เข้าใจผิด

ความเข้าใจผิดที่เขาคิดว่าเธอเป็นหัวขโมยเพราะหน้าตาที่เหมือนกับขโมยตัวจริงจึงทำให้เกิดเรื่องราววุ่นวายขึ้นกับชีวิตของหญิงสาว ทำให้เธอต้องไปอยู่กับเขาอย่างจำใจด้วยเพราะอสูรร้ายถูกใจสาวน้อยคนนี้เสียแล้ว

นิยายเรื่องสั้น มีทั้งหมด4เรื่องพระเอกเป็นมาเฟีย เป็นแนวพระเอกโบ้ พระเอกร้ายและคลั่งรั

เพราะเพื่อนรักถูกเลสเบี้ยนหลอกลวงจนเกือบตาย ด้วยความเสียใจ เอริก จึงเกลียดชังผู้หญิงผิดเพศเข้าไส้ แต่ชะตาฟ้าลิขิตให้เขาต้องพบเจอกับ โรสิตา ผู้หญิงที่เขาเข้าใจว่าเป็นเลสเบี้ยน! “ยอมรับแล้วใช่ไหมว่าเป็นพวกนั้น ฉันอยากรู้นักว่ามันดียังไงถึงทำตัวแบบนั้น” เขาเขย่าร่างบางด้วยแรงอารมณ์ ในที่สุดยายทอมบ้านี่ก็ยอมรับความจริง! “โอ้ย! ฉันเจ็บนะ คุณมันบ้า ฉันขอบอกไว้นะ ว่าฉันไม่มีวันเลิกคบกับยายไอรีน ต่อให้คุณทำอะไรฉันก็ไม่เลิกคบกับน้องสาวคุณ” ความเจ็บทำให้โรสิตาถึงกับน้ำตาซึม โมโหคนป่าเถื่อนหนักกว่าเดิม จึงสาดคำพูดใส่เขาอย่างไม่คิด คำพูดนั้นกวนตะกอนขุ่นมัวของคนได้ยินขึ้นมา เอริกโกรธจนหูอื้อ เขากระชากร่างบางมาชิดตัว “ฉันไม่มีทางยอมให้เธอ ทำให้น้องสาวฉันเสียคนหรอกนะ” เขาเอ่ยเสียงรอดไรฟัน “คุณมีปัญญาทำให้ฉันเปลี่ยนหรือไง” โรสิตากัดฟันโต้ตอบเขา แม้รู้ว่าคนตัวโตกำลังเดือดปุดด้วยความโมโห แต่เธอยังกล้ายั่วให้เขาโกรธอีก “งั้นก็ลองดู ว่าฉันจะเปลี่ยนเธอได้ไหม”

เขา...เจโรม ผู้ชายร้ายกาจที่ทำทุกอย่างเพื่อปกป้องพ่อจากแผนการแก้แค้นของเธอ ส่วนเธอ...ศศิภัทร พยาบาลสาวผู้มาพร้อมกับแรงแค้นที่ฝังลึกจากเรื่องราวในอดีต เธอพร้อมจะเดินเกมทุกอย่างเพื่อให้คนตระกูลเดียวกับเขารู้จักคำว่า เจ็บปวด แต่เมื่อเกมเริ่ม แผนการก็พังทลาย เมื่อหัวใจกลายเป็นตัวแปรสำคัญที่ทำให้ทุกอย่างไม่เป็นไปตามที่คิดไว้ เขาจะทำอย่างไรเมื่อพบว่าความแค้นของเธอมีเหตุผล และเธอจะทำอย่างไรเมื่อแรงแค้นที่มีต่อเขา...กลายเป็น ความรัก

กว่าจะรู้ตัวว่ารักก็เมื่อสาย สุดท้ายจึงได้รู้ว่า... สิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่าความตาย คือการอยู่อย่างเดียวดายใน "โลกที่ไม่มีเธอ" ****************************************** คำโปรย “สามีที่ดีงั้นเหรอ?” คนใจร้ายทวนคำด้วยสีหน้าเหยียดหยัน ดวงตาคมจัดที่เธอเคยหลงใหลมาตลอดกวาดมองตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าของคนที่กำลังเรียกร้องสิทธิ์ในฐานะภรรยาที่เขาไม่ต้องการอย่างเลือดเย็น จนคนถูกมองใจหาย รู้สึกหนาวยะเยือกในอก “ใช่ค่ะ เป็นสามีที่ดี พี่ทำเป็นไหม” คนถูกถามแค่นยิ้มเหี้ยม พลางใช้ลิ้นเดาะกระพุ้งแก้มตัวเองแบบกวนๆ “ก็คงทำเป็นมั้ง ถ้าเมียของฉันเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่เธอ” หญิงสาวหน้าเสีย ความขมขื่นแล่นขึ้นมาจุกที่คอหอย “เสียใจด้วยนะ ที่มันใช่ ไม่ว่าพี่จะคิดยังไง แต่ปูนก็เป็นเมียพี่...” “หึ ก็แค่เมียในนามไหม แต่เอาเถอะ ในเมื่อร่านอยากเป็นเมียฉันนัก ก็ทำหน้าที่ของเธอซะปูน ต่อไปนี้ฉันจะเอาเธอเป็นเมียให้หนำใจ เอา...จนเธอต้องร้องขอชีวิต!”

