หอคอยแห่งเงามืดและผ้ายันต์

เมื่อค้างคาวปีศาจยักษ์สลายไป ความเงียบสงบก็กลับมาปกคลุมทั่วทั้งผืนป่าอีกครั้ง ไดชิและดาอิยืนหอบหายใจอยู่ท่ามกลางซากต้นไม้ที่หักโค่นและร่องรอยของการต่อสู้ที่ดุเดือด แต่ใบหน้าของพวกเขาก็เต็มไปด้วยรอยยิ้มที่ภาคภูมิใจ

"เราทำได้แล้วนะไดชิ..." ดาอิกล่าวด้วยน้ำเสียงที่เหนื่อยหอบ

"ใช่...เราทำได้แล้ว" ไดชิกล่าวพร้อมกับพยักหน้าให้เธออย่างมั่นใจ เขามองไปที่หอคอยแห่งเงามืดที่อยู่ไม่ไกลจากพวกเขา หอคอยที่เคยปกคลุมไปด้วยความมืดมิด ตอนนี้กลับเปล่งแสงเรืองรองออกมาอย่างน่าประหลาดใจ

"นั่นมัน...ผ้ายันต์!" ดาอิกล่าวด้วยความตื่นเต้น "ดูเหมือนว่าการที่เราจัดการกับค้างคาวปีศาจยักษ์ได้ ทำให้หอคอยเปิดออกแล้ว"

"งั้นเราก็ไปกันเถอะ!" ไดชิกล่าวพร้อมกับเดินนำดาอิไปยังหอคอยแห่งเงามืดอย่างรวดเร็ว

แต่เมื่อพวกเขาเดินเข้าไปใกล้หอคอยมากขึ้นเรื่อยๆ พวกเขาก็ต้องประหลาดใจเมื่อพบว่ามีเหล่าปีศาจจำนวนสิบตัวกำลังยืนขวางทางเข้าหอคอยเอาไว้ พวกมันไม่ได้มีรูปร่างที่เหมือนกันเลยแม้แต่น้อย แต่กลับมีรูปร่างที่แปลกประหลาดและน่ากลัวต่างกันออกไป

"ดูเหมือนว่า...เรายังต้องเจอกับบททดสอบอีกนะเนี่ย" ดาอิกล่าวด้วยน้ำเสียงที่อ่อนแรง เธอเหลือบมองไปที่ปีศาจทั้งสิบตัวด้วยความกังวล

"ไม่ต้องห่วง..." ไดชิกล่าวพร้อมกับกำดาบอาคมในมือแน่น "ไม่ว่าพวกมันจะเป็นอะไร...เราก็จะจัดการพวกมันให้หมด!"

และแล้ว...การต่อสู้ก็เริ่มต้นขึ้น!

ปีศาจตัวที่ 1: ปีศาจแห่งความเร็ว (The Speed Demon)

ปีศาจตัวนี้มีรูปร่างคล้ายกับมนุษย์ แต่มีขาที่ยาวและผอมมาก มันวิ่งเข้ามาหาพวกเขาอย่างรวดเร็วราวกับสายลม ไดชิและดาอิไม่สามารถจับการเคลื่อนไหวของมันได้เลยแม้แต่น้อย

"มันเร็วเกินไป!" ไดชิคำรามด้วยความหงุดหงิด เขาพยายามที่จะฟันดาบอาคมเข้าใส่มัน แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรมันได้เลย

"อาคมแห่งลม!" ดาอิกล่าวเสียงดัง เธอใช้พลังอาคมในการสร้างพายุหมุนขนาดเล็ก และพุ่งตรงไปยังปีศาจแห่งความเร็วอย่างรวดเร็ว พายุหมุนนั้นเข้าโจมตีปีศาจแห่งความเร็วอย่างรุนแรง ทำให้มันต้องล้มลงไปกับพื้นอย่างแรง ไดชิใช้โอกาสนี้ในการฟันดาบอาคมเข้าใส่หัวของมันอย่างรวดเร็ว ทำให้มันแตกสลายเป็นควันสีดำจางๆ เหลือเพียงดวงวิญญาณสีม่วงเข้มที่ลอยคว้างอยู่กลางอากาศ

ปีศาจตัวที่ 2: ปีศาจแห่งพลัง (The Strength Demon)

