“ถ้าเธอคิดว่าฉันเป็นผู้ชายน่ารังเกียจขนาดนั้น เธอก็ไปบอกพ่อกับแม่ของเธอให้ยกเลิกงานหมั้นสิ เธอคิดว่าฉันอยากจะได้ผู้หญิงปากดีอย่างเธอมาเป็นเมียหรือไง”
View Moreพระเอก พีรพัฒน์ (หมอพัฒน์) อายุ28 ปี อาชีพแพทย์สูตินรีเวช เป็นลูกชายเจ้าของโรงพยาบาลชื่อดัง
นิสัย ปากร้าย ปากแข็ง เจ้าชู้ อารมณ์ร้อน ภายนอกดูสุขุมนิ่งเงียบ
นางเอก อลิสา (ชมพู่)
อายุ 24 ปี ลูกสาวเจ้าของร้านเพชรหรูนิสัย ดื้อเงียบ สองบุคลิก ภายนอกเป็นคนเรียบร้อยอ่อนหวาน นิสัยแข็งกระด้าง ก้าวร้าว ปากร้ายเมื่ออยู่ใกล้พระเอก“ผู้ชายปากร้ายก้าวร้าว เสือผู้หญิงอย่างนายน่ะเหรอ ที่จะมาเป็นคู่หมั้นของฉัน พ่อกับแม่ของฉันคิดได้ยังไงนะ ถึงอยากได้ผู้ชายอย่างนายมาเป็นลูกเขย น่ารังเกียจที่สุด”
“ถ้าเธอคิดว่าฉันเป็นผู้ชายน่ารังเกียจขนาดนั้น เธอก็ไปบอกพ่อกับแม่ของเธอให้ยกเลิกเรื่องหมั้นสิ เธอคิดว่าฉันอยากจะได้ผู้หญิงปากดีอย่างเธอมาเป็นเมียหรือไง อย่าคิดว่าเธอรังเกียจฉันฝ่ายเดียวนะ ฉันเองก็รังเกียจเธอไม่น้อยเหมือนกัน!”นิยายเรื่องนี้ สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 ห้ามไม่ให้ผู้ใดลอกเลียนแบบดัดแปลง ทำซ้ำหรือนำข้อมูลส่วนใดส่วนหนึ่งไปเผยแพร่หรืออ้างอิงโดยไม่ได้รับอนุญาต การฝ่าฝืนละเมิดสิทธิ์มีโทษตามกฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด
ติดตาม F******k นักเขียน
Immy Inthestarsตอนที่ 1 ขัดจังหวะNC18
(ครืด ครืด ครืด) เสียงโทรศัพท์มือถือราคาแพงดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ขณะที่เจ้าของโทรศัพท์กำลังอาบน้ำ ในช่วงเวลาใกล้ถึงเที่ยงคืน (ครืด ครืด ครืด) “ว่าไงยัยเจน โทรมาทำไมเวลานี้ มีอะไรหรือเปล่า” เสียงหวานเอ่ยถามปลายสาย น้ำเสียงค่อนข้างหงุดหงิดเล็กน้อย “ชมพู่ แกทำอะไรอยู่ ทำไมไม่รับสาย ฉันโทรหาแกหลายรอบแล้วนะ” 'เจนจิรา' เพื่อนสาวคนสนิทรีบถามกลับทันที “ก็ฉันอาบน้ำอยู่นี่ เพิ่งจะดูซีรีย์เกาหลีจบน่ะ แกโทรมามีอะไรหรือเปล่า