เมื่อเธอดันเผลอไปมีเซ็กซ์กับคุณหมอหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาโดยหารู้ไม่ว่า…นั่นน่ะ คือ หมอประจำตระกูลของครอบครัว “ทำไมไม่เก่งเหมือนคืนนั้นที่ขย่มฉันหน่อยล่ะ” “คะ…คืนนั้นฉันไม่ได้ตั้งใจ” “แต่คืนนี้…ฉันตั้งใจ”

เมมฟิส แคเมอรอน มหาเศรษฐีหนุ่มเจ้าของสายการบินใหญ่ต้องหัวใจสลายเมื่อทราบข่าวการตายของน้องสาวคนเดียว เขาเดินทางกลับมายังสหรัฐเพื่อจะรับรู้ความจริงอันเจ็บปวดว่าน้องสาวของเขาฆ่าตัวตายเพราะผิดหวังจาก นีล เทอร์เนอร์ ดาราหนุ่มชื่อดัง แต่สิ่งที่ทำให้เขาเจ็บแค้นมากกว่านั้นคือ รีส เบคเลอร์ ดาราสาวสวยผู้เป็นมือที่สาม สาเหตุที่ทำให้น้องสาวของเขาต้องปลิดชีวิตตัวเอง

ครั้งหนึ่ง 'เราเคยรักกันมาก'    ครั้งหนึ่ง 'เคยเฝ้าฝันอยู่เคียงคู่'    แต่..แล้วเธอก็เลือกที่จะทิ้งเขาไป..ทั้งให้เหตุผลโง่ๆ กับเขาว่า    'เธอเบื่อผู้ชายแสนดีแบบเขาแล้ว'    แต่พอเวลาผ่านไป...ผู้ชายแสนดีหน้าโง่คนนั้นได้ตายจากไปแล้ว..เธอกลับเดินย้อนกลับมา..พร้อมกับบอกเขาว่า     'ไม่มีใครแสนดีเท่าเขา'   สำหรับเขา..มีเหลือแค่ 'เศษซากของความรัก'   สำหรับเธอ..ในหัวใจดวงน้อยยังเต็มไปด้วยความรัก   มาวันนี้ 'ความรัก' ของเขาไม่ได้มีไว้ให้เธอ..แต่ 'มี' ไว้ให้ผู้หญิงอีกคน

"รอวันที่ 'รุ้งอ้วน' จะเชื่อมแผ่นดินและผืนฟ้าไว้ด้วยรัก" ‘แผ่นภพ เคลย์ วิลคินสัน’ ฝันว่าได้ร่วมรักกับผู้หญิงคนหนึ่งอย่างถึงพริกถึงขิง เมื่อตื่นก็พบว่าฝันเป็นจริง เธอคือ ‘อิงฟ้า’ เด็กในปกครองของเขาเอง ไฟโกรธโชนแสงพร้อมกับไฟราคะโลดแล่น เมื่ออิงฟ้าทำงานแต่งของเขาล่มไม่เป็นท่า วางแผนให้คู่หมั้นของเขามาเห็นฉากร่วมรักอัปยศ เธอต้องชดใช้อย่างสาสม! อยากเป็นเมียฉันนักใช่มั้ย! ได้!! ‘เมียเก็บ’ เท่านั้นที่เธอจะได้เป็น อิงฟ้าจะได้รู้ว่าอย่าคิดมาเล่นกับไฟ คนอย่างเขา ดีมาดีตอบ แต่ถ้าร้ายมา เขาจะร้ายกลับไปเป็นร้อยเท่า “ปล่อยฟ้านะ! ปล่อย!” “ทำไม! ทีอยู่กับผัวทำสะดีดสะดิ้ง ทีอยู่กับชู้ สั่นสู้ไม่ถอย ร่าน!” “ใช่! ฟ้าร่าน! รู้อย่างนี้แล้วอาภพจะมายุ่งกับฟ้าทำไม ปล่อยฟ้า! อย่ามายุ่งกับฟ้าอีก ปล่อย! อยากมากก็ไปหาผู้หญิงไม่ร่านของอาภพ อย่ามายุ่งกับผู้หญิงร่านๆ อย่างฟ้า ปล่อยนะ! ปล่อย! ปล่อยฟ้า!”

ริน หรือ ภวริน ฉันคือผู้หญิงขายตัว มันหน้ารังเกียจใช่ไหม หึ...ใครๆก็บอกว่าฉันมันหน้ารังเกียจ แต่ไม่เคยมีใครถามถึงเหตุผลเลยว่าทำไมฉันถึงต้องมาขายตัวแบบนี้ โลกนี้มันชั่งไม่มีความยุติธรรม "เอาเงินไปแล้วถอดเสื้อผ้ามึงออกซะ" "แต่นี่มันห้องน้ำมหาลัยนะ" "กูไม่สน" ฉันทำท่าคิดก่อนจะหยิบเงินเอามาใส่กระเป๋าแล้วถอดเสื้อผ้าออกจนหมด "จัดการมันให้กูหน่อย" พี่ซันควักท่อนเอ็นออกมาแล้วรูดขึ้นลงตรงหน้าฉัน ฉันนั่งคุกเข่าลงตรงหน้าเป้าพี่ซันแล้วเอามือไปจับท่อนเอ็นของพี่ซันแล้วรูดขึ้นลงเป็นจังหวะ จากนั้นก็ใช้ปลายลิ้นแตะตรงปลายหัวเห็ดสีชมอ่อนเลียวนไปมาสามสี่รอบ ก่อนที่จะอมลงไปจนมิด "อ๊า~แบบนั้นริน...ซี๊ด~" พี่ซันรวบผมฉันขึ้น