พันธะร้ายพยศรัก

พันธะร้ายพยศรัก

last updateLast Updated : 2025-08-16
By:  SS.WONDEROngoing
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
42Chapters
600views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

หมอหนุ่มไฟแรงที่ไม่เคยมีความเชื่อเรื่องเหนือธรรมชาติอยู่ในหัวเลยแม้แต่น้อย กลับต้องมาพัวพันกับหญิงสาวประหลาดที่เอาเเต่พูดเรื่องผีกับเขาทุกครั้งที่เจอหน้ากัน ‘ฉันไม่มีวันแต่งงานกับคนเพ้อเจ้ออย่างเธอ’

View More

Chapter 1

EPISODE 01 คนแปลกหน้า

I was reborn on the very day Tilda Wright and I had to choose husbands.

Across the dinner table sat two men, both about the same age. One was Mike Pearson, the older brother who was cold and distant. The other was Phil Pearson, the younger brother, but born out of wedlock. He seemed gentle and easygoing.

[This time, I’m gonna make sure I grab the best husband first.]

A girl's voice echoed in my head.

It was Tilda's voice. I glanced at her, but she hadn't actually spoken. Her eyes were locked on Phil.

[I'm definitely gonna steal you away.]

Her voice rang in my head again.

That was when it hit me. I hadn't just been reborn—I could hear people's thoughts, too. And judging by what she said, Tilda had also been reborn. Otherwise, there was no way she'd be thinking like that.

Sure enough, a second later, she walked straight over to Phil and sat beside him, all shy smiles.

"Hi, I'm Tilda. I really like you," she said sweetly.

My father spoke up beside me. "Skye, since Tilda has chosen Phil, you'll marry Mike."

The moment he said that, pride flashed in Tilda's eyes. Inside, she thought, [This time, you can take the beating for me.]

-

In my past life, Tilda had married Mike.

He was a strong businessman and was always buried in work. I also heard he was cold when it came to matters in bed. Tilda had tried many times to seduce him, but every time, she ended up bruised and thrown out of his room.

Eventually, because she never had children, Mike's mother, Samantha Pearson, declared that she must be sick and kicked her out of the Pearsons' house.

As for me, I married Phil. He didn't have much influence in the Pearsons, but he gave me food, clothes, and comfort. He took me shopping, ate with me, and went on dates with me, spoiling me completely.

Everyone in the Pearsons knew how close we were.

Later, Mike suddenly died from poisoning, and Phil inherited the family business.

My status in the Pearsons skyrocketed overnight.

Tilda was jealous. One day, while I was out shopping, she rammed her car into mine, dragging me with her into death.

-

"Sure, Dad. I like Mike a lot anyway," I said with a smile, walking over to sit beside Mike.

I had to admit, his presence was overwhelming. The moment I sat down, it felt as if a wave of icy air had surrounded me, choking off my words.

No wonder Tilda had been beaten so badly in her last life.

I tried to hear his thoughts, but there was nothing—he didn't think a single word.

But when Phil smiled at Tilda, I caught his thoughts.

[Such a pretty little thing.]

A chill ran through my entire body.

Without thinking, I grabbed Mike's hand.

Even though he had a cold personality, his hand was surprisingly warm.

He glanced down at me because of my sudden move.

I quickly let go, and he stayed quiet.

This man looked terrifying, but honestly, I'd rather stick with him than fall into Phil's poisonous trap.

This time, I was determined to change my fate.

I was going to make money, stand on my own, and never rely on anyone.

-

Tilda and I had our weddings on the same day.

It had been that way in our last life, too.

Back then, Mike hadn't shown up for the ceremony, but Phil came early. Everyone had said he was the more thoughtful husband.

And this time, it was exactly the same.

Phil showed up in a crisp white tux, rushing in to scoop Tilda into his arms.

As they passed me, Tilda gave me a smug look. "Why didn't Mike come to pick you up?"

I just smiled. "Don't worry about me. Focus on your own life."

Her smile dropped, her face darkening.

[Keep laughing. I'll see if you're still smiling once he starts hitting you.]

That was what she was thinking as she left with Phil.

