เข้าใจผิด

จากซาตานร้ายที่เคยผลักใสเธออย่างเลือดเย็น ไอศูรย์ อเล็กซิโอ กัสซินี่ กลับเปลี่ยนเป็นชายหนุ่มที่แสนดี เมื่อเขาค้นพบหัวใจของตนเองว่า รักนางบำเรอแสนหวานคนนี้มากเพียงใด แต่เขาก็ได้ผลักใส มุกรวี ออกจากชีวิตไปอย่างไร้เยื่อใย ที่สำคัญเธอได้หอบเอาเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาติดไปด้วย และแน่นอนมุกรวีต้องเกลียดเขา...แต่ชายหนุ่มก็สัญญากับตัวเองว่าจะไม่ยอมให้เธอหลุดมือไปจึงทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เธอและลูกกลับคืนมา แม้ต้องถอดเขี้ยวอันแหลมคมของตนวางไว้แทบเท้าเธอก็ตาม...

“นิญาดา” ถูกหัวหน้างานกลั่นแกล้งไม่เลิก เธอจึงต้องเอาคืนให้สาสม และเขาคือเครื่องมือในการแก้แค้นครั้งนี้ “เตชิน” หนุ่มหล่อตัวท๊อป สาวน้อยไม่รู้เลยว่าเขา คือ “คราสโนวาตัวพ่อ!” เขาจะถูกเธอใช้เป็นอาวุธในการห้ำหั่นกับหัวหน้า หรือเธอกันแน่ที่จะถูกเขาจับกิน! “ไม่เป็นไรค่ะ ฉะ ฉันเดินไหว” นิญาดาตั้งใจแกล้งให้เหมือนคนเมาอย่างไร้สติที่สุด ทางเดินที่ทอดสู่อาคารพัก ปูด้วยหินภูเขาที่ถูกวางไว้เพียงหยาบ ๆ เท้าที่แกล้งเดินโงนเงนกลับสะดุดหินจริง ๆ ว้ายยยยย ! คนสะดุดหิน คะมำไปข้างหน้า ดีที่มือใหญ่คว้าไว้ได้ทัน ร่างบางจึงปะทะอกกว้าง แทนก้อนหินเบื้องล่าง ตาคมกริบ วาวโรจน์ ในเงามืด ร่างบางในอ้อมแขนแกร่งสั่นน้อย ๆ หัวใจหญิงสาวหล่นวูบลงไปที่ตาตุ่ม ดวงหน้าละมุน หลบสายตาคมกริบ มือเล็กดันอกแกร่งให้ห่างออก “ปล่อยค่ะ เดินเองได้” หญิงสาวเผลอขึ้นเสียง ลืมสนิทว่าตนเองต้องแกล้งเมา อาจารย์หนุ่ม มองคนออกคำสั่งให้ปล่อย เขายิ้มเย็นก่อนจะตวัดมือหนาช้อนร่างบางให้ลอยขึ้นจากพื้น

เมื่อครุฑหนุ่มร้อนรักอย่าง ‘อินทรี’ ตัดสินใจลักพานางกากีอย่าง ‘ธนิษฐา’ ไปสู่วิมานฉิมพลี เขาจะพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของเธอด้วยวิธีใด หรือต้องถอดหัวใจวางไว้เป็นเดิมพัน +++++ บรรยากาศแห่งค่ำคืนเป็นใจ ธนิษฐาปล่อยร่างกายและหัวใจให้เป็นของอินทรีอย่างสมบูรณ์ ทว่าวิมานที่โบยบินขึ้นไป กลับกลายเป็นรังครุฑบนกองเพลิง ธนิษฐากรีดร้องสุดเสียงเมื่อฝ่ามือร้อนๆ ของเขาสอดแทรกเข้าสู่บิกินีตัวจิ๋ว ดอกไม้กลีบบางถูกฝ่ามือร้อนรุกราน ‘ต้องไม่ใช่แบบนี้... ไม่ใช่... เขาต้องไม่รุนแรงกับเธอแบบนี้’ “คุณอินทรีปล่อยดาวเถอะนะคะ อย่าทำรุนแรงแบบนี้กับดาว ดาวยังไม่...” “อย่าบอกนะ ว่ายังไม่เคย ฮึ! ร้างผัวมานานมันก็อย่างนี้แหละ ธนิษฐาฟังฉันนะ ชื่อเธอน่ะไม่เหมาะกับดวงดาวหรอก แต่มันเหมาะกับนางกามากกว่า และนางกากีอย่างเธอก็สมแล้วที่ต้องเจอแบบนี้”