แล้วอยู่ที่ไหนทำไมเสียงดังขนาดนั้น” อลิสาถามเพื่อนรัก เมื่อเธอได้ยินเสียงดนตรีดังเข้ามา ผ่านโทรศัพท์มือถือของเธอ “ฉันกับยัยโบว์อยู่ที่ผับXR ตอนนี้ยัยโบว์เมามาก ขับรถกลับไม่ได้ ฉันขับไม่เป็นแกก็รู้ แกช่วยมาขับรถพาฉันกับยัยโบว์กลับคอนโดหน่อยสิ” “เออๆ รออยู่ที่นั่นแหละ เดี๋ยวฉันไป ขอใส่เสื้อผ้าก่อน” แม้ว่าอลิสาจะรู้สึกเบื่อเล็กน้อย ที่ต้องไปรับเพื่อนสนิททั้งสองที่ผับแห่งนั้น เพราะเธอเป็นคนไม่ชอบเข้าสถานบันเทิง แต่เธอก็ไม่อยากที่จะปฏิเสธเพื่อนรัก“จอดหน้าผับเลยค่ะ”
อลิสาบอกคนขับรถแท็กซี่ ร่างขาวบาง สวมกางเกงยีนส์ขาสั้นสีขาว เสื้อยืดแขนสั้นสีเดียวกัน ก้าวขาลงจากรถแท็กซี่ ก่อนจะกดโทรออกไปยังเบอร์ของเพื่อนสนิท “ฮัลโหล แกอยู่ตรงไหนยัยเจน ตอนนี้ฉันอยู่ริมถนนหน้าผับแล้ว” “แกเดินไปรอที่ลานจอดรถหลังผับนะชมพู่ ฉันจะพยุงยัยโบว์เดินออกไป” “โอเค เจอกันที่ลานจอดรถ” อลิสาเดินตรงไปยังลานจอดรถที่อยู่หลังผับ ภายในลานจอดมีรถยนต์จำนวนมาก เธอพยายามมองหารถยนต์ของเพื่อนสาว “จอดไว้ตรงไหนเนี่ย รถก็เยอะ มาเที่ยวทำไมกันนักหนา ไม่เห็นน่าสนุกตรงไหนเลย” อลิสาบ่นพึมพำขณะที่เธอเดินวนเวียนดูรถยนต์ที่จอดอยู่หลายคัน (พรึ่บพรึ่บพรึ่บ) เสียงมาจากรถยนต์คันหนึ่งที่จอดอยู่ในลานจอดรถขอบผับ กำลังส่งเสียงเบาๆราวกับมีใครกำลังขย่มรถ และอยู่ใกล้กับบริเวณที่อลิสากำลังเดินผ่าน ทำให้หญิงสาวต้องหยุดชะงักทันที (พรึ่บพรึ่บพรึ่บ) “เฮ้ย! อะไรเนี่ย ผีเข้าสิงรถหรือไง ทำไมรถโยกขนาดนี้เนี่ย” อลิสาหยุดยืนมองรถBMW i8 คันสีขาวที่กำลังโยกขึ้นโยกลงรัวๆโดยไม่มีท่าทีว่ารถยนต์คันดังกล่าวจะหยุดนิ่งได้ เท้าเล็กก้าวขยับเข้าไปหยุดยืนใกล้ๆประตูรถฝั่งคนขับ “อ๊า...คุณพัฒน์ขา ออยเสียวค่ะ อื๊อ” เสียงของหญิงสาวในรถกำลังครางกระเส่า ทำให้คนที่ยืนอยู่ข้างประตูรถถึงกับงุนงงสงสัย (ตับตับตับ) “ซี๊ดดด...อ่าส์ ขย่มแรงๆสิออย เร็วๆ ฉันใกล้จะแตกแล้ว” น้ำเสียงทุ้มเอ่ยออกมา พร้อมกับส่งเสียงครางต่ำ มือหนาสองข้างรวบรัดเอวบางโยกขึ้นโยกลงอย่างต่อเนื่อง “เร็วอีกออย ซี๊ดดดด...