คนเสเพล

คนเสเพล

last updateHuling Na-update : 2025-01-20
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Hindi Sapat ang Ratings
81Mga Kabanata
2.3Kviews
Basahin
Idagdag sa library

Share:  

Iulat
Buod
katalogo
I-scan ang code para mabasa sa App

"ทำไมถึงไม่บอกฉันว่าเธอท้อง" "เรื่องนั้นนายไม่ต้องกังวลหรอก และนายก็ไม่ต้องรับผิดชอบเด็กคนนี้ด้วย" "ทำไม? ก็ในเมื่อเด็กคนนี้เป็นลูกของฉัน" "ทำไมงั้นเหรอ ฉันว่านายรู้ดียิ่งกว่าใคร" สายตาคมมองจ้องใบหน้าของหญิงสาวแบบสงสัยว่าเธอกำลังจะพูดอะไรต่อ "ขนาดจังหวะเต้นหัวใจของนายยังดังออกมาเป็นชื่อผู้หญิงคนนั้น แล้วนายจะให้ฉันกับลูกไปแทรกอยู่ตรงไหน" ************ "เจ็บ" "ถ่างขาออกอีกนิดจะได้ไม่เจ็บ" "อื้ออ ยังเจ็บอยู่เลย" "ทนเอาหน่อยสิ" ว่าแล้วชายหนุ่มก็ดันความใหญ่โตของตัวเองเข้าไปอีกครั้ง "โอ๊ย! ไอ้บ้าดิน" "เรียกผัวเพราะๆ หน่อยสิ อ้าาเสียวจัง" ทอรุ้งตกใจที่เขาใช้คำนั้นกับเธอ หรือว่าตอนนี้เขายังคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงคนนั้นอยู่ "อืม อ่ะ อ่ะ" กำลังจะน้อยใจแต่สติของเธอได้เตลิดไปอีกครั้งเมื่อเขาเร่งกระแทก "ยังกินยาอยู่ใช่ไหม" หญิงสาวตอบโดยการพยักหน้า มือเรียวโอบร่างหนาไว้แน่น เพราะเธอชักจะทนไม่ไหวแล้ว "ขอปล่อยข้างในนะ ซี๊ดด อ้าา"

view more

Kabanata 1

บทที่ 1

The vociferous cough was getting more severe. My mother's health has been declining rapidly, and it hurt me to the core to see her so weak and fragile, without knowing what to do.

"Take the water and drink... it's warm, Mother," I coax her softly, bracketing her up with my body. As usual, she had asked for my presence, and I went running to her. My mother is my only existing family, and I would do anything to protect her from this strange and unexplainable sickness.

"Don't look like that, smile a little... all these wrinkled lines are beginning to take away your handsome ambiance, Axel... it's okay. I will be fine, just make me happy by doing what I asked..." she says to to me after taking a sip of her warm water.

But the cough cut her out again, and she heaved for another few seconds. The tears were threatening to slip out of my eyes, but I held them back. It's prohibited for me, the demon Alpha, to cry.

A disgrace, really.

Nobody would believe the fact that I cry in my closet or when I'm with my sick mother. "Has she taken her medicine today?" I turn, scowling at her head nurse, who immediately nodded her head excessively in agreement before stepping away from us again.

Everyone is terrified of me, and I like it that way. I need them to fear me. My mother and close friends are enough for me; they know the real me, and that's good enough. "You can go and remind the pack doctor to be here!" I raved at her again. I don't know why I was angry at her.

"Hey... that frown is still there..." my mother says, patting me playfully on my chest and giving me one of her sweet smiles, though a weak one. I reach for her hand, bringing it to my lips for a kiss.

"Don't bribe me with that, Axel... get married again and forget about the past. It's been four years now..." she says, reminding me of the same conversation we've been having since my mate left.

Looking away from her strained face and peek at my feet instead. My mother is my most precious treasure, and I would do anything to make her happy. But this one request I cannot grant.

My mate had left me without any prior notice. She just got up and left the palace mansion one day while also painting me me red on her way to the exit.

