สวย

“แล้วพี่ธีร์มีสิทธิ์อะไรมาพูดแบบนี้คะ เราไม่ได้เป็นอะไรกันนี่คะ” คำพูดของนลินนาเหมือนน้ำมันราดเข้ากองไฟ ความโกรธของธีรกฤษพุ่งสูงขึ้นทันที เขาเงยหน้าขึ้นมองเธอ ใบหน้าของเขาเครียดกว่าทุกครั้งดวงตาคมกริบลุกวาวด้วยโมโห “ไม่ได้เป็นอะไรกันงั้นเหรอ” “ก็ใช่นะสิ เราสองคนไม่ได้เป็นอะไรกันทั้งนั้น พี่ธีร์บอกหน่อยว่าพี่เป็นอะไรกับลิน” หญิงสาวตอบกลับด้วยความโกรธจัด “พี่ก็เป็นผัวเธอไงล่ะ” “มันจะมากเกินไปแล้วนะ” “หรือมันไม่จริงล่ะลิน เรานอนกันไม่รู้กี่ครั้งยังไม่เรียกว่าผัวอีกเหรอ” ธีรกฤษตอบกลับด้วยความโมโหสุดขีด

แอดๆ แอดๆ "ซี๊ดดด" "โอ๊ยย หยุดนะคุณ!" "มาถึงครึ่งทางแล้วจะหยุดยังไงล่ะ" เขารับรู้ได้แล้วว่าเวลากระแทกทีพื้นไม้จะมีเสียง แต่จะให้หยุดตอนนี้ก็คงไม่ได้แล้ว "ฉันเจ็บ" เอาว่ะลองใช้มารยาหญิงดูเผื่อจะใช้ได้ผลกับผู้ชายบ้าๆ แบบเขาบ้าง "มันก็ต้องเจ็บบ้างแหละเจอของใหญ่ขนาดนี้" "โอ๊ย ไอ้บ้า อือ อื้ออ" "ซี๊ดดอาาาอืมม" จังหวะที่เขาปล่อยเสียงครางออกมาก็ถูกเธอปิดปากไว้ เพราะเธอได้ยินเสียงฝีเท้าของแม่เดินผ่านหน้าห้อง "อ้าา ตื่นเต้นดีว่ะ" "จะตื่นเต้นอะไรพอได้หรือยัง" "คืนแรกก็ต้องหนักหน่อยสิ" "แต่ฉันเจ็บแล้วนะ" "เรามาดูกันว่าระหว่างเธอกับฉันใครจะเป็นหม้ายก่อนกัน" "อะไรของนาย" "ก็เธอบอกว่าจะเป็นหม้ายมีแค่เหตุผลเดียวคือผัวตาย" "ฉันไม่มีวันตายก่อนนายหรอกนะ!" "รับไอ้นี่ให้ไหวก่อนแล้วกัน ซี๊ดดด" ว่าแล้วชายหนุ่มก็ดันความใหญ่ยาวกระแทกเข้าไปอีก

เพียงฤดี นักบัญชีสาวแสนขยันผู้ต้องการหลีกหนีจากสภาพคนหาเช้ากินค่ำในเมืองหลวงและครอบครัวที่เต็มไปด้วยปัญหา จึงตัดสินใจซื้อที่ดินในต่างจังหวัดแปลงหนึ่ง หวังว่าจะใช้เป็นสถานที่เขียนนิยายออนไลน์และทำช่องยูทูป หลังจากที่ทำเป็นอาชีพเสริมมานาน เพื่อจะสร้างความมั่นคงให้กับทุกคนในครอบครัวที่จากมา พวกเขาจะได้รู้สักทีว่า เธอไม่ได้คิดจะทิ้งมาเพื่อหาความสบายตามลำพังอย่างที่มารดาปรามาสไว้ แม้ตอนนี้จะต้องอาศัยอยู่ในบ้านร้างตามลำพังเธอก็ยอม! ขณะที่คีรินสถาปนิกหนุ่มมากความสามารถ เดินทางกลับบ้านที่ทิ้งร้างไว้เกือบสิบปีเพื่อตั้งหลัก หลังจากผิดหวังเรื่องความรัก คำว่า ‘ห่างกันสักพัก’ ของคนรักที่กำลังจะแต่งงานกัน ทำให้เขาต้องตัดสินใจเดินทางกลับมายังบ้านเกิด แต่เมื่อกลับมาถึงบ้านในค่ำคืนที่ฝนตกหนัก กลับพบว่ามีหญิงสาวคนหนึ่งอาศัยอยู่ในบ้านของเขา แล้วเขาจะไล่ผู้หญิงไร้บ้านคนนี้ออกไปได้อย่างไร นอกจากรับไว้ให้อยู่ช่วยงานบ้านระหว่างที่เขารีโนเวทบ้านก็ยังดี ทว่าบรรยากาศอันงดงามของพะโต๊ะ เมืองในหมอกของภาคใต้ที่สวยงามดั่งเมืองเหนือ กับความขยันใสซื่อของเธอ ก็ค่อย ๆ ร้อยรัดหัวใจของเขาเอาไว้อย่างเงียบ ๆ ท่ามกลางกำแพงของคำว่า ‘ห่างกันสักพัก’ ซึ่งคอยก่อกวนอยู่ในหัวใจ

