15 ระแวง

และที่ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าลึกๆ แล้วเธอก็กลัวความรู้สึกของสามี กลัวว่าสักวันตฤณจะเห็นความบานสะพรั่งของดอกไม้แรกแย้มมากกว่าดอกไม้บานที่ใกล้เหี่ยวเฉาโรยรา ถึงแม้จะเอ็นดูเด็กคิวมากแค่ไหนแต่หากมีหนทางผลักไสไปไกลตาก็ย่อมดีกว่า

ถึงคิระจะเป็นเด็กผู้ชาย แต่ความน่ารักแบบฉบับลูกครึ่งญี่ปุ่น ความปากนิดจมูกหน่อย หุ่นเพรียวสมส่วนด้วยแล้วต้องบอกว่าเธอหวั่นใจอยู่ลึกๆ

พิมลรู้กิตติศัพท์ของภามม์ดีว่าเป็นพวกอยากได้อะไรก็ต้องได้แต่หากติดใจแล้วจะเลี้ยงดูปูเสื่ออย่างดี ที่จริงเขาอาจจะเป็นคนปากร้ายใจดีแต่หากถูกปั่นหัวหรือเอาเปรียบก็พร้อมจะทิ้งผู้หญิงคนนั้น ดูอย่างชาลินีที่กลายเป็นนางฟ้าตกสวรรค์ไปหมาดๆ เมื่อคืนนี้

แม้ภามม์จะเรียกใช้บริการชาลินีอยู่บ่อยๆ จนเธอเหลิงใครก็เอาไม่ลง แต่พอรู้ว่าชาลินีรับอามิสสินจ้างนอกสถานที่กับเสี่ยกระเป๋าหนักๆ แม้ไม่บ่อยนักแต่เขาก็เทหญิงสาวทิ้งราวกับน้ำเน่าเสียที่แทบไม่ต้องรอการระบายทันที

“เฮ้อ! ทำไงดี รับก็จะโดนตราหน้าว่าขายหลานกิน ไม่รับก็ไม่ได้เผลอๆ ตกงานอีก”

“พี่ก็ไม่ยอมเหมือนกัน เกิดโดนไล่ออกทั้งที่เศรษฐกิจอย่างนี้มีหวังกินแกลบทั้งบ้านแน่”

“โอ๊ย! เครียด” พิมลครางในลำคอ

ชัยพลที่