Slot Deposit 15 Ribu

叔母さんは交通事故で片足を失ったが、彼女が最も大切にしていた娘はちょうどその時、海外に行ってしまった。 それ以来、私は全力で叔母さんの世話をし、15年間彼女を介護し続けた。 叔母さんは私の献身に感謝し、彼女が亡くなった後にはすべての財産を私に譲ると約束してくれた。 しかし、叔母さんが命の危険に瀕した時、従妹が帰国してきた。 叔母さんはすぐに遺産を全て従妹に渡し、「介護費用」として100万円を渡して私を追い払った。 その瞬間、15年間の青春が、恥ずかしいほどの100万円に変わった。 気を失いそうなほど混乱している中、私は足を踏み外して川に落ち、溺れてしまった。 そして、目を開けると、なんと15年前の世界に戻っていたのだ。

Mengenai 10 tahun yang lalu itu! Reporter muda, Arbia Siquilla, menatap bergeming sosok yang berdiri di hadapannya dengan balutan seragam kebesarannya. Seragam dengan pangkat yang tidak main-main, dengan senjata laras panjang di tangannya yang kapan saja bisa dimuntahkannya peluru itu tepat ke arah kepala sang penodong si gadis. Narendra Axelle, kapten satuan polisi yang saat ini bertugas menangkap komplotan mafia dengan pimpinan yang saat ini sedang menodongkan senjata tajamnya ke arah pelipis Arbia. Dia adalah Arka Abianta, diketahui pimpinan mafia yang akhir-akhir ini begitu meresahkan. Erat hubungannya dengan misi sang gadis, reporter muda yang nekad terjun ke dunia jurnalis hanya untuk menemukan siapa pembunuh berantai kedua orang tuanya. Namun tak menyangka dalam peristiwa ini di bertemu dengan sosok cinta pertamanya 10 tahun yang lalu, namun bertepuk sebelah tangan. Alih-alih sebagai jembatan tali kasih sahabat terbaiknya, seorang dokter muda yang berbakat. Sayang, kehidupan berbalik. Sosok kapten yang sedang di hadapannya adalah tunangan sang sahabat. Bersamaan dengan peristiwa ini. Arbia juga menemukan fakta. Seorang Arka Abianta adalah teman di masa kecilnya sekaligus kakak angkatnya. Belum terbongkar siapa pembunuh berantai kedua orang tuanya, Arbia dan Axelle terlibat hubungan asmara yang menyebabkan pertikaian antara dirinya dan sahabatnya. Lebih parahnya lagi mana kala diketahui ayah dari sang ayah di klaim sebagai dalang pembunuhan berantai kedua orang tuanya 15 tahun silam. Dapatkah Arbia mengungkap misteri pembunuhan kedua orang tuanya, dan bagaimana hubungan Arbia dengan Axelle jika diketahui sang sahabat menentang keras pengkhianatan mereka? Tetap ikuti episode selanjutnya di sini SANG KAPTEN, bersama Saya: Ai

Bah voilà jme présente ! Moi, c'est Zaïna, orpheline, j'ai 15 ans, je suis Comorienne mais avant tous Musulmane. Malheureusement je ne sais pas pratiquer. J'y connais rien. On ne m'a jamais apprise. On m'a poser à mes 1 ans apparemment. Bref ma vie jvous la racontera après. Bref physiquement ? Jfais 1m60, un truck comme ça ! J'ai une couleur de peau matte. J'ai un corps normal et les formes la où il faut. J'ai les yeux marron claiiiir qui vire au marron foncé quand jsuis énervé. Les cheveux noir/marron, tous est en fonction du soleil. A l'ombre tu les verras noir et au soleil tu les verras marron. Bref ils sont long et y'a beaucoup de volume ! Mais personne sais. C'est chignon ou natte, jamais je les montre. Bref assez parler dmon physique. Jsuis une meuf genre qui parl pas, qui calcule personne mais quand il faut j'ai une grosse bouche et sa peut aller loin en deux quatre six. Dans cette orphelinat, jparle à dégun depuis le drame (A suivre...). On m'appelle même la "muette". Ok leur délire mais m'en bas les couilles je leur répond pas. J'ai un coeur en pierre, double portes blindé, double serrure et trois codes. Rien ne m'atteint à part mon passer mais personne la connait. Bref mes journées se passe comme ça: Réveille => école => boxe => chambre et je bouge plus de la journée. Ah oui oui depuis cette incident j'ai décidé de plus me laisser faire. Mes parents ? Même vu pas jparle. Ils m'ont abandonné dès ma naissance tsssss et voilà ou je suis maintenant DANS UN ORPHELINAT DE MERDE . A suivre...