But it was way too soon for her to say that. There was no guarantee who would be the one laughing in the end.

Mike didn't come to the wedding, just like last time, when he married my sister.

People started gossiping about me and giving me pitying looks.

Tilda looked even more thrilled, clinging to Phil and blurting out, "I love you, Phil."

Then she pulled him into a kiss.
Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

No Comments
42 Chapters
EPISODE 01 คนแปลกหน้า
“คุณแม่ครับเรากำลังจะไปไหนกันเหรอครับ?”เด็กชายพีรดนย์ ธาดาศิริกุล หรือน้องเพิร์ชในวัย 5 ขวบ ลูกเสี่ยวไทย จีน และอังกฤษเอ่ยถามมารดาที่นั่งอยู่ข้างๆ ออกมาด้วยความสงสัย ก่อนที่เขาจะเงยหน้าขึ้นไปมองบิดาของเขาที่กำลังขับรถฝ่าสายฝนอย่างไม่เข้าใจ ทันทีที่เด็กชายลืมตาตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าตัวเองนอนอยู่บนตักของคุณแม่ แทนที่จะนอนอยู่บนเตียงนอนหนานุ่มของตัวเองที่คฤหาสน์หลังงามอย่างเช่นทุกวัน“เรากำลังไปอุบลราชธานีกันครับ”“ไปทำไมเหรอครับ?” เด็กชายลุกขึ้นนั่งก่อนจะเอ่ยถามหมอพอลคุณพ่อของเขาออกไปด้วยความสงสัยอีกครั้ง“พ่อมีธุระด่วนต้องไปจัดการที่โรงพยาบาลของเราน่ะครับ”“...”“พ่อกับแม่จำเป็นต้องเอาลูกมาด้วย ขอโทษนะครับที่ไม่ได้บอกลูกก่อน” แมรี่แม่ของเด็กชายเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลอย่างเช่นทุกครั้ง มือบางลูบลงที่หัวน้อยของลูกชายอย่างเอ็นดู“ไม่เป็นไรครับแม่ เรื่องด่วนนี่นา...” เด็กชายเอ่ยบอกกับพ่อและแม่ของเขาออกไปด้วยน้ำเสียงที่สดใสอย่างเช่นทุกครั้งเพิร์ชเหม่อมองออกไปยังนอกกระจกรถตามประสาของเด็ก สายฝนที่ยังคงตกกระหน่ำทำให้หัวใจดวงน้อยๆ ของเขาเต้นโครมครามราวกับว่ามันจะหลุดออกมาจากอกเสียให้ได้ ซ
last updateLast Updated : 2025-08-09
Read more
EPISODE 02 เรือนไทย
