อ่านฟิน

เขาเป็นเหมือนก้อนหินที่ไร้ความรู้สึก แต่เมื่อได้มาพบกับนางที่เป็นดุจแสงตะวันที่สดใส กลับเริ่มมีความรู้สึกบางอย่างเกิดขึ้นในใจ “ซินเยว่ ตราบใดที่มีข้าอยู่ตรงนี้ ไม่มีทางให้ผู้ใดมารังแกเจ้าได้อีก” จากที่ไม่เคยใส่ใจชีวิตของผู้ใด แต่กลับอยากรู้เรื่องราวของนาง จากที่ไม่เคยสนใจความรู้สึกของผู้อื่น นางกลับมาอยู่ใกล้ ๆ และตามติดเขา แล้วยังมาถามเขาว่า "ท่านไม่เคยชอบสตรีคนใดมาก่อนเลยจริง ๆ หรือ" เพียงเท่านั้นหัวใจของท่านอ๋องก็เริ่มสั่นไหว.... นิยายเรื่องนี้เป็น 1 ใน 4 ของเซตนิยาย "ดวงใจพยัคฆ์แห่งเฉินซาน" พระเอกหน้านิ่ง ดูเย็นชาไร้อารมณ์ราวก้อนหิน นางเอกสาวที่สดใส ร่าเริงและเป็นมิตรกับทุกคนราวกับแสงตะวันในยามเช้า นางจะสามารถละลายหัวใจเจ้าก้อนหินผู้นี้ได้หรือไม่ อาจจะไม่หวือหวาและเข้มข้นเหมือนคู่แรก แต่เต็มไปด้วยความละมุนใจ ฝากติดตามกันต่อด้วยนะคะ

'ฉู่เหลียน' หลงรักองค์ชายทรราชอันดับหนึ่งแห่งเมืองหลวง ยินดีจะแต่งงานกับเขาอย่างโง่งม แม้บิดาจะกล่าวเตือน นางไม่รู้เลยว่า นั่นคือหนทางสู่ขุมนรก ถูกเขาลงทัณฑ์สวาทเจียนขาดใจ อีกทั้งยังทำให้นางเจ็บช้ำโดยแต่งอนุเข้าจวน !

ท่านหญิงอย่าง จ้าวกุ้ยอิน นอกจากสถานะสูงส่งกับรูปโฉมงดงามปานเทพธิดาแล้ว ยังมีสิ่งใดให้ยินดีบ้าง... เริ่มจากวัยเยาว์ นางเปิดโปงธิดาท่านโหวที่มีกลิ่นกายล่อลวงบุรุษดุจนางปีศาจ จึงถูก ฉินอ๋อง ผู้เป็นคู่หมายรังเกียจว่าเป็นสตรีใจคับแคบ แม้ต่อมานางจะใช้ร่างกายต่างโล่กันธนูปกป้องเขา ก็ยังถูกกล่าวหาว่าเป็นแผนทุกข์กาย เพื่อจะได้แต่งเข้าจวนอ๋อง นอกจากเขาจะไม่สนใจไยดีสตรีที่บาดเจ็บสาหัส ยังแต่ง เยี่ยนเยว่ฉี บุตรีแม่ทัพใหญ่เป็นหวางเฟยหน้าตาเฉย อาจเป็นเพราะฉินอ๋องไม่ต้องการรับผิดชอบหญิงผู้มีแผลเป็นจากคมธนู จึงเป็นตัวตั้งตัวตีให้ฮ่องเต้พระราชทานสมรสให้ เยี่ยนหยางจง พี่ชายของสตรีที่แย่งชิงทุกสิ่งจากนางไป โดยตนเองมีค่าเป็นเพียงรางวัลในงานล่าสัตว์เท่านั้น เมื่อต้องแต่งงานกับบุรุษที่ไม่ได้รัก จึงตั้งใจว่าต่อให้ต้องตายก็จะไม่มีวันร่วมหอกับเขาเป็นอันขาด ทว่าคืนแต่งงานนางกลับถูกวางยาปลุกกำหนัด ครั้นนางตั้งใจจะใช้ชีวิตอย่างสงบ แต่เรื่องยังคงประดังประเด เมื่อนางกำนัลคนสนิทต้องถูกโบยจนตาย ซ้ำร้ายน้องสามี หรือจิ้งจอกสีเงินแห่งแคว้นอย่าง เยี่ยนจิ้นหลิง กล่าวกับแม่สามีว่านางไม่อาจตั้งครรภ์ นอกจากจะทำให้ไม่เป็นที่โปรดปรานแล้ว ยังบังคับกลายๆ ให้นางรับอนุ สวรรค์! ข้ายังต้องเจอเรื่องยุ่งยากอะไรอีก...

