FORBIDDEN AFFAIR : Falling In Love With My Adopted Daughter

"Anak mo?" Tanong ni Lucas, kababata ko.

"Tangina, tol." malakas na halakhak ni Brandon. Napakapit pa ito sa tiyan at napaturo pa sa akin.

Bwisit na mga 'to.

"Syempre hindi. Paano ko naman magiging anak, eh hindi naman ako pumapatol sa matatanda." Napatawa na rin ako sa nasabi.

Dahil imposible ako ang ama ng batang iyon. Dahil gumagamit ako ng proteksyon.

"At isa pa mukhang nanay ko na nga ang nag-iwan don sa batang iyon sa labas ng gate eh." Pagdadahilan ko.

The room erupted in laughter once more. Lucas, glass of wine in hand, shakes his head in disbelief. Habang si Brandon ay nanatiling pinakikialaman ang gitara ko.

FLASHBACK...

Hindi pa man lamang nasisinagan ng pang-umagang araw ang loob ng bahay ko. Nang may biglang humampas ng kung anong bakal sa gate ng bahay.

Agad akong napasilip sa bintana. Basa ng pawis ang buong katawan. My gym session was interrupted by a poised woman standing in front of the closed gate, her presence commanding my attention.

Naiinip ito at tila nangungunot na ang uno sa pag-aantay na may lumabas sa bahay.

Nang makalapit ako. Pansin ko ang matinding galit sa ekspresyon nito. Napatigil ako sandali. Nag-aalinlangan na pagbuksan ito at kausapin.

But when I saw her cradling a child in her arms, I quickly closed the distance, my concern evident. Agad kong binuksan ang gate.

Inaakalang hihingi lamang ito ng maiinom o makakain dahil nagugutom.

"Wala ka bang balak panagutan ang anak mo sa akin?" Her words caught me off guard as my eyes widened in surprise.

WHAT THE FVCK!

Hindi makapaniwalang napatitig ako sa mukha ng babae. Masasabi kong nasa 40s na ito. Matangos ang ilong, malalim at mapang-akit ang mga mata, at ang labi ay mapupula.

"W-what? Are you fvcking stupid, woman?" Hindi ko na mapigilang magmura.

How did I hook up with her? She's didn't even meet half of my standard.

Kulubot ang balat. Sobrang kapal ng make-up. Madumi ang mukha.

"Nabuntis mo ako, Sir. At kung ayaw mong panagutan ang anak natin. Hahayaan ko ito dito sa gate nyo." Bahagya akong napaatras sa sinabi nito.

Napatingin rito na inilalapag na ang bata sa semento sa gilid ng gate ko.

"Fvck it. Wala akong anak sa'yo. Nababaliw ka na ba, manang?" Tanong ko rito.

Pressing my nose bridge. Dahil pakiramdam ko ay kahit anong oras, tutulo ang dugo mula rito.

"Alisin mo iyan dyan. Tatawag ako ng pulis. Fvck it!" Mariing wika ko. May halo iyong pananakot ngunit hindi nadala ang babaeng kaharap ko.

Nanatili itong nakatingin sa akin. Pababa sa hubad kong katawan. Nakita ko pa ang pagkagat nito ng pang-ibabang labi. Habang titig na titig sa aking dibdib at sa ibaba non.

Mabilis at kinakabahan akong napapasok sa loob ng gate. Mabilis iyong ni-lock at nagmamadaling pumasok sa loob ng bahay.

"What the fuck just happened?" Bulong ko habang kumukuha ng tubig sa fridge.

Pansin ko ang pamamawis at pangingig ng kamay ko. Hell, damn. I was just twenty fvcking years old. Bakit naman ako papatol sa mukhang nanay ko na.

Habang habol-habol parin ang sariling hininga. May pagdadalawang isip akong lumapit sa bintana. Marahang hinawi ang kurtina upang alamin kung nasa labas pa ba ng gate ang babaeng baliw na iyon.

She's gone. But then, a loud cry of a baby remain.

END OF FLASHBACK...

"Anong gagawin mo sa bata? Huwag mo sabihing aampunin mo?" Tanong ni Brandon. Napabaling ang tingin ko sa isang buhay na batang natutulog sa maliit na duyan.

Yes, I bought her that cringe little thing.

"Ano pa nga ba?"

"Tangina, Vis. Nababaliw ka na ba? Anong sasabihin mo kina tita kapag bumalik ang mga iyon galing abroad?" May pag-aalalang tanong ni Brandon.

I fell silent for a moment, my gaze drifting to Lucas, who had been quiet for a while. Marahil nag-iisip rin ito.