~~ แต๋น แต๋น แต๋น ~~รถอีแต๋นถูกขับเข้ามาจอดยังลานจอดรถบริเวณหน้าบ้านทรงไทยหลังใหญ่ ก่อนที่สองแม่ลูกจะเดินลงมาหยุดยืนอยู่ที่ท้ายรถของตัวเอง พร้อมกับเอ่ยบอกกับทั้งสามคนตรงหน้าออกไปด้วยน้ำเสียงที่สดใส“ถึงแล้วจ้ะ...”พอลเดินตามสองคนแม่ลูกเข้าไปภายในบ้านทรงไทยอย่างไม่วางใจ แต่เขาไม่ได้มีทางเลือกมากนักจะให้ลูกกับเมียของเขารออยู่ในรถที่จอดท่ามกลางสายฝนไปจนถึงเช้าก็คงจะไม่ปลอดภัย“เชิญตามสบาย ขาดเหลืออะไรก็บอกน้ำหนึ่งได้เลยไม่ต้องเกรงใจ” แม้นเอ่ยบอกกับทั้ง 3 คนตรงหน้า ก่อนที่เธอจะเดินไปนั่งยังแคร่ไผ่ที่ประจำของเธอ“เดี๋ยวหนูไปเอาเสื้อผ้ามาให้เปลี่ยนนะจ๊ะ”“ขอบคุณค่ะ” แมรี่เอ่ยบอกกับหญิงสาวตรงหน้ากลับไปอย่างนอบน้อม ก่อนที่เธอจะอุ้มลูกชายวัย 5 ขวบเศษไปนั่งลงยังแคร่ไม้ใกล้ๆ กับแม้น ท่าทางที่เป็นมิตรของพวกเธอทำให้แมรี่รู้สึกสบายใจอย่างน่าประหลาด ถึงจะพึ่งเคยพบกันเป็นครั้งแรก แต่เธอกลับรู้สึกคุ้นเคยกับทั้งสองคนอย่างบอกไม่ถูก“พี่แม้นอยู่กับหนึ่งสองคนเหรอคะ?” แมรี่เอ่ยถามหญิงสาวตรงหน้าออกไปด้วยความสงสัย ตั้งแต่เธอมาถึงที่นี่นอกจาก 2 คนแม่ลูกแล้วเธอก็ไม่พบใครอีกแมรี่รู้สึกประหลาดใจตรงที่บ้านหลังใ
last updateLast Updated : 2025-08-09
Read more
EPISODE 03 ผู้มีพระคุณ
31 ปีต่อมา...ก๊อก!! ก๊อก!! ก๊อก!!“คุณท่านคะ บัวเองคะ”“เชิญครับ”“มีจดหมายส่งมาถึงคุณท่านค่ะ” แม่บ้านคนเก่าคนแก่ประจำตระกูลเอ่ยขึ้นมาอย่างนอบน้อม ก่อนที่ร่างอ้วนท้วมจะเดินเข้ามาพร้อมกับยื่นซองกระดาษสีขาวสะอาดตาให้กับร่างสูงตรงหน้า“ขอบคุณครับ”“ถ้าไม่มีอะไรแล้วบัวขอตัวก่อนนะคะ”“ครับ”“จดหมายจากใครเหรอคะ?” แมรี่ที่งนั่งอ่านหนังสืออยู่ไม่ไกลลุกขึ้นมายืนอยู่ข้างสามี ก่อนที่เธอจะเอ่ยถามเขาออกไปด้วยความสงสัย ปัจจุบันนี้การติดต่อสื่อสารทันสมัยขึ้นมากแล้ว ยังมีคนที่ใช้การติดต่อหากันทางจดหมายอยู่อีกอย่างนั้นหรือ...?“พี่ก็ไม่แน่ใจเหมือนกันครับ?”พอลตอบภรรยาของเขากลับไปก่อนที่มือหนาจะค่อยๆ เปิดซองจดหมายตรงหน้าออก ตาคมค่อยๆ กวาดสายตาอ่านตัวหนังสือตรงหน้าไปทีละบรรทัดจนกระทั่ง...“.../...” ทั้งคู่หันมามองหน้ากันทันทีที่อ่านจดหมายตรงหน้าจนจบ ก่อนที่หมอพอลจะต่อสายประสานงานกับทางโรงพยาบาล ADA โรงพยาบาลเอกชนขนาดใหญ่ที่เขาเป็นเจ้าของในทันที“เดี๋ยวแมรี่ขอตัวไปเปลี่ยนชุดก่อนนะครับ”“ครับ”พอลขานรับคำของภรรยาเล็กน้อยก่อนที่เขาจะต่อสายหาลูกชายเพียงคนเดียวของเขาในทันที เขาวางมือจากอาชีพหมอมาเกือบปีแล้ว
last updateLast Updated : 2025-08-09
Read more
EPISODE 04 มัดมือชก
