LOGINShare
DEEP LOVE : 03 (2/2)
Last Updated:
2025-06-19 19:29:31ในที่สุดเขาก็ลากฉันเข้ามาในร้านอาหารจนได้ เขากดไหล่ฉันทั้งสองข้างให้นั่งลงก่อนที่ตัวเองจะเดินไปนั่งฝั่งตรงข้าม
“เอา…ข้าวต้มปลาหนึ่งครับ” เขาสั่งก่อนจะรับเมนูมาเปิดดูแล้วเงยหน้าขึ้นถามฉัน
“เธออยากกินอะไร”
“...” ฉันเงียบพลางยกมือขึ้นกอดอกหันหน้าหนี ก็บอกว่าไม่หิว ยังจะลากมาอยู่ได้
“งั้นเอาข้าวผัดกุ้ง ไม่ผัก อ้อ..ไม่ใส่กระเทียมด้วยนะ น้ำเปล่าหนึ่ง น้ำส้มหนึ่ง แค่นี้ครับ” เขาฉีกยิ้มหวานให้พนักงานพร้อมพับเมนูส่งให้ แล้วดูสายตา…เขานี่มันเหลือเกินจริงๆ ฉันแอบตกใจนิดหน่อยที่เขากินแบบเดียวกับฉัน เขาคงไม่ได้สั่งมาให้ฉันหรอกมั้ง…เขาจะรู้ได้ไง
แล้วเขาก็ก้มหน้าก้มตาจิ้มมือถือไม่สนใจอะไร ระหว่างนั้นก็ยังคงมีแต่ความเงียบวนอยู่รอบตัวเราสองคน
ไม่นานอาหารก็มาเสิร์ฟที่โต๊ะโดยผู้หญิงคนเดิม
เหอะ…ไม่เห็นฉันอยู่ที่นี้ด้วยเลยมั้ง สายตาจับจ้องไปที่เขาแต่เพียงผู้เดียว จนกระทั่งยกอาหารวางบนโต๊ะจนครบทุกรายการ ขนาดเดินไปแล้วยังเหลียวกลับมามอง อะไรจะขนาดนั้น
“อะ…กินซะ รู้ว่าหิว” เขายกจานข้าวผัดกุ้งมาวางตรงหน้า คิ้วบางขมวดเป็นปม มองหน้าเขาอย่างจับผิด เขารู้ได้ยังไงกันนะ…ว่าฉันกินอะไร ไม่กินอะไร แต่เขาตอบด้วยการยักคิ้วให้ฉันแบบกวนๆ หนึ่งที เหอะ...แต่จะว่าไป ก็หอมเหมือนกันนะ ข้าวผัดกุ้งเนี่ย ฉันหลุบมองเมนูโปรดในจานพลางลอบกลืนน้ำลายไปหลายอึก แต่…ฉันจะไม่ยอมเสียฟอร์มเด็ดขาด
“ไม่ ฉันไม่กิน”
“ทิ้งบ้างเหอะ ทิฐิอะ มันไม่ได้ทำให้เธออิ่มหรอกนะ” มือเรียวยาวเอื้อมมาหยิกแก้มฉันอย่างถือวิสาสะ
“อ๊ะ….อื้ออออ” ฉันปัดมือเข้าออก ลูบแก้มตัวเองปอยๆ ช้ำหมดแล้วมั้ง อย่างเจ็บ หมอนี่กล้าดียังไงมาแตะตัวฉัน อยู่ใกล้เขาเปลืองตัวชะะมัด...
“ลองยิ้มให้คนอื่นซะบ้าง มันไม่ตายหรอก” เขาบอกพร้อมฉีกยิ้มกว้าง ทำท่าทางเหมือนล่อให้เด็กน้อยทำตาม แต่โทษที...ฉันไม่ใช่เด็กอมมือ ใครจะไปยิ้มตามที่่เขาบอก จากนั้นเขาก็ก้มลงกินอาหารของตัวเองด้วยความเอร็ดอร่อย ส่วนฉันยังคงมองกุ้งตัวโตๆในจาน ถ้าไม่กินก็คงต้องทิ้ง เสียดายแย่เลยเนอะ
เมื่อเห็นว่าเขาไม่ได้สนใจ ฉันเลยเลื่อนจานข้าวเข้ามาใกล้ขึ้นอย่างเบามือ แล้วลองตักข้าวเข้าปากชิมดู…อืม ก็อร่อยอยู่นะ
ฉันตวัดตามองตนตรงหน้าเพราะรู้สึกถึงการโดนจับจ้อง ก่อนที่เขาจะรีบหลุบมองข้าวต้มของตัวเอง โคตรจะไม่เนียน...แต่ก็ช่างเหอะ ถือเสียว่าเป็นการขอบคุณสำหรับข้าวผัดกุ้งอร่อยๆจานนี้ละกัน ก่อนจะหันมาสนใจอาหารตรงหน้าต่อ ความจริงแค่ของอร่อยก็เยียวยาได้ทุกอย่างแล้วนะ คนเราจะต้องการอะไรเยอะแยะไปทำไมกัน
....
