ความสัมพันธ์บางอย่าง…มันเริ่มจากเรื่องเล็กน้อย แค่บังเอิญสบตา แค่เสียงหัวเราะ หรือแค่การเผลออยู่ใกล้กันเกินไป แล้วอยู่ดี ๆ ก็กลายเป็นไฟที่ไม่มีใครตั้งใจจุด แต่กลับลุกลามอย่างควบคุมไม่ได้ รวมเรื่องราวสั้น ๆ ที่เต็มไปด้วยความรู้สึก ทั้งหวามไหว อ่อนไหว และร้อนแรง บางฉากอาจทำให้หัวใจเต้นแรง บางตอนอาจทำให้หน้าแดงจนต้องเผลอกัดริมฝีปาก และบางประโยค…อาจทำให้คุณนึกถึงใครบางคนขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว นี่ไม่ใช่แค่เรื่องเสียว แต่คือเสี้ยวหนึ่งของความสัมพันธ์ที่ทั้งน่าจดจำและน่าแอบหวง เพราะบางที…ความสุขก็เกิดขึ้นง่าย ๆ แค่ยอมปล่อยใจให้ไปตามมันเท่านั้นเอง
ดูเพิ่มเติมคอนโดเล็ก ๆ พอดีตัว อบอวลไปด้วยกลิ่นอายที่เรียบง่าย
เตียงนุ่มรองรับร่างเล็กที่นั่งนิ่งอยู่ เงียบงันในห้องสลัว มีเพียงแสงไฟสีส้มจากโคมเก่าบนหัวเตียงที่ส่องอุ่น ๆ คืนนี้…ไม่หรู ไม่หวาน ไม่โรแมนติก แต่มันเต็มไปด้วยแรงสั่นของหัวใจ ที่เต้นแรงจนเธอแทบหายใจไม่ทั่วปอด มีนานั่งกอดแก้วน้ำไว้ในมือ แต่สายตากลับจับจ้องชายหนุ่มตรงหน้า “พี่ต่อ” วิศวกรหนุ่มหล่อเข้ม ที่นั่งพิงหมอนอย่างคนอารมณ์พลุ่งพล่าน “หนาวเหรอ?” เสียงทุ้มเรียบ แต่ร้อนจนทำเอาเธอขนลุก “มานี่สิ…มานั่งตรงอกพี่ เดี๋ยวพี่อุ่นให้” น้ำเสียงที่ไม่ได้เร่งเร้า แต่กลับชวนให้ใจเต้นแรงยิ่งกว่ากองไฟในเตาผิง มีนาค่อย ๆ เขยิบเข้าไป จนกระทั่งมือใหญ่คว้าข้อมือเล็ก ดึงเธอซุกแนบอกกว้าง หน้าอกหนาอุ่นแน่นบดกับแผ่นหลังบาง ลมหายใจร้อนกรุ่นแนบข้างหู “ตัวก็เล็ก…แต่ทำให้พี่อยากเสียวทั้งคืน” “พี่ต่อ…” เสียงเธอแผ่วพร่า ก่อนสะดุ้งเมื่อริมฝีปากร้อนแตะต้นคอ ลิ้นหยอกไล่ขึ้นถึงติ่งหู เธอเผลอครางเบา ๆ ทั้งที่พยายามกลั้น เขาหัวเราะต่ำในลำคอ “อย่าเก็บเสียงสิหนู…พี่อยากฟัง” แล้วพลิกเธอหันมาเผชิญหน้า ก่อนกดริมฝีปากบดจูบอย่างลึก จูบที่ไม่ใช่คำขอ แต่คือความต้องการเกินควบคุม มือหนาสอดใต้เสื้อยืด ลูบผ่านหน้าท้องเรียบเนียนขึ้นถึงอกอิ่ม นิ้วหยาบบีบเค้นยอดอกที่แข็งตั้ง มีนาสะท้านเฮือก ครางแผ่วหลุดจากริมฝีปากที่ยังถูกจูบอยู่ “พี่จะไม่อ่อนโยนแล้วคืนนี้…” เขากระซิบเสียงพร่า