เข้าสู่ระบบแชร์
บทนำ 2/2
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-08-12 11:33:42"ว่าอย่างไร"
เจ้าบ่าวที่ยืนรออยู่นานแล้วเอ่ยถามน้ำเสียงเร่งเร้า หากนางตายเขาจะได้รีบออกไปจากห้องอัปมงคลแห่งนี้
"มะ ไม่หายใจแล้วขอรับ จะทำอย่างไรดีขอรับ"
"ไปเรียกสาวใช้นาง แล้วไปตามท่านแม่ทัพไป๋มาดูด้วยตาตนเอง ว่านางตั้งใจกินยาพิษเพื่อฆ่าตัวตายหนีการแต่งงานกับข้าเอง ตระกูลเหอหาได้มีส่วนเกี่ยวข้องอันใดไม่"
"ขะ ขอรับ"
จื่อลู่ก้าวถอยหลังเตรียมตัวจะไปทำตามคำสั่งของผู้เป็นนาย ทว่า... มืออันเย็นเยียบของคนที่ตายไปแล้วกลับจับมือของเขาเอาไว้แน่น
"ผะ ผีหลอกกก!"
เฮือกกก!!
ไป๋อวี้ที่ควรตายไปแล้วจากการถูกรถชน พลันลืมตาขึ้นมามองคนที่อยู่ในห้องด้วยความสงสัย ดวงตาคู่กลมแวววาวดั่งลูกแก้วใสกวาดมองไปทั่วห้องหอด้วยความตกใจระคนแปลกใจ ก่อนที่สายตาจะปะทะเข้ากับจื่อลู่ และผู้เป็นเจ้าบ่าวที่ยืนหน้านิ่งอยู่ภายในห้อง สายตาของเขาคล้ายจะวูบไหวไปมาเล็กน้อย
"ทะ ที่ไหนเนี่ย โอ๊ย! ปวดหัวชะมัดเลย"
ไป๋อวี้ยกมือขึ้นมาจับหัวของตนเองด้วยความเจ็บปวด หัวสมองของนางมันปวดร้าวจนคล้ายจะแตกระเบิดออกมาเสียให้ได้ แล้วจู่ ๆ ความทรงจำที่นางไม่คุ้นเคยพลันแล่นเข้ามาในหัวสมองอย่างรวดเร็ว
ตระกูลไป๋ แม่ทัพอุดร คุณหนูใหญ่ น้องรอง น้องสาม สามี งานแต่งงาน ทุกสิ่งทุกอย่างมันวิ่งพล่านภายในความทรงจำของนาง ไป๋อวี้หลับตาลงเพื่อประมวลผลจากความทรงจำนั้น
"จื่อลู่ เกิดอะไรขึ้น"
"เอ่อ... ฮะ ฮูหยินน้อยฟื้นจากความตายขอรับ!"
"จะเป็นไปได้อย่างไร"
ร่างสูงเพรียวใช้มือคลำทางแล้วเดินมายังเตียงหลังใหญ่ มือของเขาแตะสัมผัสแขนของไป๋อวี้เพื่อยืนยันสิ่งที่จื่อลู่พูดออกมา
"ทะ ทำอะไร"
ไป๋อวี้ปัดมือของบุรุษที่ทั้งแปลกหน้า แต่ก็คุ้นเคยในความทรงจำนี้ด้วยความหวาดระแวง
"ข้าต้องถามเจ้ามากกว่าว่าเจ้ากำลังเล่นงิ้วอันใด ที่นี่ไม่มีโรงงิ้วให้เจ้ามาเล่นได้ตามใจชอบหรอกนะ หากไม่อยากแต่งงานกับข้านัก ไยไม่ขอยกเลิกเสีย ไฉนจะต้องมาดื่มยาพิษแล้วแสร้งตายด้วยเล่า"
น้ำเสียงที่ใช้เอ่ยออกมานั้นแสดงออกว่าเขาไม่พอใจนางเป็นอย่างมาก ทั้งยังรู้สึกโกรธเคืองที่นางกล้าเอาความตายมาล้อเล่นเช่นนี้ด้วย
"ฉันเหรอที่ดื่มยาพิษ ใครจะบ้าดื่มของแบบนั้นกัน"
"ก็เจ้าไง นี่ไงหลักฐาน"
ฝ่ามือใหญ่คลำไปเจอจอกสุราที่กลิ้งตกอยู่บนเตียง เขาเอามาดมก็รู้ได้ทันทีว่าในสุราผสมยาพิษคร่าลมหายใจ เช่นนี้นางจะยังพูดว่าไม่ได้ดื่มยาพิษอีกหรือ น่าขันนัก!
