แชร์

บทที่ 6

ผู้เขียน: อวินจงมี่
วันรุ่งขึ้น

เมื่อเฟิงถิงเซินมาถึงบริษัทก็บังเอิญเจอกับหรงฉือพอดี

หรงฉือไม่รู้ว่าเฟิงถิงเซินและเฟิงจิ่งซินได้กลับประเทศแล้ว

จู่ๆ ก็เจอกับเฟิงถิงเซินที่บริษัทโดยไม่ทันตั้งตัว หรงฉือถึงกับหยุดชะงักในทันที

เมื่อเฟิงถิงเซินเห็นหรงฉือ นัยน์ตาก็ฉายแววตาประหลาดใจเล็กน้อย แต่เขาก็คิดเพียงว่าหรงฉือคงเพิ่งกลับมาจากไปทำธุระ จึงไม่ได้คิดอะไรมาก

เขามีสีหน้านิ่งเฉย เดินผ่านเธอไปอย่างเย็นชาเหมือนเธอเป็นคนแปลกหน้าแล้วหมุนตัวเดินเข้าไปในบริษัท

ถ้าเป็นเมื่อก่อน เมื่อรู้ว่าเขากลับประเทศอย่างกะทันหัน หรงฉือจะรู้สึกประหลาดใจมาก

ในสถานการณ์เช่นนี้ แม้ว่าเธอจะไม่สามารถวิ่งเข้าไปกอดเข้าได้ แต่เธอก็จะมองเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นและมีความสุข เริ่มกล่าวทักทายเขาว่าสวัสดีตอนเช้าด้วยรอยยิ้มก่อนแม้ว่าเขาจะเย็นชาก็ตาม

ทว่าตอนนี้ หรงฉือกลับหลบตาลงทันทีที่มองเห็นใบหน้าอันหล่อเหลาของเขา และบนใบหน้าก็ไม่แสดงความตื่นเต้นและความสุขเหมือนที่ผ่านมาอีกต่อไป

แต่เฟิงถิงเซินไม่ทันได้สังเกตก็เดินจากไปก่อนแล้ว

หรงฉือมองตามแผ่นหลังที่มั่นคงและสง่างามของชายหนุ่ม และไม่รู้ว่าเขากลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ในเมื่อเข้ากลับมาแล้ว งั้นเรื่องหย่าร้างก็คงจะถูกนำมาคุยกันในเร็วๆ นี้ไหมนะ?

ในเมื่อตัดสินใจแน่วแน่ที่จะหย่าร้าง หรงฉือจึงไม่ได้ซีเรียสเรื่องของเฟิงถิงเซินอีกต่อไป เธอกลับเข้าสู่โหมดทำงานทันทีที่เมื่อกลับมาถึงโต๊ะทำงาน

ครึ่งชั่วโมงต่อมา เจียงเจ๋อได้โทรศัพท์สั่งเธอว่า “ชงกาแฟสองแก้วแล้วเอาไปเสิร์ฟที่ห้องทำงานของท่านประธานเฟิง”

แรกเริ่มตอนที่เธอได้รู้ว่าเฟิงถิงเซินชอบดื่มกาแฟ เธอจึงใช้ความพยายามอย่างมากในการศึกษาการชงกาแฟเพื่อทำให้เฟิงถิงเซินชอบเธอ

และแล้วความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น

หลังจากดื่มกาแฟที่เธอชงแล้ว ไม่ว่าจะอยู่ที่บ้านหรือที่บริษัท เฟิงถิงเซินก็ระบุว่าต้องดื่มกาแฟที่เธอชงเท่านั้น

ตอนนั้นเมื่อรู้ว่าเฟิงถิงเซินชอบกาแฟที่เธอชงจริงๆ เธอก็ตื่นเต้นอยู่นานมาก และคิดว่านี่คือก้าวแรกสู่ความสำเร็จ

แต่ในความเป็นจริง เธอประเมินความเกลียดและความระแวงของเฟิงถิงเซินที่มีต่อเธอต่ำเกินไป

