การแต่งงานตามสัญญา

นางถูกส่งมาอภิเษกเชื่อมสัมพันธ์เผ่าสวรรค์กับเผ่าปีศาจ เป็นชายาขององค์ไท่จื่อผู้เย็นชา เขาเย็นชาไร้ความรู้สึกหรือรังเกียจที่นางเป็นปีศาจกันแน่? นางรู้ว่าตนนั้นไม่เป็นที่ต้องการ ด้วยการแต่งงานปราศจากหัวใจรัก ทว่ารักนั้นสำคัญไฉน มาแล้วก็จะอยู่ให้จงได้โดยไม่หวั่นเกรง

หากกล่าวถึงกุหลาบ หลายคนอาจนึกถึงเรื่องราวโรแมนติกประหนึ่งนิยายหวานซึ้งเพียงเท่านั้น แต่สำหรับหญิงสาวอย่าง ลินิน การได้มาพบกุหลาบดอกหนึ่งเข้าโดยบังเอิญกลับทำให้ชีวิตของเธอพลิกผันไปตลอดกาล เมื่อมันนำพาเธอไปพานพบกับเจย์เดน แวมไพร์ ที่มีอยู่มานานหลายศตวรรษ นอกจากนี้ เขายังหวงของรักมากเสียด้วยสิ แต่การมาของเขานั้นก็นำคำสาปรักมาสู่เธอด้วย

โจนาธานลากจูบต่ำลงมาที่หน้าท้องแขม่วเกร็งของหล่อน ส่งความร้อนดิ่งลึกลงไปที่ช่องท้อง ปลุกความเสียววาบปลาบแปลบไปในทุกอณูเซลล์ จากนั้นเขาก็ย่อตัวลงนั่งคุกเข่าในที่สุด พร้อมๆกับรั้งเอวคอดของเธอให้ลงนั่งที่ขอบเตียง เขาหันหน้าเข้าหาเธอ “ได้โปรดให้มันจบๆไป” เธอเร่ง “ได้…อย่าว่าฉันเห็นแก่ตัวก็แล้วกัน จากนี้ฉันจะไม่รับผิดชอบต่อความรู้สึกใดๆของเธอ” พูดจบเขาก็ทำตัวราวกับภมรผู้หิวกระหายในเกสรดอกไม้ตรงหน้า ด้วยการฝังใบหน้าลงกลางพุ่มบุปผาที่อุดมไปด้วยหยาดน้ำหวาน ดอมดมชมเชยเหมือนมิรู้อิ่ม โลมชิมแต่ละกลีบบอบบางในหลืบลับอับอุ่นและซับซ้อนของหล่อนจนเรือนกายบิดเร่า

'ลูก' ของขวัญจากพระเจ้า...แต่หากมาในเวลาที่ไม่สมควรล่ะ? มันคือหายนะ!! เพราะอนาคตที่แสนงดงามจะจบลง ปูชิดา...ผู้หญิงสุดอาภัพเธอ 'เลือก' ที่จะปิดบัง... เพราะหากหญิงสาวเลือกอีกทาง...หนึ่งชีวิต อาจถูกทำลาย.... 'ซ่อน' จึงเป็นหนทางเดียวที่เธอจะปิดบังไว้จากสายตาคนรอบตัว ยอมถูกตราหน้าว่าเป็น 'หญิงชั่ว' แต่ไม่คิดทำร้ายสายเลือดในอุทร เหมือนชะตาลิขิต พระพรหมขีดเส้นทางไว้ คนที่ไม่ควรย้อนกลับมาเจอกัน กลับได้เจอกันจนได้ 'ปม' ที่เธอพยามปิดบังไว้ ถูกเปิดเผย ความลับที่แอบซ่อนไว้แตกโผ๊วะ!! แม้จะถูกขัดขวาง...แต่ใครล่ะจะกั้นขวางหัตถาของพระพรหมได้

จุดพลิกผันในชีวิตที่ทำเอาผู้หญิงคนหนึ่งแทบกระอักเลือด!! บิดาป่วย...ความเป็นความตายมากวักมือเรียก... พี่ชายทำเรื่องร้ายแรง...มีใครบางคนตามคร่าชีวิต... พะแพงยอมแลก...ยอมเป็นเชลย เพื่อต่อลมหายให้พี่ชาย แม้จะเป็นหนทางที่ดูไร้ศักดิ์ศรี!! หนึ่งชีวิตที่ดูเหมือนจะไร้ค่าในสายตาฝั่งตรงข้าม...เขาเหยียบย่ำหล่อนโดยไม่ยั้งคิด!! ฉีก!! กระชากสิ่งหวงแหนของเพศหญิง...และเหยียบหล่อนซ้ำด้วยถ้วยคำดูแคลน ‘ถ้าเธอท้อง...อย่าคิดว่าฉันจะรับผิดชอบ’ ไงล่ะ...ถ้อยคำที่เป็นเหมือนดั่งน้ำกรดรินรดหัวใจ แต่เธอก็ท้องจริงๆ ท้องเหมือนที่เขาค่อนว่า... แต่...จะให้ก้มหัวยอมศิโรราบ...ไม่ใช่พะแพง เมื่อเธอเองก็มีศักดิ์ศรีเช่นกัน!!