ฮอฟมันน์ แม็คเคลน ต้องลาออกจาก หน่วยปฏิบัติการสงครามพิเศษ กองทัพเรือสหรัฐ กะทันหัน ด้วยทนเห็น เอ็ม.ซี.เด็กซ์เตอร์ คอร์ป ยักใหญ่ผู้ผลิตดาวเทียมให้กับองค์การนาซา ต้องย่ำแย่เพราะความเสเพลของบิดา ที่มัวหลงระเริงอยู่กับนางแบบสาวไทยคนนั้นไม่ไหว หนทางเดียวที่เขาจะเอาคืนจากผู้หญิงที่คิดจะปอกลอกบิดาได้คือ การพาตัวบุษราคัม ทักษาพินิจ น้องสาวคนเดียวของเจ้าหล่อนมากักขังไว้เพื่อให้สมกับความเกลียดชังอย่างที่เขาตั้งใจจะแก้แค้น!!

เขาคือผู้กำโชคชะตาของเธอ จะบีบก็ตายจะคลายก็รอด แต่ท้ายที่สุดคนที่จะบีบจะคลายกลับหลงรักเชลยสาวจนหัวปักหัวปำ คลั่งรักจนแทบโงหัวไม่ขึ้น หาทุกวิถีทางเพื่อยึดสาวให้อยู่กับตัว แถมยังขี้หึงสุด ๆ อีกต่างหาก!

เขาและนางผ่านค่ำคืนที่เร่าร้อนโดยมิได้ตั้งใจ แต่ใครจะคิดว่าหลังงานอภิเษกที่ไม่เต็มใจนี้พระชายาของเขาจะเร่าร้อนดุจไฟจนเขาขาดนางไม่ได้...ทว่าที่นางทำล้วนมีจุดประสงค์เมื่อบรรลุเป้าหมายนางก็จะ"หย่า"กับเขา "ฟู่ซิ่วอิง" บุตรีของแม่ทัพใหญ่ถูกวางยาและส่งไปอยุ่ในห้องรับรองแขกใจตำหนักท่านอ๋องคืนงานเลี้ยงต้อนรับ "ฉางรุ่ยหยาง" ท่านอ๋องคนใหม่ "องค์ชายหก" ของฮ่องเต้ที่ถูกส่งมาปกครองเมือง "หลิงโจว" งานอภิเษกระหว่างทั้งคู่ถูกจัดขึ้นด้วยความไม่เต็มพระทัยของท่านอ๋องเพราะเขามิได้รักนาง และ นางก็มิได้รู้สึกพิเศษกับเขาเพียงแต่ "พรหมจรรย์" ที่เสียไป เขาจึงต้องรับผิดชอบ แต่งตั้งนางเป็นพระชายา "เมิ่งลี่ถิง" บุตรสาวราชครู ผู้ที่เป็นคนที่ถูกเรียกได้ว่า "ว่าที่พระชายา" เดินทางตามท่านอ๋องมาจากเมืองหลวงกลับต้องเสียใจและโกรธแค้นยิ่งนักเมื่อท่านอ๋องต้องเข้าพิธีอภิเษกและแต่งตั้งสตรีอื่นเป็นพระชายาอย่างหลีกเลี่ยงมิได้ “อืม ท่านอ๋องพระองค์…จูบไม่เป็นหรือเพคะ” “เจ้าว่าอย่างไรนะ นี่เจ้ากล้า…” “เพคะ จูบราวกับทารกดูดนมมารดาเช่นนี้ อ๊ะ!!…อื้มมม!!”