“...” น้ำมนต์ยืนหลบมุมพร้อมกับแอบมองร่างสูงยืนคุยกับหมอหนุ่มอีกคนอย่างหวาดกลัว ก่อนที่เธอจะหันหน้าไปทางซ้ายทีขวาทีอย่างหวาดระแวง น้ำมนต์เห็นเงาดำเต็มไปหมดจนไม่รู้ว่าควรจะจัดการกับสถานการณ์นี้อย่างไรดี“อะ!!”น้ำมนต์ชะงักไปเล็กน้อยทันทีที่เธอเผลอหันกลับไปสบตาเข้ากับชายหนุ่มที่เธอพึ่งเดินชนเขา“เธอเป็นอะไรรึเปล่า?”“ญาติคนไข้น่ะไม่มีอะไรหรอก”“แต่เธอดูกลัวอาจารย์หมอนะครับ”“นั่นสิ...หน้าผมดูหน้ากลัวขนาดนั้นเลยเหรอ?” เพิร์ชพึมพำออกมาในขณะที่สายตายังคงจับจ้องไปยังลูกสาวของน้าน้ำหนึ่งอย่างไม่เข้าใจในท่าทางของเธอ“เราไปกันเลยไหมครับอาจารย์”“ครับ” “ฟู่!!! ไปได้สักที” น้ำมนต์ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกก่อนที่เธอจะเดินกลับไปยังห้องรับรองเดิมที่มีแม่น้ำหนึ่งและป้าแมรี่นั่งรออยู่“น่าแปลกจริงๆ นะเนี่ย” ริมฝีปากบางพึมพำออกมาอย่างไม่เข้าใจ เพียงแค่หมอเพิร์ชลูกชายของป้าแมรี่เดินห่างออกไปเธอก็ไม่เห็นอะไรอีกแล้ว ‘อยู่ให้ห่างจากเขาเลยนะน้ำมนต์’ น้ำมนต์เอ่ยบอกกับตัวเองอยู่ภายในใจเช้าวันต่อมา...“ทำไมยายยังไม่ฟื้นอีกล่ะจ้ะแม่?”“ให้ยายพักผ่อนอีกหน่อยนะลูก”“แต่ยายนอนเยอะแล้วนะจ๊ะ”“คิดถึงยายรึไง หึหึ”
last updateLast Updated : 2025-08-09
Read more
EPISODE 05 อยู่ดีๆ หนูก็รู้สึกหิว
ห้องทำงานของนายอาจารย์แพทย์พีรดนย์ ธาดาศิริกุล (ศัลยแพทย์หัวใจและทรวงอก)ก๊อก ก๊อก ก๊อก!!!“เชิญครับ”“มาอยู่กันที่นี่เองทั้งคุณพ่อ คุณลูกเลยนะคะ”“ยิ้มมาขนาดนี้มีเรื่องอะไรดีๆ เหรอครับ” หมอพอลยกยิ้มออกมาก่อนที่เขาจะเอ่ยถามหญิงสาวตรงหน้าออกมาสีหวานต่อหน้าต่อตาลูกชายเพียงคนเดียวของพวกเขา“แมรี่จับจองหนูน้ำมนต์ให้กับตาเพิร์ชเรียบร้อยแล้วค่ะ”“ว่าอย่างไรนะครับแม่?” เพิร์ชลุกขึ้นยืนเต็มความสูงพร้อมกับเอ่ยถามคุณแม่ของเขาออกไปอย่างอึ้ง ชายหนุ่มจ้องมองไปยังหญิงวัยกลางคนตรงหน้าอย่างไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เขาพึ่งจะได้ยิน“เพิร์ชลูกต้องแต่งงานกับหนูน้ำมนต์”“ไม่มีทางครับ”“ทำไมล่ะ? น้องไม่ดีตรงไหน?”“ไม่ใช่ว่าน้องไม่ดีครับ แต่เราไม่ได้รักกัน และที่สำคัญเรารู้จักกันยังไม่ถึง 24 ชั่วโมงเลยนะครับ” เพิร์ชพยายามอธิบายให้กับมารดาของเขาได้ฟัง“นั่นแหละที่แม่กำลังจะบอก...เพิร์ชต้องทำอย่างไรก็ได้ให้น้องตกหลุมรัก และลูกก็ต้องรักน้องด้วย”“อะไรนะครับ?”“เดี๋ยวนี้หูไม่ดีแล้วเหรอเรา” แมรี่ยกยิ้มขึ้นมาพร้อมกับเอ่ยแซวลูกชายเพียงคนเดียวของเธออย่างเอ็นดู“แม่ครับ”“ลูกอาจจะจำไม่ได้เมื่อ 30 ปีที่แล้วยายแม้นเคยบอ