"ฮะ!"
ไป๋อวี้มองชายตรงหน้าด้วยความเหลือเชื่อ ก่อนที่สายตาของนางจะจับพิรุธได้ สายตาของเขานั้นมันเลื่อนลอยแปลก ๆ และดวงตาที่ควรจะกระจ่างใสกลับดูขุ่นมัว แม้จะแค่เล็กน้อยแต่นางก็สังเกตเห็นได้ชัด ตอนที่นางสบตากับเขาเมื่อครู่นี้ เขาเองก็ไม่ได้มองตอบนางเลย
หรือว่าเขาจะตาบอดกัน?
"จื่อลู่ ไปตามท่านหมอมาดูอาการของฮูหยินน้อย"
"ขอรับ"
เขาคร้านจะพูดอธิบายกับนางแล้ว จึงให้บ่าวรับใช้ไปตามท่านหมอมาตรวจดูอาการของนางให้แน่ชัด ทั้งที่คืนนี้เป็นคือเข้าหอแท้ ๆ แต่กลับมีเรื่องวุ่นวายไม่รู้จักจบจักสิ้น ตัวเขาเองก็เบื่อหน่ายเรื่องนี้เหมือนกัน
เขาน่าจะเชื่อคำสหายว่าควรจะยกเลิกงานแต่งงานนี้ไปเสีย แต่ทำอย่างไรได้ ในเมื่อบิดาของเขาอยากได้ลูกสะใภ้ที่ร้ายกาจผู้นี้นัก ไม่รู้ว่านางใช้เล่ห์กลอันใดจึงทำให้บิดาของเขาเอ็นดูมากถึงเพียงนี้!
ไป๋อวี้ที่ได้อยู่คนเดียวสักพัก นางจึงได้ตระหนักว่าแท้ที่จริงนางได้ตายจากโลกเดิม แล้ววิญญาณได้มาเข้าร่างของคุณหนูใหญ่ไป๋อวี้ ซึ่งน่าแปลกที่ชื่อนั้นเหมือนกัน แต่ที่แปลกไปกว่าคือใบหน้าของนางในโลกเก่าก็เหมือนกับไป๋อวี้ในโลกนี้ราวกับคนคนเดียวกัน ฉะนั้นสิ่งที่จะเป็นไปได้คือ นางกับไป๋อวี้คือคนคนเดียวกันนั่นเอง เพียงแต่อยู่กันคนละโลกเท่านั้น นี่คงจะเป็นโลกคู่ขนานที่นางได้ย้อนกลับไปในยุคจีนโบราณมิผิดแน่
สวรรค์! ช่างเล่นตลกกับนางนัก!!
บทล่าสุด
ฮูหยินตัวร้ายของคุณชายตาบอด ตอนพิเศษ 2 ครอบครัวใหญ่
ตอนพิเศษ 2ครอบครัวใหญ่5 ปีผ่านไปจวนตระกูลเหอได้กลายเป็นครอบครัวขนาดใหญ่ไปเสียแล้ว เนื่องจากฮูหยินน้อยเหอได้ให้กำเนิดบุตรชายหญิงถึง 4 คนด้วยกัน คนแรกเป็นบุตรชายนามว่าเหอเสี่ยวเฟิง คนที่สองเป็นบุตรชายนามว่าเหอหงซวน คนที่สามเป็นบุตรสาวนามว่าเหอไห่อิง ส่วนคนที่สี่เป็นบุตรสาวนามว่าเหอจื่อเหยา โดยที่บุตรทั้งสี่นั้นมีอายุไล่เลี่ยกัน "ท่านพ่อ ท่านพ่อ ฟันดาบกันขอรับ" เหอหงซวนในวัยเกือบ 3 หนาววิ่งเข้ามาหาเหอซีหยาง ในมือยังถือดาบที่ท่านปู่เป็นคนซื้อให้ด้วย"หงซวนอยากเล่นฟันดาบกับพ่อหรือ"เหอซีหยางที่อุ้มบุตรสาวคนเล็กก้มหน้ามาถามบุตรชายคนรอง "ขอรับ!" เด็กน้อยพยักหน้าระรัวแล้ววิ่งรอบตัวผู้เป็นบิดาเหอซีหยางที่เอาเหอจื่อเหยาในวัย 9 เดือนหลับลงแล้วจึงส่งต่อนางให้กับแม่นมเพื่อพาไปนอนในเรือน ส่วนเขาก็หันกลับมาสนใจบุตรชายคนรอง"เช่นนั้นก็เตรียมตัวให้ดีนะ พ่อจะฟันแล้ว"เหอซีหยางคว้าดาบไม้อีกอันขึ้นฟันดาบกับบุตรชาย สองพ่อลูกเล่นฟันดาบกันจนเหน็ดเหนื่อย แต่คนที่เหนื่อยที่สุดดูท่าจะเป็นเหอซีหยางมากกว่า เพราะเหอหงซวนยังคงวิ่งไล่ฟันบิดาอย่างไม่หยุดหย่อน เด็กน้อยสนุกมากจนหัวเราะลั่นออกมาอย่างมีความสุข อี