ลู่อี้ชิงจำต้องยอมแต่งงานเข้าตระกูลหม่าเพราะครอบครัวนางเป็นหนี้ตระกูลหม่าและกำลังจะถูกยึดทรัพย์สินทั้งหมดเพื่อใช้หนี้ เพราะบิดาติดการพนันและนำจวนเล็กๆและที่ดินทำกินของครอบครัวไปจำนองและไม่ได้ชดใช้ทั้งดอกเบี้ยและเงินต้นเลยแม้แต่อีแปะเดียว ทำให้ตระกูลหม่ามายื่นข้อเสนอให้บุตรสาวครอบครัวลู่แต่งงานกับบุตรชายคนโตของตระกูลหม่าที่เคยมีคำเล่าลือกันว่าหล่อเหลาสูงสง่าเป็นที่หมายตาของคุณหนูจวนต่างๆ มันก็ดีอยู่หรอก แต่ที่เป็นปัญหาหนักอกของอี้ชิงก็คือ คุณชายหม่าผู้นั้นตายแล้ว…..อี้ชิงจะทำเช่นไรดี บรื้อ….ช่วยข้าด้วย

เมื่อเธอได้รับภารกิจลับจากป้าผู้มีพระคุณโดยทำวิธีไหนก็ได้ให้เขาตกหลุมรักเธอและไม่ต้องเดินทางกลับต่างประเทศอีก โดยแลกกับการที่คุณป้าจะชดใช้หนี้ก้อนโตของครอบครัวให้ “ยัยบ้า เธอเข้ามาอยู่ในห้องฉันได้อย่างไง” “ทำไมคุณพูดกับหนูแบบนี้ ฮือ..ฮือ..ฮือ..คุณจำเรื่องเมื่อคืนไม่ได้จริง ๆ เหรอ” “ก็ฉันไม่ได้ทำอะไร เธอนั้นแหละมาอยู่ในห้องฉันได้ไง ฉันไม่มีทางทำเรื่องแบบนี้แน่ ๆ เธอรีบออกจากห้องฉันไปเลยนะก่อนที่แม่ฉันจะเข้ามาเห็น” และนี่คือสิ่งที่ผมบอกเธอแต่เรื่องช็อตฟิลก็เกินขึ้นเมื่อแม่ผมเปิดประตูเข้ามาและเรื่องทุกอย่างดำเนินไปคือ แม่ของผมจับให้ผมหมั้นหมายกับเธอ

จากผู้ที่เคยปกป้องแปรเปลี่ยนเป็นศัตรู จากพี่ชายแสนใจดีกลายเป็นสวามีผู้ชิงชัง แม้เคียงข้างกลับห่างเหิน หมางเมินกล่าวหา...ดั่งจันทราแสนงามไร้หัวใจ “ท่านไร้หัวใจ ปราศจากความรู้สึก แต่ข้าหาใช่ไม่ นางต้องตายเพราะท่าน แม้แต่งกับท่าน ข้าก็จะไม่มีวันลืมนาง”

เพราะความโลเลไม่นักแน่นถึงทำให้เขาเสียคนที่รักที่สุดไป เธอคือชีวิตคือลมหายใจของเขา แต่เมื่อเขาหลงผิดไปชั่วขณะมันทำให้เขาต้องสูญเสียเธอไป... เขาจะเอาเธอกลับมาให้ได้ ไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม เธอซื่อสัตย์ต่อรักในวัยเด็ก เธอทำตามสัญญาทุกอย่าง แต่เขาไม่ ไม่เลย ในเมื่อความซื่อสัตย์ของเธอตอบแทนด้วยเจ็บปวด เธอทน อดทนจนถึงที่สุด รักเขาแต่เขาไม่รัก ก็ไม่รู้จะทนไปเพื่ออะไร

“เมื่อโลกมันไม่ได้ใจดีกับฉันแล้วทำไมฉันจะต้องใจดีกับคนทั้งโลกด้วย ในเมื่อคนเราอยู่ได้ด้วยข้อตกลงก็แค่ใช้มันเพื่ออยู่ร่วมกันมันก็ถูกต้องแล้วไม่ใช่เหรอคะ…. ที่รัก” “คุณหมอมีคนรักหรือยังคะ” “คุณอัยเรศ นี่เป็นคำถามครั้งที่สี่ที่คุณถามผมแล้ว คุณต้องการอะไรกันแน่” “แต่คุณหมอยังไม่เคยตอบอัยย์เลยนี่คะ” จากหมอเจ้าของไข้ สู่เงื่อนไขที่เธอเสนอให้เขาจนยากที่จะปฎิเสธ ดังนั้นบทบาทของ "คู่รักปลอม ๆ" ของทั้งคู่จึงได้เริ่มขึ้น