เข้าใจผิด

เขาคือมาเฟียผู้ทรงอิทธิพล ทว่าคืนหนึ่งกลับถูกดึงเข้าไปพัวพันกับการเลิกรากันของใครบางคน ด้วยความที่เขาไม่เคยไว้ใจใครง่าย ๆ และเธอก็เป็นคนรักของน้องชายคู่อริ จึงคิดว่าอีกฝ่ายจงใจเข้าหาเพราะมีแผนการบางอย่าง และในเมื่อทุกอย่างมันเป็นแค่เกม ความสัมพันธ์ที่ต่างฝ่ายต่างมุ่งหวังเพียงผลประโยชน์จึงเริ่มต้นขึ้น เขาดึงเธอเข้ามาเพื่อแก้แค้นคู่อริ และเพื่อไม่ให้ถูกจับคู่กับคนที่แม่หามาให้ ส่วนเธอต้องการเพียงแค่เงินเพื่อประคองธุรกิจครอบครัวและจ่ายค่าเล่าเรียน นำมาสู่การตัดสินใจอยู่ร่วมบ้านกันโดยไร้งานแต่ง มีเพียงทะเบียนสมรสที่ผูกมัดกันและกันเอาไว้ ท่ามกลางส่วนลึกของความรู้สึกสับสน เร่าร้อน กลืนกินจิตใต้สำนึกแรกเริ่มของการมาอยู่ด้วยกัน "ครบหนึ่งปีแล้ว ถึงเวลาที่เราต้องหย่ากัน" "ไม่ ฉันไม่หย่า นอกจากฉัน เธอก็ไม่มีสิทธิ์ไปมีคนอื่น"

ซันไชน์ มาเฟียหนุ่มผู้ทรงอิทธิพล กลับมาปรากฏตัวต่อหน้า โมจิ และครอบครัวของเธออีกครั้งด้วยความแค้น เขาเข้าใจผิดว่า กันต์ (พ่อของโมจิ) เป็นต้นเหตุที่ทำให้แม่ของเขาต้องทนทุกข์ทรมานและเสียชีวิต ซันไชน์จึงตั้งใจจะใช้โมจิเป็นเครื่องมือในการแก้แค้น โดยการบีบบังคับให้เธอตกเป็นของเขาและยอมแต่งงานด้วย เพื่อให้พ่อของเธอเจ็บปวดที่สุด

เพราะเธอทำให้ครอบครัวของเขาต้องพังลง เขาจึงจับเธอมาเพื่อที่จะแก้แค้น แต่กลับผิดตัว เพราะเธอมีพี่สาวที่หน้าตาเหมือนกัน ที่ชอบเอาชื่อของเธอไปแอบอ้างทำเรื่องไม่ดี

เมื่อนักเขียนช่างฝันต้องรับคำท้าของมหาเศรษฐีจอมหยิ่ง เดิมพันด้วยหัวใจ กับเกมที่กติกาเดียวคือ...ห้ามรัก เธอเชื่อในรักแท้ แต่โชคชะตากลับเหวี่ยงเธอให้มาพบกับ กู้เทียนอี้ มหาเศรษฐีผู้มองความรักเป็นเพียงเกมเย้ยหยัน เขาเสนอบทเรียนราคาแพงที่มีหัวใจของเธอเป็นเดิมพัน ปลายทางมีเพียงสองทางเลือก...โบยบินไปกับเขา หรือร่วงหล่นจนแหลกสลาย ทว่าเธอจะเอาชนะเกมที่ห้ามตกหลุมรักได้อย่างไร ในเมื่อเพียงสบตาเขาครั้งแรก เธอก็พ่ายแพ้ไปแล้วทั้งหัวใจ

ใครจะไปคิดว่าการเดินไปส่งข้าวให้ลูกค้าในวันที่แสนจะธรรมด๊าธรรมดา จะทำให้ฉันบังเอิญได้พบกับเขา… “คุณ! คุณไปโดนอะไรมาคะเนี่ย!” . . • ☆ . ° .• °:. *₊ ° . ☆ ‘เธอโอเคหรือเปล่า~’ น้ำเสียงที่หอบกระเส่าประสานกับจังหวะที่หนักหน่วงในตอนนั้น.. ฉันจำมันได้ดี.. ทั้งที่มันดีขนาดนั้น เขาไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกทรมานสักนิดเเท้ๆ.. ทั้งที่ดีขนาดนั้น.. ทำไมฉันถึงจำเขาไม่ได้! “..ใครใช้ให้พูดแบบนั้นกับครั้งแรกของผู้หญิงกันเล่า! อบอุ่นจนรู้สึกหงุดหงิดเลย!” มิลินควักน้ำล้างหน้าเป็นชุด มันแทบจะเปียกไปทั้งตัว.. ก่อนจะท้าวแขนแล้วมองตัวเองในกระจกบานใหญ่ ‘ช่วยทำ.. ให้แรงกว่านี้ที~ อ๊ะ!’ ‘ลินต้องการ~ จะ จนทนไม่ไหวอยู่เเล้ว~’ “กัดลิ้นตัวเองให้ตายไปเลยไหมมิลิน! กัดให้ตายไปเลย!” ทำตัวแย่ๆ ใส่กันยังจะลืมง่ายซะกว่า.. ที่บอกว่าจำคำพูดฉันได้เนี่ย.. จำประโยคพวกนี้ไปด้วยหรือเปล่านะ!><

