Romances de vexa.pj

Kumakabog ang puso ni Maxine habang nanginginig ang kaniyang mga kamay.Sa sandaling iyon, para bang bumibigat ang bawat paghinga niya, hindi dahil nahihirapan siyang huminga, kundi dahil sa bigat ng mga alaala, problema, at takot na ayaw niyang harapin. Ang kwarto niya, na dati’y parang ligtas na espasyo, ngayon ay tila kulungan na.Nang makapasok siya sa kanyang kwarto, agad agad niyang hinahanap ang mga papeles at mga dokumento.Binuksan niya ang huling drawer… at napatingin siya sa isang kumpol ng sertipiko. CPA, CFA, at iba pang credentials na tinatawag na golden tickets in the field of finance.Sa pagkakita nya ng mga papel na iyon ,bigla syang may naalala na sumasalamin sa kanya ang mga papel na tila ilang taon niyang sinakripisyo, pinag-puyatan, at iniyakan. Lahat ng hirap, lahat ng pangarap. Pero kahit gaano kahalaga ang mga iyon, sa bahay na ito, tila wala itong saysay. Para bang kahit maging pinakamagaling siya, may kulang pa rin sa pan

Pagkatapos kumain ni Maxine, naglakad siya palabas, at halatang nahihiya“Uh… pwede mo ba akong mapahiram muna kahit maliit lang?” mahina niyang tanong na halos hindi makatingin kay Claudine."Hmmm..." Napabuntong-hininga si Claudine ’Yung cufflinks na binigay mo kay Anthony last week? Thats twenty thousand!! Tapos ngayon sasabihin mong wala kang pera?”Napakamot sa ulo si Maxine"By the way, about my hospital bill yesterday… someone paid for it. But I’ll pay it back once I have money.”Hindi na nakapagsalita si Claudine. Binuksan niya ang kanyang bank account at nag-transfer ng 10,000 pesos kay Maxine. Pagkatapos ay tinapik niya ang balikat nito.“Matagal nang nililimitahan ng family mo yung gastos mo. Lahat ng ipon mo napupunta sa lahat ng regalo mo para kay Anthony .Pati relatives mo sa other side, pinipilit mo pang pasayahin" napakamot ng ulo si Claudine“Pero sige na. Wag mo ng bayaran ‘yan. At kung wala kang matutulugan mamaya, bumalik ka lang dito.”Napayuko si Maxine, bahagya

Ramdam ni Maxine ang bigat sa kanyang dibdib habang nakatingin kay Claudine na hindi nya alam kung anong sasabihin.Binigyan ni Claudine ng bagong set ng pajama si Maxine at inilagay sa kanyang kama.“May sariling banyo ka sa room mo. Go shower ka na and take a rest. Super pagod na talaga ako ngayon bes, kaya hindi na kita makakausap ng matagal ha”Tahimik na tumango si Maxine at pabulong na sinabi “Thanks po”Napansin niya si Claudine na pumunta sa isa sa mga pinto ng kwarto, at agad niyang naintindihan na ang isa pang kwarto ay para pala sa kanya.Kinuha niya ang pajamas, nag-shower, at unti unting gumaan ang katawanHalos matutulog na siya nang may narinig syang tunog galing sa kanyang cellphone,agad nya ito tiningnan at nakita nyang nagmessage pala ang kanyang nakababatang kapatid na si Clifford“Ate! just got home. Ngayon ang birthday ni ate Amanda diba? bakit wala kapa? Sabi ni Mom, nag layas ka na naman… grabe, when will you stop ba? Balik ka na, ha! Yung luto ng yaya dito hin

Tinanggap ni Maxine ang sampal na iyon. Tinanggap niya ang nangyari na parang wala na siyang choice.Mabilis na lumapit si Amanda kay Mrs. Elvira para pakalmahin ito“Mom… I’m fine. Promise. Kailangan ko lang talaga . Natatakot lang ako na baka mag-breakdown ulit si Ate, kaya hindi na ako humingi pa ng mas malaki.”Pagkatapos ng nangyari sa labas ng bahay agad-agad namang binuksan ni Maxine ang pinto ng taxi na nakaparada sa tabi.“Kuya… tara na po…”Pero wala siyang maalalang kahit anong pangalan ng lugar. Kaya’t napatingin na lang siya sa bintana ng sasakyan habang pinapanood ang kanyang pamilya na unti-unting naglalakad papasok ng bahay, na para hindi siya kailanman naging parte nito.Napailing ang taxi driver“’Yan ba pamilya mo o kaaway? Wala ka pang sinasabi, bigla ka nalang sinampal. Alam mo, kahit one hundred pesos hindi ko tatanggapin sayo,bumaba ka na muna.”Pagsabi nito, agad na tumulo ang luha ni Maxine.Kahit siya, gusto rin niyang itanong “Pamilya ba talaga ako ng mga yon

Hindi alam ni Maxine kung kanino siya hihingi ng tulong para sa kalahating milyong piso na kailangan niya. Hanggang sa alas-nwebe ng gabi, wala na syang ibang paraan kaya tumawag muli sya kay Mikael.Sa kabilang linya, sumagot ang isang lalaki. Malalim at kalmado ang boses niya, may bad boy vibe pero halata ang pagiging kalmado sa telepono.“Hello?”“Uh… hi… um… pwede ko po bang makausap si Mikael? Please…” Halatang nanginginig ang boses niya sa bawat salita, puno ng kaba at pag-aalinlangan, na para bang umaasang sasagutin siya ng maayos,at inaasahang si Mikael na ang sasagot“I’m Mikael! and you are?”“I’m ma… ano nga ulit?” pabulong nyang sinabi at tila hindi maalala ang kanyang pangalan “Maxine.. I’m Maxine!” siya’y napangiti habang kausap sa telepono si MikaelBigla na lamang kumabog ang dibdib ng lalaki sa pagkagulat na si Maxine na ang kanyang kausap“Hello, Mikael…do you know me? Binigay kasi ni.. sino nga ulit yon?”biglang napatigil dahil hindi niya maalala ang pangalan ni An

Bigla na lamang napatitig si Maxine sa mga numerong nakalagay sa telepono niya, para bang iyon na lang ang natitirang koneksiyon niya sa mundong hindi na niya maalala. Ilang minuto pa lang ang nakalipas mula nang magpakilalang fiancé niya ang lalaki pero kung pagmamasdan ang bawat salita, bawat tingin, at bawat paghinga nito, halatang-halata..Wala siyang kahit konting pag-aalala para sa kanya.Wala.Hindi man lang siya tinanong kung masakit pa ba ang ulo niya. Kung kaya ba niyang tumayo. Kung natatakot ba siya.Samantalang si Amanda, kung titingnan, tila matagal nang nasa maayos na kalagayan. Pero siya, na biktima sa lahat ng nangyari, ay halos mawalan na ng kalahati ng buhay dahil sa pagdurusa.“Ganitong klaseng lalaki… paano ko maiisip na siya ang fiancé ko?” bulong ni Maxine. Ramdam sa bawat salita ang pagkalito, ang takot, at ang panginginig ng loob na unti-unting lumalamon sa kanya.Maya maya pa lamang biglang may narinig syang boses na tila di niya alam kung saan nanggagaling.