จริงอยู่ที่เขาชอบกาแฟที่เธอชง

แต่แค่ชอบกาแฟที่เธอชงเท่านั้น

และยังคงมีท่าทีห่างเหินและเย็นชากับเธอเหมือนเช่นเดิม

ดังนั้นเขามักจะสั่งให้เจียงเจ๋อติดต่อเธอทุกครั้งที่เขาต้องการดื่มกาแฟที่เธอชง หลังจากที่เธอชงกาแฟเสร็จแล้ว พวกเจียงเจ๋อก็จะมารับกาแฟ

เขาไม่เปิดโอกาสให้เธอเข้าใกล้เลยสักนิด

มีเพียงบางครั้งเท่านั้นที่เจียงเจ๋อและคนอื่นๆ ไม่ว่าง เธอถึงมีโอกาสเอากาแฟไปเสิร์ฟถึงห้องทำงานของเขาด้วยตัวเอง

และครั้งนี้ จากที่ฟังความหมายของเจียงเจ๋อในโทรศัพท์ น่าจะต้องการให้เธอชงเสร็จ แล้วเอาไปเสิร์ฟให้เฟิงถิงเซินเลย

หลังจากที่หรงฉือชงกาแฟเสร็จ จากนั้นก็วางลงบนถาดแล้วเอาไปเสิร์ฟให้เฟิงถิงเซิน

ประตูใหญ่ของห้องทำงานของเฟิงถิงเซินเปิดอยู่

เมื่อเดินไปถึงหน้าประตูห้องทำงานของเฟิงถิงเซิน ขณะที่เธอกำลังจะเคาะด้วยความสุภาพก็เห็นหลินอู๋นั่งอยู่บนตักของเฟิงถิงเซิน และดูเหมือนว่าทั้งสองคนกําลังจูบกัน

หรงฉือหยุดชะงัก และหน้าซีดขาวในทันที

เมื่อหลินอู๋เห็นเธอก็รีบลงจากตักของเฟิงถิงเซิน

เฟิงถิงเซินมีสีหน้าไม่ดีมากๆ พูดเสียงเย็นชาว่า “ใครอนุญาตให้คุณเข้ามา?!”

หรงฉือกําถาดในมือแน่น “ฉันมาเพราะเอากาแฟมาให้คุณ——”

“พอได้แล้วเลขาหรง” เฉิงหยวน เลขาคนสนิทอีกคนของเฟิงถิงเซินมาถึงพอดี

เขาเป็นคนรู้ที่ความสัมพันธ์ระหว่างหรงฉือและเฟิงถิงเซิน

เขาพูดว่า “มันค่อนข้างน่าเบื่อจริงๆ ที่คุณเป็นแบบนี้”

เฉิงหยวนไม่ได้พูดตรงๆ แต่ทันใดนั้นหรงฉือพลันเข้าใจความหมายแฝงของเขา

เขาคิดว่าเธอรู้ว่าหลินอู๋มาที่บริษัท จึงปรากฏตัวที่นี่โดยใช้ข้ออ้างว่ามาเสิร์ฟกาแฟเพื่อที่จะขัดจังหวะการอยู่ด้วยกันระหว่างเฟิงถิงเซินและหลินอู๋...

และดูจากสีหน้าของเฟิงถิงเซิน ดูเหมือนเขาจะคิดแบบเดียวกัน

ถ้าเป็นเมื่อก่อน เธออาจจะทำแบบนี้จริงๆ

แต่ตอนนี้เธอกำลังจะหย่ากับเขาแล้ว เธอยังจะทำเรื่องแบบนี้ได้ยังไง

แต่พวกเขาไม่ให้โอกาสเธอได้อธิบายเลย

เฉิงหยวนพูดอย่างเย็นชา “กรุณาออกไปเดี๋ยวนี้”

หรงฉือตาแดงก่ำ มือที่ถือถาดสั่นเล็กน้อยจนกาแฟในแก้วหกออกมาลวกนิ้วมือของเธอ หรงฉือรู้สึกเจ็บปวด แต่กลับหันหลังแล้วเดินจากไป โดยไม่ส่งเสียงใดๆ

แต่เพิ่งเดินไปได้สองก้าว เสียงของเฟิงถิงเซินก็ดังออกมาจากห้องทำงานอีกครั้งว่า “ถ้ามีครั้งหน้า คุณก็ไม่ต้องมาที่บริษัทอีก”

เธอลาออกแล้ว

ถึงแม้ว่าจะไม่มีเรื่องนี้เกิดขึ้น แต่เมื่อหาคนมาทำงานแทนเธอได้แล้ว เธอก็จะไปจากบริษัททันที

แต่เธอรู้ว่าที่นี่ไม่มีใครสนใจเรื่องของเธอ

พูดออกมาก็ไม่มีความหมายอะไร

หรงฉือเงียบงัน ถือถาดแล้วหันหลังเดินจากไป

ก่อนที่จะจากไป เธอยังได้ยินหลินอู๋พูดปลอบเฟิงถิงเซินอย่างอ่อนโยนว่า “พอแล้วน่าถิงเซิน ฉันคิดว่าเธอคงไม่ได้ตั้งใจ ดังนั้นคุณอย่าโกรธอีกเลยนะ…”

หรงฉือเทกาแฟทิ้ง แล้วเอานิ้วที่แดงเพราะโดนลวกไปล้างน้ำที่ก๊อก จากนั้นเปิดกระเป๋าหยิบยามาทาให้ตัวเองอย่างชำนาญ

อย่ามองเพียงว่าตอนนี้เธอทำอาหารเก่ง เธอยังชงกาแฟได้ดีมากอีกด้วย

ในความเป็นจริง ก่อนที่เธอจะแต่งงานกับเฟิงถิงเซิน เธอทั้งทำงานบ้านไม่เป็นและทำอาหารไม่เป็น ยิ่งไปกว่านั้น เธอยังไม่เคยดื่มกาแฟมาก่อนเลย

แต่หลังจากแต่งงาน เธอทำเป็นหมดทุกอย่างเพื่อเฟิงถิงเซินและเพื่อลูก

เธอใช้เวลาอย่างมากเพื่อเรียนรู้สิ่งเหล่านี้ จากตอนแรกที่น่าเวทนาเกินกว่าที่จะทนดูได้จนตอนนี้สมบูรณ์แบบมาก

ความระทมขมขื่นจากการนี้ มีเพียงเธอคนเดียวเท่านั้นที่เข้าใจ

ส่วนยารักษาบาดแผลในกระเป๋า จะมีแม่คนไหนที่เลี้ยงลูกเองไม่ติดนิสัยพกยารักษาบาดแผลติดตัวไปด้วยบ้าง

เพียงแต่หลังจากที่เฟิงจิ่งซินตามเฟิงถิงเซินไปอยู่ที่ประเทศเอนาวา ยารักษาบาดแผลที่เธอเตรียมไว้ก็แทบจะไม่ได้ใช้เลย

โชคดีที่มันยังไม่หมดอายุ

หลังจากทำแผลเสร็จ หรงฉือก็พยายามข่มความเจ็บปวดที่ราวกับถูกเข็มทิ่มแทงบริเวณหัวใจ แล้วกลับไปทำงานที่โต๊ะต่อ

เธอเพิ่งจัดการเอกสารที่อยู่ในมือเสร็จ จู่ๆ ได้ยินเสียงคนพูดว่า

“ฉันได้ยินมาว่าแฟนของประธานเฟิงมาที่บริษัท”

“แฟนเหรอ? ท่านประธานเฟิงมีแฟนแล้วเหรอ ใครอ่ะ เป็นใครมาจากไหน สวยหรือเปล่า”

“ฉันไม่รู้ที่มาที่ไปแน่ชัด แต่ได้ยินจากพนักงานต้อนรับข้างล่างพูดว่าครอบครัวของเธอก็มีฐานะร่ำรวยเหมือนกัน หน้าตาก็สวย บุคลิกก็ดีมากสุดๆ”

ขณะเพื่อนร่วมงานสองคนนั้นกำลังคุยกันอยู่ พอเห็นหรงฉือยืนขึ้นก็นึกขึ้นได้ว่ายังต้องลงไปประชุมกับหรงฉือ จึงรีบหุบปากแล้วเดินมาพร้อมยิ้มหน้าบานและพูดว่า “ไปทำงานก่อนนะ เดี๋ยวค่อยกลับมาเม้าท์ใหม่”