ดวงตาคมจ้องลึก “พี่อดมานาน…อยากให้หนูรู้ว่าพี่อยากแค่ไหน” เสียงรูดซิปกางเกงดังขึ้น ความใหญ่โตของเขาเผยตรงหน้าทั้งหนา ทั้งยาว เต้นตุบ ๆ น่ากลัวแต่น่าหลงใหล มีนากลืนน้ำลาย หน้าแดงวูบวาบ เขาจับคางเล็กให้เงยขึ้นสบตา “อย่าหลบตาพี่…มองมันไว้ แล้วจำให้ขึ้นใจ ว่าใครกำลังจะกระแทกเข้าไปในร่องหนู” “พี่ต่อ…” เธอเสียงสั่น “หนู…หนูอยาก…” เขายิ้มร้าย ก่อนดันสะโพกเข้าลึกในจังหวะแรก เสียงครางหวานแหลมของเธอก้องไปทั่วห้อง สอดประสานกับเสียงเตียงกระแทกผนังถี่ ๆ “แน่นชิบหาย…ซี๊ดด” พี่ต่อกัดฟันต่ำ สะโพกหนาขยับลึกเข้ามาไม่หยุด “ครางออกมา มีนา…อย่ากลั้น เสียงหนูคือไฟของพี่” “อ๊ะ…อ๊า…พี่ต่อ! เสียว…!” เขากดร่างเล็กแนบเตียง จังหวะเร่งหนักหน่วงขึ้นเรื่อย ๆ “ดีมาก…เก่งมากเมียพี่ ตอดพี่แน่นแบบนี้ พี่ไม่ปล่อยทั้งคืนแน่” แดดยามบ่ายวันถัดมา ห้องทำงานที่เคยเต็มไปด้วยเสียงพิมพ์งาน ตอนนี้กลับสะท้านไปด้วยเสียงหอบหายใจ พี่ต่อเดินเข้ามาหา กักร่างเล็กไว้กับขอบโต๊ะ “รู้มั้ย…เมื่อคืนพี่แทบไม่ได้นอน” เขากระซิบข้างหู เสียงต่ำดิบ “เพราะภาพหนู…มันวนอยู่ในหัวจนพี่แทบบ้า” ริมฝีปากร้อนกดจูบลงดุดัน มือหนาล้วงเข้าใต้เสื้อนักศึกษา ลูบไล้จนยอดอกแข็งตั้งอีกครั้ง “พี่ต่อ…อย่าตรงนี้…มัน…” เขาตรึงแขนเธอกับโต๊ะไม้ ดวงตาคมวาว “ไม่ต้องห้าม…หนูยิ่งห้าม พี่ยิ่งอยาก” ชายกระโปรงถูกดึงขึ้น กางเกงเขาถูกปลดออก ความหนาใหญ่เสียบลึกเข้ามาในทันที “ซี้ดด…แน่นฉิบหาย…” เขาสูดลมพร่า กัดฟันแน่น “โต๊ะนี้เคยวางแบบก่อสร้าง…แต่วันนี้ พี่จะวางร่างหนูแทน” เสียงโต๊ะสั่น เอกสารปลิวกระจาย เสียงครางแหลมของเธอดังสอดประสานกับแรงกระแทกถี่รัว “พี่ต่อ…แรงอีก…หนูอยาก…” เขากระแทกสะโพกหนาเข้าไม่หยุด จนเสียงพร่าหนักดังใกล้หู “เรียกชื่อพี่ดัง ๆ …ให้ห้องนี้รู้ว่าหนูเป็นของใคร” “พี่ต่อ! อ๊าาา…พี่ต่ออออ!” เสียงครางยังสะท้อนก้องในห้องทำงาน เอกสารปลิวเกลื่อนพื้น โต๊ะไม้ยังสั่นตามแรงกระแทกถี่ ๆ ของพี่ต่อ “พี่ต่อ…อ๊ะ…อ๊ะ…ไม่ไหวแล้ว…” มีนาร้องเสียงขาดห้วง ร่างเล็กสั่นระริก เขากัดฟัน กระแทกอีกชุดแรง ๆ ก่อนครางต่ำในลำคอ “ซี้ด…ตอดพี่แน่นไม่หยุดเลยหนู…จะขาดใจเพราะพี่แล้วใช่มั้ย” เสียงเธอหลุดสะอื้นผสมคราง หัวคิ้วขมวดแน่น “ค่ะ…หนูเสียว…ไม่ไหวแล้วจริง ๆ…” พี่ต่อก้มลงฟังเสียงหวาน ๆ นั่นเหมือนคนเสพติด ก่อนจับเธอแนบอก ร่างหนายังสอดอยู่ในกายเล็กไม่ปล่อย เขากระซิบใกล้หู กลิ่นหายใจอุ่นร้อนราดรดข้างแก้ม “หนูจำไว้นะ…คืนนี้หรือวันไหน พี่ก็จะไม่ปล่อยให้ร่องหนูว่าง…มันต้องมีพี่อยู่ในนั้นตลอด” มีนาสะท้าน น้ำตาเอ่อเพราะทั้งเสียวทั้งเหนื่อย เธอพยักหน้ารับเบา ๆ “ค่ะ…หนูเป็นของพี่ต่อ…” เขายิ้มมุมปาก กดจูบซับน้ำตาที่ขอบตา “เก่งมาก…เด็กดีของพี่” ไม่นาน พี่ต่อก็อุ้มเธอลงจากโต๊ะด้วยแขนแข็งแรง ร่างเล็กซบอกกว้างอย่างหมดแรง เขาเดินพาเธอไปยังโซฟามุมนั้น วางลงบนตักแล้วกอดแน่น นิ้วหยาบเกลี่ยไรผมที่ปรกแก้ม เธอหลับตาอย่างอ่อนแรง หอบหายใจถี่ เขาก้มกระซิบเบา ๆ ข้างหู “คืนนี้…ไม่ต้องกลับห้องแล้ว อยู่กับพี่ทั้งคืน พี่จะเลี้ยงหนูด้วยร่างกายจนเช้า” เธอสะท้านอีกครั้ง แม้เหนื่อย แต่หัวใจกลับเต้นแรงกว่าเดิม เสียงน้ำไหลจากห้องน้ำดังขึ้นในเวลาต่อมา พี่ต่ออุ้มร่างเล็กเข้าไป วางเธอในอ่างอุ่น กลิ่นสบู่อ่อน ๆ คลุ้งไปทั่วห้อง เขาค่อย ๆ ใช้ฟองน้ำลูบผิวเธอ ริมฝีปากกดจูบตามไหล่และต้นคอ “หนูรู้มั้ย…เวลาเปียกน้ำแบบนี้…พี่ยิ่งอยาก” มีนาหลุดเสียงหัวเราะเบา ๆ แต่ก็รีบกัดริมฝีปาก เพราะรู้ว่าต้องไม่จบง่ายแน่ “พี่ต่อ…เมื่อกี้ก็…ยังจะ…” เขากดนิ้วชี้จรดริมฝีปากเธอ ขยับยิ้มพร่าละมุนและดิบในที “ชู่ว…พี่ไม่เคยพอหรอกหนู…คืนนี้ทั้งคืน จะไม่มีคำว่าพอ”ลุงแสงยืนอยู่ในเงามืดหลังบ้านแสงไฟในห้องพิมพ์ดาวยังเปิดอยู่ ผ้าม่านพลิ้วไหวเบา ๆเงาเธอกำลังก้มหน้า เหมือนนั่งอ่านหนังสือ...หรืออาจจะแกล้งทำเป็นไม่รู้ว่ามีคนแอบมองอยู่ตรงนี้ใจเขาเต้นไม่เป็นจังหวะเหมือนคนวัย 45 ที่กลายเป็นเด็กหนุ่มยืนลังเลอยู่หลังรั้ว“เมื่อคืนเธอบอกจะรอทุกคืน... แล้วคืนนี้ล่ะ”เขาย่องขึ้นบันไดไม้ช้า ๆ ประตูห้องเธอไม่ได้ล็อกและในจังหวะที่เขาเปิดเข้าไป... เธอก็หันมามอง“นึกว่าจะไม่มาแล้วซะอีก…”พิมพ์ดาวลุกจากเตียงอย่างช้า ๆชุดนอนตัวเดิมที่เคยหล่นจากไหล่…ตอนนี้หล่นลงมาอีกครั้งเธอเดินเข้ามาหาเขา ยิ้มหวาน สบตา แล้วดันไหล่เขาให้นั่งลงบนขอบเตียง“วันนี้หนูอยากกินของลุง…”เขายังไม่ทันตอบอะไรเธอก็คุกเข่าลงตรงหน้าปลายนิ้วเล็ก ๆ ลูบผ่านลำตัวเขาอย่างคุ้นเคยแล้วจึงปลดผ้าขาวม้าออก…เผยให้เห็น ลำเอ็นใหญ่โต ที่ยังอุ่นจากภายใน“ลำเอ็นของลุงมัน...