การแต่งงานตามสัญญา

องค์ชายสี่หลี๋อ๋องแห่งแคว้นต้าหลี่ เพราะความเก่งกาจวรยุทธ์ล้ำเลิศกว่าองค์ชายคนอื่นๆ เขาจึงได้ขึ้นเป็นแม่ทัพใหญ่กุมอำนาจทหารทั้งหมดในต้าหลี่ แม้จะขึ้นชื่อเรื่องความโหดเหี้ยมแต่เหล่าสตรีในต้าหลี่ต่างก็อยากแต่งเป็นชายาของเขาทั้งนั้น มีหรือที่คนอย่างเขาจะสนใจ ก็คงจะมีแต่นางเท่านั้นที่เขายอมโอนอ่อนให้ องค์หญิงน้อยตัวแสบผู้นั้น เยว่เหวินหลิงหรือเฟยหลิงจวิ้นจู่ บุตรสาวที่เกิดจากอ๋องฉินเยว่เหวินหมิงอนุชาของฮ่องเต้แคว้นเป่ยฉี นางจะทำเช่นไรเพื่อสงบศึกสงครามที่จะกำลังจะเกิดขึ้นระหว่างสองแคว้นในครั้งนี้ * * * * * "ข้าได้ยินมาว่าองค์ชายสี่ผู้นี้เป็นคนที่โหดเหี้ยมมากทั้งยังเย็นชาไม่มีหัวใจ หากข้าแต่งกับเขาไปจะมีความสุขได้อย่างไรกัน" "เช่นนั้นข้าจะแต่งแทนท่านเอง" "เสด็จอาจะยอมหรือ" "ไม่ว่าข้าต้องการสิ่งใดท่านพ่อย่อมไม่มีทางขัดขวาง" "แล้วหลี๋อ๋อง.." เยว่เหวินหลิงส่ายหน้าให้นางก่อนจะยิ้มบางๆไร้ซึ่งคำตอบใดๆออกจากริมฝีปากเรียวงามนั้น 'อย่างองค์ชายสี่หลี๋อ๋องน่ะหรือจะหยุดนางได้ ไม่มีวันนั้นหรอก' ************** นิยายเรื่องนี้นำเสนอเนื้อหาของตัวละครผู้เป็นบุตรสาวของอ๋องฉินในเรื่อง เกิดใหม่ในร่างพระชายาร้ายๆ เนื้อเรื่องไม่ได้มีเนื้อหาต่อเนื่องกันสามารถอ่านแยกเล่มกันได้นะคะ

“งืออออ… ท่านคะหยุดเถอะ… ” เสียงร้องวิงวอนน่าเวทนา… ทว่าท่าทางหวามไหว มิอาจหักห้ามความรู้สึกไม่ให้เสียวซ่านที่แสดงออกมา ทำให้ท่านประธานจอมหื่นยิ่งได้ใจ ฝ่ามือที่กำลังหงายรองพูสวาทจึงกดนิ้วกลางชำแรกแหวกร่องกลีบ “อู้ววว… กลีบแน่นมาก” ไทเลอร์ชอบใจ ลำนิ้วที่ตวัดรัวรุกรานกลีบสวาททำเอาเลขาสาวร้องครวญคราง ก้นกระดกขึ้นโดยอัตโนมัติเพราะความเสียวซ่านที่โดนลำนิ้วสอดใส่เข้ามาในกลีบสาว ไทเลอร์ชอบใจ… แทงนิ้วรัวเข้าใส่อยู่อึดใจใหญ่ๆ จนน้ำคาวสวาทของไข่มุกหลั่งไหลออกมาอาบชุ่มโคนนิ้ว สไลด์เข้าออกในซอกกลีบไม่หยุด

หลิวชิวเยว่ ข้ามมิติมาอยู่ในร่างหญิงอ้วน มีสามีเป็นแม่ทัพหนุ่มรูปงาม ยามจันทร์เต็มดวงเขาดันกลายร่างเป็นหมีแพนด้า จะใช้ชีวิตในยุคโบราณอย่างไรให้แฮปปี้ เมื่อต้องมีสามีเป็น หมีแพนด้าคลั่งรัก !

หลังแต่งงานเขาก็ปล่อยให้เธออยู่อย่างโดดเดี่ยวโดยที่เขาเองก็มีผู้หญิงอื่นอยู่ข้างกาย แต่จู่ๆ เขาก็กลับมาพร้อมกลับทวงสิทธิ์ความเป็นสามีและประกาศว่าจะมีทายาทกับเธอ...

นฤดาบอกเลิกแฟนและดื่มเครื่องดื่มที่มียาตัวใหม่ของเขาอย่างไม่ตั้งใจ หญิงสาวตื่นมาในบ้านของเขาและคิดว่ามันก็แค่วันไนท์ฯ แต่เรื่องมันไม่ง่ายเลยเมื่อเด็กคนหนึ่งวิ่งเข้ามาในห้องและเรียกเธอว่าหม่ามี้

เขาปฏิเสธการหมั้นกับเธอเพราะไม่ชอบถูกบังคับ ทั้งที่เธอแอบชอบเขามานาน เมื่อได้มาทำงานด้วยกันเธอจึงยั่วให้เขาหลงรักเพราะอยากจะเอาชนะ แต่ใครจะรู้ว่าเรื่องแบบนี้มันเอาชนะกันได้ง่ายๆเสียเมื่อไหร่

เรื่องรักชวน (ปวด) หัวจากการจับคลุมถุงชน ของคู่แต่งงานข้าวใหม่ปลามัน ชีวิตคู่ใต้หลังคาเดียวกัน ความรู้สึกหวั่นไหว และสับสน ใครจะตกหลุมรักใครก่อนกัน?

