เข้าใจผิด

"ฉันชื่อไต้ฝุ่น วิศวะเครื่องกลปีสาม จำไว้ให้ขึ้นใจด้วยนะ" "ผู้หญิงอย่างเธอ ระวังจะได้เจอกับไอ้คนปากปีจอ"

การแต่งงานกับคนที่ไม่เคยรู้จัก แต่งงานกับคนที่ไม่ได้รักกัน มันเจ็บแบบนี้นี่เอง เพราะไม่มีสถานะอะไร นอกจากเป็นเมียตัวแทน นิลกาฬ ธีรวัฒนาวัฒน์ อายุ 32 ปี ศัลยแพทย์หนุ่มหล่อมือหนึ่งพ่วงตำแหน่งเจ้าของโรงพยาบาลเอกชนชื่อดังโดนผู้เป็นพ่อจับแต่งงาน กับลูกสาวเพื่อนสนิท เพราะมัวแต่ทำงานทำให้พ่อกลัวว่าลูกชายแก่ตัวมาจะไม่มีคนดูแล อยากให้แต่งงาน เขาก็แต่งให้แล้ว แต่ถ้าหลังแต่งงานแล้วอย่ามาก้าวก่ายเรื่องของเขาก็แล้วกัน พีรฉัตร ศิริวงศ์ไพโรจน์ อายุ 24 ปี หนุ่มนักเรียนนอกด้านการบริหารอาหารและเครื่องดื่มจากฝรั่งเศส ที่กลับบ้านมาโดนเซอร์ไพรส์ จากพี่สาวที่หนีการแต่งงาน ทำให้เขาต้องทำหน้าที่เป็นเมียตัวแทนทั้งที่ไม่รู้จักเจ้าบ่าวเลยแต่ต้องมาอยู่ ด้วยกันใช้ชีวิตสามีภรรยาเพื่อรอวันหย่า

ณิชานักศึกษาทุนปีสี่ซึ่งใกล้จะเรียนจบอีกในไม่กี่เดือน แต่ต้องเข้าไปพัวพันกับมาเฟียหนุ่มจอมโหดอย่างเจย์เดน เพราะความเข้าใจผิดเรื่องน้องสาวเขาที่สูญเสียลูกน้อยในครรภ์

นายหัวฉัตรา เจ้าของเกาะเหมือนมุกที่ทั้งดิบและเถื่อน ใช้อำนาจที่มีไปจับตัว 'อีหนูเด็กเสี่ย' ของพ่อเลี้ยงที่เป็นสามีของแม่ตัวเองมาทรมาน เพราะอยากช่วยแม่กำจัดเมียน้อย ทั้งๆที่ 'อีหนู' ก็บอกแล้วว่าตัวเธอเองไม่ใช่เมียน้อย หากแต่เป็นลูกสาวของพ่อเลี้ยงตัวเองจริงๆ แต่นายหัวก็ดันไม่ยอมเชื่อ ยังคงตั้งแง่รังเกียจ แถมพูดตะคอกใส่หน้า 'อีหนู' สารพัดว่าชาตินี้จะไม่มีวันเเตะต้องเธอ จนกระทั่งได้เผลอใช้บริการของ 'อีหนู' ไป ถึงได้รู้ว่า 'อีหนู' นั้นยังสดใหม่ไม่เคยผ่านมือชาย สืบไปสืบมาก็ดันไปรู้มาอีกว่า 'อีหนู' นั้นคือลูกสาวแท้ๆของพ่อเลี้ยงตัวเองจริงๆ คราวนี้นายหัวก็เลยว้าวุ่น เพราะว่าพ่อเขาตามมาเอาตัวลูกสาวเขาคืนจนได้ จากคนบงการ ต้องกลายเป็นผู้ถูกบงการ นายหัวฉัตราจะทำอย่างไร ในเมื่อตอนนี้ตัวเองดันกลับติดใจ 'อีหนู' คนนั้นเสียแล้ว ทำอย่างไรเขาถึงจะได้ 'อีหนู' คนนั้นของเขากลับคืนมาไว้ในอ้อมอก แล้ว 'อีหนู' จะยอมยกโทษให้เขาหรือเปล่าที่เธอถูกเขาเข้าใจผิดสารพัด

เขามากด้วยตัณหา เธอถวิลหาเงินตรา เมื่อเส้นทางของคนทั้งสองมาบรรจบกัน ทุกอย่างก็ลงตัว แต่แล้วสัญญาลับก็พรากให้ทั้งสองออกจากกัน *** วายุชายหนุ่มที่ไม่คิดจะมีความรัก มีเพียงตัณหา เขายอมจ่ายไม่อั้น ถ้าเขาพอใจ เธอหญิงสาวที่ถึงตาจน ต้องยอมทอดกายให้เขา เพียงเพราะต้องการเงิน เขารู้เธอมีลูก เขาไม่ติด แต่ทำไมเขารู้สึกว่าเธอเป็นสาวบริสุทธิ์ แล้วเด็กคนนั้นลูกใคร ความสงสัยยิ่งทวีคูณไปอีก เมื่อไปเจอรูปถ่ายขณะที่เธอกำลังท้องถ่ายกับพี่ชายของเขา เขาเลวถึงขั้นนอนกับพี่สะใภ้ด้วยเชียวหรือ