“ลลิล”
ฉันเงยหน้าขึ้นมองตามเสียงเรียกจากผู้มาเยือน ปรากฏร่างหญิงสาวรุ่นราวคราวเดียวกับฉันที่คลับคล้ายคลับคลา ว่าจะรู้จัก…ขอนึกก่อน
“....”
“ลลินจริงๆด้วย กลับมาเมื่อไหร่เนี่ย ไม่เจอกันนานเลย คิดถึงว่ะ” เธอพูดต่อด้วยท่าทางตื่นเต้น
“เพิ่งมาถึงวันก่อนอะ” ฉันตอบกลับเมื่อนึกออก…ว่าเธอคือเพื่อนร่วมห้องสมัยเรียนม.ปลาย ที่ไม่ค่อยสนิทเท่าไหร่ก็พอได้คุยกันบ้าง แต่อย่าถามชื่อนะ ในห้องฉันจำได้แค่จ๊ะจ๋าคนเดียว ฉันไม่ได้สนิทหรืออยากเป็นเพื่อนกับใครไปทั่ว
“อ๋อ…ได้ข่าวว่าจะแต่งงาน นี่เจ้าบ่าวใช่มะ” เธอถามและจบด้วยการหันไปหาผู้ชายที่ลากฉันมาที่นี่
“ครับ” เขายิ้มแล้วตอบรับทันที
“หู้ยยย เจ้าบ่าวหล่อนะคะเนี่ย” แล้วเธอก็หันไปคุยกับหมอนั่นแบบจริงจัง เหมือนลืมไปเลยว่าเจอฉันก่อนหน้านี้ ฉันเลื่อนจานข้าวออกห่างตัว ก่อนจะหยิบน้ำส้มขึ้นดื่ม ดีนะ…อิ่มพอดี ไม่งั้นคงกินไม่ลงแหงๆ ฉันแอบเบ้ปากใส่พวกเขาด้วยนะ ไม่รู้ดิ…ปั้นหน้ายิ้มไม่เป็น ถ้าไม่ถูกใจ ให้ตายฉันก็ไม่ยิ้มให้หรอก
“ขอบคุณครับ เป็นเพื่อนลลิลเหรอครับ”
“ใช่ค่ะ เพื่อนตอนม.ปลาย” สรุปเธอเข้ามาทักฉันหรือเขากันแน่ คุยซะสนิทเชียว
“บังเอิญจังเลยนะครับ ทานข้าวด้วยกันไหม” นี่ก็อัธยาศัยดีไปไหนก่อน ฉันไม่ชอบนั่งร่วมโต๊ะกับคนไม่สนิทนะ ไม่คิดจะถามความเห็นกันเลยรึไง!!
“เสียดายจัง เพิ่งทานอิ่มพอดีเลย” คำตอบของเพื่อนไม่สนิททำให้มุมปากฉันยกขึ้นนิดหน่อย ก่อนจะเปลี่ยนเป็นตึงเพราะประโยคของผู้ชายที่นั่งตรงข้าม
“นั่งคุยกันเฉยๆก็ได้นะครับ” เขาบอกเธอแต่ดันทำหน้ายียวนส่งมาให้ฉัน
“ได้เหรอคะ”
“ไม่ได้” ฉันแทรกขึ้นกลางคันจนเธอหน้าเจือน เขาขมวดคิ้วส่งสายตาดุก่อนจะหาข้อแก้ต่างแทน
“อ๋อ ลลิลหมายถึงไม่ได้เจอกันนาน นั่งคุยกันก่อนก็คงจะดีกว่านะครับ”
“คุณนี่น่ารักจังเลยนะคะ” เธอเอ่ยชม ก่อนจะยกมือข้างหนึ่งขึ้นบังหน้าและโน้มตัวเล็กน้อยพูดบอกเขาเสียงแผ่วเบา “ฉันพอรู้ค่ะ ว่าเธอเป็นยังไง”
แต่เผอิญฉันหูดีและได้ยินชัดเจนทุกคำ ยัยนี่วอนซะแล้ว...