last updateLast Updated : 2025-08-09
Read more
EPISODE 06 หวงตัว
“เราทานกันที่โรงอาหารก็ได้นะคะ พี่เพิร์ชจะได้กลับไปพักผ่อน”“เธอเลือกเลย”“ร้านนี้น่าอร่อย หนูเลือกร้านนี้ค่ะ” น้ำมนต์ชี้ไปยังร้านอาหารญี่ปุ่นตรงหน้าก่อนที่เธอจะเอ่ยบอกกับเขาด้วยน้ำเสียงที่สดใสอย่างเช่นทุกครั้ง“ร้านนี้น่าจะแพง เด็กที่พึ่งจบมัธยมปลายอย่างเธอจะเลี้ยงฉันไหวเหรอ?”“เลี้ยงไหวค่ะ หุ่นดีๆ อย่างพี่เพิร์ชเนี่ยน่าจะทานไม่เยอะหรอกมั้งคะ” น้ำมนต์เอ่ยตอบคำถามของร่างสูงตรงหน้า พร้อมกับสำรวจร่างกายแกร่งกำยำของชายหนุ่มตรงหน้าอย่างถือวิสาสะ สายตาของหญิงสาวทำให้ชายหนุ่มตรงหน้าทำตัวไม่ถูก ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีใครทำกับเขาแบบนี้มาก่อน...“รีบเข้าไปสิ” เพิร์ชหันหน้าหนีไปอีกทางก่อนที่เขาจะเอ่ยบอกกับเธอเสียงเรียบ“สั่งเลยนะคะ เดี๋ยวหนูเลี้ยงเอง”“รวยนักรึไง?”“หนูรวยสู้พี่เพิร์ชไม่ได้หรอกค่ะ แต่ก็พอมีเงินบ้าง”“เอามาจากไหนล่ะ?” เพิร์ชเอ่ยถามเด็กสาวตรงหน้าออกมาก่อนที่เขาจะเงยหน้าขึ้น“ทำงานไงคะ”“ทำงาน?”“หนูรับวาดภาพนะคะ ถ้าพี่เพิร์ชสนใจภาพวาดสวยๆ สามารถติดต่อหนูได้ตลอดเวลาเลยนะคะ” น้ำมนต์เอ่ยบอกกับร่างสูงตรงหน้า ก่อนที่เธอจะก้มหน้าก้มตาดูเมนูตรงหน้าต่อ“...” เพิร์ชนั่งมองดูเด็กสาวตรงหน้าเง
last updateLast Updated : 2025-08-16
Read more
EPISODE 07 คนนิสัยไม่ดี
คฤหาสน์หรูของเพิร์ช“หนูน้ำมนต์พออยู่ได้ไหมลูก” แมรี่พาว่าที่ลูกสะใภ้เดินชมรอบคฤหาสน์หลังงาม ก่อนที่ทั้งคู่จะพากันมายังห้องนอนหรูที่ถูกตกแต่งสไตล์มินิมอลอย่างที่น้ำมนต์ชอบ“อยู่ได้ค่ะ มีโซนวาดภาพด้วยเหรอคะ?” น้ำมนต์เอ่ยขึ้นมาเสียงใส ก่อนที่ร่างบางจะวิ่งไปดูโต๊ะทำงานของเธออย่างตื่นเต้น“ใช่จ้ะ แม่รู้ว่าหนูชอบ...”