Istriku seorang pramugari cantik, dan aku hanya seorang pria kampung biasa. Banyak orang iri dengan hidupku, tapi tidak ada yang tahu seberapa banyak kepahitan dan penghinaan hidup yang kujalani. Aku dan istriku dikenalkan oleh teman dekatku, dia bekerja di sebuah agen perkawinan, waktu itu dia mencariku dan mengatakan ada seorang wanita yang mencari pasangan, kriteriaku sangat memenuhi syarat ini. Syarat pernikahan sangatlah aneh, menantu pria tinggal di rumah mertua, jujur, sifat lemah lembut, dan tuli. Orang tuaku meninggal lebih cepat, dan aku mempunyai adik perempuan berusia 15 tahun, dan adikku menderita sebuah penyakit, dari dulu beban hidupku sangat berat, dan juga sifatku sangat tertutup, bahkan bisa dikatakan sangat hina, kriteria ini sangat cocok dengan diriku. Meskipun aku tidak suka berbicara namun aku tidak tuli. Temanku bilang wanita ini sangat kaya, dan akan memberikan mahar yang sangat luar biasa, ucapannya ini membuat hatuku terguncang, terlebih biaya pengobatan adikku setiap tahun membutuhkan biaya sangat besar, aku sama sekali tidak bisa membiayainya, jadi aku benar benar sangat ingin menikah dengan wanita ini. Hingga akhirnya temanku mengajukan suatu ide untukku, pihak peremouan mencari menantu yang tuli, pasti takut laki laki ini akan banyak bicara, dan dia hanya ingin mempunyai garis keturunan saja, seharusnya tidak ada rahasia lain, dia menyuruhku pura pura bisu, atau menjadi si tuli yang mengenak huruf cuman itu saja. Dia juga mengatakan selama bisa membohonginya selama tiga sampai enam bulan, nanti setelah menikah ketahuan juga tidak masalah. Aku mendengarkan suaranya , pertama kali kami bertemu di cafe dekat bandara, ketika melihat wanita itu aku sangat tercengang, aku pikir dia wanita tua dan juga jelek, tidak disangka dia seorang pramugari cantik, waktu itu dia masih mengenakan seragam pramugari, tidak usah ditanya betapa cantik dirinya. Dia hanya beberapa kali menatapku, lalu menggunak