ปีศาจตัวนี้มีรูปร่างที่กำยำและแข็งแรง มันเดินเข้ามาหาพวกเขาอย่างช้าๆ แต่ทุกย่างก้าวของมันทำให้พื้นดินสั่นสะเทือนไปทั่ว ไดชิและดาอิรู้สึกเหมือนกำลังเผชิญหน้ากับภูเขาที่กำลังเดินได้

"มันแข็งแกร่งเกินไป!" ไดชิคำรามด้วยความหงุดหงิด เขายกดาบอาคมในมือขึ้น และพุ่งเข้าใส่ปีศาจแห่งพลังอย่างรวดเร็ว แต่ก็ถูกมันใช้มือขนาดมหึมาของมันจับดาบของเขาไว้แน่น

"ฮึ่ม! มนุษย์ตัวเล็กๆ อย่างแก...ไม่มีทางทำลายข้าได้หรอก!" ปีศาจแห่งพลังหัวเราะเยาะเย้ยเสียงดัง

"อย่ามาดูถูกกันนะ!" ไดชิคำรามออกมาอย่างโกรธจัด เขาใช้พลังทั้งหมดที่มีในการดึงดาบกลับมา แต่ก็ไม่เป็นผล ดาอิไม่รอช้า เธอใช้พลังอาคมในการสร้างบาเรียป้องกันที่แข็งแกร่ง และพุ่งเข้าใส่ปีศาจแห่งพลังอย่างรวดเร็ว บาเรียเข้าโจมตีมันอย่างรุนแรง ทำให้มันต้องปล่อยมือจากดาบของไดชิด้วยความเจ็บปวด ไดชิใช้โอกาสนี้ในการฟันดาบอาคมเข้าที่หัวใจของมันอย่างรวดเร็ว ทำให้มันแตกสลายเป็นควันสีดำจางๆ

ปีศาจตัวที่ 3: ปีศาจแห่งเงา (The Shadow Demon)

ปีศาจตัวนี้มีรูปร่างคล้ายกับเงาที่ไม่มีตัวตน มันสามารถเคลื่อนที่ได้อย่างรวดเร็วและสามารถหายตัวไปในความมืดมิดได้ ไดชิและดาอิไม่สามารถมองเห็นมันได้เลยแม้แต่น้อย

"มันซ่อนตัวได้!" ไดชิคำรามด้วยความหงุดหงิด

"ไม่ต้องห่วง..." ดาอิกล่าวพร้อมกับยิ้มอย่างมั่นใจ "ฉันจะจัดการมันเอง" เธอใช้พลังอาคมในการสร้างลูกไฟขนาดเล็กๆ จำนวนมาก และโยนไปทั่วทั้งบริเวณ ลูกไฟส่องสว่างไปทั่วทั้งบริเวณ ทำให้ปีศาจแห่งเงาต้องปรากฏตัวออกมา ไดชิใช้โอกาสนี้ในการฟันดาบอาคมเข้าที่มันอย่างรวดเร็ว ทำให้มันแตกสลายเป็นควันสีดำจางๆ

ปีศาจตัวที่ 4: ปีศาจแห่งความกลัว (The Fear Demon)

ปีศาจตัวนี้ไม่มีรูปร่างที่แน่นอน แต่กลับมีรูปร่างที่เปลี่ยนไปตามความกลัวของมนุษย์ มันปรากฏตัวขึ้นเบื้องหน้าของพวกเขาในรูปร่างของงูยักษ์ที่น่ากลัว ทำให้ไดชิและดาอิต้องตกใจ

"อย่ากลัวมัน!" ดาอิร้องออกมา "มันเป็นแค่ภาพลวงตา!"

"ใช่แล้ว..." ไดชิกล่าวพร้อมกับพยักหน้าให้เธอ เขากัดฟันแน่น และใช้ดาบอาคมในมือฟันเข้าใส่ภาพลวงตานั้นอย่างรวดเร็ว ทำให้มันแตกสลายไปในพริบตา เหลือเพียงดวงวิญญาณสีม่วงเข้มที่ลอยคว้างอยู่กลางอากาศ

ปีศาจตัวที่ 5: ปีศาจแห่งความโกรธ (The Wrath Demon)

ปีศาจตัวนี้มีรูปร่างคล้ายกับสุนัขยักษ์ที่มีสามหัว ดวงตาของมันเป็นสีแดงก่ำ และมีเขี้ยวที่แหลมคม มันคำรามออกมาด้วยความโกรธ และพุ่งเข้ามาโจมตีพวกเขาอย่างบ้าคลั่ง

