ฉันยังไม่ตายหรือ

จ้าวเหลียนเฟยที่ตอนนี้พยายามลืมตาขึ้น เธอรู้สึกเจ็บที่ศีรษะ ไอ้รถถบรรทุกคันนั้นเฉี่ยวเอารถเธอลอยกระเด็น แต่เธอกลับไม่ตายเช่นนั้นหรือ นี่มันปาฏิหารย์หรือไงนะ

กระทั่งเธอค่อยๆลืมตาขึ้นมาก็ต้องนิ่วหน้า  ตรงหน้าของเธอเหมือนจะเป็นหลังคาที่ทำจากหญ้าฟาง   เดี๋ยวนะเธอกำลังนอนอยู่บนพื้นแถมยังได้กลิ่นกลิ่นดินโคลนให้ตายนี่อะไรกันวะเนี่ย  จ้าวเหลียนเฟยสะบัดศีรษะไปมา

สายตาเริ่มปรับโฟกัสได้แล้ว รอบๆเหมือนเป็นกำแพงที่ทำจากดินเหนียว  บ้านดินเหรอหลังคาทำมาจากฟางข้าวและเธอนอนอยู่บนพื้นที่แฉะๆ  สายตาเหลือบไปเห็นก้อนกลมๆ สองก้อนอยู่ตรงมุมบ้านที่เธอได้กลิ่นโคลนที่เธอได้กลินมาจากพื้นที่เธอนอนอยู่มีน้ำขัง ดูเหมือนฝนจะตกแล้วมีน้ำซึมเข้ามา  ไม่เช่นนั้นก็รั่วจากหลังคา

จ้าวเหลียนเฟยเห็นก้อนกลมๆ สองก้อนเริ่มขยับ ให้ตายสินั่นมันศีรษะน้อยๆ ของเด็กสองคนนั่งกอดกันอยู่นี่  น่าจะสามสี่ขวบเองล่ะมั้ง จ้าวเหลียนเฟยเห็นพวกเขาใส่ชุดโบราณก็แปลกใจ   ฉันข้าวภพมาเหรอ  อะไรกันวะเนี่ย   กำลังจะไปฉลองปีใหม่กับคุณยายและคุณน้าแท้ๆเลย  

"ไม่นะ...อย่ามาอเมซิ่งจิงกาเบลแบบนี้    ฉันแค่ฝันแหละเดี๋ยวก็ตื่นขึ้นมาฉันก็เจอหมอหล่อๆ ในชุดกราวน์กับพยาบาลสาวในชุดขาวๆ สวยๆ พร้อมสายระโยงระยาง ใช่ๆ ฉันกำลังฝันมันเป็นความฝัน   หมอคงให้ยานอนหลับเดี๋ยวฉันก็ตื่น  อูย..เจ็บหัวชะมัดเหมือนถูกใครตีท้ายทอยเลย อืม"

และอยู่ๆ เธอก็ปวดหัวจนนอนตัวงอ ดิ้นทุรนทุรายไปมา กระทั่งเด็กน้อยค่อยๆ ลุกออกมาดูก่อนจะเอ่ยปากคุยกัน

"พี่ใหญ่..ท่านแม่ปีศาจเป็นอะไรไป หรือว่านางจะตายแล้วเจ้าคะ"

"อย่าไปสนใจนางเลย ตายไปเสียก็ดีผู้หญิงร้ายกาจอย่างนางไม่คู่ควรกับท่านพ่อหรอก"

"เจ้าหนู..มียาแก้ปวดหัวไหม โอ๊ย ปวดอะไรขนาดนี้ แล้วยายนี่ใครอีกเนี่ย"

จ้าวเหลียนเฟยที่ตอนนี้นั่งคุกเข่า เอาหัวตัวเองโขกกับพื้นดินเพื่อระบายความเจ็บปวด เธอเห็นผู้หญิงอีกคนที่หน้าตาคล้ายกับเธอ ผู้หญิงคนนี้ตั้งแต่เด็กจนโตถูกสตรีคนหนึ่งทำร้ายและทุบตีหลายหน