ฉันโดนแฟนเก่าบอกเลิกเลยไปปาร์ตี้กับเพื่อนเพื่อลืมแฟนเก่า แต่ดันโดนเพื่อนมอมเหล้าจนโดนผู้ชายสุดหล่อลากไปมีเซ็กส์ด้วย

แม้จะเจ็บมาหลายครั้ง ผิดหวังมาหลายหน แต่ฉันก็ยังเชื่อว่ารักแท้มีอยู่จริง จะทำไงได้ล่ะ คนนี้ก็หล่อ คนนั้นก็โดนใจนี่นา>⁠.⁠< คาริสา: คุณใต้หล้าหน้าตาคุ้นๆนะคะ หน้าเหมือนเนื้อคู่หนูเลย ใต้หล้า: ...

ทุกอย่างของเธอเป็นปริศนา และเธอมาเพื่อทำให้เพลย์บอยอย่างเขาตกหลุมรัก ในค่ำคืนหนึ่งของผับชื่อดังอย่าง high bar การปรากฏตัวของสาวสวย ท่าทางอ่อนต่อโลก ดึงดูดความสนใจของเหล่านักล่าในผับแห่งนั้น โดยเฉพาะเขา ‘มู่เฟยหลง’ ผู้ชายที่เป็นเจ้าของสถานที่ เขาสนใจเธอมาก อยากครอบครองเธอเป็นคนแรก และเขาทำมันสำเร็จ แต่ … หญิงสาวที่เขาคิดว่าไร้ประสบการณ์ กลับเร่าร้อนสุดๆตอนอยู่บนร่างของเขา คืนแรกของเธอ คนแรกของเธอ เขาไม่รู้สึกเลยว่ามันจะเป็นอย่างนั้น และวันรุ่งขึ้น เธอไม่ยอมอยู่ข้างๆให้เขาคลายความสงสัย เธอหายไป พร้อมกับความสงสัยทั้งหมด และความสนใจที่เพิ่มมากขึ้นกว่าเดิม

วันหนึ่งเขาได้เจอนาฬิกาเรือนหนึ่งจากร้านขายของเก่าหลังจากนั้นชีวิตของเขาก็เปลี่ยนไป...

"นี่หนูนาหรือม้าดีดกระโหลก" "ไม่ได้ดีดแค่กระโหลกนะ ฉันดีดไข่ตำรวจแตกได้ด้วย อยากลองไหมล่ะคุณศาลาวัด"

เมื่อแอลตัน หนุ่ม playboy ตัวพ่อ ที่ป้อสาวมาแล้วทุกวงการ ต้องมาเจอสายป่าน(สายป่วน) สาวแซ่บแสบซ่าที่ไม่เคยยอมใคร งานนี้จะลงเอยกันแบบไหน จะชุลมุนวุ่นวายกันยังงัย กว่าเธอจะทำให้เสือร้าย กลายเป็นหมาหงอย ♥️♥️♥️🖤🖤🖤🤍🤍🤍🩷🩷🩷 -แอลตัน อายุ 35 ปี หนุ่ม playboy ชาวฝรั่งเศส ที่หล่อและรวยครบเครื่อง ใช้ชีวิตสุดคุ้มมาจนป่านนี้ก็ยังไม่คิดจะลงเอยกับใครเพราะอดีตที่ฝังใจและยังเสียดายความโสด -สายป่าน สาวน้อยวัย 20 ปี เพื่อนตั้งฉายาให้ว่า ยัยสายป่วน เพราะสวยแซ่บ และแสบสันเหลือทน เธอเป็นคนที่ไม่ยอมใคร ถ้าไม่พอใจก็พร้อมจะดับเครื่องชน **เรื่องนี้เป็นเรื่องเพื่อนของเรื่อง Malalin of love ร้อยรักมาลารินทร์ (เซดริก-มาลารินทร์)

จางหมินเย่ว บุตรสาวเสนาบดีกรมคลัง แต่กลับตกหลุมรักซ่งฟู่หลง ขุนนางขั้นเจ็ด แต่เพราะความคลั่งรักที่มี ทำให้นางยอมทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้แต่งงานกับเขา แต่ใครจะคิดว่าซ่งฟู่หลงกลับไม่แม้แต่จะแยแสตนเลยแม้แต่น้อย ครั้นพอคิดจะตัดใจหนีห่าง เขากลับเอาแต่คอยวนเวียนอยู่ข้างกาย แล้วเป็นเช่นนี้นางจะตัดใจลงได้อย่างไรกันเล่า "ใต้เท้า...ข้ารักท่าน แต่มิใช่เหตุให้ท่านเอาแต่กลั่นแกล้งข้าเช่นนี้"