สัญญาแต่งงาน 100 ล้าน พันธสัญญาที่ติดตัวไอรินตั้งแต่วันที่ลืมตาดูโลก เธอรู้จักเขาดีเลยล่ะ แต่สำหรับเขาแล้วเธอเป็นเพียงคู่หมั้นที่ไร้ตัวตน

เพราะคู่หมั้นของเธอเป็นต้นเหตุทำให้น้องสาวของเขาเสียชีวิต เธอจึงเป็นหมากตัวสำคัญในการแก้แค้นของเขา แต่ทุกอย่างไม่เป็นอย่างที่คิด กลายเป็นเขาที่รู้สึกผิดและทำทุกอย่างให้หมากตัวนี้เป็นของตนเอง

ในโลกนี้ไม่มีใครสามารถย้อนกลับไปแก้ไขความผิดพลาดในอดีตได้ มนุษย์จึงจำเป็นต้องเรียนรู้การให้อภัย การให้อภัยทำให้ตระหนักถึงความมนุษย์ในฐานะสิ่งมีชีวิตที่ไม่มีวันสมบูรณ์แบบ ทุกคนมีโอกาสทำเรื่องผิดพลาดได้ทุกขณะ แต่ความผิดพลาดเหล่านั้นสามารถเรียนรู้ ทำความเข้าใจและหลีกเลี่ยงไม่ให้เกิดกระทำผิดซ้ำในอนาคต เมื่อปล่อยวางอดีตไว้ได้จะทำให้มีเวลาโฟกัสกับสิ่งสำคัญในชีวิตมากขึ้น เป็นการให้โอกาสตัวเองใช้ความผิดพลาดเป็นประสบการณ์ เรียนรู้ที่จะเติบโตและก้าวไปข้างหน้าโดยไม่เสียใจและเจ็บปวดอีกต่อไป นิยายเรื่องนี้จะพาคุณนักอ่านพบกับเรื่องราวความรัก ความแค้น และความผูกพันของตัวละครที่เป็นโศกนาฎกรรมความรัก และเป็นเรื่องแรกของผู้เขียน นาม “ลันลาบายหมายเลขแปด” เรื่องราวจะเป็นอย่างไร ฝากติดตาม และคอมเม้นท์ติชมกันได้เน่ออออ

เพียงฤดี นักบัญชีสาวแสนขยันผู้ต้องการหลีกหนีจากสภาพคนหาเช้ากินค่ำในเมืองหลวงและครอบครัวที่เต็มไปด้วยปัญหา จึงตัดสินใจซื้อที่ดินในต่างจังหวัดแปลงหนึ่ง หวังว่าจะใช้เป็นสถานที่เขียนนิยายออนไลน์และทำช่องยูทูป หลังจากที่ทำเป็นอาชีพเสริมมานาน เพื่อจะสร้างความมั่นคงให้กับทุกคนในครอบครัวที่จากมา พวกเขาจะได้รู้สักทีว่า เธอไม่ได้คิดจะทิ้งมาเพื่อหาความสบายตามลำพังอย่างที่มารดาปรามาสไว้ แม้ตอนนี้จะต้องอาศัยอยู่ในบ้านร้างตามลำพังเธอก็ยอม! ขณะที่คีรินสถาปนิกหนุ่มมากความสามารถ เดินทางกลับบ้านที่ทิ้งร้างไว้เกือบสิบปีเพื่อตั้งหลัก หลังจากผิดหวังเรื่องความรัก คำว่า ‘ห่างกันสักพัก’ ของคนรักที่กำลังจะแต่งงานกัน ทำให้เขาต้องตัดสินใจเดินทางกลับมายังบ้านเกิด แต่เมื่อกลับมาถึงบ้านในค่ำคืนที่ฝนตกหนัก กลับพบว่ามีหญิงสาวคนหนึ่งอาศัยอยู่ในบ้านของเขา แล้วเขาจะไล่ผู้หญิงไร้บ้านคนนี้ออกไปได้อย่างไร นอกจากรับไว้ให้อยู่ช่วยงานบ้านระหว่างที่เขารีโนเวทบ้านก็ยังดี ทว่าบรรยากาศอันงดงามของพะโต๊ะ เมืองในหมอกของภาคใต้ที่สวยงามดั่งเมืองเหนือ กับความขยันใสซื่อของเธอ ก็ค่อย ๆ ร้อยรัดหัวใจของเขาเอาไว้อย่างเงียบ ๆ ท่ามกลางกำแพงของคำว่า ‘ห่างกันสักพัก’ ซึ่งคอยก่อกวนอยู่ในหัวใจ

“ฉันจ่ายค่าตัวให้เอเย่นต์เธอไปแล้วนะแต่เช็คที่วางอยู่บนหัวเตียงนั่น ฉันจ่ายให้เธอต่างหาก ถือเป็นค่าพรหมจรรย์ของเธอก็แล้วกันนะอีกอย่างเมื่อคืนเธอก็ทำให้ฉันปล่อยได้หลายน้ำหวังว่าเธอคงไม่ต้องรับแขกอีกนาน” คำพูดที่กระซิบอยู่ข้างหูทำให้หญิงสาวที่นอนซุกตัวอยู่ใต้ผ้าห่มตัวสั่นน้ำตาไหลพรากเธอไม่คิดมาก่อนเลยว่า ความบริสุทธิ์ที่หวงแหนไว้จะเสียให้กับชายแปลกหน้าที่เธอไม่รู้แม้กระทั่งชื่อของเขา