Why Do Bad Things Happen To Good People

Hazel doesn’t like boys, in fact, she stays as far away from them as possible. She wears baggy clothes, doesn’t do makeup and tries her best to go unnoticed. Her plan worked… for a while, until she got the baddest boy in her university hot on her tails. Worst of all? He is her roommate. How will she possibly survive ? Cover by : FatimaZahra970 (Wattpad)

Agatha dipaksa menikah dengan anak dari sahabat ayahnya yang bernama Bima, ia tidak menyukai wanita karena kejadian di masa lalunya. "Gue bukan guy gue cuma benci cewek gara-gara masa lalu gue" Bima. "Kalo gitu biar gue yang buat rasa benci itu hilang" Agatha. Semakin hari mereka semakin dekat sampai salah satu dari mereka memiliki perasaan, namun sayangnya ia bersikap seolah-olah tidak ingin menikah dengan pilihan ayahnya. Suatu kejadian membuat mereka jauh. Di hari kelulusan Agatha orang tuanya memberi tahukan padanya jika ia dan Bima harus memberikan keturunan secepatnya hal itu membuat keduanya merasa stress. Hingga akhirnya Agatha bekerja sebagai sekretaris pribadi Bima, walau hubungan mereka di kantor tidak pernah terlihat seperti pasangan suami istri. Suatu hari ternyata takdir merubah kehidupan mereka.

คนอย่างเธอ อยากได้อะไรก็ต้องได้ ยิ่งอะไรที่ได้มายาก ๆ มันยิ่งท้าทาย เหมือนกับที่เธออยากได้ผู้ชายจอมเย็นชาคนนั้นแต่เขาดันมีเจ้าของ

"ไลลาไม่ได้ตั้งใจ..." เสียงหวานเอ่ยออกมาด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความกลัวในท่าทีของรุ่นพี่หนุ่มรวมถึงตั้งใจอยากที่จะอธิบายให้อีกคนได้รู้ ทว่า...คนตัวสูงที่ยืนคร่อมร่างเล็กอยู่ก็ไม่คิดสนใจ "ทำไม อยากได้ฉันมากนักเหรอ" ดวงตาคมจ้องมองถามคนตัวเล็ก "พะ พี่คามิล...มันไม่ใช่แบบนั้นนะคะ" "ครั้งเดียวไม่พอใจใช่ไหม" ปากหนายังคงถาม "มะ ไม่ใช่นะคะ พี่คามะ..." ไม่รอให้ริมฝีปากบางได้พูดจบ "ถ้าอยากได้ฉันนัก ฉันก็จะสนองให้..."

ทิซเหนือ - วาริน “อยากมีเงินใช้มั้ย ?” ถ้าผมถูกใจใคร ผมก็จะไม่ลังเลที่จะชักจูงผู้หญิงพวกนั้นด้วยเงิน อย่างที่ผมกำลังยื่นข้อเสนอให้กับผู้หญิงตรงหน้า “…คะ ?” ท่าทางซื้อบื้อของเธอดูจะไม่เข้าใจที่ผมพูดสักเท่าไหร่ ผมลุกขึ้นจากเก้าอี้ แล้วเดินเข้าไปใกล้ๆ กับผู้หญิงตรงหน้า ก่อนจะใช้มือโอบเอวเธอเอาไว้แบบหลวมๆ “คะ คุณทิสเหนือคะ” เธอดูจะตกใจมากพอสมควร รีบผลักผมให้ออกห่าง แต่ผมยังคงโอบเอวเธอไว้อยู่ “เรียกฉันว่า คุณเหนือ” “ฉันสามารถให้เงินเธอใช้ได้ไม่ขาดมือ สนใจมั้ยหื้ม…” ผมก้มหน้าลงสูดกลิ่นความหอมตรงซอกคอของเธอ โตขนาดนี้แล้วยังใช้แป้งเด็ก น่าตลกสิ้นดี! “ระ ริน แค่มาฝึกงานค่ะ ไม่ได้ต้องการแบบที่คุณเหนือว่า” เธอปฏิเสธอย่างไม่ใยดีข้อเสนอของผม “เธอไม่สนใจ ?” “มะ ไม่ค่ะ รินขอตัวก่อนนะคะ” เธอดันมือผมที่โอบเอวเธออยู่ออก จากนั้นก็รีบเดินออกไปจากห้องทันที ดูเหมือนว่าเธอจะเป็นผู้หญิงคนแรกที่ปฏิเสธผมซะด้วยสิ มันยิ่งทำให้ผมรู้สึกอยากได้เธอมาอยู่ในกำมือ อวดเก่งดีนัก!