“แม่?” น้ำมนต์หันกลับไปมองแมรี่อีกครั้งอย่างไม่เข้าใจในสิ่งที่เธอพึ่งเอ่ยออกมา“คิดเสียว่าแม่เป็นแม่อีกคนของหนูเถอะ หนูจะได้อยู่บ้านหลังนี้อย่างสบายใจ”“ขอบคุณมากนะคะที่เอ็นดูหนูขนาดนี้” น้ำมนต์ยกมือไหว้คนตรงหน้าอย่างนอบน้อม“แม่ถูกชะตากับหนูตั้งแต่ครั้งแรกที่เราเจอกันแล้ว แม่รู้สึกว่าหนูก็เหมือนกับลูกสาวของแม่จริงๆ เพราะฉะนั้นไม่ต้องกล้วนะอยู่ที่นี่แม่จะคอยปกป้องหนูแทนครอบครัวของหนูที่อยู่ทางโน้นเอง”“...”“หนูชอบที่นี่ไหมลูก”“หนูชอบมากเลยค่ะ” น้ำมนต์ยกยิ้มออกมาก่อนที่เธอจะตอบคำถามของคนตรงหน้ากลับไปเสียงดังฟังชัด ถึงที่นี่จะไม่มีอะไรเหมือนกับที่บ้านของเธอเลยก็ตาม“ดีแล้วล่ะจ้ะ”“ว่าแต่คุณป้า...”“หืม?”“คุณแม่อยู่โซนนี้เหมือนกันรึเปล่าคะ?” น้ำมนต์เอ“แม่ไม่ได้อยู่บ้านหลังนี้
last updateLast Updated : 2025-08-16
Read more
EPISODE 08 หนูขออนุญาต
เช้าวันต่อมา...‘9 โมงเช้าฉันจะรออยู่ที่ห้องรับแขก’‘คะ?’ น้ำมนต์มองไปยังร่างสูงที่นั่งทานข้าวอยู่ตรงหน้าของเธออย่างไม่เข้าใจ‘ฉันจะพาเธอไปซื้อชุดนักศึกษา’‘พี่เพิร์ชจะพาหนูไปซื้อชุด?’ ‘เธอจะพูดตามฉันทำไม?’‘อะ อ่อค่ะ’ ‘อย่ามาสายล่ะ ฉัน ไม่ ชอบ’‘...’ น้ำมนต์พยักหน้าเบาๆ ให้กับเขา ก่อนที่ร่างสูงจะเดินออกไปจากห้องรับประทานอาหารทันทีโดยไม่หันกลับมาสนใจเธออีก“อย่ามาสายล่ะฉันไม่ชอบ ชิ!!” น้ำมนต์พึมพำออกมาเบาๆ ก่อนที่แขนเรียวของเธอจะถูกยกขึ้นมากอดอกของตัวเองเอาไว้“บ่นอะไรของเธอ?”“หูดีซะด้วย”“น้ำมนต์”“รีบไปกันดีกว่าค่ะ เดี๋ยวรถติดนะคะ” ร่างบางเอ่ยบอกกับชายหนุ่มตรงหน้า ก่อนที่เธอจะรีบเดินนำเขาออกไปในทันที“จะรีบไปไหน? เธอรู้รึไงว่ารถจอดอยู่ไหน?”“นี่ไงคะโรงรถ นี่ก็รถ นั่นก็รถ” น้ำมนต์เอ่ยบอกกับร่างสูงตรงหน้าก่อนที่เธอจะหันไปมองรถหรูเกือบ 20 คันที่จอดอยู่ตรงหน้าของเธอ ปกติโรงจอดรถของเขาถูกปิดเอาไว้ตลอดจนกระทั่งวันนี้....“โห่~~ รถเยอะจัง พี่เพิร์ชขับคนเดียวหมดเหรอคะ?” น้ำมนต์เอ่ยถามร่างสูงตรงหน้าออกมาด้วยความสงสัย ก่อนที่หันกลับไปมองรถที่จอดนิ่งอยู่ตรงหน้าอีกครั้งอย่างตื่นเต้น...“...”
last updateLast Updated : 2025-08-16
Read more
EPISODE 09 เสี่ยเลี้ยง