"Mother... I would have scolded at you if not for your condition... you know what I went through, the stigma is still there. It's just that no one dares to ask me to my face. To all my pack and the rest of the werewolf community... I killed Lyra..." I tell her softly, reminding her why I hate the topic.

"But you cannot give up on love. You need someone... to trust and love... when I leave... I'm worried..." I turn back to look at my mother, reaching over and snatching her into a firm hug.

"You will not leave me... not yet... don't say all these, I don't have anyone else. Be strong and fight this, please!" I plead with her, kissing her chin. She hugs me, rubbing the center of my back like she always did to soothe me.

The sickness is one battle I cannot win. I'm immensely wealthy and influential. I have almost all of the renowned doctors of the world attending to my mother and her ailment, but they seem to find no cure. Instead, the best solution is to manage it for now.

"It's bizarre... her body should be recovering by now, but we found out it's always relapsing and going back to its old stage... I think there's something contaminating the whole process over and over again, and it's in her blood. All over her body," one of the professional doctors diagnoses rings in my head again.

I lay my mother back on her bed and get on my feet to pace around. She watches me with her weak eyes. I know she wants me to get married again, she firmly believes it's the key to my happiness.

But after what Lyra did to me, I don't think I will be able to love any other woman. Of course, I have lots of women that help release my desires, but I will never open my heart to any woman or give them the leverage to make me feel helpless.

Vulnerable.

Weak.

My mate left my heart cold and unyielding when she walked out on me because I had refused to marry her on the exact date that she had picked.

Everyone knows me to be a smart and very calculative young king and her behavior was very strange. I only wanted to be careful and watch her more. Her action of leaving just confirmed that she could not be trusted or loyal. A whole future Luna leaving her responsibilities just because of a little misunderstanding?

Laughable.

"You should sit down... my eyes are beginning to ache, I won't bother you about marriage anymore... for today," my mother says, adding the last sentence with a hint of humor.

I surge to her side and smile dazzlingly at her. I know the topic will not end today, and all I can do is to keep enduring it, but I will never bring any other woman into my mansion as my Luna.

Not Lyra or any other woman. I'm done with love. I'm the powerful and unbeatable Alpha king of Black Acres pack. No woman will make me look miserable and pathetic anymore.

"You should rest now... you..." I stop talking to look up at the group of people who have just strolled into my mother's chamber.

Her personal maid leads the way, guiding them into her inner room and sighing loudly. I stand up from her side to allow the doctors to do their job. It's time for her therapy and treatment again.

She beams sadly at me, trying to comfort me with her smile, and I blow her a kiss. The head nurse returns with two other nurses and a doctor. By their side is my most trusted beta, Tobias, who is also my friend. We grew up together.

He is the only person I trust with my mother's health, aside from my best friend Damien and his wife. "Alpha, you should rest now... we have an important meeting in the next thirty minutes, and you've been here for hours," he complains again. His concern for me is evident in his voice.

I pat his shoulder to reassure him, but he is not content with that. "You cannot fall sick too... please leave it to me, I will take care of Mother. She's also my mother," he declares to me, his eyes filled with love and respect as he looks down at my grinning mother.

The maids are preparing her bath, and the doctors are arranging her evening medication. As usual, the room is beginning to smell of medication. "It's okay, son... Tobias is here now... I'm in good hands," my mother assures me again, holding my beta's hand. They were both sharing their usual knowing smile.

I raise my hands in surrender and turn to leave the room. My mother and Tobias' relationship is more of a mother and son. The two are so close to each other, and I appreciate Tobias for standing by me all these years.

As I lean down to give her a kiss on her hair, the nurse and my beta's faint whispers reach my ears. Now, I have very sharp and acute senses,but I still couldn't hear what they were saying, but as usual, they were saying somethings secretly to each other.

I shrugged as I exited my mothers’ apartment, the two also seemed to be very close. My beta must be making sure to keep my mothers’ treatment progress exclusive and well protected from her or the maids.