หรงฉือรู้ว่า “แฟนท่านประธานเฟิง” ที่พวกเขาพูดถึง จริงๆ แล้วหมายถึงหลินอู๋

แต่พอเธอได้ยินแล้วกลับไม่มีสีหน้าใดๆ เลย หันหลังกลับแล้วออกจากห้องทำงานทันทีก่อนจะเข้าไปในลิฟต์พร้อมกับเพื่อนร่วมงานสองคน

เมื่อออกจากลิฟต์ ขณะที่พวกเธอกำลังจะเดินไปยังห้องประชุมก็เห็นหลินอู๋และผู้บริหารระดับสูงสี่คนของบริษัทเดินมุ่งหน้ามาทางพวกเธอพร้อมกัน

ผู้บริหารระดับสูงทั้งสี่คนล้อมรอบหลินอู๋ด้วยท่าทางระมัดระวัง และประจบประแจงเอาใจ

แต่ได้ยินเพียงหลินอู๋เอ่ยด้วยรอยยิ้มว่า “ให้ผู้จัดการทุกท่านมาเยี่ยมชมบริษัทเป็นเพื่อนฉัน ลำบากทุกท่านจริงๆ”

หลินอู๋สวมใส่แบรนด์เนมทั้งตัว ทุกการเคลื่อนไหวของเธอแสดงให้เห็นถึงความสง่างามของคุณหนูจากตระกูลผู้ดีอย่างชัดเจน

แม้เธอจะพูดจาสุภาพ แต่กลับดูเหมือนว่าเธอคิดว่าตัวเองเป็นภรรยาเจ้าของบริษัทไปแล้ว ในความสุภาพแฝงด้วยความแปลกแยกเล็กน้อย ทำอย่างกับว่าผู้จัดการทุกคนเป็นลูกน้องของเธอ

พวกผู้จัดการหัวเราะแห้งๆ “ด้วยความสัมพันธ์ระหว่างคุณกับท่านประธานเฟิง สิ่งที่พวกเราทำก็เป็นเพียงหน้าที่ของเราเท่านั้น คุณหลินเกรงใจเกินไปแล้ว”

“ใช่ ใช่”

ขณะที่พวกเขาพูดคุยกันก็เห็นพวกหรงฉือเดินออกมาจากลิฟต์ แม้ว่าพวกเธอจะยืนแยกกันเป็นสองข้าง ไม่ได้ขวางทางพวกเขาเลย แต่เมื่อพวกผู้จัดการเห็นพวกเธอก็ขมวดคิ้วขึ้นมาทันที

“เดินยังไง? ถ้าชนคุณหลินจะทำยังไง ไม่มีมารยาทเลยจริงๆ !”

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
ความคิดเห็น (6)
goodnovel comment avatar
Pojana Po
หรงฉือ สู้ๆ
goodnovel comment avatar
Perpeach Panida
น่าสนใจอ่านต่อ
goodnovel comment avatar
Perpeach Panida
น่าติดตามตอนใหม่
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทล่าสุด

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 522

    เหยียนอวิ้นจือไม่ชอบหลินอู๋ ขณะเดียวกันก็ไม่ชอบเฟิงถิงเซินด้วยพอเหน็บแนมหลินอู๋เสร็จ เธอก็มองเฟิงถิงเซินพร้อมกับยิ้มแล้วพูดว่า “ก่อนหน้านี้ได้ยินอยู่ตลอดว่าประธานเฟิงกับคุณหลินรักกันมาก ไม่ว่าประธานเฟิงจะไปที่ไหนก็มักจะพาคุณหลินไปด้วย วันนี้ได้เห็นแล้วจึงจะรู้ว่าข่าวลือไม่เกินจริงเลยสักนิด”เหยียนอวิ้นจือพูดประชดประชันอย่างเห็นได้ชัด แต่กลับแฝงด้วยรอยยิ้มออกมา คนที่ไม่รู้คงเข้าใจว่าเหยียนอวิ้นจือกำลังชมว่าความสัมพันธ์ของเฟิงถิงเซินกับหลินอู๋นั้นดีจริง ๆ เวลานี้ มีคนเข้ามาพูดคุยกับพวกเขาพอดี เมื่อได้ยิน ยิ้มแล้วก็พูดแทรกว่า “ใช่ครับ ประธานเฟิงดีต่อคุณหลินจนไม่รู้จะพูดว่าอย่างไรเลย”เหยียนอวิ้นจือมองเฟิงถิงเซินด้วยสายตาที่เย็นชา ไม่ได้ตอบและไม่ได้พูดอะไรต่อ ถึงอย่างไร วันนี้ก็เป็นวันสำคัญของฉางโม่ หากเพราะพวกเขาสองคนทำให้บรรยากาศงานเลี้ยงวุ่นวาย มันจะไม่คุ้มค่าเลยอวี้มั่วซวินกับหรงฉือก็คิดแบบนี้เช่นกันอวี้มั่วซวินยิ้มฝืน ๆ พูดขึ้นว่า “ประธานเฟิง ผมกับอาจารย์มีเรื่องต้องไปจัดการนิดหน่อย ขอตัวก่อน”ประโยคเมื่อครู่นี้ที่เหยียนอวิ้นจือพูดว่า ‘ได้ยินชื่อเสียงมานาน’ นั้น หลินอู๋ย่อม

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 521

    “คุณหลิน”เห็นเหรินจี่เฟิงเดินเข้ามา หลินอู๋ก็ยิ้มเล็กน้อย พูดว่า “ประธานเหริน”เหรินจี่เฟิงมองซ้ายทีขวาที ก่อนจะถามว่า “ทำไมยืนอยู่ที่นี่คนเดียว? ประธานเฟิงล่ะ?”หลินอู๋ชี้ไปทิศทางหนึ่ง ตอบกลับว่า “ถิงเซินคุยเรื่องงานกับใครบางคนอยู่ทางนั้น”เหรินจี่เฟิงมองไปตามทิศทางที่เธอชี้ ไม่นานสายตาก็หันกลับมายังใบหน้าของเธออีกครั้งเขาชะงักไปเล็กน้อย ยังคงอดไม่ได้ เอ่ยปากพูดว่า “คุณหลินดูอารมณ์ไม่ค่อยดีเลย เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า?”รอยยิ้มของหลินอู๋หยุดลงเมื่อเห็นปฏิกิริยาของหลินอู๋ เหรินจี่เฟิงก็ถามอีกว่า “เป็นเพราะหรงฉือ?”พูดจบ ไม่รอให้หลินอู๋พูด เหรินจี่เฟิงก็มองไปทางหรงฉืออย่างเย็นชาแวบหนึ่ง ก่อนจะพูดว่า “คนอย่างเธอ คิดไม่ถึงว่าจะเจริญก้าวหน้าได้อย่างรวดเร็ว แม้แต่หนานจื้อจือกับภรรยาของเขาดูเหมือนจะชอบเธอมาก โลกนี้ช่างไม่ยุติธรรมเอาเสียเลย”วันนี้หลินอู๋อารมณ์ไม่ค่อยดีเท่าไรจริง ๆ และที่เธออารมณ์ไม่ดีจริง ๆ ก็เกี่ยวข้องกับหรงฉือแต่ไม่ใช่อย่างที่เหรินจี่เฟิงคิดแบบนั้นความจริง เธอแค่กำลังกังวลว่าสถานะที่หรงฉือเป็นลูกศิษย์ของหนานจื้อจือ แถมเธอยังเป็นผู้ก่อตั้งฉางโม่จะถูกเปิดเผยต่

