Go Set A Watchman Book

หวังชิงเยี่ยนบุปผาแรกแย้มแห่งหอสราญรมย์ แต่งเข้าเป็นสะใภ้รองสกุลหรานเพื่อส่งวิญญาณคุณชายรองไปปรโลกอย่างสงบสุข ทว่าสองปีต่อมานางกลับถูกรสรักของพี่สามีแม่ทัพทำให้ชีวิตปั่นปวนจนจวนตระกูลหรานสั่นสะเทือน .................................... เหลียงซินเหยียน แต่งเข้าตระกูลเซี่ย ทว่าไม่ทันเข้าพิธีเซี่ยเฉินอวี้ ผู้เป็นเจ้าบ่าวก็ถูกเรียกตัวเข้ากองทัพ เจ้าสาวเช่นนางทำได้เพียงมองว่าที่สามีขึ้นม้าศึก ส่งสายตาห่วงใยผ่านผ้าคลุมหน้าเจ้าสาว ก่อนจะเข้าพิธีแต่งงานโดยมี เซี่ยเฉินซวี่ สวมชุดเจ้าบ่าวแทนพี่ชาย เพียงแต่ไม่คิดว่าต่อมาน้องสามีบัณฑิตผู้นี้จะทำหน้าที่แทนพี่ชายทุกอย่าง แม้แต่เรื่อง "เข้าหอ"

"ก็แค่เพื่อน...ที่เอากันได้" เธอได้อยู่ในสถานะ #ก็แค่เพื่อน ทั้งที่เธอมอบใจและกายให้เขาไปแล้ว. "มาให้เอาหน่อยสิ" "ทะ เทมโปวันนี้แกนขอ..." "รีบมาก่อนที่ฉันจะหงุดหงิด!" 'เทมโป'น้องชายคนเล็กของบ้าน ที่มีพี่ชาย 2 คน ก็คือ 'รณ' จากเรื่อง #ก็แค่ของแถม และ 'ทอย' #ก็แค่แฟนเก่า เขาเป็นคนเจ้าสำราญ เจ้าเล่ห์ ด้วยความที่เป็นลูกชายคนเล็ก เขาจึงค่อนข้างมีนิสัยเอาแต่ใจ อยากได้อะไรต้องได้ 'ออร์แกน'หญิงสาวที่เรียบร้อย รักการเรียน เธอมีรูปร่างดีหน้าตาสวย หนุ่ม ๆ ต่างพากันหมายปอง แต่เธอไม่สนใจใครนอกจาก เทมโป ที่แม้จะได้เป็นแค่เพื่อน

"ฉันก็แค่ของแถมที่ไม่มีค่า" "เธอมันก็แค่ของแถม..อย่าคิดว่าตัวเองมีค่าสิ" รณกร หรือ รณ ลูกชายคนกลางของทอร์ชในเรื่อง 'แค้นฝังรัก' หล่อ เย็นชา ป่าเถื่อน หวงของ . . . . "แล้วของแถมอย่างฉัน..จะถูกทิ้งเมื่อไหร่" นิพาดา หรือ นับตังค์ หญิงสาวที่ถูกแม่เลี้ยงกลั่นแกล้งแล้วยังถูกยกให้เป็นของแถมฟรี ๆ ให้กับลูกค้ารายใหญ่ที่มาที่ดินของพ่อหญิงสาว ใบหน้าสะสวย แต่มีดวงตาเศร้า แต่ยิ้มง่าย จิตใจดีชอบช่วยเหลือคน เคยมีอดีตที่ดีในวัยเด็ก . . เรื่องนี้เป็นจิตนาการของนักเขียน อาจจะมีเนื้อหาที่รุนแรง กระทบกระเทือนจิตใจโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน . สงวนสิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ (ฉบับเพิ่มเติ่ม) พ.ศ. 2558 *ห้ามคัดลอก ดัดแปลง ทุกกรณี*