"มันบ้าไปแล้ว!" ดาอิร้องออกมาด้วยความตกใจ

"เราต้องทำให้มันสงบลง!" ไดชิกล่าวพร้อมกับใช้ดาบอาคมในมือฟันเข้าที่มันอย่างรวดเร็ว แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรมันได้เลยแม้แต่น้อย ดาอิไม่รอช้า เธอใช้พลังอาคมในการสร้างบาเรียป้องกันที่แข็งแกร่ง และเข้าโจมตีมันจากทางด้านหลัง บาเรียเข้าโจมตีมันอย่างรุนแรง ทำให้มันต้องล้มลงไปกับพื้น ไดชิใช้โอกาสนี้ในการฟันดาบอาคมเข้าที่คอของมันอย่างรวดเร็ว ทำให้มันสลายไปในพริบตา

ปีศาจตัวที่ 6: ปีศาจแห่งความเกลียดชัง (The Hate Demon)

ปีศาจตัวนี้มีรูปร่างคล้ายกับแมงมุมยักษ์ที่มีตาแปดดวง มันพ่นใยสีดำออกมาจากปากของมัน และพุ่งตรงเข้ามาหาพวกเขาอย่างรวดเร็ว

"ระวัง!" ไดชิร้องออกมาด้วยความตกใจ

ทั้งสองใช้ความคล่องแคล่วของพวกเขาในการหลบหลีกใยสีดำที่กำลังพุ่งเข้ามาหาพวกเขาอย่างไม่หยุดยั้ง ดาอิใช้พลังอาคมในการสร้างลูกไฟขนาดเล็กๆ จำนวนมาก และโยนไปที่ใยสีดำเหล่านั้น ทำให้มันไหม้ไปในพริบตา ไดชิใช้โอกาสนี้ในการฟันดาบอาคมเข้าใส่หัวของมันอย่างรวดเร็ว ทำให้มันแตกสลายไปในพริบตา

ปีศาจตัวที่ 7: ปีศาจแห่งความอิจฉา (The Envy Demon)

ปีศาจตัวนี้มีรูปร่างคล้ายกับคนที่มีหัวหลายหัว แต่ละหัวมีสีหน้าและอารมณ์ที่แตกต่างกันออกไป มันมองมาที่พวกเขาด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความอิจฉา

"มัน...น่ากลัวเกินไป" ดาอิพึมพำด้วยความหวาดกลัว

"ไม่ต้องกลัวมัน!" ไดชิกล่าวพร้อมกับกำดาบอาคมในมือแน่น เขาใช้ดาบอาคมในมือฟันเข้าใส่ปีศาจแห่งความอิจฉาอย่างรวดเร็ว ทำให้มันต้องล้มลงไปกับพื้น ดาอิใช้โอกาสนี้ในการใช้พลังอาคมในการสร้างลูกไฟขนาดใหญ่ และพุ่งตรงไปยังหัวใจของมันอย่างรวดเร็ว ทำให้มันสลายไปในพริบตา

ปีศาจตัวที่ 8: ปีศาจแห่งความเย่อหยิ่ง (The Pride Demon)

ปีศาจตัวนี้มีรูปร่างคล้ายกับนกยูงที่มีหางที่สวยงามและมีสีสันสดใส แต่ดวงตาของมันกลับเป็นสีแดงก่ำ มันมองมาที่พวกเขาด้วยสายตาที่ดูถูก

"มนุษย์ตัวเล็กๆ อย่างพวกแก...ไม่มีทางทำลายข้าได้หรอก!" ปีศาจแห่งความเย่อหยิ่งกล่าวด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความดูถูก

"อย่ามาดูถูกกันนะ!" ดาอิคำรามออกมาอย่างโกรธจัด เธอใช้พลังอาคมในการสร้างลูกไฟขนาดใหญ่ และพุ่งตรงไปยังปีศาจแห่งความเย่อหยิ่งอย่างรวดเร็ว ลูกไฟเข้าโจมตีมันอย่างรุนแรง ทำให้มันต้องล้มลงไปกับพื้น ไดชิใช้โอกาสนี้ในการฟันดาบอาคมเข้าที่หัวใจของมันอย่างรวดเร็ว ทำให้มันสลายไปในพริบตา

ปีศาจตัวที่ 9: ปีศาจแห่งความโลภ (The Greed Demon)

ปีศาจตัวนี้มีรูปร่างที่อ้วนและมีถุงเงินมากมายห้อยอยู่ที่เอวของมัน มันเดินเข้ามาหาพวกเขาอย่างช้าๆ แต่ทุกย่างก้าวของมันทำให้พื้นดินสั่นสะเทือนไปทั่ว

"เงิน! เงินของข้า!" ปีศาจแห่งความโลภกล่าวด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความโลภ "ข้าจะเอาเงินของพวกเจ้ามาให้หมด!"