Risa adalah seorang cewek biasa-biasa saja, bahkan tergolong sebagai manusia yang 'antara ada dan tiada' di kampusnya. Dia hanya cewek yang bergaul dengan satu-satunya sahabat yang dia miliki di sana. Namun, pada suatu hari, kehidupan Risa yang damai dan sederhana berubah total tatkala Boy tiba-tiba mengakuinya sebagai pacarnya di hadapan semua orang. Sementara Boy adalah seorang cowok bad boy yang populer dan digilai banyak cewek di kampus itu, termasuk Risa. Apa saja yang akan dialami Risa sebagai pacar pura-puranya Boy?

Elaina Bree Mostoles is a happy-go-lucky girl who happens to have a crush to the campus bad boy---Brent Manu Chadwick. * * To have a crush is just a light-hearted and slight juvenile way to express a strong affection to someone, that's at least what Bree knows. And being a brave girl, she plans to confess her feelings by doing some crazy stuffs. Like cheering him up while playing basketball and many more. At first she was just determined to get his attention, but as the time passes by, it seems like there's a sudden change with her feelings. And things getting more complicated when she found out Brent's true identity.

"หัวใจของฉันมันอาจจะหมดรักนายไปตั้งนานแล้วก็ได้กระทิง ที่ผ่านมามันอาจจะเป็นความรู้สึกผูกพันธ์ ฉันถึงยังอยู่กับนาย" "เลิกรักผู้ชายคนนั้นได้ไหม กลับมารักฉันเหมือนเดิมเถอะนะ ผู้ชายคนนั้นรักเธอได้ไม่ถึงครึ่งที่ฉันรักเธอหรอกนะ" "แต่เขาไม่เคยทำให้ฉันต้องเสียใจหรือร้องไห้เพราะผู้หญิงเหมือนกับที่นายเคยทำกับฉันนะกระทิง" เธอเจ็บเพราะเขามามาก ไม่อยากกลับไปเจ็บซ้ำ ๆ เหมือนเดิมอีกแล้ว

They are the Alphas that moves with the wind, their predating eyes that forces their enemies to the ground. They make convenience feels like torture. I was their sleeping beauty and then the beast came! I lost the sleep, I lost the royalty. Mated to both of them when I’m their greatest enemy, left into the hands of the ever cruel and cold-hearted twin Alphas who wants nothing but to spell my doom. Now they want me… No! Not the want, they live to make my life a living hell. I give them reasons to live for the day they rip me into shreds! How it all started? I was a sleeping beauty remember? I was in a deep slumber…

“โต้งชอบมิริน” “มิรินขอบใจนะที่โต้งมีความรู้สึกดีๆ ให้ แต่ว่าเราเป็นพี่น้องกันดีกว่าเนอะ” คำพูดฟังดูดีแต่ผมกลับไม่ได้รู้สึกดีเลยสักนิด “ทำไม" “จะต้องให้พูดตรงๆ ใช่ไหมถึงจะเข้าใจ” “ก็พูดมาดิ” ผมเริ่มขึ้นเสียงใส่ “โต้งยังเด็กเกินไป แค่นี้ยังควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้เลย หัดใจเย็นซะบ้าง” เหตุผลแค่นี้เองเหรอ ห่างกันแค่ปีเดียวมันจะอะไรกันนักหนาว่ะ “เหตุผลแค่นี้เหรอ” ผมจ้องหน้ามิรินไม่วางตา “พี่ชอบคนที่มีวุฒิภาวะสูงกว่าพี่และมีความเป็นผู้นำ” “ชอบคนแก่ว่างั้น” ผมเดินเข้าชิดตัวแสดงความกวนตีนใส่มิรินนิดๆ “ไม่มีไรแล้วพี่กลับก่อนนะ” มิรินหันหลังให้เตรียมจะเดินหนี “บอกว่าไง... อย่างแทนตัวเองว่าพี่” ผมพูดย้ำอีกครั้ง “ฉันเป็นพี่นาย..” มิรินเดินกลับมายัดช่อดอกไม้ใส่มือผมพร้อมกับพูดย้ำชัดถึงสถานะระหว่างผมกับเธอ ใจร้ายไปแล้วนะ อย่าให้ถึงทีผมบ้างก็แล้วกัน เธอไม่รอดแน่ มิริน...