"Bro, I can feed her." Wika ko na tila ba simpleng bagay lamang ang pinag-uusapan namin.

Napatangla sa akin si Brandon. Hindi ito makapaniwalang nasasabi ko iyon.

"Bro, taking care of a baby was not just about feeding," Lucas said, his words hitting me like a ton of bricks.

"You need to name her, registered her with the statistic office, got her vaccinated, scheduled check-ups, bought vitamins, changed diapers, and breastfeed. What's her name, have you even thought about it?" I stood there, shell-shocked, my mind reeling under the weight of his words.

Parang biglang nagduda ako sa mga naunang desisyon ko para sa batang ito.

Lucas words bombarded my mind leaving me thinking, if I could even raise the baby alone.

"Hahanap ako ng katulong."

"Pfft." Sabay na hagalpak ng tawa ni Brandon at Lucas. Dahil upang mapansin ko ang mahinang pag-iyak ng sanggol na nasa duyan.

I approached her gently, softly rocking the cradle to soothe the baby. Pero mas lalo itong humikbi hanggang sa maging malalakas na pag-iyak na iyon.

Suddenly, I was consumed by a maddening void, unsure of what to do next.

"Kargahin mo, Vis." Suhestiyon ni Brandon. Na walang pag-aalinlangan kong ginawa.

Inalog-alog ko ito sa braso ko. At hindi tumigil hanggang hindi tumatahan.

"Jesus. Isang kape pa nga ulit, Brandon." Pasigaw na utos ni Lucas. Nakaupo ito sa sofa. Habang si Don ay nasa kusina.

"Tangina. Dinaig ko pa ang nakipagbebetime sa hindi ko naman jowa." Pagrereklamo ni Brandon ng makalapit.

Pare-pareho kaming nakasalampak sa malawak na sofa.

"Kailan mo balak dalhin sa police station ang batang iyan, Vis?" Tanong ni Lucas.

Hindi ako umimik. Dahil hindi ko naiisip iyon.

"Anong magandang ipangalan sa bata?" Tanong ko.

Napatingin ako kay Brandon na napabuga ng iniinom ng kape. Habang si Lucas ay nakataas ang kilay na nakatuon sa mukha ko.

"Anong kasiguraduhan na ligtas sya kapag dinala natin sa police station? Teenagers pa lang tayo...mapagkamalan pa tayo na nagnakaw ng bata." Sunod-sunod na wika ko.

"At isa pa ayokong magkaproblema sina mama. For sure hahanapin ng mga pulis ang mga magulang natin." Dugsong ko pa.

Tila naman napaisip ang dalawa kaya natahimik at napatango na lamang.

"Anak nyo po ba ang bata, sir?" Tanong ng isang babaeng sa tingin ko ay magreregister sa sanggol na karga ko.

Napalunok ako. Hindi alam kung magsasabi ba ng totoo.

"Ampon namin." Biglaang wika ni Brandon. Na pati kami ay nagulat kaya napatingin kami rito. At napalunok habang ibinabaling sa babae ang aming tingin.

Nakataas ito ng kilay. Pagkatapos ay bumaba ang tingin sa dibdib ko.

"Anong pangalan ng bata, Sir?" Tanong muli ng babae. Habang nakatingin sa papel na sinusulatan.

"Caramel Realmondo." Seryosong sagot ko.

Nang biglang...umalingawngaw sa loob ng buong office ang malakas na tawa ni Brandon at Lucas. Nakakapit pa sa tiyan ang mga ito at umapir pa sa isa't-isa habang hindi pa rin matigil sa pagtawa.

"What? I like caramel." Tinaasan ko na sila ng kilay. Tiim-bagang habang pinipigilang isatinig ang mga murang nasa isip ko kanina pa.

"Sir, hindi po kami nakikipagbiruan dito. If you like caramel, huwag mong idamay ang bata."

Huh? Napanganga ako sa babae. Is caramel not a name? Who says?

"Ashianna Realmondo? Fvck that name, Brandon. Pangalan siguro ng ex mo iyon." Maktol ko nang makalabas ng statistic office.

"Kesa naman sa caramel mo. Ayaw ko lang namang ma-bully ang inaanak ko in the near future." Sagot nito. Mayabang na naglalakad sa gilid ng kalsada patungong parking lot.

Pasipol-sipol pa ito habang nakikipaglandian sa mga nakakasalubong na babae.

"Ako ang tinitingnan, Don. Mas gwapo kasi ako sa'yo." Pang-aasar ko nang mapansing marami-rami na itong nilalandi.

Lalampas sampu pa yata bago kami makaratinv sa parking lot.