“นี่!!…” ฉันเผลอตะคอกใส่เธอเสียงลั่น เขาเอื้อมมาจับมือฉันและบีบเบาๆเป็นเชิงปราม ก่อนฉันจะสังเกตรอบข้าง ตอนนี้พวกเรากลายเป็นจุดสนใจไปแล้ว ฉันหยุดไม่พูดต่อและสะบัดมือออกพลางยกขึ้นกอดอกตัวเอง หันมองไปอีกทางอย่างไม่สบอารมณ์ เมื่อไหร่จะไปสักที…ร้านตั้งเยอะแยะทำไมต้องมาเจอคนรู้จักที่ไม่ได้อยากรู้จักด้วยนะ
“เอ่อ เราจัดปาร์ตี้ สละโสดกันดีมะ เพื่อนๆคงอยากเจอแกเหมือนกัน” เธอเสนอความคิดที่ไม่เคยมีอยู่ในหัวฉันเลยสักนิด
“ไม่” ฉันปฏิเสธแต่มีคนตอบรับ เขาพูดขึ้นแทบจะพร้อมกันกับฉัน
“ดีเลยนะครับ”
“ใช่ไหมคะ งั้นเป็นพรุ่งนี้เลยนะ เดี๋ยวฉันนัดเพื่อนให้ เป็นที่ไหนดี…” และเธอก็หันไปหาคนที่ดูเหมือนจะเป็นมิตรกว่าทันที
“Sosay Pub ดีไหมครับ” เขารีบเสนอ เพราะนั่นมันคงเป็นที่ที่เขาคุ้นเคยเป็นอย่างดีสินะ วันแรกที่ฉันเจอเขาหลังจากกลับมาไทยก็เป็นที่นี่
“ดีเลยค่ะ ฉันไปที่นั่นบ่อย โอเค ตามนี้นะแก” ประโยคสุดท้ายเธอหันมาบอกฉัน
“หะ..” พูดจบก็หันไปหาผู้ชายทันทีโดยไม่รอฟังคำตอบจากฉันสักคำ ปล่อยให้ฉันหน้าเหวออยู่กลางอากาศซะงั้น
“ไปด้วยกันได้นะคะ ถ้าสะดวก” ดี…ไปกันเลยจ้า ฉันไม่ไปแน่ๆ
“อ่อ ได้ครับ ยินดีเลย” เขาก้มศีรษะให้เธอเล็กน้อย ก่อนจะแยกจากกัน สุภาพกับทุกคนยกเว้นฉันสินะ…
….
พอจ่ายเงินเรียบร้อยเราก็พากันเดินกลับมาที่รถ ฉันมองแผ่นหลังกว้างของคนตรงหน้าอย่างคิดไม่ตก เขาอยากจะเอาชนะถึงขนาดเอาทั้งชีวิตของตัวเองลงมาเล่นแบบนี้จริงเหรอวะ มันไม่คุ้มสักนิด ไม่ว่าจะคิดกี่ตลบฉันก็ว่ามันไม่คุ้ม...ทำไมเขายังยืนกรานจะแต่งงานกับฉันให้ได้นะ
“ฉันขอถามเธออีกครั้ง” เขาเริ่มประโยคคำถามหลังจากที่เราขึ้นรถและหันมาหาฉันหน้าตาจริงจัง
“อะไร”
“เธออยากแต่งงานกับฉันไหม”
“ไม่ ฉันจะไม่แต่งงานกับคุณ” ฉันตอบแบบไม่ต้องคิดเพราะคำตอบมันผุดขึ้นมาในหัวฉันตลอดเวลาอยู่แล้ว
“ให้คิดอีกที”
“ไม่”
“โอเค เธอเลือกเองนะ”
Latest chapter
DEEP LOVE รักสุดใจ...นายแบดบอย DEEP LOVE : Special (2/3) -END-