วันเปิดเรียนวันแรก“พี่เพิร์ชยังไม่ไปทำงานเหรอคะ?” น้ำมนต์เอ่ยถามชายหนุ่มที่ยืนนิ่งอยู่ตรงหน้าประตู ก่อนที่เธอจะเดินเข้าไปหยุดอยู่ข้างกายของเขา“รอเธอไง”“รอหนู? รอทำไมคะ?” หญิงสาวเอ่ยถามชายหนุ่มตรงหน้าออกไปอีกครั้งอย่างไม่เข้าใจ ลุงไม้คนขับรถของคุณป้าที่ถูกส่งมาดูแลเธอก็อยู่ แล้วทำไมพี่เพิร์ชต้องไปส่งเธอที่มหาลัยด้วย“ไปส่งเธอไง”“หนูไปกับลุงไม้ได้ค่ะ”“ฉันรู้ว่าเธอไปได้ แต่แม่ฉันคงไม่ยอม”‘อ่อ คำสั่งของคุณป้าสินะ’ น้ำมนต์พยักหน้าให้กับชายหนุ่มอย่างเข้าใจก่อนที่เธอจะเดินตามร่างสูงไปยังรถที่จอดอยู่ไม่ไกล สถานการณ์ตอนนี้ทั้งน้ำมนต์และเพิร์ชต่างก็ไม่มีใครสามารถปฏิเสธการจับคู่ในครั้งนี้ได้“พี่เพิร์ชส่งหนูเสร็จแล้วไปไหนต่อเหรอคะ?” น้ำมนต์เอ่ยถามชายหนุ่มออกไปในขณะที่สายตาของเธอยังคงจับจ้องไปยังโหงพรายที่ยืนอยู่ตรงหน้า มือบางค่อยๆ เอื้องไปจับแขนแกร่งของชายเอาไว้ก่อนที่ร่างของผีสาวจะหายไป“ไปทำงาน...มีอะไรรึเปล่า?” เพิร์ชเอ่ยถามขึ้นก่อนที่เขาจะมองไปยังใบหน้าสวยหวานของหญิงสาวที่นั่งอยู่ข้างกายอย่างไม่เข้าใจ มือบางของเธอจับแขนแกร่งของเขาเอาไว้ ‘เธอเห็นอะไรอย่างนั่นเหรอ...?’“ไม่มีค่ะ”“หึหึ โ
last updateLast Updated : 2025-08-16
Read more
EPISODE 10 สติ
ช่วงเย็นของวัน“เรากลับก่อนนะน้ำมนต์ บีน่า เจ๊คุณ”“จ้า กลับดีๆ นะเจอกันพรุ่งนี้จ้า” น้ำมนต์ยกยิ้มออกมาพร้อมกับโบกมือลาเพื่อนใหม่อย่างเป็นกันเอง เพียงแค่เข้าร่วมกิจกรรมรับน้องด้วยกันวันเดียวก็ทำให้ทั้ง 4 คนรู้สึกสนิทสนมกันได้อย่างรวดเร็ว“บีน่ากับเจ๊คุณกลับกันอย่างไงเหรอ?”“เราเอารถมา”“จริงเหรอ? ผ่านหน้าหอพัก AA รึเปล่า เจ้ขอติดรถไปลงหน้าหอพักข้างมหาลัยได้ไหม?”“อืม ได้สิ”“ขอบใจมากนะบีน่าคนสวย”“จิ๊!!!”“เหลือแค่หล่อนแล้วล่ะ...”“ไปกับพวกเราไหม?” บีน่าเอ่ยถามน้ำมนต์ออกมาเสียงเรียบ“ขอบคุณมากนะ แต่...”บรื๊นนนนนนน~~น้ำมนต์ยังไม่ทันได้เอ่ยอะไรออกมา เสียงรถหรูของคนที่คุณก็รู้ว่าใครดังกระหึ่มขึ้นมาทันที ใช่เวลาไม่นานรถหรูก็ถูกขับมาจากยังลานจอดรถที่อยู่ไม่ไกลจากตรงที่น้ำมนต์และเพื่อนๆ นั่งอยู่เท่าไหร่นัก“นั่งไงเสี่ยของเธอมาแล้ว”“ใช่แล้วล่ะ เรากลับก่อนนะ”“เสี่ยจะเลี้ยงยัยน้ำมนต์ไหวจริงๆ เหรอวะ เฮ้ออออ!! ยัยเฉิ่มอย่างยัยนี่ยังมีเสี่ยเลี้ยงได้ สวยๆ อย่างเจ๊คุณก็ต้องมีได้เหมือนกัน…จริงไหมบีน่า?”“เฮ้อออ!! ไปกันเถอะ”“ถอนหายใจแรงขนาดนี้ เจ๊เสียความมั่นใจหมด” เจ๊คุณพึมพำออกมาก่อนจะรีบเดินต
last updateLast Updated : 2025-08-16
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status