เขายัดเยียด ตราหน้าเธอว่าเป็นเมียน้อย ไม่มีสิทธิ์แม้แต่แก้ต่างให้กับตัวเอง… ความลับนำพาความสัมพันธ์ มาซึ่ง รัก โลภ โกรธ และลุ่มหลง พัวพันกันจนเกินกว่าจะปล่อยมือ แม้อีกคนจะอยากจากไปแค่ไหน สายสัมพันธ์เล็ก ๆ กับตราตรึงผูกมัดให้อยู่ข้างกายซึ่งกัน

“ลงไปในอ่างก่อนดีไหมคะ” เจ้าหล่อนเสนอแต่ชายหนุ่มหันกลับไปมองในอ่างที่ยังไม่มีน้ำสักหยด “แต่ผมยังไม่ได้เปิดน้ำให้เต็มอ่างเลยนะโรส” “ไม่เป็นไรค่ะ...แบบนี้ล่ะ เราจะได้สนุกกันเต็มที่” แม่เจ้า...หล่อนบอกว่าสนุกเต็มที่ พอได้ยินแบบนั้นธีรัฐก็รีบทำตามทันทีด้วยการค่อย ๆ ขยับตัวลงไปนั่งในอ่างจากุชชี่หินอ่อน เขานั่งพิงกับขอบอ่างและยืดขาตรง สักพักรสรินก็ตามลงไป ท่าทางหล่อนจะไม่ใช่เล่น ธีรัฐคิดในใจว่ารสรินเร่าร้อนและมีลีลายั่วยวนทำให้เขาปั่นป่วนไปหมด หล่อนไม่ได้นั่งลงในอ่างกับเขา แต่กลับยืนโดยที่ขาทั้งสองคร่อมตัวเขา ธีรัฐเงยหน้ามองและยิ้มมีนัย “จะทำอะไรให้ผมตื่นเต้นอีกล่ะ พยาบาลแสนสวยของผม”

โฉมนางได้แต่ส่ายบั้นท้ายไปมา กระดกบั้นท้ายของหล่อนขึ้น ๆ ลง ๆ เป็นสัญญาณว่าอยากจะให้บอสเล่นของใหญ่กว่านั้น ปรินทร์ยังยั่วเย้าหญิงสาวด้วยการเพิ่มนิ้วที่กำลังขยับโยกจากหนึ่งเป็นสอง ขยับถี่ ๆ แล้วเพิ่มเป็นสาม พอโดนเข้าหลายนิ้วมันก็ยิ่งทำให้เนื้อแน่นของโฉมนางคับจนแทบปริ หล่อนส่งเสียงอื้ออึงในลำคอและมีเหงื่อแตกเต็มแผ่นหลัง “โอวววว...หนูจ๋า...ฉันว่าเรามาเล่นอะไรที่สนุกกว่านี้จริง ๆ กันดีมั้ย นี่แหละงานของหนู และตอนนี้ฉันก็จะสอนให้หนูรู้จักกับจุดไคลแม็กซ์ของงานที่ต้องทำซะที”

เรื่องราวของ 4 พี่น้อง จากตระกูลมหาอำนาจ มาเฟียใหญ่ 4 เรื่องราวความรักของคนทั้ง 4 คน มีทั้งเศร้า ดราม่า รักหวานชื่น และโหดร้ายในเวลาเดียวกัน ทั้ง 4 คน แม้จะเป็นพี่น้องร่วมสายเลือด แต่นิสัยก็ใช้ว่าจะเหมือนกัน ต่างคนก็ต่างนิสัย สิ่งเดียวที่เหมือนกันคือความโหด ดิบ ดุ และเถื่อน ถ้ายังรักชีวิตก็อย่าลองดี ไม่ควรท้าทาย