โอ๊ว...เสียวว่ะ” (ตับตับตับตับ) “อ๊า...อ๊าย...อื๊อ...ออยก็จะแตกแล้วค่ะ” “ซี๊ดดดด งั้นก็รีบๆขย่ม” (ตับตับตับ) เสียงครวญครางจากด้านในของรถ เริ่มส่งเสียงเล็ดลอดออกมาด้านนอก ยิ่งทำให้คนที่กำลังยืนงง อยากรู้ความจริง อลิสาตัดสินใจแนบหน้าผากลงที่กระจกรถฝั่งคนขับ เธอเพ่งมองไปยังด้านในจนทำให้คนทั้งสองที่อยู่ภายในรถต้องตกใจ “เชี่ยอะไรวะ” “ว้าย! คุณพัฒน์คะมีคนแอบดูเราค่ะ” หญิงสาวนามว่าออย ต้องรีบดึงชายกระโปรงลงมาปิดสะโพก ร่างทั้งสองผละออกจากกันทันที หญิงสาวรีบย้ายไปนั่งยังเบาะข้างคนขับ มือหนากดปุ่มลดกระจกลงครึ่งหนึ่ง เขากำลังแสดงอารมณ์โมโหออกมา (โป๊ก) “อ๊าย...ไอ้บ้า! มาโขกหัวฉันทำไม” อลิสาส่งเสียงเอะอะโวยวาย เมื่อเธอโดนผู้ชายในรถใช้กำปั้นโขกเข้าที่หน้าผากของเธอ แม้ว่าเขาจะไม่ได้ออกแรงมาก แต่เธอก็รู้สึกมึนหัวพอสมควร “ใครใช้ให้เธอมาแอบดูวะ เสียอารมณ์จริงๆโว้ย! แม่ง ไปให้พ้นเลย ก่อนที่ฉันจะหมดความอดทน” “ก็ฉันเห็นรถมันโยก คิดว่ามีผี ใครจะไปคิดว่าพวกคุณจะมาปี้กันในรถ ทุเรศ!” “นี่เธอว่าใครทุเรศฮะ!” น้ำเสียงเกรี้ยวกราดเปล่งออกมาด้วยอารมณ์โมโห “ว่าหมาล่ะมั้ง แถวนี้มีหมาหรือเปล่าล่ะ ลองมองหาดูสิ” “นี่เธอว่าฉันเป็นหมางั้นเหรอ” “ฉันเปล่าว่านายสักหน่อย นายคิดไปเอง ถ้านายคิดแบบนั้น จะรับเอาก็ตามใจ ฉันไปล่ะ เสียเวลา ฉันไม่น่ามาเจออะไรที่มันเป็นราคีต่อสายตาฉันเลย” ร่างบางรีบหมุนตัวเตรียมจะเดินหนี มือหนารีบยื่นออกมาคว้าต้นแขนเล็กไว้ทันที (หมับ) “โอ๊ย! เจ็บนะ ปล่อยฉัน” “เธอคิดว่าด่าฉันแล้วจะหนีไปได้ง่ายๆงั้นเหรอ” “ปล่อย นายจะมาบีบแขนฉันทำไม” อลิสาพยายามดีดดิ้นออกจากตรงนั้น แต่ก็ไม่เป็นผล “ขอโทษฉันก่อน ไม่งั้นฉันจะเปลี่ยนไปบีบที่คอของเธอ” “ไอ้บ้า! ขอโทษเรื่องอะไร” “เรื่องที่เธอด่าฉันว่าทุเรศไง ขอโทษสิ” “ไม่ ว้าย!...จะ...