@คอนโด G19:00 น.แป๊ก!“เอ้า…” ฉันกดสวิสไฟขึ้นลงอีกสองสามครั้งแป๊ก!…แป๊ก!!“ไฟเสียเหรอ” ฉันขมวดคิ้วมองหลอดไฟเพดานด้วยความสงสัย ก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมาเปิดไฟฉายส่องเดินตรงเข้าไปลองกดเปิดสวิสในห้องครัว แต่ก็ไม่ติดเช่นกัน จะว่าไฟดับก็ไม่ใช่ข้างนอกยังสว่างโล้อยู่เลยเฮียแม็กซ์ลืมจ่ายค่าไฟรึไงนะ...บ้าจริง คนยิ่งอารมณ์ไม่ค่อยดีอยู่ฉันวางของไว้บนเคาน์เตอร์ครัวก่อนเดินส่องไฟฉายไปทางห้องนอน เผื่อไฟในห้องนอนจะใช้ได้“Happy birthday to you…”เสียงร้องเพลงดังขึ้นทันทีที่ประตูถูกเปิดส่งผลให้ฉันหยุดชะงักด้วยความตกใจร่างที่คุ้นตาย่างกายเข้าหาฉันพร้อมกับเค้กในมือ เพียงแค่แสงพลิ้วไหวจากเทียนไม่กี่เล่มก็ทำให้เห็นรอยยิ้มเด่นชัดได้และฉันก็ยังเผลอยิ้มออกมาตอนไหนก็ไม่รู้ เขาลงทุนโกหกฉันเพื่อสิ่งนี้สินะ…ร้ายกาจมาก“Happy birthday to you Happy birthday Happy birthday Happy birthday to you🎶🎶”เขาหยุดยืนตรงหน้าฉันก่อนที่เพลงจะจบลงในเวลาต่อมา
DEEP LOVE รักสุดใจ...นายแบดบอย DEEP LOVE : Special (1/3)
หนึ่งเดือนต่อมา…@เรืองขจรกรุ๊ปพอปัญหาทุกอย่างถูกเคลียร์เรียบร้อย ฉันก็ตัดสินใจเข้ามาทำงานในบริษัทที่ป๊าสร้างไว้ให้อย่างเต็มรูปแบบ แต่ยังไม่กล้ารับตำแหน่งที่แม่จะยกให้ เพราะคิดว่าตังเองยังอ่อนประสบการณ์อยู่มาก อยากเรืองขจรกลับมาอยู่ในจุดคงที่กว่านี้ก่อนซึ่งมันก็ค่อนข้างยากพอตัว เป็นอะไรที่ท้าทายสำหรับฉันมากๆ แต่ถ้าผ่านงานนี้ไปได้ บอร์ดบริหารทุกคนก็จะยอมรับในตัวฉันมากขึ้น ไม่ใช่ว่าได้มาเพราะเป็นทายาทสืบสกุลแค่นั้นตลอดระยะเวลาหนึ่งเดือนที่ผ่านมา ฉันแทบจะทุ่มทั้งร่างกายและวิญญาณให้กับเรืองขจร เรียกได้ว่าอีกนิดก็จะกินนอนที่บริษัทแล้วแหละก๊อกๆๆๆ“เข้ามาค่ะ” ฉันตอบรับหลังจากที่ได้ยินเสียงสัญญาณจากผู้มาเยือนด้านนอก แต่ยังไม่ละสายตาจากโปรแกรมบนหน้าจอคอมพิวเตอร์ขนาดใหญ่บนโต๊ะทำงาน“พักบ้างก็ได้มั้ง” เสียงทักทายที่คุ้นหู ถึงฉันจะไม่ต้องหันมองก็รู้ว่าเป็นใคร“ก็อยากพักนะคะ แต่มันยังค้างคา หนูอยากทำให้เสร็จก่อน” ฉันว่าพลางเหลือบมองผู้เป็นแม่ที่กำลังทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาโดยมีลูกสาวคนเล็กในอ้อมกอด
DEEP LOVE รักสุดใจ...นายแบดบอย DEEP LOVE : 38 (3/3)