Palawakin
Susunod na Kabanata
I-download

Pinakabagong kabanata

Higit pang Kabanata

Mga Comments

Walang Komento
81 Kabanata
บทที่ 1
@มหาวิทยาลัยชื่อดังในตัวจังหวัด"ทำไม?? มันดีกว่าเราตรงไหน!!""ดิน! อย่ามางี่เง่าสิ จบก็คือจบ""ทำไมเธอถึงไม่มีเยื่อใยเลย เราคบกันมากี่ปีแล้ว มันเข้ามาแค่ไม่กี่วัน""สิ่งหนึ่งที่ฉันเสียใจ คือหลงคบกับนายมาหลายปีนี่แหละ" หว่าหวา..เธอมีดีกรีเป็นถึงดาวคณะ แต่ไปไม่ถึงฝั่งฝัน คว้าดาวมหาวิทยาลัยมาครองไม่ได้ และความสวยของเธอก็มีมากอยู่แล้วถึงเป็นดาวคณะได้ และความสวยนั้นมันก็ทำให้ดินหลงใหลตั้งแต่ก้าวเข้ามาในมหาวิทยาลัยแห่งนี้ เขาตามจีบหว่าหวาจนได้กุมหัวใจของเธอมาครอง แต่พอขึ้นปีสุดท้าย ลูกชายของเจ้าของมหาวิทยาลัย ได้เข้ามารับช่วงต่อจากพ่อ หว่าหวาก็เริ่มเปลี่ยนไปส่วนดิน..เขามีดีกรีเป็นถึงเดือนมหาวิทยาลัย ความหล่อของเขากินขาดทุกคน ถ้าไม่งั้นคงไม่คบกับหว่าหวามาได้นานขนาดนี้ และเรื่องการเรียนของเขา ปีสุดท้ายคิดว่าจะคว้าเกียรตินิยมอันดับ 1 มาครองให้ได้ ถ้าไม่เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้นมาก่อน.."จะแดกให้ตายเลยหรือไง""มึงเป็นแม่กูเหรอถึงมายุ่งกับชีวิตของกูนักหนา จะไปตายที่ไหนก็ปายยย""ถ้ากูเป็นแม่มึงกูคงจะเอาขี้เถ้ายัดปากมึงตั้งแต่โผล่หัวออกมาแล้วล่ะ""คิดว่าเป็นผู้หญิงกูไม่กล้าเตะหรือไงวะ!!""ก่อนที่มึงจ
last updateHuling Na-update : 2025-01-15
Magbasa pa
บทที่ 2
เย็นวันเดียวกัน.. "มันออกมากินข้าวกินน้ำบ้างหรือเปล่าล่ะน้า"ธิมาพรได้แต่ส่ายหน้า เป็นการตอบคำถามของทอรุ้ง"เดี๋ยวรุ้งขอเข้าไปดูมันหน่อยนะ""ฝากหนูทอรุ้งด้วยนะลูก"หญิงสาวที่อยู่ในชุดเสื้อยืดกางเกงยีนส์แบบตัดขา ที่จริงแต่ก่อนมันเคยเป็นกางเกงยีนส์ขายาว แต่เธอก็ตัดมันทิ้งเพราะเกะกะ ได้ก้าวเดินเข้าไปในห้อง"เหล้ามันกินไม่อิ่มเหมือนข้าวหรอกนะ กี่วันแล้วข้าวไม่ตกถึงท้องเนี่ย" ว่าแล้วทอรุ้งก็เดินไปแย่งขวดเหล้าที่ดินกำลังยกขึ้นจะดื่มออกจากมือ"ขนาดแม่กูยังไม่ว่าอะไรสักคำเลย""แล้วมึงคิดว่าน้าพรไม่อยากจะพูดหรือไง!"