เจ็บนะ” ยิ่งพยายามดีดดิ้น เขายิ่งออกแรงบีบที่ต้นแขนของเธอ “มาค่ะ! รีบเข้ามา! เร่งเข้ามา! มาดูคนกำลังปี้กัน มาค่ะ มาดูที่รถคันนี้!” อลิสาตะโกนเสียงดังลั่นภายในลานจอดรถ ผู้คนที่กำลังเดินออกจากผับ ต่างพากันมองมาตามเสียงของเธอ “มาเร็วๆ มาดูหนังสดที่รถคันนี้ ดูฟรี เด็ดสุดๆเลยค่ะ!” “โธ่เว้ย!” (พรึ่บ) “ว้าย! ไอ้บ้า” มือหนาผลักร่างเล็กจนเซถอยหลัง ก่อนที่เขาจะรีบกดกระจกรถขึ้นด้วยความโมโห “ยัยบ้าเอ๊ย ทำกูเสียอารมณ์ แม่งเอ๊ย!” “ใจเย็นๆสิคะคุณพัฒน์ มันเดินไปแล้ว เรามาเอากันต่อนะคะ” “เอากับผีที่ไหนล่ะ ออกไปจากรถของฉัน!” “แต่เรายังไม่เสร็จนะคะ ออยอยาก” “ถ้าอยากก็ไปเอากับคนอื่น นี่เงินของเธอ แล้วก็ออกไปจากรถฉันได้แล้ว” (พรึ่บ) ธนบัตร 1,000 บาท จำนวนหลายใบถูกโยนลงที่หน้าตักหญิงสาว เธอรีบคว้าขึ้นมาดู พร้อมกับส่งสายตาที่ลุกวาว “ออยไปก็ได้ค่ะ ถ้าวันไหนคุณพัฒน์อยาก อย่าลืมคิดถึงนางแบบชื่อออยคนนี้นะคะ ฟอดดดด บ๊ายบายค่ะ คุณหมอเอวดุ”รถบ้านสุดหรูคันใหม่ที่ใหญ่กว่าเดิม ขับเคลื่อนไปตามเส้นทางสายเหนือ และไปหยุดจอดภายในสนามหญ้ากว้างขวาง ในอำเภอหนึ่งซึ่งอยู่ในจังหวัดเชียงใหม่ สนามหญ้าแบบลานกว้างขนาดห้าไร่ถูกล้อมรอบไปด้วยต้นลำไย ต้นมะม่วง และต้นชมพู่ทับทิมจันทร์ที่กำลังออกผลดกเต็มต้น ทุกคนพากันลงจากรถบ้าน ขณะที่หมอพีรพัฒน์อุ้มลูกชายตัวน้อย และมีผ้าอ้อมผืนสีขาวพาดบ่า “อากาศดีจังเลยนะคะ”อลิสาพูดพร้อมกับสูดอากาศเข้าปอด และหลับตาพริ้ม มือข้างขวาจับที่มือน้อยๆของลูกสาว“ว้าว! บ้านสวยจังเลยค่ะ”เด็กหญิงพิริสาชี้นิ้วไปยังบ้านทรงไทยหลังหนึ่ง ที่ดูสวยงามและใหญ่โต ซึ่งอยู่ห่างจากที่จอดรถบ้านเพียงสองร้อยเมตร“เราจะพักกันที่นี่เหรอคะ”อลิสาถามสามีของเธอ“น่าจะใช่นะครับ”หมอพีรพัฒน์ตอบกลับ“เราจะพักที่นี่ และบ้านหลังนี้เป็นบ้านที่พ่อซื้อไว้เมื่อไม่นาน พ่อซื้อเป็นของขวัญให้หลานสาวกับหลานชายน่ะ”เจ้าสัวชาญชัยบอกลูกสาว และทุกๆคนก็ได้ยินสิ่งที่เขาบอก“ว่าไงนะคะคุณพ่อ”“คุณชาญ คุณพูดจริงๆเหรอคะ ทำไมฉันถึงไม่รู้ว่าคุณมาซื้อที่ดินพร้อมบ้านที่เชียงใหม่”คุณยายชมจันทร์ถามสามีด้วยความงุนงงสงสัย“ถ้าบอกก็ไม่ใช่เรื่องเซอร์ไพรส์น่ะสิ ตั้งแต่หน
(ก๊อก ก๊อก ก๊อก)เสียงเคาะประตูเบาๆก่อนที่จะมีคนเปิดเข้ามาในช่วงเช้าของวันต่อมา อลิสาถึงกับตกใจ เมื่อเห็นบุคคลที่กำลังเดินตรงเข้าหาเธอตอนพิเศษ 4“สวัสดีค่ะ คุณชมพู่”อลิสายังคงแสดงสีหน้างุนงง และตกใจพอสมควร เมื่อคนที่เข้ามาหาเธอภายในห้อง คือหมออรอุษา ผู้หญิงที่เคยทำตัวสนิทใกล้ชิดกับสามีของเธอเมื่อหลายปีก่อน แม้ว่าจะไม่ได้เจอกันอีกเลยตั้งแต่ครั้งนั้น จนอลิสาลืมไปแล้ว แต่เธอก็ไม่ได้ลืมหน้าตาของหมออรอุษา และเรื่องราวเก่าๆก็เข้ามาวนเวียนในสมองของเธออีกครั้ง “คุณมาทำไมคะ”อลิสาถามแพทย์หญิงที่ยืนมองเธอกำลังอุ้มลูกน้อยแนบอก“ฉันเจอหมอพัฒน์ในร้านสวัสดิการด้านล่างน่ะค่ะ หมอพัฒน์บอกว่าคุณชมพู่เพิ่งคลอดลูกคนที่สอง ฉันก็เลยอยากมาเยี่ยม ลูกชายคุณชมพู่น่ารักจังเลยนะคะ”หมออรอุษาพูดพร้อมกับมองดูใบหน้าทารกที่กำลังหลับปุ๋ยในอ้อมแขนของมารดา“คุณย้ายไปจากโรงพยาบาลนี้แล้วไม่ใช่หรือคะ หรือฉันเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า”อลิสาถามคนที่ยืนอยู่ใกล้ๆ“ฉันย้ายไปประจำที่โรงพยาบาลแถวชลบุรีน่ะค่ะ แต่ก็มาที่นี่เกือบทุกอาทิตย์”อลิสารู้สึกไม่ค่อยชอบใจกับประโยคที่หมอสาวพูดออกมา“ทำไมคุณยังมาที่นี่อีกล่ะคะ ฉันคิดว่าคุณไม
สามปีต่อมา“วันนี้น้องพรีมใส่ชุดอะไรคะ คุณพ่อขา”เสียงน้อยๆของเด็กหญิงพิริสา เอ่ยถามบิดาหลังจากที่เธอตื่นนอนตอนเช้า“วันนี้น้องพรีมต้องใส่ชุดพละนะครับ วันนี้คือวันพุธ”เขานำเสื้อผ้าของลูกสาว ที่เขาเพิ่งจะรีดเสร็จ มาแขวนไว้นอกตู้เสื้อผ้า“น้องพรีมต้องใส่ชุดนี้ไปโรงเรียนใช่ไหมคะ”นิ้วน้อยๆชี้ไปยังชุด พี่บิดาเพิ่งจะรีดเสร็จ“ใช่แล้วครับ แต่ตอนนี้น้องพรีมต้องไปอาบน้ำแปรงฟันนะครับ”“ได้เลยค่ะ คุณพ่อขา”(พรึ่บ)ลำแข็งแกร่งโอบอุ้มลูกสาวเข้าไปในห้องน้ำเพื่อชำระร่างกาย ก่อนไปโรงเรียน“คุณพ่อคุณแม่ขา ตอนเย็นอย่าลืมพาน้องพรีมไปทานไอศครีมนะคะ”เด็กหญิงตัวน้อยบอกบิดามารดา ขณะที่พวกเขามาส่งเธอในโรงเรียน“ได้เลยค่ะ ลูกสาวแม่ แต่วันนี้น้องพรีมต้องตั้งใจเรียนนะคะ”อลิสาพูดกับลูกสาว“น้องพรีมตั้งใจเรียนทุกวันอยู่แล้วค่ะคุณแม่”“เก่งมากค่ะ”“เก่งที่สุดเลยครับ”สองสามีภรรยาเอ่ยชื่นชมลูกสาว “น้องพรีมไปเรียนแล้วนะคะ บ๊ายบายค่ะ คุณพ่อคุณแม่”(ฟอดดดด/ฟอดดดด)สองสามีภรรยาโน้มลงไปหอมแก้มน้อยๆคนละข้างอย่างอ่อนโยน เด็กหญิงตัวน้อยโบกมือให้บิดามารดาก่อนจะเดินเข้าไปด้านในของห้องเรียน“เหนื่อยไหมครับที่รัก พี่รู้สึ
ตอนที่ 30 ตอนพิเศษ 2 NC20+ในแต่ละวัน พีรพัฒน์ใช้เวลาอยู่กับภรรยาและลูกสาวตัวน้อยตลอดเวลา“หม่ำๆนะครับ วันนี้คุณพ่อทำอาหารมื้อแรกให้น้องพรีมหม่ำ ลองดูนะครับ คุณพ่อจะฝึกให้น้องพรีมทานอาหาร น้องพรีมครบหกเดือนแล้วครับ”เขาใช้ช้อนตักอาหารป้อนลูกสาวตัวน้อย ในขณะที่อลิสาทำหน้าที่อุ้มลูกนั่งตัก(แผล็บ)ลิ้นน้อยๆปาดเลียอาหารอ่อนที่เป็นเหมือนโจ๊ก “ดูสิคะพี่พัฒน์ ลูกคงจะชอบนะคะ เหมือนแกกำลังขออีก”“หม่ำๆนะครับ เก่งมากครับ คนเก่งของคุณพ่อ”“อ้อ แอ้”เด็กหญิง พิริสา ส่งเสียงตอบโต้คนเป็นพ่อทันที เหมือนกับว่าเธอฟังรู้เรื่องเสียอย่างนั้น“อยากไปเดินเล่นหน้าบ้านใช่ไหมครับ”“แอ้”“งั้นน้องพรีมต้องหม่ำๆ ก่อนนะครับ เก่งจังเลย”หลังจากที่เขาป้อนอาหารครั้งแรกให้ลูกสาว เด็กน้อยจ้ำม่ำก็แสดงท่าทางดีใจ ที่บิดาพาออกมาเดินเล่นหน้าบ้าน นับตั้งแต่วันที่อลิสากลับมาอยู่ที่บ้านหลังนี้ ในทุกๆวันคือความสุขของเธอ เธอได้รับการดูแลและใส่ใจจากสามีราวกับเจ้าหญิง“พี่พัฒน์คะ พู่มีเรื่องอยากจะบอกพี่พัฒน์ค่ะ”น้ำเสียงหวานกล่าวกับสามีที่กำลังอุ้มลูกสาวเดินเล่นตรงสนามหญ้าหน้าบ้าน“ว่ามาสิครับที่รัก”เขาตอบกลับพร้อมกับแสดงสีหน
ตอนที่ 29 ตอนพิเศษNC20+“มาครับ เอาเท้ามาแช่น้ำอุ่นก่อน พี่จะนวดให้ จะได้ผ่อนคลาย”น้ำเสียงทุ้มบอกภรรยาสาว เขาทำแบบนี้สัปดาห์ละสองครั้ง กะละมังที่มีน้ำถูกวางที่พื้น อลิสานั่งบนโซฟา หย่อนเท้าลงในกะละมัง มือหนาชะโลมน้ำใส่เท้าเล็ก แล้วใช้มือนวดฝ่าเท้าให้ภรรยาเบาๆ ดวงตากลมโตมองการกระทำของสามีด้วยความรู้สึกรักและผูกพัน เขาทำแบบนี้กับเธออย่างอ่อนโยน นับตั้งแต่วันที่อลิสากลับมาอยู่ที่บ้านกับสามี เขาปรนนิบัติดูแลเธอเรากับเจ้าหญิง “โอ๊ย!”