalma sa akin ni Dayne. Dahil Sunday ngayon, ay sinabi sa akin ni Dayne na pupunta ang mga magulang niya ngayon. Hindi tuloy maalis sa akin ang kaba. Pangalawang beses ko pa lang silang makikita ngayong araw na ‘to. Natatakot ako na baka may masabi o pumalpak ako sa harapan nila. “Kuya!” Napatingin kaming pareho sa sumigaw! Isang babaeng tumatakbo papalapit sa amin ni Dayne. Malapad ang pagkakangiti niya nang makalapit siya kay Dayne. Niyakap niya ito at gano’n din si Dayne sa kanya, tila sabik na sabik silang dalawa sa isa’t isa. “I miss you, Kuya.” “I miss you too, Misty!” Nakit

 CALI "CUT!" Nagpalakpakan ang mga kasamahan namin at todo bati sila sa amin. "Great job, Dayne and Clarisse. You guys did well!" komento ni Direk. Ngumiti naman kami. Natutuwa talaga ako sa acting skills ko ngayon. Hindi na ito katulad noon, no'ng nag-uumpisa pa lang kami. Binigay sa akin ni Dayne ang malinis na towel saka pinunas sa mukha ko. Pinagpahinga muna kami ni Direk at ipagpapatuloy na lang daw ulit mamaya. Tatlong araw na namin dito sa La Union at masasabi kong sobrang nakakapagod talaga. Nagpasya kaming magpunta muna sa beach house ngunit biglang tumunog ang cellphone ni Dayne. Pansin ko, palagi siyang may kausap sa phone. Sa palagay ko ay ang Tito Oscar niya 'yon. Hindi ko tuloy maiwasan kung natuklasan na ba nila ang totoong pagkamatay ni Clarisse. Hindi ko n