พ่อของก็ไม่สนใจรักใคร่แต่ลูกสาวคนใหม่ กระทั่งเธอถูกแย่งคู่หมั้นไปและพ่อกับแม่เลี้ยงของเธอขายเธอให้กับนายพรานคนหนึ่งเพื่อมาเป็นภรรยา แต่ยายเด็กนี่ก็ร้ายกาจไม่น้อย ก่อเรื่องตบตีกับญาติสามีไม่เว้นแต่ละวัน    เจอหน้ามใครก็ชี้หน้าด่าทอ  จนคนในบ้านและชาวบ้านในหมู่บ้านรังเกียจ   เป็นเพราะเธอถูกกระทำมานานเธอจึงสะสมความเกลียดชังเอาไว้   เมื่อเก็บไม่ไหวก็ระเบิดออกมา

เธอเคยมีคู่หมั้นเป็นบัณฑิตคนหนึ่งชื่อหลี่อี้   ตอนนี้กลับกลายเป็นคู่หมั้นของน้องสาว  และไอ้คู่หมั้นจอมโลเลเคยมาหาถึงสองครั้งเพื่อขอยืมเงิน    พอดีกับที่แม่น้องสาวตัวดีมาพบเจอเข้า    นางเอาไปป่าวประกาศว่าจ้าวเฟยเฟยคนนี้ล่อลวงน้องเขยตนเอง จนชาวบ้านเกือบจะจับนางใส่กรงหมูถ่วงน้ำ แต่เพราะเกรงใจสามีของนางเฉินมู่หยางพวกเขาจึงไม่ลงมือ

แต่ความจริงสามีไม่ใช่ว่าเขารักใคร่ห่วงใยเธอคนนี้สักเท่าไหร่   ที่สำคัญเขาออกจะเกลียดเธอด้วยซ้ำ เพราะเขาจับได้ว่าเธอมักจะทุบตีเด็กทั้งสองเวลาที่เขาไม่อยู่ และล่าสุดจ้าวเฟยเฟยคนนี้ลงมือโหดเหี้ยม ตบอาสาวของเขาจนหน้าบวมเหมือนหมู ทำให้บ้านใหญ่ทนไม่ไหวยื่นคำขาดให้เขาหย่าและเรียกสินสอดคืนพร้อมกับตัดสัมพันธ์

จ้าวเฟยเฟยคนเดิมก็ท้าหย่าเช่นกัน แต่เพราะพ่อของเด็กทั้งสองต้องไปทหารในอีกสองเดือนข้างหน้าจึงไม่อาจหย่านางได้อย่างน้อยเด็กๆ ต้องมีคนดูแล อีกทั้งบ้านใหญ่ไม่ต้องการเลี้ยงดูตัวสิ้นเปลืองที่ทำงานไม่ได้

จ้าวเหลียนเฟยที่ตื่นมาสักพักจุงสรุปได้ว่าเธอตายแล้ว และตอนนี้มาอาศัยร่างคนอื่นจากการที่รวบรวมเศษความทรงจำของเจ้าของร่างเดิมที่ได้มา ผู้หญิงคนนี้ชื่อจ้าวเฟยเฟย  และเหมือนจะเป็นคนเลวในสายตาทุกคน  แต่ก็ไม่ใช่ทั้งหมดบางเรื่องก็ถูกคนใส่ความ

เดิมนางมีคู่หมั้นอยู่แล้วเมื่อสอบได้เขาก็จะแต่งงานกับนาง  เมื่อสอบได้จริงๆทางอดีตมารดาไอ้คู่หมั้นเฮงซวยนั่นก็ป่าวประกาศไปทั่วว่าบุตรชายสอบผ่านเป็นบัณฑิต  ไม่ต้องการสะใภ้เช่นนางที่ไร้การศึกษา แม่น้องสาวตัวดีกับเมียใหม่ของบิดาจึงหาอุบายเปลี่ยนตัวคู่หมั้น และหลอกให้บิดานางเอานางมาขายให้กับสกุลเฉินเพื่อเป็นภรรยานายพรานคนหนึ่ง

ภรรยาของเฉินมู่หยางหลังจากออกเดือนก็หายสาบสูญไปทิ้งบุตรคู่แฝดเอาไว้ เขาหาเงินโดยการล่าสัตว์บ้านใหญ่อาศัยการล่าสัตว์จากเขาจึงร่ำรวยมีเงินทอง แต่ทว่าบุตรทั้งสองของเขากับผอมแห้ง เพราะเขาต้องไปเป็นทหารตามที่ราชสำนักสั่งมา  บ้านใหญ่จึงรังเกียจที่จะเลี้ยงเด็กทั้งสองที่ทำงานไม่ได้และอยู่ในวัยกำลังกิน