ตอนนี้เขาไม่เหมือนดินคนเดิม ไม่ว่าจะพูดกรอกหูเท่าไรก็ไม่อยากจะรับฟังใครทั้งนั้น"มึงกลับไปเรียนต่อให้จบ พอจบแล้วมึงจะเหลวไหลยังไงกูไม่ว่าอะไรสักคำเลย""มึงมายุ่งเกี่ยวอะไรกับชีวิตของกูนักหนาวะ เอาคืนมา!!" ถึงแม้เขาจะเมาแทบไม่ได้สติอยู่แล้ว แต่แรงผู้ชายก็มีมากกว่าผู้หญิง มือหนาเอื้อมไปกระชากขวดเหล้านั้นกลับมาได้แบบง่ายดาย"โอ๊ย!" แต่ทอรุ้งไม่ยอมปล่อยมือร่างของเธอก็เลยกระเด็นตามขวดเหล้านั้นไป ชนเข้ากับร่างหนาที่นั่งอยู่บนเตียงนอน จนทั้งสองล้มกลิ้งลงไปที่เตียงด้วยกัน"เหล้ากู" และเหล
last updateHuling Na-update : 2025-01-15
Magbasa pa
บทที่ 3
แอดดดด~ ประตูห้องถูกเปิดเข้ามาจากคนที่อยู่ด้านนอก"ทำอะไรกันอยู่" เดือนแม่ของทอรุ้งถามขึ้นเมื่อเห็นภาพที่อยู่ตรงหน้า"ก็รุ้งน่ะสิน้า มันทำเหล้าหกใส่ที่นอน" ภาพที่เห็นก็คือทั้งสองกำลังช่วยกันเก็บที่นอนที่ถูกเหล้าหกใส่"แล้วนายมาแย่งจากเราทำไมล่ะ""ใครแย่งก่อนกันแน่" ดินปล่อยทอรุ้งให้เป็นอิสระตั้งแต่ได้ยินเสียงแม่ของเธออยู่ที่หน้าประตูแล้ว"เอ้าา ก็เลยทะเลาะกัน แล้วนี่กินเยอะเลยเหรอเหล้า กลิ่นฟุ้งไปทั่วห้อง""ตามประสาผู้ชายนั่นแหละน้า""อย่ากินเยอะนะรู้ไหมว่ามันไม่ดีต่อสุขภาพ ข้าวปลากินบ้างหรือเปล่า""เหมาะสมแล้วที่เป็นแม่กับลูกกัน" ดินพูดออกมาแค่เพียงเบาๆ เพราะทอรุ้งก็เพิ่งจะด่าเขาไปประโยคเดียวกันนี่แหละ"พูดมาก เก็บเองไปเลยนะ" แต่ทอรุ้งก็ได้ยินที่ดินว่าให้แม่ หญิงสาวก็เลยวางที่นอนลงแล้วเดินมาที่ประตู "แม่มาถึงนานหรือยัง""ก็เพิ่งมาถึงนี่แหละ แม่ว่าจะให้เราไปซื้อกับข้าวที่ตลาดให้พ่อหน่อย"ทอรุ้งกลับไปเอามอเตอร์ไซค์ที่บ้าน เพื่อที่จะขับไปตลาด ซึ่งอยู่ห่างจากหมู่บ้านออกไปเกือบ 3 กิโลเมตร"รุ้ง""หือ""จะไปไหนเหรอ" บิ๊กไบค์คันใหญ่ ที่ขับสวนทางกันรีบเลี้ยวกลับ แล้วขับตามทอรุ้งมา"ไปซื้อของ
last updateHuling Na-update : 2025-01-15
Magbasa pa
บทที่ 4
ทอรุ้งก้าวเดินออกมาจากห้องนั้นแบบไม่พูดไม่จา เมื่อได้ยินสิ่งที่ดินเอ่ยพูดมา"มันยอมกินบ้างไหมล่ะหนูรุ้ง" ธิมาพรที่ยืนรออยู่หน้าห้อง พอเห็นทอรุ้งออกมาก็เลยรีบถามดู"กินเข้าไปคำหนึ่งค่ะน้า ที่เหลือฝากน้าดูแลมันด้วยนะ" พอพูดออกไปแล้วก็นึกขำตัวเอง เป็นบ้าหรือไงไปฝากแม่ให้ดูแลลูก ..