สนมที่แม้แต่ชื่อฮ่องเต้ยังจำไม่ได้ แต่รสพิศวาสคืนแรกคืนเดียวของนางช่างตรึงใจ เจียงซินเฟยสนมที่ถูกลืมฝ่าบาทผู้ที่วันๆสนใจแต่เรื่องในราชสำนักไม่ใช่คืนเหน็บหนาวของฮ่องเต้แต่เป็นเพราะแววตาเศร้าสร้อยของนาง

"ขึ้นมานอนได้แล้วพราว มันจะสว่างยังมัวแต่ยืดยาดอาบน้ำเป็นชั่วโมงอยู่นั่นแหละ" สายตาเจ้าเล่ห์จ้องมองยังไปเตียงไข่มุกเธอใส่เพียงผ้าขนหนูนุ่งกระโจมอก เดินออกมาจากห้องน้ำ ชุดที่ใส่ไปในงานวันเกิดของเพลงมีนานั้นถูกฉีกขาดด้วยน้ำมือของพี่ชายเพื่อนสนิทตัวเอง พราวมุกถอนหายใจจ้องมองหน้าคนปากร้ายที่นอนบนเตียง "ถอนหายใจแบบนี้อยากออกไปจากคอนโดในสภาพนี้หรือเปล่า หรืออยากโดนเอาอีก" "อะไรพราวก็ผิดไปหมดเลยนะคะ ขนาดคุณข่มขืนพราว พราวยังกลายเป็นคนผิด หาว่าอ่อยคุณ ทั้งๆที่ไม่ได้อ่อยอะไรคุณเลย" อะไรก็ผิดไปหมดจริงๆ เธอเป็นคนอ่อยเขาอยากได้เขา เธอไม่เคยได้อ่อยเขาเลย แต่ถามว่ามองไหมมองเพราะคุณเพลิงเขาหล่อมีเสน่ห์ยิ่งมองไกล้ๆยิ่งแล้วเลยไม่อยากละสายตาเหมือนมีมนต์สะกตดึงดูดไว้ ไม่รู้เขาเอาความหล่อมาจากไหนมากขนาดนี้ "ไม่จริงหรอกที่เธอไม่อยากได้กู รู้ว่าคิดยังไงพราว และกูไม่ได้ข่มขืนนะอย่าเข้าใจผิด การข่มขืนคือฝ่ายผู้หญิงต้องไม่ยอม แต่นี่เธออ้าขาให้กับฉันเอาง่ายๆ" เธอรู้สึกจุกในคำพูดของคุณเพลิง เขาว่าเธอง่ายไม่ได้และขัดขืนเหมือนโดนข่มขืนจริงๆแต่เธอนั้นไม่ได้ยอมตั้งแต่แรก

คลีฟ เวสเนอร์ เพราะบาดแผลฉกรรจ์จากสงครามทิ้งรอยบาดลึกไว้ในใจ เขา...จึงเลือกปกป้องความรักของตัวเองด้วยการดำดิ่งลงไปในหุบเหวแห่งความเจ็บปวด กีดกั้นหัวใจจากความรักทั้งที่รู้ว่าไม่มีวันลบเลือน เธอ ได้ตลอดชีวิต

พี่สาวฝาแฝดที่พลัดพรากตั้งแต่พึ่งจะลืมตาดูโลก จงใจสังหารท่านอ๋องสายโหดในคืนเข้าหอแล้วสาปสูญไป เมื่อฟื้นขึ้นมาในอาภรณ์สีแดงอู๋หงถิงกลับชะตาพลิกผันจากนางใบ้ขอทานมาเป็นชายาทาสของ หวาเซียงอ๋อง