“เฮียคิดว่าความตายมันเป็นเรื่องล้อเล่นเหรอ” ฉันหันไปถลึงตาใส่เขาก่อนจะเอ่ยเสียงเรียบที่แฝงไปด้วยความอำมหิต“อุ๊ย!” รอยยิ้มทะเล้นหายวับไปกับตา ก่อนที่เขาจะรีบเก็บมือถือเข้ากระเป๋ากางเกงตัวเอง“หยอกน่า” เขาว่า ขณะดึงฉันเข้าไปกอด“แล้วสรุปคือ” ฉันดันเขาออกก่อนจะเลิกคิ้วถาม ทำไมเขาต้องเลี่ยงที่จะตอบคำถามฉันอยู่ได้หวี๊ดดด…ปังฉันสะดุ้งเล็กน้อย ก่อนแหงนหน้าขึ้นมองท้องฟ้า ดอกไม้ไฟถูกยิงขึ้นไประเบิดเป็นวงกว้าง จนสว่างวาบไปทั่ว และหมุนตัวหันไปทางตำแหน่งที่ดอกไม้ไฟพุ่งขึ้นมาอย่างเผลอไผล ฉันลืมทุกอย่างก่อนหน้านี้ไปจนหมดสิ้น เพราะสิ่งที่อยู่ตรงหน้ามันสวยมากๆ ยิ่งพอได้เห็นในจุดที่สูง ไม่มีอะไรบดบัง มันยิ่งดูสวยงามเป็นพิเศษ หัวใจหลายดวงแตกระยิบระยับกลางอากาศนานหลายนาทีเดี๋ยวนะ…หัวใจงั้นเหรอฉันเหลือบมองสามีตัวเองเล็กน้อยก่อนที่ไหล่หนาจะถูกยกขึ้นแทนเป็นคำตอบและเรียกรอยยิ้มจากฉันได้ไม่น้อยเลยทีเดียวตอนแรกก็คิดว่าเป็นเรื่องบังเอิญ ที่ไหนได้เป็นฝีมือเขาต่างหาก ถึงว่าอยู่ดีๆ จะขึ้นม
DEEP LOVE รักสุดใจ...นายแบดบอย DEEP LOVE : 38 (2/3)
หลังจากทำธุระส่วนตัวเสร็จฉันตกใจเล็กน้อยที่เปิดประตูออกมาเห็นแผ่นหลังบางของมิณยืนล้างหน้าอยู่ที่อ่างล้างมือ“มิณ”เธอหยุดชะงักและเงยหน้าขึ้นมองฉันผ่านกระจก ก่อนจะฝืนยิ้มให้“โอเครึเปล่า”“โอเคค่ะ” เธอตอบกลับด้วยรอยยิ้มที่เธอตั้งใจทำมันขึ้นมา เด็กอนุบาลก็ยังดูออกว่าเธอไม่โอเคฉันเดินไปหยุดยืนข้างเธอ ก่อนจะยกมือขึ้นตบไหล่เธอเบาๆ“ไม่เป็นไรแล้วนะ” ฉันไม่มีสกิลในการปลอบโยนคนสักเท่าไหร่ แทบจะไม่เคยทำเลยด้วย สมองมันก็ตื้อไปหมด ไม่รู้ต้องพูดประโยคไหน หรือต้องแสดงกิริยาแบบไหน“ค่ะ ตอนนี้มิณโอเคแล้ว ต้องขอบคุณพี่เลยนะที่ยอมแต่งงานกับเฮียแม็กซ์” มิณว่า ขณะใช้กระดาษซับน้ำบนใบหน้า“....” ฉันเงียบและหันไปล้างมือในอ่างข้างๆ ไม่รู้จะตอบรับน้องว่ายังไงก็ส่วนหนึ่ง แต่สำคัญคือไม่เคยคิดว่าการแต่งงานครั้งนี้จะทำประโยชน์ได้มากขนาดนี้“ถ้าไม่มีพี่เข้ามาในครอบครัวของพวกเรา มิณคงไม่มีวันหาตัวมันเจอ” มิณพูดต่อ ในตอนที่ฉันเดินไปหยิบกระดาษมาเช็ดมือ“ต้
DEEP LOVE รักสุดใจ...นายแบดบอย DEEP LOVE : 38 (1/3)
@ผับเฮียแม็กซ์ไม่ได้พาฉันกลับคอนโดในทันที แต่พามาที่ผับของดิน เขาบอกว่าทุกคนนัดเจอกันที่นี่ ก็พอเข้าใจได้นะ พวกเขาคงอยากปาร์ตี้ สังสรรค์ หลังจากผ่านเรื่องราวอะไรมามากมาย โดยเฉพาะสามีฉันเนี่ยแหละ รู้สึกเหมือนเขาแทบจะไม่ได้ผ่อนคลายแบบนี้มาสักพักแล้ว“ทำไมมากันเร็วจังค่ะ” เฌอณารีนทักขึ้นทันทีที่เราเปิดประตูเขามาในห้อง VIP ประจำแก๊ง ก่อนจะหันมายิ้มให้และฉันก็ยิ้มตอบตามมารยาท รวมถึงโรสที่นั่งๆ ด้วยนะ“เสร็จธุระเร็วอะ” เฮียแม็กซ์ตอบ ขณะเดินไปทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาฝั่งตรงข้ามทั้งสองคนส่วนฉันก็นั่งลงข้างสามีตัวเอง ก่อนจะกวาดสายตามองไปรอบห้องและพยักหน้าเบาๆ ยอมรับให้กับความรักพวกพ้องของเจ้าของผับนะเขาตั้งใจทำห้องนี้ให้เป็นห้องสำหรับแก๊งเขาจริงๆโซฟาหนังชั้นดีถูกวางเรียงกันเป็นตัวยู ฝั่งยาวทั้งสองฝั่งนั่งได้หกคนและตัวปิดที่อยู่ท้ายนั่งได้สองคน นั่งแปลว่ามันจะครบคู่พอดี“เคยมากันแบบครบองค์ประชุมเลยไหม” ฉันเอียงตัวไปถามเฮียแม็กซ์“ปกติก็ครบนะ” เขาตอบพลางเอื้อมไปหยิบแก้วเปล่าสองใบมาคีบน้ำแข็งใส่
DEEP LOVE รักสุดใจ...นายแบดบอย DEEP LOVE : 37 (2/2)
ฉันอมยิ้ม หลุบตาหลบเล็กน้อย ในตอนที่รู้สึกถึงความร้อนผ่าวบนใบหน้า ถึงนี่จะไม่ใช่ครั้งแรกที่ฉันได้ยินแต่ มันก็ยัง...แอบเขินอยู่ดี แล้วเขาก็ยังเอาแต่จ้องมองไม่ลดละ“อย่ามองนะ” ฉันว่าพลางยกมือขึ้นปิดตาคู่คม แต่เขาเอี้ยวตัวหลบ“ทำไมอ่ะ นานๆ จะเห็นเมียเขินขนาดนี้”แก้มฉันถูกบีบเบาๆ ทั้งสองข้างจากความหมั่นเขี้ยวของผู้ชายที่ทำให้ฉันกลายเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุดและตอนนี้ฉันก็รักเขามากที่สุดด้วย...ช่วงค่ำของวัน…หลังจากที่เฮียแม็กซ์พาฉันไปดูความเสียหายของเรืองขจรที่เกิดขึ้น แน่นอนว่าตำรวจสรุปเป็นการวางเพลิง ส่วนไอ้คนทำก็ได้รับผลกรรมทั้งหมดตอนแรกฉันก็กังวลว่าแม่จะรู้สึกยังไง แต่ท่านกลับบอกว่าสบายใจที่ตัดผู้ชายคนนั้นออกจากชีวิตไปได้ เพราะงั้นฉันจึงไม่มีเรื่องอะไรที่หนักใจอีกแล้วและก็มาถึงจุดจบของโจทย์สุดท้ายสักทีฉันหยุดยืนมองผู้ชายที่ถูกมัดไปกับเสากลางโกดังล้างแห่งหนึ่งแถวชานเมือง โดยมีทุกคนในแก๊งของเฮียแม็กซ์ยืนเกาะกลุ่มกันอยู่ไม่ไกล“ให้เฮียจัดการให้ไหม”
You may also like
SEX FRIEND เพื่อนไม่สนิท
Ballamira20.1K viewsDANGEROUS LOVE รักอันตราย...นายมาดเซอร์
ฮวายอน3.5K viewsMAKE A MISTAKE พลั้งพลาดรัก | เพอร์ซุส
อยู่ในตะเกียงแก้ว13.8K viewsรวมเรื่องสั้นสุดสยิว อีโรติก NC25+++
เลดี้ ปลาวาฬ✿11.8K viewsFAKE LOVE รุ่นพี่ลวงรัก
MaRich_2.6K viewsหลงกลรัก ฉลามตัวร้าย
J.Jusmin2.5K viewsLove Lie Lush (confused ) รักร้ายนายวิศวะ
โบตั๋นสีกลีบบัว1.7K viewsแอบแซ่บในหอพักชาย
เลดี้ ปลาวาฬ✿414 views