แล้วตัวเองเป็นอะไรกับเขา "ฉันไปนะน้า""ถ้ามันพูดอะไรไม่ดีก็อย่าไปสนใจนะมันเมา" ธิมาพรรู้ดีว่าลูกชายปากไม่ค่อยดีถ้ามีแอลกอฮอล์เข้าไปในร่างกายคนเมานี่แหละที่พูดตามความคิดตัวเองที่สุดแล้ว "..ค่ะน้า"วันต่อมา.."แล้วพี่ศักดิ์เป็นอะไรมากไหม""ตอนนี้อยู่ที่โรงพยาบาล ฉันก็ยังไม่รู้เหมือนกันว่าจะมากน้อยแค่ไหน" "ทำไมไม่ให้ทางบริษัทส่งตัวกลับมารักษาที่บ้านเราล่ะ""ใครเป็นอะไรคะแม่" ทอรุ้งซึ่งแอบฟังอยู่รีบเดินออกมาเมื่อได้ยินเรื่องรักษาตัว"ลุงศักดิ์น่ะสิ เกิดอุบัติเหตุในบริษัท""เป็นอะไรมากไหมคะน้า""ก็เจ็บตัวมากอยู่" ที่ธิมาพรเลือกจะเดินมาส่งข่าวกับคนบ้านนี้ เพราะมีเรื่องอยากจะฝากฝัง "ทอรุ้งจ๊ะ""คะ""น้าคงต้องได้เข้ากรุงเทพฯ สักระยะ น้าอยากจะฝากเราดู..""พรไปเถอะเรื่องทางนี้ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก" คนที่รับปากรับคำก็คือแม
last updateHuling Na-update : 2025-01-15
Magbasa pa
บทที่ 5
เสียงสะอื้นค่อยๆ ดังออกมาจากลำคอของหญิงสาวที่ถูกปิดปากด้วยริมฝีปากของอีกฝ่าย แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สนใจ ยังจูบเธอไม่ยอมปล่อยแต่เธอก็ไม่ได้ดิ้นรนให้เขาปล่อย มีหลายครั้งเวลาที่คุยกัน เธอชอบมองริมฝีปากที่มีเสน่ห์และยังแอบจินตนาการไปว่าถูกเขาจูบ ทั้งๆ ที่เกิดมาไม่เคยถูกจูบเลย"สงสัยอยู่บ้านหลังนั้นแน่เลยพี่" เดือนกลับมาถึงบ้านก็ไม่เห็นลูกสาว"แม่เตรียมกับข้าวเถอะเดี๋ยวพ่อไปดูเอง" คมสันพ่อของทอรุ้งลงจากรถได้ก็เดินตรงมาบ้านอีกหลังที่อยู่ใกล้กัน"อ้าว.. พ่อก็ว่าแล้วรุ้งต้องอยู่ที่นี่" ยังไม่ได้เคาะประตูบ้านเลย คนที่อยู่ด้านในก็เปิดออกมาก่อน"พ่อกลับมาแล้วเหรอคะ" หญิงสาวไม่กล้าสบตาพ่อเลยด้วยซ้ำ พอได้ยินเสียงรถพ่อกับแม่ของเธอมาเขาก็รีบปล่อย"กลับมาแล้ว เดี๋ยวพ่อเข้าไปดูไอ้ดินมันหน่อยนะ แม่มันล่ะสั่งนักสั่งหนาฝากให้ดูแล""ไม่ต้องเข้าไปหรอกค่ะพ่อ เออ..เขานอนหลับอยู่""อ้าวเหรอมันกินข้าวกินปลาบ้างหรือเปล่า""ไม่รู้ค่ะ" ว่าแล้วทอรุ้งก็รีบกลับไปที่บ้าน ..เราเป็นอะไร ทำไมถึงร้อนแบบนี้"มาก็ดีแล้วลูกแม่ซื้อของมาให้.." เดือนได้แต่มองตามหลังลูกสาวเขาไปในห้องนอน "พูดยังไม่จบเลยจะรีบไปไหนของมัน"เข้ามาถ
