เข้าใจผิด

"ทำไม เธอไม่บอกฉันเรื่องลูก" "บอกไปแล้วจะได้อะไร บอกเพื่อให้คุณหัวเราะเยาะ สมน้ำหน้างั้นเหรอ" "หัวเราะเยาะ?? สมน้ำหน้า??? เธอเอาอะไรคิด" "ก็หรือไม่จริง คุณบอกฉันตลอดว่าไม่อยากมีลูกมาตลอด แล้วอีกอย่างตอนนั้นเราสองคนก็เลิกกันไปแล้วและคุณก็มีแฟนใหม่แล้วจะให้ฉันไปบอกให้คุณรับผิดชอบเหรอ" "ก็เลยอุ้มท้องพาลูกฉันหนีมาอยู่เชียงใหม่" "ไม่ได้หนี แค่อยากมาเริ่มต้นชีวิตใหม่" "แล้วแฟนใหม่เธอล่ะ พอมันรู้ว่าเธอท้องลูกของฉันมันก็เลยทิ้งสินะ" "ฉันไม่เคยมีแฟนใหม่ ไม่เคยมีอะไรกับใครทั้งนั้น หยุดใส่ความกันซะที" "ฉันไม่เชื่อ"

เมื่อชีวิตคู่ถึงจุดอิ่มตัว ย่อมมีใครบางคนที่อยากเดินออกไปจากความสัมพันธ์...

ขอบคุณสวรรค์ที่ให้โอกาสข้าได้รักเจ้าในอีกครา ขอบคุณฟ้าที่เมตตาต่อเราสอง นับจากนี้ขอเพียงเจ้าให้ตัวข้าได้ประคอง ข้ารับรองจักครองรักเพียงเจ้าแต่ผู้เดียว… *** ครั้งหนึ่งเขาตามืดบอด จึงไม่เห็นนางที่รักเขาอยู่ในสายตา แต่เมื่อวันนี้เขารักนางแล้วจนหมดใจ ใครหน้าไหน เขาก็ไม่สนใจทั้งสิ้น!

“เมื่อคืนเราสองคนแบบว่า...” คาริสาทำท่าทางเขินอาย ขณะที่แดเนียลเริ่มรู้สึกไม่ค่อยดี “นายครางเรียกฉันว่าเมียจ๋า...” “ไม่มีทาง! ฉันไม่มีทางทำอะไรแบบนั้น” ยังไม่ทันจะสิ้นเสียงพูดของคาริสา แดเนียลก็รีบปฏิเสธแทรกขึ้นมาทันควัน “เมียจ๋า..เมียจ๋า...”

เชน นักศึกษาปี 3 ต้องก้าวเข้ามาสู่อาณาจักรมาเฟีย เป็นเด็กเลี้ยงในอุปการะของ อลิศ ลี เจ้าแม่มาเฟียวัย 35 ปี เพราะความจำเป็นบางอย่าง เขาคือพ่อบ้านส่วนตัวที่เธอไว้ใจ คอยจัดการทุกสิ่งอย่าง แต่แล้วความสัมพันธ์ของเขาและเธอก็เปลี่ยนไป เพียงแค่ความไม่ได้ตั้งใจในคืนหนึ่ง อลิศถูกวางยาปลุกเซ็กซ์จากว่าที่เจ้าบ่าว และเชนคือคนที่ต้องรองรับความต้องการของเธอ

เขามีคนที่คู่ควรอยู่ข้างกาย แล้วเธอจะไปแทรกกลางได้อย่างไร จำยอมถอยห่างออกมาพร้อมเลือดเนื้อเชื้อไขของคนใจร้าย...โดยที่เขาไม่รู้สักนิด

ใครๆ ต่างก็คิดว่าผู้หญิงที่ถูกเจ้าบ่าวปฏิเสธในวันแต่งงานช่างเป็นผู้หญิงที่น่าสงสารสุดๆ แต่ไม่ใช่สำหรับปราณต์แน่ๆ เขารู้ดีว่านัสรินไม่ได้ตกกะไดพลอยโจนมาแต่งงานกับเขา แต่เธอกับน้องชายของเขาร่วมมือกันจงใจมัดมือเขาชกต่างหาก เพราะฉะนั้นก็อย่าหวังว่าจะมีความสุขกับการแต่งงานจอมปลอมนี่เลย ในเมื่อหน้าซื่อแต่มากเล่ห์นัก ผู้ชายที่แสนดีอย่างเขาก็พร้อมจะกลายร่างเป็นซาตานเช่นกัน ร่างเล็กก้าวได้ไม่ถึงก้าว มือแข็งแรงของปราณต์ของยื่นไปตะปบที่ต้นแขน กระชากร่างให้เธอหมุนตัวกลับมาหา “คุณปราณต์!” นัสรินอุทานออกมาอย่างตกใจต่อการกระทำของเขา “เรายังคุยกันไม่จบ ผมไม่ชอบให้ใครเดินหนี” “คุณปราณต์ยังต้องการอะไรจากนัสอีกคะ เราสองคนยังต้องมีเรื่องอะไรต้องคุยกันอีกนอกจากเรื่องหย่า” “มีสิ ก็เรื่องตำแหน่งแม่หม้ายป้ายแดงของคุณไง” “คุณปราณต์จะต้องเดือดร้อนอะไรคะ นัสรับได้ค่ะ ไม่ต้องห่วงหรอก” “ผมไม่ได้ห่วง ผมแค่อยากทำให้คุณเป็นแม่หม้ายอย่างสมบูรณ์แบบ” “หมายความว่ายังไงคะ” “ง่ายๆ ผมก็จะทำให้คุณเป็นแม่หม้ายอย่างสมบูรณ์แบบน่ะสินัสริน หย่ากับผัวทั้งที่ยังซิงอยู่ แล้วมันจะเป็นแม่หม้ายตัวจริงได้ยังไง”

บอกตัวเองซ้ำซ้ำแม้ต้องช้ำก็จะขอทนเก็บไว้พอใจแล้วไม่เป็นไรถ้าหากมันจะทำให้เธออยู่กับฉัน

เพราะเผลอไปสะดุดเท้ามาเฟียตัวร้าย! ลูกไก่น้อยจึงต้องรับมือกับพ่อหนุ่มหื่นตัวพ่อ ที่จ้องคอยขย้ำเนื้อหวานๆ เป็นอาหารตลอดเวลา

หนึ่งชีวิต หนึ่งหัวใจที่สูญเสียไปให้กับคนที่ไร้หัวใจ ชาตินี้ข้าไม่ขอร่วมทางเดินกับเขาอีก... แต่ทำไมมันไม่ง่ายเช่นนั้น เหตุใดเรื่องราวจึงได้แตกต่างไปจากเดิมเช่นนี้ แล้วข้าจะหนีหัวใจตัวเองพ้นได้เช่นไร