"May anak ka na, Vis. Tama na sa pangbababae. Ibigay mo na'to sa amin ni Montreal."

Napatingin naman ako kay Lucas na palaging tahimik. Nakapamulsa itong naglalakad, hindi pinapansin ang mga babaeng nagkakandarapa para lang makalingon sa paglampas nito.

"Magshopping muna tayo. Kapitan mo 'to. Bibili ako ng gatas at dede." Wika ko pagkalabas ng kotse. Iniabot kay Brandon ang bata.

"Tangina, Visarius. Lower your fvcking voice." May pagbabantang wika ni Lucas.

Lumaki ang hakbang nito at lumayo sa aming dalawa ni Brandon.

Napansin ko rin ang iilang mga babaeng nakatingin at palihim na nagbubulungan habang nakatingin sa amin.

Fvck!

"Bibili na rin ako ng pacifier. Hanap ka nga, bro." Utos ko kay Brandon na nakatayo lamang sa gilid ko.

"Saan banda?"

"Maghanap ka." Singhal ko rito. Hindi tinapunan ng tingin. Dahil abala ako sa pagtingin sa expiry dates ng mga gatas.

"Tss." Singhal nito bago umalis.

Nakapili na ako ng gatas, diapers, bottles ans nipples, pacifier at iba pang gamit.

"Lucas, which one?" Tanong ko. Itinaas ang dalawang magkaibang kulay ng crib bedding set.

"The green one." Malamig na sagot nito.

"Okay, the pink one." Sagot ko. Muntik na akong mabato ng unan.

"Don't ask me again, Realmondo." Singhal nito. Naglakad papalayo habang may nakalingkis na babae sa braso.

Napatingin ako sa babae. He has a taste, Infairness.

Big boobs and a big booty. Kahit ako napatingin sa cleavage nito nang makitang papalapit kay Lucas, e.

Ayos na. Huwag lang sana syang makabuntis ng maaga. Siguradong mapapatay sya sa hampas at sa sermon ni tita.

Isang cart at isang basket na ang pinamili ko. Sa susunod na ang iba pang mga gamit. Dahil ten thousand a month lamang naman ang ipinapadala nina mama mula sa UK.

Sa susunod, ibibili ko naman ito ng mas maraming damit at iba pang gamit sa katawan.

"Don, give me my princess." Tawag ko kay Brandon habang namimili sa footwear and headwear section ng mall.

"Princess? Sa pagkakaalam ko, bro... Elaine ang pangalan ng chix mo last time." Napakunot ang noo ko.

Sinong Elaine ang pinagsasasabi nito. It was Diana, the escort girl I fvcked last night.

Kunot noo akong tumingin rito. Hawak ang dalawang medyas na pangbaby.

"Where is Ashianna, Brandon?" Nag-aalalang tanong ko. Sabay pa kaming napatingin sa cart na dala nito.

"Fvck. Ibang cart ang nadala ko." Gulantang na wika nito. Mabilis na tumakbo papalayo sa akin. Sumunod naman ako agad at nilinga-linga ang paligid. Baka sakaling matanaw ko ang baby.

"Nakita mo?" Hinihingal na tanong ko nang magtagpo kami ni Brandon.

"Fvck you, Brandon. Masusuntok talaga kita kapag nawala iyon."

Halos hindi ko na marinig ang sinasabi ko. Dahil malalakas na pintig ng puso ko ang tanging maingay. Parang mauubusan ako ng hininga at mahihimatay sa pagod at pag-aalala.

My heart sank at the thought that maybe someone saw her and take her home. Hindi kakayanin ng konsensya ko na nawala ito.

"Kapatid mo ba ito, iho? Naku, sa susunod ay huwag nyo ng isama sa pagsa-shopping. Kawawa naman. Anong klaseng magulang ba ang nanay at tatay mo..pinapabayaan lamang ang anak." Sermon ng matandang nakakita sa baby na nakaiwan sa isang cart at umiiyak.

Masama akong tumingin kay Brandon. Clenching both hands, preparing to punch a face.

"A-anak ko po. Nakaligtaan ko lang." Mabilis kong sagot. Agad na kinuha ang baby sa kandungan ng matanda. Nagpasalamat at mabilis na umalis.

Habol ko ang hininga hanggang sa makasakay sa kotse. Wala akong imik dahil hindi ako makapaniwalang muntik na itong mawala kanina.

Napatingin ako sa batang hawak. Nakatingin ito sa mukha ko. Inosenteng nakangiti at tumatawa lamang sa naiinis kong reaksyon.

Sa tingin ko ay natatawa ito tuwing kumikisap ako. At sa tuwing iginagalaw ko pataas ang aking kilay.