last updateHuling Na-update : 2025-01-15
Magbasa pa
บทที่ 6
ถึงแม้เขาจะเบลอเพราะพิษไข้แต่ก็พอจะได้สติบ้างแล้วเมื่อถูกเช็ดตัว สายตาคมมองตามสายตาของอีกฝ่ายที่จ้องมองส่วนล่างของตัวเองลงไปพอรู้ว่าเธอมองอะไร เขาก็มองกลับมาที่ดวงตาของเธออีกครั้ง งึก! งึก!! และทันใดนั้น สิ่งที่ทอรุ้งจ้องมองมันก็เริ่มขยับตัว"กรี๊ดดด!! ไอ้ลามก!! ไอ้โรคจิต!!""ใครลามกกันแน่ มองอยู่ได้""มึงทำเองเลยนะ!!" ว่าแล้วทอรุ้งก็จับผ้าเช็ดตัวผืนนั้นโยนมาที่ร่างของดินถึงจะนึกขำแค่ไหนเขาก็ขำไม่ออก เพราะร่างกายแทบจะขยับไม่ได้อยู่แล้ว แถมยังมาหนาวเพราะถูกเธอจับเช็ดตัวอีก ..มือหนาควานหาผ้าห่มเพื่อมาคุมร่างของตัวเองไว้วันต่อมา.."สายขนาดนี้แล้วบ้านนั้นทำไมถึงยังไม่เห็นออกจากบ้านเลย""เดี๋ยวพ่อไปดูก่อนแล้วกัน"เสียงพ่อและแม่ของทอรุ้งคุยกันอยู่หน้าบ้าน พอได้ยินแค่นั้นแหละ หญิงสาวที่คิดว่าจะนอนตื่นสายกว่านี้หน่อยต้องได้รีบลุกแล้ววิ่งออกจากห้องมา"พ่อไม่ต้องเข้าไปหรอกค่ะ ไหนบอกว่าวันนี้จะไปออกรถไม่ใช่เหรอ""ตอนเย็นถึงได้ไป""นั่นแหละพ่อยิ่งต้องพักผ่อน ขับรถทางไกลมันอันตรายรู้ไหม""มีลูกหรือมีแม่กันแน่เนี่ย" คมสันมองตามหลังลูกสาวที่เดินไปบ้านอีกหลัง แล้วพูดพึมพำแบบเอ็นดู"ลูกมันเป็นห่วง
last updateHuling Na-update : 2025-01-15
Magbasa pa
บทที่ 7
"มึงถอยไปนะไอ้ดิน" ทอรุ้งมองซ้ายมองขวาเพื่อหาทางหลบ ด้วยความที่โมโห เพิ่งเห็นภาพบาดตาบาดใจมา พอกลับมาถึงบ้านเธอยังมาพูดกระตุ้นอารมณ์อีก "กรี๊ดดดไอ้ดิน!" ทอรุ้งกำลังจะพุ่งออกไปที่ประตูแต่ไม่ทัน..มือหนายื่นไปคว้าร่างเธอไว้ได้ก่อน "กูรู้ว่ามึงไม่ได้เมา มึงจะทำอะไร""ก็ทำแบบที่มึงอยากได้ไง" จบประโยคคำพูดดินก็โน้มใบหน้าลงมาจูบริมฝีปากบางของคนที่กำลังจะอ้าปากด่า ที่จริงแล้วเขาไม่ได้คิดอะไรกับทอรุ้งเลย เห็นเป็นแค่เพื่อนสนิทที่อยู่ข้างบ้านโตมาด้วยกัน แต่พออกหักถูกผู้หญิงทิ้งมา ก็เลยอยากหาที่ระบายความโกรธที่มีต่อผู้หญิงอีกคน ซึ่งเธอคนนี้เป็นที่ระบายได้ดีนัก เพราะถึงแม้ว่าเขาจะด่าทอต่อว่ายังไง เธอก็ยังคงวนเวียนอยู่ข้างกาย เหมือนไม่ได้สนใจคำพูดของเขาเลยที่จริงแล้วทุกครั้งที่ถูกด่าว่า ทอรุ้งไปแอบนั่งร้องไห้ จนหายโกรธและน้อยใจ ถึงได้โผล่หน้ามาให้เขาเห็นอีก ทั้งๆ ที่เขาคงไม่อยากจะเห็นหน้าเธอหรอก แต่เธอต่างหากที่อดใจไม่ได้ทอรุ้งดิ้นรนอยู่เพียงชั่วครู่ ร่างกายของเธอก็อ่อนระทวย ด้วยหัวใจที่มีให้เขาก่อนหน้านั้นอยู่แล้ว ประตูห้องนอนถูกเปิดออก ด้วยมือแกร่งของคนร่างหนา แต่ในขณะที่พาเธอเข้ามาในห้อง เ
last updateHuling Na-update : 2025-01-15
Magbasa pa
บทที่ 8
"อื้อ" คนตัวเล็กสะดุ้งเมื่อถูกมือหนาล้วงต่ำลงไปที่หว่างขา แต่ตอนนี้เธอยังมีกางเกงยีนส์ตัวที่ตัดขาอยู่ กางเกงยีนส์แบบนี้ทอรุ้งมีหลายตัวเลยแหละ "ไม่นะ" ก่อนที่สติจะขาดสะบั้น หญิงสาวได้ห้ามเขาไว้ก่อนแต่ดินไม่เปิดโอกาสให้เธอได้พูดต่อ ริมฝีปากหนาขยับขึ้นมาจูบเพื่อปิดปากเธอไว้ ส่วนมือยังคงพยายามปลดตะขอและรูดซิปกางเกงของเธอออก"อืมม" ทอรุ้งรู้สึกเย็นวูบเมื่อมือหนาสอดเข้าไปถูกกับเนื้อใน เพราะเขาแค่รูดซิปลงแล้วก็ล้วงเข้าไปแบบไม่ให้เสียเวลา "ดิน..อืออ" กำลังจะเอ่ยห้ามอีกครั้ง แต่นิ้วของเขาเริ่มทำงานโดยการขยับวนอยู่ตรงติ่งเนื้อที่ไวต่อความรู้สึก จนหญิงสาวสยิวไปทั่วร่าง"อ่ะ อ่ะ อือ" มันคือครั้งแรกที่ถูกสัมผัสตรงนี้ นอกจากการล้างทำความสะอาด หญิงสาวจึงไม่รู้จะบรรยายความรู้สึกเวลานี้ได้ยังไง และคนที่ทำก็คือคนที่ขโมยหัวใจของเธอไปตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ แอบหึง แอบหวง แต่สถานะเป็นได้แค่เพื่อนมาโดยตลอด"ดิน""หือ" ชายหนุ่มขานรับโดยการเปล่งเสียงออกมาจากลำคอ เพราะตอนนี้ปากไม่ว่างมัวดูดยอดปทุมที่ชูชันขึ้นมาล่อน้ำลาย"อย่าทำแบบนี้เลย" เสียงห้ามนั้นดูไม่จริงจังนัก เพราะอารมณ์ของเธอคล้อยตามเขาไปมากแล้ว "อื้อออ
last updateHuling Na-update : 2025-01-15
Magbasa pa
บทที่ 9
ชายหนุ่มร่างสูงได้แต่นั่งมองหญิงสาวที่กำลังสวมใส่เสื้อผ้าของเธอกลับคืน พอใส่เสร็จทอรุ้งก็ออกจากห้องนั้นมาโดยที่ไม่หันกลับไปมองคนที่เอาแต่จ้องมองเลย และเขาก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาด้วย"โอ๊ย" ออกมาข้างนอกหญิงสาวถึงได้แสดงอาการความเจ็บปวด เพราะเธอไม่อยากทำให้เขาเห็นสายๆ ของวันต่อมา"โอ๊ยเจ็บ" หญิงสาวรีบลุกขึ้นเพราะตอนนี้มันสายมากแล้ว จนลืมไปว่าเมื่อคืนนี้เกิดอะไรขึ้นกับตัวเองบ้าง แต่ร่องรอยความเจ็บปวดมันยังคงเหลือเพื่อตอกย้ำให้เธอไม่ลืมทอรุ้งเข้าไปอาบน้ำชำระร่างกายอีกครั้ง เมื่อคืนนี้กลับมาถึงบ้าน เธอก็ล้างคราบที่เขาทิ้งไว้บนเรือนร่างออกไปทีหนึ่งแล้ว ..