แม่พอ.รับนอ.มาเป็นลูกบุญธรรมตั้งแต่นอ.เป็นทารก.พอ.จึงเก.ลียดนอ.มากเพราะคิดว่านอ.มาแย่งความรัก นอ.เกิดมาพร้อมกับตาที่สามเเละมีคาถาไสย์ขาวที่เป็นของเก่าติดตัวมาด้วย วันหนึ่งพอ.ถูกทำของใส่แม่พอ.ขอร้องให้นอ.ช่วยพี่ชาย และนั่นคือครั้งแรกที่ทั้งคู่ได้พบกันอีกครั้งหลังจากที่นอ.ขอแยกตัวออกไปอยู่ที่อื่นถึงสิปปี เมื่อพอ.รู้ว่าคนที่จะมาช่วยเป็นคนที่ตัวเองเกลียดเข้าไส้จึงไม่ยอมให้นอ.ถอนของออกให้. แต่สุดท้ายก็ทนไม่ไหวจึงยอมกลืนน้ำลายตัวเอง แต่ก่อนเขาเกลียด.เธอมากแต่มาตอนนี้เขากลับรักเธอสุดหัวใจ แล้วเมื่อรู้ว่านอ.ต้องจากไป. ตามสัจจะวาจา จึงทำให้ พอ.เสียใจมาก จนร้องไห้ออกมาอย่างหนัก จากนั้นจึงขังตัวเองไว้ในห้อง แต่ในที่สุดก็ทนเสียงร่ำร้องของหัวใจไม่ไหว เขาจำต้องฝืนใจตัวเองเพื่อออกมาร่ำลาและกอดเธอไว้เป็นครั้งสุดท้าย. ก่อนที่เธอจะจากเขาไปตลอดกาล. และนอ.ได้ให้ความหวังกับเขาเอาไว้ว่า "เราจะได้พบกันอีกครั้ง โดยไม่จำเป็นต้องมีคำสัญญา. ต่อเมื่อถึงเวลาของเรา" และสักวัน..ธอกลับมาหาเขาอีกครั้ง.

พอ.กับนอ.ถูกจับให้แต่งงานกันตามความประสงค์ของผู้ใหญ่ แต่เมื่อทั้งคู่ได้มาเรียนรู้และลองใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน. นอ.จึงคิดว่ามือของหมออย่างเธอมีไว้เพื่อรักษา. แต่มือมาเฟียอย่างเขามีไว้เพื่อทำล.าย ซึ่งมันไม่ควรอยู่ด้วยกันได้ แต่สิ่งสำคัญกว่านั้น นั่นเป็นพราะนอ.รักพอ.มากเกินกว่าจะแบ่งปันเขาไปให้ใคร เธอจึงไม่อยากเสียใจภายหลัง. เมื่อคิดได้นอ.จึงตัดสินใจขอยกเลิกงานแต่งงาน โดยอ้างเหตุผลที่ว่า นอ. : 'เราเข้ากันไม่ได้เลยสักอย่างเพราะเราแตกต่างกันมากเกินไป' พอ. : ใครบอกว่าเราเข้ากันไม่ได้. ในเมื่อพี่ก็เอามันเข้าไปในตัวเธอได้ทุกรอบ แล้วเธอก็ทำหน้าฟินตลอด. เข้ากันไม่ได้ตรงไหนช่วยเอาปากกามาวงให้ที" ###อิพี่ก็ดันทำเป็นไม่เข้าใจความหมายไปซะอย่างงั้น### : “!!?”

Normal is overrated; that’s what my mom always said. My mom didn’t know the half of it. For 23 years, I thought my biggest problem was being an adopted child of a single mom in a tiny house, then I burst into flames. My first thought was mental breakdown, but that didn’t explain the fact that real flames were put out by real firefighters, so I fled to the city. The plan had been to check myself into a mental hospital, but I’d been too afraid, so I looked for a temporary job while I worked up the courage. My first interview is where things really went off the deep end. I found myself submerged in a world of monsters, and I was one of them. By my 24th birthday, I would supposedly be set into my immortality, with supernatural powers and all. With not one, but two handsome immortals watching out for me, hatred and hostility still lurked around every corner.