"ฮึ่ม! ไม่ยอมหรอก!" ดาอิคำรามออกมาอย่างโกรธจัด เธอใช้พลังอาคมในการสร้างลูกไฟขนาดใหญ่ และพุ่งตรงไปยังปีศาจแห่งความโลภอย่างรวดเร็ว ลูกไฟเข้าโจมตีมันอย่างรุนแรง ทำให้มันต้องล้มลงไปกับพื้น ไดชิใช้โอกาสนี้ในการฟันดาบอาคมเข้าที่หัวใจของมันอย่างรวดเร็ว ทำให้มันสลายไปในพริบตา

ปีศาจตัวที่ 10: ปีศาจแห่งความทรยศ (The Betrayal Demon)

ปีศาจตัวนี้มีรูปร่างคล้ายกับคนที่มีใบหน้าที่สวยงาม แต่ดวงตาของมันกลับเป็นสีแดงก่ำ มันเดินเข้ามาหาพวกเขาอย่างช้าๆ และยิ้มให้พวกเขาอย่างเป็นมิตร

"ไม่ต้องห่วง...ข้าจะช่วยพวกเจ้า" ปีศาจแห่งความทรยศกล่าวด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน "ข้าจะนำทางพวกเจ้าไปสู่หอคอย"

"อย่าไปเชื่อมันนะ!" ดาอิกล่าวด้วยความตกใจ "มันเป็นแค่ปีศาจ! มันจะทรยศเรา!"

"ใช่แล้ว..." ไดชิกล่าวพร้อมกับกำดาบอาคมในมือแน่น "ฉันไม่เชื่อมันหรอก!"

ทั้งสองใช้พลังทั้งหมดที่มีในการต่อสู้กับปีศาจแห่งความทรยศ ไดชิใช้ดาบอาคมในการฟันเข้าใส่หัวของมันอย่างรวดเร็ว ทำให้มันต้องล้มลงไปกับพื้น ดาอิใช้โอกาสนี้ในการใช้พลังอาคมในการสร้างลูกไฟขนาดใหญ่ และพุ่งตรงไปยังหัวใจของมันอย่างรวดเร็ว ทำให้มันสลายไปในพริบตา

หลังจากจัดการกับปีศาจทั้งสิบตัวได้แล้ว ไดชิและดาอิก็นั่งลงกับพื้นอย่างอ่อนแรง พวกเขาหอบหายใจอย่างหนัก ร่างกายของพวกเขาเจ็บปวดไปทั้งตัว แต่ใบหน้าของพวกเขาก็เต็มไปด้วยรอยยิ้มที่ภูมิใจ

"เราทำได้แล้ว..." ดาอิพึมพำด้วยความโล่งใจ

"ใช่...เราทำได้แล้ว" ไดชิกล่าวพร้อมกับยิ้มอย่างอ่อนโยน เขาลุกขึ้นยืนและเดินไปที่ทางเข้าหอคอยแห่งเงามืดอย่างช้าๆ

เมื่อพวกเขาเดินเข้าไปในหอคอย พวกเขาก็พบว่าภายในหอคอยนั้นเต็มไปด้วยความมืดมิด แต่แล้ว...ก็มีแสงสว่างจางๆ ส่องออกมาจากกำแพงทางด้านใน และในพริบตานั้น...ผ้ายันต์ผืนที่สองก็ปรากฏขึ้นเบื้องหน้าของพวกเขา มันเป็นผ้ายันต์สีเขียวที่เปล่งแสงเรืองรองออกมาอย่างน่าประหลาดใจ

"ผ้ายันต์!" ดาอิกล่าวด้วยความตื่นเต้น

"ใช่...เราเจอแล้ว" ไดชิกล่าวพร้อมกับยิ้มอย่างอ่อนโยน เขารู้ดีว่าภารกิจของพวกเขายังไม่จบ และการเดินทางที่รออยู่ข้างหน้าจะเต็มไปด้วยความท้าทายที่ยิ่งใหญ่กว่าที่เคยเจอมาอย่างแน่นอน