โตเกินไปอีกแล้วนะคะ”เธอกระซิบเสียงเบาก่อนจะโน้มหน้าเข้าไปช้า ๆริมฝีปากนุ่มแตะปลายไผ่ลิ้นเล็กแลบออก ลากวนอย่างรู้งานลุงแสงสะดุ้งมือกร้านจับไหล่เธอไว้ แต่ไม่ผลักออกกลับสั่นน้อย ๆ เมื่อเธอค่อย ๆ ครอบริมฝีปากลงไปอย่างช้าลำเอ็นค่อย
ลำเอ็นของลุงใหญ่ หนา เต็มไปด้วยเส้นเลือดเต้นตุบเธอมองมัน แล้วเม้มปาก…ก่อนกระซิบเบา ๆ“เข้ามาเลยค่ะ หนูพร้อมแล้ว”เขาประคองหัวเธอแนบจูบอีกครั้ง ก่อนดันร่างเข้าหาช่องทางนุ่มนิ่มส่วนหัวแหวกร่องกลีบที่ฉ่ำแฉะเข้าไปช้า ๆ จนเธอเกร็งตัวแอ่นอกขึ้น“อ๊าา... ลุง... หนูจุก...”เขาโน้มตัวกอดเธอไว้แน่น"ลุง....หนูเสียว...."แล้วกระแทกลงลึกสุดเสียงสอดใส่ครั้งแรกดัง พรวด จนทั้งห้องสั่นสะเทือนเขาเริ่มขยับ พั่บ... พั่บ... พั่บ...เสียงครางผสานเสียงเตียง เสียงเนื้อกระทบเนื้อขาเธอเกี่ยวรอบเอวเขาเธอร้องครางจนเสียงขาดห้วง มือเธอกำเสื้อเขาแน่นแทบขาด“อื้ออออ ลุง... ลึก... หนูจะ...!”เขาขยับอีกไม่กี่จังหวะ แล้วกระแทกสุดแรงครั้งสุดท้ายก่อนจะปล่อยทุกอย่างเข้าไปข้างในเธอ... ล้นทะลักร่างเขาสั่นเธอก็เช่นกันเสียงนกร้องยามเช้าแว่วผ่านหน้าต่างไม้อากาศเย็น ๆ จากสวนข้างบ้านลอยเข้ามาเตียงไม้เก่ายังอุ่นอยู่ เพราะร่างเล็ก ๆ ยังนอนซุกอยู่ตรงนั้นพิมพ์ดาวค่อย ๆ ลืมตา ขนตาไหวเล็กน้อยเธอขยับตัว แต่ก็ต้องเม้มปากแน่น เพราะทุกส่วนนั้น… ระบมไปหมด“อื้อ…”“เมื่อคืน... ลุงมันร้ายไม่เบา…”เธอยิ้มน้อย ๆ มือแตะต้นขาเบา
แดดสายกลางวันส่องลอดใบไม้ พิมพ์ดาวยืนอยู่ตรงรั้วไม้ที่มีดอกลั่นทมโรยลงพื้น เธอสวมเสื้อกล้ามตัวเล็กสีอ่อน กางเกงขาสั้นจิ๋วอีกแล้ว คราวนี้บางกว่าทุกวันมือเล็ก ๆ ถือแก้วน้ำปั่นเย็นชื่นใจ หัวใจดันเต้นตึกตักเพราะเห็นลุงแสงกำลังตัดกิ่งต้นชงโคอยู่ข้างศาลา“ลุงงง~ ทำงานอีกละ ร้อนมั้ย? หนูเอาน้ำเย็นมาให้~”เสียงใสเจื้อยแจ้ว พร้อมรอยยิ้มขี้เล่น ลุงแสงเงยหน้าขึ้นพอดีเธอจงใจยื่นแก้วให้ต่ำกว่าระดับอก จนเสื้อกล้ามแนบเนื้อเผยเนินเนื้อเกินคำว่าพรางแถมยังแอ่นตัวนิด ๆ ไม่รู้เผลอหรือจงใจลุงแสงรับแก้วมาด้วยสีหน้าเรียบ ๆ แต่แววตาเหมือนคนหายใจขัด“ใส่อะไรมาแบบนี้อีกแล้ว หนู...”