“เป็นอะไรครับ”พีรพัฒน์ถึงกับตกใจเมื่อได้ยินเสียงภรรยาสาวอุทานออกมาเหมือนเธอกำลังเจ็บ“พี่นวดแรงไปหรือครับ พี่ขอโทษนะ”“พู่จะ...เจ็บท้องค่ะ อื๊อ โอ๊ย พี่พัฒน์ช่วยพู่ด้วย”“ใจเย็นๆนะครับ พี่จะพาไปที่โรงพยาบาล ป้าจินดาครับ ช่วยถือของที่ผมเตรียมไว้ไปใส่ไว้ในรถให้ด้วยนะครับ น้องชมพู่เจ็บท้องจะคลอดแล้ว”“ค่ะ ได้ค่ะ”ป้าจินดาที่กำลังนำดอกไม้มาใส่แจกันตั้งโต๊ะ รีบเดินเข้าไปที่ห้องของเจ้านาย และนำตะกร้าที่หมอพีระพัฒน์เตรียมไว้ ไปใส่ไว้ในรถของเขาทันทีร่างแกร่งคอยประคองภรรยาสาวขึ้นนั่งบนรถเข็น แล้วพาเธอไปที่รถทันที”ไปครับ พี่จะพาไปโรงพยาบาล น้องชมพู่ไม่ต้องกลัวนะครั
ตอนที่ 27 นานแค่ไหนก็รอได้ทั้งสองเดินทางมาถึงตลาดน้ำอัมพวาในช่วงเที่ยงของวันอาทิตย์ มือหนาสอดประสานกับมือเล็กไว้แน่น มันเป็นครั้งแรกของอลิสาและหมอพีรพัฒน์ ที่ได้มาเดินในตลาดแบบนี้ เขาคอยสังเกตภรรยาคนสวย ที่ในเวลานี้เอาแต่มองร้านนั้นร้านนี้ด้วยท่าทางตื่นเต้น ผู้คนมากมายต่างพากันมาเที่ยวในวันหยุด “พี่พัฒน์คะ ดูนั่นสิคะ น้ำตาลสดอัมพวา น่าทานมากเลยค่ะ”นิ้วเรียวชี้ไปยังร้านขายน้ำตาลสด แบบใช้กระบอกไม้ไผ่เป็นแก้ว“ซื้อสักแก้วดีไหมครับ ลองชิมดูก่อน ถ้าอร่อยค่อยซื้อไปฝากพ่อคุณแม่”“ค่ะ พู่อยากลองดู อยากรู้ว่ารสชาติของน้ำตาลสดแท้ร้อยเปอร์เซ็นเป็นแบบไหน”เขาเดินจูงมือคนตัวเล็กไปหยุดยืนหน้าร้านขายน้ำตาลสด “เอาน้ำตาลสดหนึ่งแก้วครับ”พีรพัฒน์บอกแม่ค้าวัยกลางคน“ได้ค่ะคุณลูกค้า”แม่ค้าคนดังกล่าวตักน้ำแข็งใส่กระบอกไม้ไผ่ จากนั้นจึงเทน้ำตาลสดจากขวดลงในกระบอกไม้ไผ่ มือหนารับกระบอกน้ำตาลสดจากแม่ค้าส่งให้ภรรยาคนสวย อริสานำน้ำตาลสดขึ้นมาดูด“อื๊อ อร่อยจังเลยค่ะพี่พัฒน์ หอมมาก ชิมดูสิคะ”เธอยื่นกระบอกน้ำตาลสดพร้อมกับจับที่หลอดดูดจ่อริมฝีปากหนา พีรพัฒน์ดูดน้ำตาลสดที่ภรรยาสาวเป็นคนป้อน อย่างเอร็ดอร่อย“ต
Comments