POV DE MELANIE Assise devant son bureau, je me demande encore comment j'en suis arrivée là. À une époque, nous partions à l'église avec mes parents. Je sais que les saintes Écritures disent de pardonner, mais je ne le pouvais pas. J'avais fait des recherches, et j'ai sauté sur cette opportunité lorsqu'elle m'a été présentée. — Monsieur Carlson vous reçoit dans 15 minutes. Ces quinze minutes semblent durer une éternité pour moi, et je ressers mes cuisses pour gérer mon impatience. Je saisis un des magazines posés sur la table basse, mais cela ne parvient pas à distraire mon esprit de l'homme qui se trouve derrière cette porte. _Mademoiselle Porter, vous pouvez entrer. Avec précaution, je me lève et pénètre dans le bureau. En ouvrant la porte, je constate qu'il n'a même pas détourné le regard de son ordinateur. Je l'avais déjà vu dans de nombreux magazines, mais le croiser ici, devant moi, me fait réaliser à quel point il est impressionnant. Je sais qu'au lycée, il faisait partie de l'équipe de football américain et qu'il aurait pu envisager une carrière professionnelle s'il l'avait souhaité. Je reste là, debout, à l'observer. Dès qu'il lève les yeux, je baisse les miens. Il venait de se lever et j'entendis le son de sa chaise. Je pouvais maintenant distinguer ses chaussures à proximité, indiquant qu'il était juste devant moi. _ Regardez-moi, mademoiselle Porter. Je lève les yeux et le fixe. POV DE DONOVAN Ses yeux étaient d'un marron étonnamment clair. Elle dégageait une odeur fraîche que je ne saurais décrire. Vêtue d'un jean taille haute et d'un crop top, elle paraissait plus jeune que ne le laissaient entendre ses informations, ce qui me réjouissait déjà. _ Savez-vous vraiment en quoi consiste ce travail ?

결혼 전야, 역사학 교수인 약혼자 고태오가 암에 걸린 첫사랑 엄정아와 한옥 마을에서 전통 혼례를 올렸다. 은은한 별빛 아래 고태오가 엄정아를 안고 부드럽게 웃었다. “전통대로라면 가문에 먼저 발을 들인 사람이 본처지. 내가 아무리 이은지랑 결혼 등기했어도 이은지는 첩이야.” 그렇게 두 사람은 하객의 축복을 받으며 러브샷을 하고 첫날밤을 보냈다. 나는 그저 옆에서 조용히 이 모든 걸 지켜보다 몰래 중절 수술을 예약했다. 열다섯부터 서른까지, 나는 고태오를 15년간 사랑했지만 고태오의 마음속엔 내 의붓동생인 엄정아밖에 없었다. 나도 할 만큼 했으니 이제 손을 놓을 때가 된 것 같았다. 그 뒤로 나는 고태오에게 이혼 서류 한 장과 이혼 선물을 던져주고는 세상과 단절된 남극 탐사 연구팀에 합류했다. 하지만 무슨 원인인지 나에겐 관심조차 없던 고태오의 머리가 하루만에 하얗게 세고 말았다.

15년간 진산군댁의 금지옥엽으로 살아가던 김단은 우연히 자신이 진산군의 친딸이 아님을 알게 된다. 한때 자신을 사랑해 주던 부모님과 오라버니, 그리고 호국 장군이었던 정혼자까지 어느새 진산군의 친딸, 임원의 사람이 되어 있었다. 그들은 친딸 때문에 눈 한 번 깜빡이지 않고 김단에게 누명을 씌우는 것도 모자라, 세답방의 무수리로 전락하게 한다. 무수리로 고생하는 3년간 아무도 그녀를 찾아오지 않았다. 그러던 어느 날, 진산군과 정부인이 눈물을 훔치며 그녀의 앞에 나타났다. “딸아, 못난 아비와 어미를 용서해다오. 우리랑 집으로 돌아가자꾸나.” 그녀를 무시하며 하대하던 오라버니는 밤새 무릎까지 꿇으며 애원했다. “단아, 이 오라비를 용서해 주면 안 되겠니?” 전쟁에서 공을 세우며 승승장구하던 소 장군은 피로 얼룩진 몸을 이끌고 찾아왔다. “낭자, 내게 한 번만 더 마음을 주면 안 되겠소?” 허나, 아무도 찾아오지 않았던 지난날들 속에서 그녀의 마음은 이미 차갑게 식었다. 훗날, 그녀만 바라보고 사랑해 주는 남자를 만나 행복하게 사는 김단의 모습에, 괜히 그녀의 눈 밖에 나 한때 가족이었던 인연조차 저버리게 될까 봐 두려웠던 진산군댁 사람들은 다시는 그녀를 찾아오지 못하는데….