ฉันจะเปลี่ยนโชคชะตาของตัวเอง จากเดิมที่ต้องตายในตอนจบ โอฟีเลียคนนี้จะร่ำรวยที่สุดในจักรวรรดิแห่งนี้ให้ดู..ว่าแต่ท่านแม่คะ นั่นท่านพาตัวร้ายเข้ามาในบ้านของเราทำไมกัน?

หลังจากที่ย่าปลายฝันเสียก็ได้ทิ้งจดหมายไว้ให้ปลายฝันแต่งงานกับลูกแม่เลี้ยงในไร่แห่งหนึ่ง เมื่อทั้งสองคนได้แต่งงานกัน ปลายฝันก็รู้ว่าลูกของแม่เลี้ยงที่ชื่อตะวันนั้นมีแฟนอยู่แล้ว แต่เพราะตะวันต้องการเงินของตัวเองที่แม่เลี้ยงเก็บไว้จึงต้องยอมแต่งงานกับปลายฝัน แต่ไม่เป็นไร เพราะป้ายฝันก็ไม่คิดที่จะอยู่ที่นี่ไปตลอด ปลายฝันตั้งใจทำงานซึ่งเขาให้ปลายฝันทำงานบ้านกับทำงานในไร่แล้วก็มีค่าตอบแทนให้ปลายฝันดีใจมาก แต่เพราะตัวเขาเองนั้นมาในตำแหน่งภรรยาของเจ้าของไร่จึงทำให้คนของแฟนพ่อเลี้ยงนั้นเกิดความไม่พอใจกันแกล้ง แถมคนงานในไร่ที่เป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวก็ชอบพ่อเลี้ยงจึงกันแกล้งเข้าไปกันใหญ่ ใส่ร้ายเธอแต่สุดท้ายด้วยความนิ่งของเธอผู้หญิงคนนั้นก็ต้องออกจากไร่ไป ความเอ็นดูของเธอที่ผู้เป็นแม่สามีมีให้ก็ไม่เคยที่จะเสื่อมคลาย เพราะขนาดไหนที่เธอกำลังตกอยู่ในอันตรายจากเพื่อนของเธอ แม่เลี้ยงก็เป็นคนให้คนช่วย แต่ก็ไปมีอะไรกับพ่อเลี้ยงตะวันจนได้ ด้วยความกลัวเธอจึงหนีออกมาโดยไม่รู้ว่าเขารู้ตัวแล้วว่าเป็นเธอ หลังจากคืนนั้นเขาก็ติดใจในรถของเธอ นานๆเขาก็หาแผนที่จากเข้าหาเธอตลอดจนช่วงปีใหม่ก็ได้จัดการเธอและทำให้เตียงนอนนั้นยับยู่ยี่ จนแม่บ้านของโรงแรมนำไปพูดจึงทำให้เธอเสียหายเจ้าของโรงแรมก็คือพี่ชายของพ่อเลี้ยงตะวันจึงต้องยกโรงแรมนั้นให้ปลายฝัน ทำให้เป็นเรื่องกันใหญ่โต ครั้นเมื่อเพื่อนของเธอท้องเธอจึงต้องไปจัดการเรื่องที่อยู่ให้แต่พอไปร่ำลาพ่อเลี้ยงเพื่อที่จะไปหาเพื่อน พ่อเลี้ยงก็เกิดหวงขึ้นมา และแอบตามไปจนเจอกับแฟนของตัวเองและรู้ความลับว่าเขามีสามีอยู่แล้ว จึงทำให้ตะวันหนีกลับไร่ไปก่อน พอทำใจได้ทั้งสองก็หันมาดูใจกัน

โจนาธานลากจูบต่ำลงมาที่หน้าท้องแขม่วเกร็งของหล่อน ส่งความร้อนดิ่งลึกลงไปที่ช่องท้อง ปลุกความเสียววาบปลาบแปลบไปในทุกอณูเซลล์ จากนั้นเขาก็ย่อตัวลงนั่งคุกเข่าในที่สุด พร้อมๆกับรั้งเอวคอดของเธอให้ลงนั่งที่ขอบเตียง เขาหันหน้าเข้าหาเธอ “ได้โปรดให้มันจบๆไป” เธอเร่ง “ได้…อย่าว่าฉันเห็นแก่ตัวก็แล้วกัน จากนี้ฉันจะไม่รับผิดชอบต่อความรู้สึกใดๆของเธอ” พูดจบเขาก็ทำตัวราวกับภมรผู้หิวกระหายในเกสรดอกไม้ตรงหน้า ด้วยการฝังใบหน้าลงกลางพุ่มบุปผาที่อุดมไปด้วยหยาดน้ำหวาน ดอมดมชมเชยเหมือนมิรู้อิ่ม โลมชิมแต่ละกลีบบอบบางในหลืบลับอับอุ่นและซับซ้อนของหล่อนจนเรือนกายบิดเร่า