หญิงชายสมัยนี้มันเท่าเทียมกันนะบัว เธอคิดว่าจะนอนกับฉันและทิ้งฉันไปง่ายๆ แบบนั้นเหรอ ไม่มีทางหรอก เธอต้องรับผิดชอบทั้งตัวฉันและความรู้สึกของฉัน

“เธอคงจะรู้ดี…ฉันไม่มีทางยอมรับลูกที่เกิดมาจากผู้หญิงอย่างเธอ”

”ไม่เจอกันนานรู้สึกว่าหน้าอกเธอเล็กลงนะ“”แต่คุณก็ทั้งดูดทั้งบีบมันเล่นยิ่งกว่าเด็กหิวนมแม่ไม่ใช่หรอ“ฉันเคยให้โอกาศเธอหนีไปครั้งหนึ่ง แต่เธอดันกลับเข้ามาในชีวิตฉันเอง เพราะงั้นจะไม่มีคำว่าโอกาศครั้งที่สอง..

“เขต ปล่อยเนียร์นะ เจ็บ!!” “นี่ไง อาณาเขตที่เธออยากได้นักหนา!! นี่ไงซาเนียร์!!!” “เนียร์ ไม่ได้…ฮึก! ปล่อยนะ!!” “วันนั้นเธอเสนอตัวมาให้ฉันเอาถึงห้อง!! ยังบอกว่าไม่ใช่หรือไง!!!” เพียะ!!!!! ฝามือเล็กๆของซาเนียร์ฟาดลงบนหน้าหล่อๆของอาณาเขตเต็มแรง “เขตเคยฟังเนียร์มั้ยว่าเกิดอะไรขึ้น ฮึก!” “คงเกิด!! เกิดอยากได้ฉันจนตัวสั่นไง!” “ว่าไงนะ” “เธอจำไว้ ว่าเธอกล้าทำฉันเจ็บ เธอต้องเจ็บกว่าฉันเป็นร้อยเท่า!” “……” ชายหนุ่มเดินออกจากคอนโดของหญิงสาวไปด้วยความโมโห เขาเจ็บเจียนตายสาเหตุมาจากผู้หญิงคนนี้ เพราะเธอ ความรักของเขาต้องพังลงจนไม่เหลือชิ้นดี

จากนักอ่านนิยายตัวยงดันทะลุมิติมาเป็นนางร้ายในนิยายที่กำลังอ่านอยู่ หากเป็นคนอื่นคงพยายามพาตัวเองหนีออกจากเส้นเรื่อง แต่พระเอกงานดีขนาดนี้ขอลองยั่วยวนสักหน่อยจะเป็นไรไป

“เฮียเคยได้ยินมาว่าชาววิศวะเขาเล่าลือกันว่าเกียร์อยู่ที่ใครใจอยู่ที่เธอถ้าเฮียอยากได้เกียร์ต้องทำยังไงเหรอครับ”“ต้องจีบสิค่ะ!!!”ไวมาก!!! ปากใครละถ้าไม่ใช่ฟองจันทร์คนนี่ที่ ฉันเผลอหลุดปากตอบ

"เขามองเธอเป็นแค่ผู้หญิงต่ำต้อย ไร้ค่า ปากบอกว่าไม่ต้องการ แต่วันที่เธอหนีไป เขากลับทุรนทุรายเหมือนจะขาดใจ...ใครกันแน่ที่จะอยู่ไม่ได้?"