เสียงทุ้ม ๆ นั้นทั้งเตือน ทั้งขัดใจ และทั้ง...สั่นเล็กน้อยพิมพ์ดาวยักไหล่เบา ๆ ก่อนยืนกอดอก“หนูอยู่บ้านนะ ใส่อะไรก็ได้มั้ยอะ”“หรือว่า...ลุงมองอยู่ล่ะสิ”เธอยิ้มกว้างก่อนจะหันหลังก้มลงเก็บดอกไม้แห้งบนพื้นพอดีกางเกงสั้นร่นขึ้นอีกจนเกือบเห็นเนื้อขาว ๆ พ้นขอบลุงแสงเม้มปากแน่น หันหน้าหนีแล้วพูดเสียงดุกว่าเดิม“กลับเข้าบ้านไปเลย หนูยังเด็ก ไม่ควรทำแบบนี้”เสียงนั้นฟังดูห้ามใจมากกว่าห้ามเธอแต่ดาวก็ทำเป็นไม่พอใจ เธอลุกขึ้นเต็มความ
ลุงแสงเป็นคนสวนประจำบ้านหลังใหญ่ชายวัย 45 ที่เงียบ ขรึม พูดน้อย ไม่เคยยิ้มพร่ำเพรื่อ แต่ขยันขันแข็งและทำงานละเอียดเสียจนต้นไม้ยังเติบโตตามใจเขาเมียลุงตายไปหลายปีแล้ว จากไปอย่างสงบในเช้าฤดูฝน ลุงก็เงียบลงทุกวัน ไม่มีใครเห็นเขาไปไหนนอกจากในสวน พักอยู่ที่บ้านพักคนงานหลังเล็กท้ายรั้วและในบ้านหลังนี้...มีเด็กสาวคนหนึ่งโตขึ้นมาเรื่อย ๆพิมพ์ดาว เด็กสาววัย 21 ที่ตอนนี้ไม่ใช่ "เด็ก" อีกต่อไปเธอเติบโตท่ามกลางเสียงจิ้งหรีด เสียงกรรไกรตัดกิ่งไม้ และกลิ่นเหงื่อจาง ๆ ของลุงแสงในทุกเช้าเธอเคยคิดว่าเขาแค่เป็นคนสวนแก่ ๆ คนนึงแต่ไม่ใช่เลย...เมื่อเธอเริ่มโต ความเงียบของลุงกลับกลายเป็นเสน่ห์กล้ามแขนแน่น ๆ ที่เคลื่อนไหวทุกครั้งที่เขาก้มรดน้ำแผ่นหลังเต็มไปด้วยเหงื่อ ใต้เสื้อยืดสีซีดนั้นมันไม่ธรรมดาเลยสักนิดพิมพ์ดาวแอบมองลุง มองมากเกินกว่าที่เด็กสาวควรจะมองคนแก่กว่าสองรอบแอบคิด... แอบจินตนาการ... แอบกลืนน้ำลายเงียบ ๆ เวลาเขาถอดเสื้อใช่ เธอแค่อยากรู้ว่า ถ้าลุงแสงคนเงียบ ๆ นี่ "ทำอะไรกับเธอ" จริง ๆ มันจะเป็นยังไงกันแน่ฝั่งลุงเองก็ใช่จะใจแข็งนักเขาแอบมองเธออยู่บ่อย ๆ แต่นั่นคือสิ่งเดียวที่เขากล้