พอจัดการกับตัวเองเสร็จ เธอก็ขับมอเตอร์ไซค์ออกจากหมู่บ้าน เพื่อที่จะไปร้านขายยา"รุ้ง" ร้านขายยาที่มีอยู่ร้านเดียวในตัวตำบล พอจอดรถก็เจอเพื่อนที่อยู่หมู่บ้านเดียวกัน"ไหม""แกมาซื้อยาเหรอ""เออ..อืม""จะเอายาอะไรล่ะ" ว่าแล้วแพรไหมก็เดินเข้าไปในร้านยา"แกทำงานที่นี่เหรอ""ทำได้อาทิตย์หนึ่งแล้วแหละ แล้วแกจะเอายาอะไร" ที่แพรไหมถามแบบนี้เพราะจะไปตามเจ้าของร้านได้ถูก เธอทำงานเป็นแค่คนทำความสะอาดและจัดเรียงยาช่วย"รู้สึกปวดหัว" ในใจทอรุ้งคิดว่าจะทำ
last updateHuling Na-update : 2025-01-15
Magbasa pa
บทที่ 10
"นายถอยไปเดี๋ยวนี้เลยนะ!" พอหญิงสาวแกะมือเขาออกได้ เธอกำลังจะตรงมาที่ประตูแต่ถูกคนร่างสูงตามมายืนขวางไว้ก่อน"ยังไม่บอกเลยว่ามาเคาะห้องทำไม"ทอรุ้งหายใจเข้าลึกๆ แล้วค่อยๆ ผ่อนมันออกมาแบบช้าๆ เพราะแค่ยอมเป็นของเขาแบบง่ายๆ มันก็น่าอายมากพออยู่แล้ว นี่ยังจะมาขอให้เขาทำอะไรแบบนี้อีก"ไปซื้อยาคุมให้หน่อย" แต่ก็คงเหลือแค่วิธีนี้วิธีเดียว เพราะจะวานคนอื่นทำเรื่องแบบนี้คงไม่ได้นอกจากเจ้าตัว"ยาคุม?" เขาลืมไปเลย "เธอยังไม่ได้กินยาเหรอ""ฉันจะเอาที่ไหนมากิน""แย่แล้ว..แล้วจะทันไหมเนี่ย" ดินรีบออกมาที่รถ เขาชั่งใจอยู่ว่าตอนนี้จะมีร้านยาที่ไหนเปิดไหมสองชั่วโมงผ่านไป.. และตอนนี้ก็ดึกมากแล้วพอมาถึงเขาก็รีบเข้าไปในบ้านของตัวเอง เพราะคิดว่าเธอยังรออยู่ แต่พอไม่เจอชายหนุ่มก็รีบออกมา"รุ้ง..รุ้ง.." เสียงดินตะโกนอยู่นอกรั้ว ตรงห้องของเธอพอดี เพราะเขารู้ว่าห้องเธออยู่ตรงไหนแกร็ก! ทอรุ้งได้ยินเสียงก็เปิดหน้าต่างออกมา แล้วเอานิ้วชี้แตะริมฝีปาก เพราะกลัวพ่อกับแม่จะได้ยิน"ร้านยาปิดหมดแล้ว""ทำไมไม่ไปในจังหวัด""ก็ไปมาแล้วนี่ไง""แล้วทำไงดี""จะทำไงได้ก็ตัวเองทำไมถึงไม่บอกตั้งแต่ตอนกลางวัน""ก็ฉันคิดว่าจะ
last updateHuling Na-update : 2025-01-15
Magbasa pa
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status