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 520

    คนที่อยู่ในงานส่วนใหญ่เหมือนเหรินจี่เฟิงกับฉีอวี้หมิง ต่างคิดว่าหรงฉือมีความสัมพันธ์กับอาจารย์หนานจื้อจือและอาจารย์แม่เหยียนอวิ้นจือ ก็เพราะอวี้มั่วซวินโดยเฉพาะคืนนี้พ่ออวี้ แม่อวี้ และหรงฉ่างเซิ่งสามีภรรยาล้วนมาถึงงานเลี้ยงแล้วเมื่อเห็นพ่ออวี้ แม่อวี้และหรงฉ่างเซิ่งสามีภรรยาทักทายกันอย่างคุ้นเคยเป็นมิตร พูดคุยกันอย่างอบอุ่นราวกับเป็นครอบครัวเดียวกัน ทุกคนก็ยิ่งมั่นใจในความคิดนี้มากขึ้นตอนที่กู้เหยียนมาถึง เขาไม่ได้ดึงดูดความสนใจมากนักเห็นคนรอบตัวต่างพากันวิพากษ์วิจารณ์เรื่องของหรงฉือกับอวี้มั่วซวิน เขาก็ยังคงคิดว่าอวี้มั่วซวินกับหรงฉือไม่ได้มีความสัมพันธ์แบบนั้นส่วนหนานจื้อจือ ความสามารถของหรงฉือแข็งแกร่งขนาดนั้น ไม่แน่ว่าหนานจื้อจืออาจจะรับหรงฉือเป็นลูกศิษย์แล้วก็ได้?ตอนนี้อวี้มั่วซวินถือเป็นว่าที่ลูกเขยที่เนื้อหอมที่สุดในแวดวงตระกูลหรงแท้จริงแล้วไม่ได้มีชื่อเสียงติดอันดับในแวดวงชนชั้นสูงของเมืองตูเฉิง พอคิดว่าอวี้มั่วซวินตัดสินใจจริงจังกับหรงฉือ หลายคนก็อดรู้สึกอิจฉาตาร้อนในใจ แต่จริง ๆ ก็ไม่ได้มองหรงฉืออยู่ในสายตาเท่าไรกลับกันแล้ว บรรดาเจ้าของบริษัทใหญ่ของประเทศไม่ก

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 519

    หลินอู๋มองมาเช่นกันก่อนหน้านี้เธอก็คิดว่าอวี้มั่วซวินกับหรงฉือมีความสัมพันธ์แบบนั้นแต่หลังจากได้รู้ความสัมพันธ์ที่แท้จริงระหว่างหรงฉือกับหนานจื้อจือและฉางโม่ ตอนนี้เธอก็ไม่แน่ใจแล้วเธอยังสังเกตเห็นว่า หลังฉีอวี้หมิงถามคำถามนี้เสร็จ เฟิงถิงเซินก็มองไปทางเฮ่อฉางปั่ว ราวกับเขาก็สนใจกับคำตอบนี้เหมือนกันหลินอู๋เม้มริมฝีปากเล็กน้อยฉีอวี้หมิงก็สังเกตเห็นแล้ว แต่เขาคิดว่าเฟิงถิงเซินแค่รู้สึกสงสัยก็เท่านั้น เฮ่อฉางปั่วได้ยิน กลับนิ่งเงียบเล็กน้อย ก่อนจะพูดขึ้นว่า “ไม่งั้น นายไปถามสักหน่อย?”ฉีอวี้หมิง “...”คิดว่าที่เฮ่อฉางปั่วพูดแบบนี้ หมายความว่าเขาไม่สนใจเรื่องระหว่างหรงฉือกับอวี้มั่วซวินเรื่องที่เขาอยากซุบซิบไม่มีใครเข้าร่วม เขาจึงเบะปากอย่างเซ็ง ๆ พอหลินอู๋ได้ยินคำตอบของเฮ่อฉางปั่ว ก็ยกมุมปากขึ้นอย่างเย้ยหยันจนแทบมองไม่เห็นหากเธอไม่รู้ความคิดที่เฮ่อฉางปั่วมีต่อหรงฉือ เธอคงเป็นเหมือนกับฉีอวี้หมิง คิดว่าเฮ่อฉางปั่วไม่ชอบได้ชอบหรงฉือ และไม่อยากพูดถึงเรื่องที่เกี่ยวข้องกับเธอที่เขาไม่พูดอะไรเลย จริง ๆ แล้วกำลังปกป้องหรงฉืออยู่ต่างหากเมื่อคิดถึงเรื่องนี้ สมองของเธอก็สว่า