ไฟในลานจอดรถสลัว ประตูเบาะหลังถูกเปิดออก ร่างบางถูกผลักลงนอนราบกับเบาะหนังเย็น กลิ่นปรับอากาศตัดกับผิวที่ยังร้อนฉ่า เสื้อกาวน์หลุดกระดุมบนเกือบหมด หน้าอกกระเพื่อมตามแรงหอบลมหายใจร้อนสอดประสานอยู่กลางเบาะรถ เสียงครางพร่าปนกับเสียงฝนด้านนอก“เธออยากได้แค่คำพูด…หรืออยากได้ควยฉันจริง ๆ หืม?”“อื้อ…อยาก…อยากให้มันเข้า…ให้สุดจนฉันครางไม่หยุด…”“พูดลามกดีนี่…พูดต่อสิ”“อยากให้พี่กระแทกแรง ๆ …อยากให้แตกใส่ข้างใน…อยากเป็นของพี่ทั้งคืน…”เขายิ้มเย็น ฟังเสียงเธอพร่าก็ยิ่งกดสะโพกเข้าไปแรงกว่าเดิม“ร่องเธอรัดจนฉันแทบขยับไม่ได้…หรือจริง ๆ เธอรอให้ฉันเย็ดอยู่แล้ว?”“ใช่…รอพี่…รอแค่พี่…อ๊าา…!”เสียงเนื้อกระแทกดัง ปั่ก ปั่ก…ชัดเจนในรถปิดเงียบมือหนาจับเอวบางบังคับให้รับทุกจังหวะ เขากดลึกแล้วถอนช้า จงใจให้เธอสั่นจนหัวทิ่มเบาะ“บอกสิ ว่าเธอเป็นของใคร”“ของพี่…ฉันเป็นของพี่…อยากให้พี่เย็ดฉันแรง ๆ กว่านี้ด้วย…”เขากัดฟัน กระแทกถี่ขึ้นจนเสียงครางเธอกระจาย“ดี…คราวนี้อย่าหวังว่าจะได้นอนทั้งคืน”“อ๊ะ…อ๊ะ…เสียว…ไม่ไหวแล้ว…จะเสร็จ…!”เขากดแน่นสุดโคน ร่างเธอกระตุกแรง ร่องตอดถี่จนเขาปล่อยน้ำล้นอุ่นเข้าตามไปไม่ห
เสียงน้ำฝักบัวกระทบร่างเปลือย เมนี่ต้องยันมือกับผนังห้องน้ำ ขาทั้งสองสั่นอ่อนเพราะยังไม่ฟื้นจากค่ำคืนที่ผ่านมา ข้างในยังคงมี ปลั๊กสั่น คาอยู่ ความถี่อ่อน ๆ ทำให้เธอเสร็จไปหลายรอบแล้วทั้งคืน โดยที่คิรินไม่แตะต้องแม้แต่นิ้วเดียวเงาร่างสูงเดินเข้ามาซ้อนหลัง กล้ามแน่นเปียกชื้นเป็นเงาเพราะละอองน้ำ มือหนาลูบสะโพกเปียกของเธอ ปลายนิ้วลากผ่านร่องกลางที่ยังสั่นอยู่ข้างใน“อ๊ะ…คิริน…อย่าเพิ่ง…” เสียงเธอสั่นหายใจไม่ทัน เพียงเขาดันไข่สั่นให้ลึกขึ้นอีกนิด ตัวเธอก็บิดเกร็ง ตอดรัวเหมือนจะเสร็จซ้ำเขาก้มลง ขบใบหูเบา ๆ กระซิบเสียงทุ้มต่ำที่ทำให้เธอแทบทรุด“เมื่อคืนยังแตกไม่พอหรือครับ…”“งั้นเช้านี้…แตกพร้อมกันอีกที”มือหนาดึงปลั๊กออกช้า ๆ เสียงแจะดังชัด น้ำใสไหลตามออกมา ขาเธอแทบหมดแรง แต่เขากดสะโพกเธอติดผนัง โน้มลงจูบปลอบเพียงแวบเดียว ก่อนแท่งร้อนแข็งถูกแทนที่ทันทีแรงแรก…ลึกจนสุดโคน เมนี่สะท้านเผลอคราง มือยันผนังสั่นระริก“อ๊ะ…คิริน…มันลึก…เสียว…!”เขากระแทกจากด้านหลัง น้ำจากฝักบัวราดร่างทั้งคู่ เสียงเนื้อกระทบดังปั่ก ๆ ผสานเสียงน้ำกระเซ็น มือหนึ่งกดเอวเธอ อีกมือบีบหน้าอกขยี้ยอดชื้นจนเธอสะดุ้ง ตอดเขา
ความคิดเห็น