ฮูหยินตัวร้ายของคุณชายตาบอด ตอนพิเศษ 1 เรื่องนี้ยอมกันไม่ได้
ตอนพิเศษ 1เรื่องนี้ยอมกันไม่ได้หลายเดือนที่ผ่านมานี้ได้มีเรื่องราวเกิดขึ้นมากมาย เริ่มจากที่มู่ห่าวรันคอยตามเกี้ยวสตรีใจแข็งอย่างซูหนิงเหอ เขาต้องใช้เวลาพิสูจน์ตัวเองมากมายกว่าจะทำให้นางเปิดใจยอมคบหากับเขาได้ ด้วยความพยายามและปรับปรุงตัวไม่โปรยรอยยิ้มให้กับสตรีอื่น และความหนักแน่นมั่งคงของมู่ห่าวรันทำให้ซูหนิงเหอยอมเปิดใจ "หนิงเหอ อีกหนึ่งเดือนข้าจะกลับไปเมืองสั่วหลิงแล้วนะ เจ้าจะคิดถึงข้าหรือไม่""จะไปนานเลยหรือ" ซูหนิงเหอวางมือจากการบดยาแล้วหันกลับมาสนใจมู่ห่าวรันในใจของนางอดจะรู้สึกวูบโหวงไม่ได้ หลายเดือนที่ผ่านมานี้เขาไม่เคยอยู่ห่างจากสายตาของนางเกินหนึ่งเดือนเลย จนตอนนี้ฮ่องเต้เริ่มจะไม่พอพระทัยที่เขาอู้งานแล้ว เป็นถึงแม่ทัพใหญ่แห่งทิศประจิมแต่กลับเอาแต่อยู่ในเมืองหลวงไม่ยอมจากไปไหน"ก็คงเป็นปีเลย ฮ่องเต้ทรงออกคำสั่งให้ข้าย้ายกลับไปประจำยังเมืองสั่วหลิงได้แล้ว ท่านพ่อท่านแม่ก็ส่งจดหมายให้ข้ารีบกลับบ้านเช่นกัน""อื้อ... ข้าคงคิดถึงเจ้า" ดวงหน้างามก้มหน้างุดนี่เป็นครั้งแรกที่นางเอ่ยคำพวกนี้ออกมา ทำเอามู่ห่าวรันตาโตด้วยความตกใจและดีใจเช่นกัน"เจ้าพูดเช่นนี้ข้าไม่อยากกลับเลย""
ฮูหยินตัวร้ายของคุณชายตาบอด บทส่งท้าย 2/2 [จบ]
จวนตระกูลเหอ ทุกอย่างได้ดำเนินไปในทางที่ควรจะเป็นแล้ว บ้านเมืองกลับมาสงบสุขอีกครั้งหนึ่ง การปราบกบฏชินอ๋องในครั้งนี้ถือเป็นการกวาดล้างขุนนางกังฉินด้วย และยังมีการมอบรางวัลให้กับขุนนางผู้ภักดี ตัวอย่างเช่นเหอหมิงเจ๋อที่ได้ถูกแต่งตั้งขึ้นมาเป็นอัครเสนาบดีฝ่ายซ้าย "ยินดีกับท่านพ่อด้วยเจ้าค่ะ" ไป๋อวี้เข้ามาแสดงความยินดี ในวันนี้ที่จวนได้จัดงานเลี้ยงฉลองเล็ก ๆ ขึ้นมาโดยมีไป๋อี้ซวน ไป๋ฮวา ซูหนิงเหอ มู่ห่าวรัน และอี้เฉินที่มาอย่างไรก็ไม่ทราบได้ "ฮ่ะฮ่า ขอบใจมากนะอวี้เอ๋อร์ และขอบใจทุกคนที่มาฉลองให้กับตาเฒ่าเช่นข้าด้วย" เหอหมิงเจ๋อเอ่ยขึ้นอย่างอารมณ์ดี "ยินดีด้วยขอรับท่านอัครเสนาบดี จอกนี้ข้าขอดื่มให้ท่าน" อี้เฉินลุกขึ้นยืนแล้วเป็นฝ่ายดื่มคารวะเขาก่อน "ฮ่าฮ่าฮ่า ขอบใจ ๆ" บรรยากาศภายในงานเลี้ยงเป็นไปอย่างสนุกสนานครื้นเครง ทุกคนต่างดื่มกินกันอย่างสำราญใจ เสียงพูดคุยดังขึ้นเป็นระยะสลับกับเสียงหัวเราะดังลั่นของมู่ห่าวรัน และคำพูดหยอกล้อของไป๋อี้ซวนที่ชวนให้ผู้คนหัวเราะตามไปด้วย แต่คนที่ถูกเอ่ยถึงกลับเขินอายจนใบหน้าแดงก่ำไปตาม ๆ กัน แม้งานเลี้ยงจะสนุกสนานเพียงใดก็ต้องมีวันเลิกรา เมื่อเวล
ฮูหยินตัวร้ายของคุณชายตาบอด บทส่งท้าย 1/2
บทส่งท้ายฟิ้ว! ฉึก!เมื่อสุยเฟยหรงพุ่งตัวออกมาจากที่กำบังของตน เขาก็ถูกไป๋ฮวาที่ยืนอยู่บนกำแพงยิงธนูเข้าใส่ทันที ร่างสูงบนหลังม้าเสียหลักจนพลัดตกจากหลังม้า ร่างของสุยเฟยหรงกระแทกกับพื้นอย่างแรง ลูกธนูปักเข้าหน้าอกของเขา อีกเพียงนิดเดียวก็จะถูกหัวใจของเขาอยู่แล้ว"อ๊ากกก สารเลว! ลอบกัดข้า!" เขากัดฟันกรอดด้วยความแค้นใจ เขาเสียรู้ให้กับอี้เฉินเสียแล้ว"เจ้าชอบใช้วิธีลอบกัดมิใช่หรือ พอโดนกับตัวรู้สึกอย่างไรบ้างเล่า" อี้เฉินกระโดดลงมาจากหลังม้าแล้วตรงเข้าสังหารทหารคุ้มกันของสุยเฟยหรงอย่างรวดเร็ว ข้างกายเขายังมีตงเป่าและทหารข้างกายผู้ชาญศึกที่รู้ใจเป็นอย่างดีเข้าห้ำหั่นฝ่ายกบฏด้วย เหตุการณ์ตรงนี้รุนแรงเป็นอย่างมาก ทางด้านสุยเฟยหรงพยายามจะขึ้นมาหลบหนี ทว่าอี้เฉินกับไป๋ฮวาย่อมไม่ยินยอม นางที่ยืนดูเหตุการณ์ด้านบนยิงธนูเข้ามาสกัดการหลบหนีของสุยเฟยหรง ก่อนที่อี้เฉินจะตรงเข้ามาฟาดฟันดาบใส่ร่างของสุยเฟยหรงอย่างโหดเหี้ยมเพลงดาบของเขาทั้งดุดันและรวดเร็วเป็นอย่างมาก เพียงชั่วพริบตาเดียวศีรษะของสุยเฟยหรงก็ได้ตกกระเด็นไปกับพื้น เลือดสีแดงสดสาดกระเซ็นเป็นวงกว้าง"เฮ้! ท่านแม่ทัพอี้สังหารชินอ๋องได้แล
ฮูหยินตัวร้ายของคุณชายตาบอด บทที่ 41 ร่วมแรงร่วมใจต้านศัตรู
บทที่ 41ร่วมแรงร่วมใจต้านศัตรูเรื่องเสบียงถูกทำลายยังไม่สามารถแก้ไขได้ ทหารเกินกว่าครึ่งที่ดื่มน้ำจากแม่น้ำก็มีอันต้องเจ็บป่วยเป็นจำนวนมาก บางคนอาการหนักถึงขั้นท้องเสียอย่างรุนแรงจนตาย ส่วนอาการที่เบาสุดก็ถ่ายท้องจนไม่มีเรี่ยวแรง หลังจากสืบสวนจึงได้ทราบว่าแม่น้ำถูกปนเปื้อนด้วยยาพิษ! จากการคาดคะเนของชินอ๋องนั้น ต้นแม่น้ำอยู่ทางทิศเหนือของเมืองหลวงซึ่งเวลานี้เป็นกองทัพของมู่ห่าวรันที่คุมเชิงอยู่ ฉะนั้นคนที่วางยาพิษในแม่น้ำจะต้องเป็นฝั่งของมู่ห่าวรันเป็นแน่ น่าเจ็บใจยิ่งนัก เขาคาดไม่ถึงเลยว่ามู่ห่าวรันจะเจ้าเล่ห์เพทุบายเช่นนี้ได้ "จะทำอย่างไรต่อไปดีเพคะ ทหารของเราถูกพิษเกินกว่าครึ่ง เสบียงก็ถูกเผาจนเกือบวอดวายไปหมดแล้ว" พระชายาเอ่ยถามด้วยความร้อนใจ"กองทัพของเรามีถึงเรือนแสน ข้าไม่เชื่อหรอกว่าจะตีเมืองหลวงไม่แตก สั่งให้ทหารทุกนายเตรียมตัว ในยามจื่อข้าจะนำทัพออกรบด้วยตัวเองทุกทิศทาง อย่างไรจะต้องตีเมืองหลวงให้ราบเป็นหน้ากลองภายในคืนนี้ให้ได้!" สุยเฟยหรงประกาศเสียงกร้าว "พ่ะย่ะค่ะชินอ๋อง"ทหารคนสนิทรับคำแล้วออกไปถ่ายทอดคำสั่งของชินอ๋องด้วยความฮึกเหิม พวกเขารอเวลาที่จะได้ขยี้คนเมืองหล
ฮูหยินตัวร้ายของคุณชายตาบอด บทที่ 40 หลอกใช้
บทที่ 40หลอกใช้ไป๋อวี้หยิบขวดน้ำปรุงขึ้นมาถือตรงหน้าของซุนหงเสีย อีกฝ่ายมีท่าทีตกใจแล้วพยายามยกมือขึ้นมาปิดปากปิดจมูกของตนเอาไว้แน่น ท่าทางเช่นนี้ของนางบ่งบอกว่าสิ่งที่คิดนั้นถูกต้องแล้ว"เป็นเจ้าจริง ๆ ด้วยสินะที่ต้องการให้ข้าตาย น้ำปรุงขวดนี้ที่เจ้าให้ข้าในวันแต่งงานคือตัวกระตุ้นให้พิษกลืนวิญญาณให้ออกฤทธิ์ใช่หรือไม่!"ถ้าไม่ได้ซูหนิงเหอที่มาช่วยไป๋อวี้คัดเลือกน้ำปรุงและเครื่องประดับ นางคงจะโง่อีกนานที่ไม่รู้ว่าคนร้ายที่ตามหาจนแทบพลิกแผ่นดินนั้นอยู่ใกล้ตัวแค่เอื้อม โจวเย่ถงที่ต้องการฆ่านางนั้นยังไม่น่าแปลกใจเท่าซุนหงเสียเลย ไป๋อวี้อยากจะรู้เหตุผลว่านางทำไปเพราะอะไร เหตุใดถึงอยากจะฆ่านางนัก!"จะ เจ้าเอาน้ำปรุงนั่นโยนทิ้งไปเลยนะ" ซุนหงเสียเอ่ยสั่งเสียงดัง นางรีบถอยหลังไปยืนอยู่ด้านหลังห้องขังด้วยความหวาดกลัว"หึ ๆ เจ้าเองก็กลัวเป็นเหมือนกันหรือ""ขะ ข้าไม่รู้เรื่องนะ น้ำปรุงนั่นเป็นชินอ๋องที่ทรงมอบให้ข้า" "เจ้าจะไม่รู้เรื่องได้อย่างไร อย่ามาเล่นงิ้วทำตัวว่าตัวเองถูกหลอกใช้เลย มันน่าขัน" ไป๋อวี้ตอกกลับอย่างเย็นชา"อวี้เอ๋อร์ ข้าไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายเจ้านะ เป็นชินอ๋องที่หลอกใช้ข้า เขาบ
บางทีคุณอาจจะชอบ
ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง
จี้เวยเวย561.8K viewsจวนร้างแห่งนี้มีสตรีถูกทิ้ง
ป่าดอกท้อ32.9K viewsชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม
เย่ชิงขวง120.8K viewsทาสราคะองค์ชายใบ้
บ้านเขมปัณณ์16.9K viewsหวนคืนครานี้เห็นทีข้าคงต้องร้าย
อาหลานเร่อ3.5K viewsวางใจเถอะมารดาเป็นคนดีแล้ว
หยกขาว13.7K viewsทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์
ฮาจิฮาจิ6.8K viewsในวันที่ใจของข้าสิ้นรัก
จ้าวเฉียว / พลอยพันแสง6.5K views