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 518

    ถึงอย่างไรในเมืองตูเฉิงตระกูลฉีถือว่าเป็นตระกูลใหญ่ที่มีชื่อเสียง ฉีอวี้หมิงได้รับเชิญมา หรงฉือไม่แปลกใจเลย “ประธานเฮ่อ ประธานฉี ขอต้อนรับทุกท่าน”แม้ปกติฉีอวี้หมิงจะบังเอิญเจอหรงฉืออยู่บ้าง แต่เขากับหรงฉือจริง ๆ ก็นานมากแล้วที่ไม่เคยทักทายกันเลยส่วนเฮ่อฉางปั่วก็ช่างเถอะ พอเห็นหรงฉือทำท่าเหมือนกับว่าเขาเป็นแขกที่ไม่คุ้นเคยในงานเลี้ยง เขาก็อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยแต่พอเห็นหรงฉือทักทายแขกอย่างชำนาญและเป็นธรรมชาติ ราวกับเป็นเจ้าบ้าน เขาก็ยิ่งเลิกคิ้วสูงขึ้นไปอีกเฮ่อฉางปั่วไม่เจอกับหรงฉือก็สักพักหนึ่งแล้วเขากำลังอยากจะพูดอะไร ก็เห็นเฟิงถิงเซินกับหลินอู๋ในห้องจัดเลี้ยงเสียก่อนฉีอวี้หมิงก็เห็นแล้วเช่นกันเขาเบิกตากว้างด้วยความแปลกใจเล็กน้อย “พวกถิงเซินมาถึงแล้วอย่างนั้นเหรอ?”เฮ่อฉางปั่วจริง ๆ ก็รู้สึกแปลกใจอยู่หลายส่วนเขามองแวบหนึ่ง กำลังจะชักสายตากลับ เฟิงถิงเซินกับหลินอู๋ก็มองเห็นพวกเขาแล้วเฟิงถิงเซินยิ้มให้พวกเขา ใบหน้าของหลินอู๋เดิมทีก็มีรอยยิ้ม แต่ตอนที่เห็นเฮ่อฉางปั่ว ทันใดนั้นรอยยิ้มก็จางหายไปเล็กน้อยฉีอวี้หมิงโบกมือทักทายพวกเฟิงถิงเซิน กำลังอยากจะดึงเฮ่อฉ

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 517

    พริบตาเดียวก็ถึงวันงานเลี้ยงครบรอบฉางโม่แล้วบ่ายวันนั้น หรงฉือกับอวี้มั่วซวินไม่ได้ทำงานอีก หลังจากเตรียมตัวอยู่ครึ่งชั่วโมง พวกเขาก็แต่งกายจัดเต็มมาถึงงานเลี้ยงแล้วงานเลี้ยงครบรอบในครั้งนี้ พวกเขาเชิญแขกมามากมายพวกเขามาถึงงานเลี้ยงได้ไม่นาน แขกก็เริ่มทยอยมาถึงงานอย่างต่อเนื่องเหรินจี่เฟิงก็เป็นหนึ่งในนั้นแม้เหรินจี่เฟิงจะไม่ชอบหรงฉือกับอวี้มั่วซวิน แต่เพราะเรื่องงาน เขาเลยไม่ได้พบหน้าหลินอู๋มาช่วงหนึ่งแล้ว เขารู้ว่างานเลี้ยงครบรอบของฉางโม่ในวันนี้ หลินอู๋ก็จะมาด้วย ดังนั้น เขาจึงตั้งใจมาเร็วขึ้นหน่อยอวี้มั่วซวินกำลังทักทายแขกไม่กี่คนที่เพิ่งจะมาถึงเมื่อเห็นเหรินจี่เฟิง แม้หรงฉือจะไม่ชอบเขา แต่ก็ยังคงก้าวไปข้างหน้าเพื่อทักทายอย่างสุภาพว่า “ประธานเหริน ไม่ได้เจอกันนานเลย เชิญด้านในค่ะ”เหรินจี่เฟิงเหลือบมองเธอด้วยความเย็นชาแวบหนึ่ง เห็นหรงฉือพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน เขาไม่อยากก่อให้เกิดข้อขัดแย้งใด ๆ จึงพยักหน้าตอบกลับอย่างเรียบเฉย เพียงแต่ เขาดูใจลอยชัดเจน ขณะที่ตอบกลับหรงฉือ สายตาก็สอดส่องมองไปรอบ ๆ ห้องโถงใหญ่อย่างรวดเร็วตอนที่มองไม่เห็นหลินอู๋ สายตาของเขาก็ฉายแววผิดหว

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status