ก็แค่วันไนต์กับเพื่อนชายคนสนิท ในคืนที่มันเมาเพราะอกหัก แต่พลาดไปนิด เลยได้ยัยหนูน่ารักมาดูต่างหน้า แล้วเพื่อนก็กลับไปคืนดีกับแฟน เธอไม่อยากเป็นตัวปัญหาของเขา จึงบอกทุกคนว่า ป๊ะป๋าของลูกไปสวรรค์แล้ว

‘ตะวัน’ ไม่คิดว่ากวางน้อยที่เขาข่มเหงจะหลุดไปได้ หนึ่งปีต่อมา กลับพบว่า ความทรงจำส่วนหนึ่งของน้ำเหนือที่มีต่อเขาได้หายไป...

อเล็กซ์เป็นคุณชายของครอบครัวที่ร่ำรวยสุด ๆ ระดับโลกครอบครัวหนึ่ง เขาเป็นผู้ชายที่เหล่าหญิงสาวในชนชั้นสูงหลาย ๆ คนหมายปองต้องการที่จะแต่งงานด้วย แต่ว่าเขากลับได้รับการปฏิบัติจากแม่ยายของเขาที่แย่มาก ๆ มันแย่ยิ่งกว่าพี่เลี้ยงในบ้านเสียอีก

'ไป๋เสี่ยหรัน' บุตรสาวสกุลไป๋...ไม่ได้ถูกมองด้วยความรักแต่เพราะความจำเป็นทางผลประโยชน์ เมื่อถึงเวลานางถูกใช้เป็นหมากตัวหนึ่งในการต่อรองค่าสินสอดกับตระกูลที่ร่ำรวยเท่านั้น ขอเพียงได้เงินมา นายท่านไป๋ย่อมไม่สนว่านางจะมีสภาพหลังจากนี้เป็นอย่างไร ถึงจะอยู่ในจวนหลังใหญ่ ได้สวมใส่อาภรณ์ราคาแพงแต่กลับไม่มีสิ่งใดเป็นของนางเองเลย...แม้แต่หัวใจของสามี นางไม่ได้แต่งเข้ามาเพราะความรัก…แต่เพราะถูกขายต่างหาก 'ข้า…ข้าเจ็บจังเลย ไม่ไหวแล้ว' 'เซี่ยเว่ยหลง' เพราะคำสั่งเสียสุดท้ายของมารดา...เขาจึงแต่งสตรีผู้หนึ่งมาเป็นภรรยาหาได้รู้สึกรักใคร่ลึกซึ้ง สตรีผู้นั้นเปรียบเสมือนดอกไม้ต่อให้เขาจะจับใส่ในแจกันใบใดก็ต้องอยู่ให้ได้ ไม่มีสิทธิ์เรียกร้องและร้องขอ 'หย่างั้นหรือ' สตรีผู้นั้นกล้าดีอย่างไรกัน! 'เช่นนั้นแล้วข้าจะรั้งนางไว้…ต่อให้ตายลงหลุมถูกฝังกลบดินกลายเป็นวิญญาณ ข้าก็จะตามนางกลับมาไม่มีทางปล่อยไปแน่' อาหยวนหรือเซี่ยเจิ้นหยวน บุตรชายที่ถูกเลี้ยงดูจากมารดาแต่เพียงผู้เดียวแต่ในใจลึกๆ กลับโหยหาและปรารถอยากให้บิดาสนใจบ้าง

"จะให้ผม ส่งไปถึงใครก่อนดีครับคุณธีรา แม่คุณ พ่อคุณ หรือบ้านพี่ชายของคุณ" " ผมว่า ตัวจริงคุณสวยกว่าในรูปตั้งเยอะ ทั้งสวย ทั้งขาว หอมหวานไม่มีที่ติ" ธีรากำหมัดของตัวเองแน่นเธออยากจะต่--อยปากคนพูดนัก ทำไมเค้าถึงได้หยาบคายกับเธอขนาดนี้ "อย่าโกรธผัวเลย ผัวแค่อยากจะย้ำกับเมียอีกครั้งว่า อย่าไปไหนกับใครตามลำพังอีก ไม่อย่างนั้น ผัวคนนี้จะเดินเข้าไปที่ สุทธิรักษ์โยธิน แล้วเอารูปกับคลิปที่มี ไปให้พ่อตาแม่ยายดู" ราเชนทร์ หัวเราะออกมาแล้วรวบเอวบางที่สวมเสื้อยืดเอวลอยกับกางเกงยีนส์ขายาวเข้ามาแนบกับตัว เองเอาไว้ พร้อมกับลูบแก้มบางเบาๆ "ถ้าธีไม่ดื้อกับพี่ พี่จะลบรูปให้" คนตัวเล็กดันตัวเองออกมาจากอ้อมกอดทันที "ฉันมีพี่คนเดียว คือพี่คุณเท่านั้น" คนฟังหัวเราะลั่นอีกครั้ง แล้วบอกเสียงดุดันว่า "งั้นก็เรียกผัว ผัวขาแบบนี้ละกัน ดีไหม เมีย"