เด็กดี

เธอแค่บังเอิญได้อ่านนิยายเรื่องหนึ่ง แล้วไม่ทันได้อ่านตอนจบ ก็กลายเป็นศพเสียก่อน! เมื่อฟื้นขึ้นมาอีกที กลับพบว่าตัวเองอยู่ในร่างของตัวประกอบที่มีชื่อแซ่เดียวกับตนเอง ที่มีหน้าที่แค่ ทนทุกข์ ลำบาก แล้วก็ตายเท่านั้น!! ที่เลวร้ายยิ่งกว่า คือคนที่ช่วยเธอไว้ในวันนี้ คือ ‘กังฉินเลือดเย็น’ ที่ในอีกไม่กี่บทข้างหน้าจะเป็นคนสังหารเธอเอง! ไม่มีทางกลับร่างเดิม ไม่มีโอกาสได้อ่านตอนจบ ถ้าอยากรอด เธอต้องเขียนตอนจบใหม่ด้วยสองมือตัวเอง — แม้ต้องล่อลวงหัวใจของคนอันตรายที่สุดในเรื่องนี้ก็ตาม!

เมื่อโจรสลัดแห่งอวกาศทะลุมิติมาอยู่ในยุค 80 ที่มีสามีแสนขี้เกียจ เธอตั้งใจจะทุบตีเพื่อสั่งสอนเขา แต่คาดไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะสู้กลับได้อย่างสูสี ระหว่างที่พวกเขาต่อสู้กันอย่างชุลมุนท่ามกลางเสียงร้องห้ามของลูกชายฝาแฝดทั้งสอง ต่างฝ่ายต่างหยุดชะงักแล้วมองหน้ากันด้วยความสงสัย “คุณก็ทะลุมิติมาเหมือนกันเหรอ”

อาสิงห์มักจะย้ำกับเธอเสมอว่ารักและเอ็นดูเธอเหมือน ‘หลาน’ ยิ่งโตความรู้สึกยิ่งเปลี่ยน ทุกครั้งที่เจอหน้าอาสิงห์ ความรู้สึกของเธอก็เริ่มเปลี่ยนไปเรื่อยๆ แต่อาสิงห์ไม่ได้รู้สึกอย่างเดียวกับเธอ

คำก็แก่ สองคำก็คุณอา ตอกย้ำกันเข้าไป เอาวะ! ถ้าเป็นโคแก่แล้วได้กินเนื้อหวานๆ ละก็ ไม่ว่าจะเรียกอะไรก็ยอมทั้งนั้น เพราะสักวันเขาจะทำให้เธอเรียกเขาว่า "ที่รัก" ให้ได้

ผมลาออกจากงานเพราะเจ้านายห่วยๆ พอไปบ่นกับพี่ๆชาวแก๊งขี้เมาว่าอยากเป็นหมาคนรวยนอนเล่นให้เจ้านายเกาพุงไปวันๆ พี่วศินก็เสนอตัวเป็นเจ้านายพร้อมแพคเกจอยู่ฟรีกินฟรีซะงั้น คนว่างงานอย่างผมก็รับสิครับจะไปเหลือเหรอ ว่าแต่เงื่อนไขอย่างเดียวคือขอกอดนี่กอดแบบไหนนะ?

พ่อบังเกิดเกล้าสร้างหนี้ไว้ก้อนใหญ่ ทว่าคนที่ต้องชดใช้กลับกลายเป็นลูกสาวแบบเธอ "มันถึงเวลาที่เธอต้องชดใช้หนี้ที่พ่อสร้างไว้แล้วเด็กน้อย" "ชดใช้ยังไงคะ" "ใช้ร่างกายเธอชดใช้หนี้ยังไงล่ะ" "หมายความว่างานที่คุณบอกว่าจะให้หนูทำตอนอายุครบยี่สิบ คือ เอาร่างกายขัดดอกรึคะ" "ใช่" สาวน้อยผู้แสนใสซื่อในวัยยี่สิบถึงกับน้ำตาคลอเบ้าเพราะหลงเข้าใจผิดมาตลอดว่าที่มาเฟียผู้แสนใจดีเลี้ยงดูเธอมาเป็นอย่างดีตลอดเวลาสามปีเพราะเขารัก และเอ็นดูเธอ แต่ที่ไหนได้กลับเห็นเป็นแค่ลูกหนี้

ขนมนักศึกษาแพทย์ปีสี่ เธอวันไนต์สแตนด์กับชายคนหนึ่ง เยเย่มารุโกะกันจบก็แยกย้าย เพราะไม่มีทางกลับมาเจอกันอีกแน่นอนแม้จะถูกใจมากแค่ไหน แต่ฟ้าไม่ได้เข้าข้างเธอขนาดนั้น เธอกับเขากลับมาเจอกันอีกครั้ง พีคแรกคือเจอเขาที่โรงพยาบาลมหา'ลัย พีคสองคือเขาเป็นอาจารย์หมอ! เพียงหัวใจได้มีรัก หมอกร น้องขนม

เพราะเป็นลูกอนุที่ไร้ค่า บิดาบังเกิดเกล้าจึงยกเขาให้เป็นชายบำเรอของมหาอำมาตย์ แต่มหาอำมาตย์เกิดหัวใจวายตายในคืนเข้าหอ ทำให้เขาถูกตราหน้าว่าร่านราคะ และจะจับเขาฝังทั้งเป็น!

"พ่อฉันเป็นหนี้ไอ้พวกมาเฟียเลือดเย็นนั่น..พวกมันโหดร้าย" "มาเฟียงั้นเหรอ หรือว่า.." มิลินทำหน้าตกใจสุดขีดเมื่อนึกถึงบุคคลอันตรายคนหนึ่งซึ่งใครๆก็ขนานนามเขาว่าปีศาจร้าย "มันชื่อ..ภารัน"

“ทำไมภาพของเราสองคน ถึงไปอยู่ในหัวของผม?” ปีเตอร์เป็นฝ่ายเปิดบทสนทนา ตั้งคำถามต่อข้อสงสัย “ภาพ?...ภาพอะไร?” หนูนาถามกลับอย่างไม่เข้าใจ “เราสองคนกำลัง เมคเลิฟกัน” คำตอบที่ตรงประเด็นของปีเตอร์ ทำให้หนูนาหยุดการนำอากาศเข้าปอดอย่างกะทันหันและทำตาโต และหน้าคงแดงเป็นที่เรียบร้อยแล้ว “หายใจ” ปีเตอร์ต้องร้องเตือนเพราะเมื่อสิ้นคำคำตอบของเขา เธอก็จะฆ่าตัวเองตายซะด้วยการหยุดหายใจซะงั้น “น่ารักแฮะ” ปีเตอร์คิดในใจแบบขำๆ “............” ไม่มีคำตอบอะไรออกมาจากหนูนา แล้วจะให้ตอบอย่างไรละ “บอกว่า ใช่ เราสองคนมีอะไรกันทุกวันตั้งแต่ที่เราสองคนบอกรักกัน อย่างงั้นเหรอ คนบ้าฉันจะพูดมันไปได้อย่างไร มองเห็นเองก็หาความจำส่วนนั้นกลับมาเองเถอะคนบ้าพูดมาได้“เห็นภาพเราสองคนกำลัง เมคเลิฟกัน”” จ้างให้ก็ไม่พูดออกไปแน่นอน “ตกลงจะไม่บอกใช่หรือเปล่า” “.......”