ไม่กี่วันต่อมา...
- 22.00 PM – @ BEAT’S CONDO “คอไปโดนไรมา” ระหว่างที่ฉันรวบผมขึ้นและใช้ยางรัดผมรัดแบบลวกๆ ตอนกำลังติวภาษาซีให้เฮียบีทอย่างเคร่งเครียด เฮียก็ทักขึ้นมา “หืม? โดนไรหรอ” “ก็เนี่ย รอยจ้ำแดงๆ เหมือน....” “อะ...อ๋อ น่าจะมดกัดอ่ะเฮีย สงสัยเจ้าแอ่นแอ๊นท์จะมาขโมยลูกอมตรงลิ้นชักหัวเตียงลิซน่ะสิ นิสัยไม่ดีเลยนะว่าป่ะ -3-” ฉันพูดออกไปแบบตะกุกตะกัก ก็แหม...ความจริงแล้วถ้าให้เดา ไม่ใช่แอ่นแอ๊นท์ที่ห้องฉันหรอก น่าจะเป็นที่ห้องเฮียคินมากกว่า จะว่าไปแล้วก็นะ...คนอะไรรวยก็รวยแต่เลี้ยงมดไว้ในห้องอ่ะ -3- “เหอะ ลูกอมในลิ้นชักหัวเตียงเนี่ยนะ? บอกกี่ทีแล้วว่าอย่าเอาไปไว้ตรงนั้นวะ -.-” “ขอโทษค่าาา แต่พออมแล้วก่อนนอนลิซแปรงฟันทุกครั้งเลยนะ” พูดไป ฉันก็หยิบมาร์คเกอร์ไฮไลท์ส่วนที่สำคัญในชีทของเฮียบีทไป ส่วนเฮียที่ยังอยู่ในชุดนักศึกษาก็เอาแต่กดโทรศัพท์ยิกๆแล้วก็พูดขึ้นมา “ดังใหญ่แล้วไอ้โรส” “นั่นสิคะ หนูลุ้นมากเลยถ้าเฮียโยเห็นจะเป็นไงอ่ะ ฮ่ะๆๆ” นั่นแน่ ไม่ต้องงงค่ะ เพราะสิ่งที่เฮียบีทกำลังพูดถึงคือคลิปของโรสที่ว่อนอยู่ใน Know more ตั้งแต่ช่วงเย็นของวันนี้ ส่วนเนื้อหาในคลิปบอกเลย ถ้าเฮียโยเห็นต้องหัวร้อน รับรองว่าเฮียจะพ่นไฟออกมา และขว้างปาข้าวของแบบกระเด็นกระดอน ฮ่าๆๆๆ ที่พูดแบบนั้นก็เพราะ...นอกจากชื่อโรสจะเป็นหนึ่งในผู้เข้าร่วมประกวด Queen สาขาวิศวะโลจิสฯในงานประเพณีตั้งแต่วันก่อน วันนี้ก็มีคลิปหลุดจาก King ของสาขาอย่าง ‘พี่ริว’ รุ่นพี่ที่เมกาเราสนิทมากที่เหมือนกัน แค่อยู่คนละแก๊งค์กับพวกเฮียๆเท่านั้น แถมยังเป็นคู่ปรับเก่าของเฮียโยที่เคยสารภาพรักกับโรสที่นั่นซะด้วย ซึ่งล่าสุดวันนี้...พี่แกก็เล่นออกตัวจริงจังว่าจะจีบโรสให้มาเป็น Queen ของตัวเองอีกครั้ง!! “ฟ้องไอ้โยดีกว่า แม่งเงียบฉิบหาย สงสัยยังไม่เห็นมั้ง” “อะไรกันคะเนี่ย พวกเฮียก็เพิ่งจะเจอกันไปช่วงหัวค่ำเองไม่ใช่หรอ เพราะงั้น...วางมือถือลงก่อน แล้วมาตั้งใจฟังหนูสอนดีกว่า” ฉันบ่นๆออกไปเพราะพวกเฮียเพิ่งจะแยกกันหลังซ้อมดนตรีเองอ่ะ แล้วแน่นอนว่า...นักศึกษาที่เกเรที่สุดเท่าที่ฉันเคยติวภาษาซีให้มา ก็คือเฮียบีทนี่ล่ะ “หึ เบรคก่อนครึ่งชั่วโมง ใช้คอมเยอะปวดตา” “นั่นไง เบรคเบริคอะไรกันล่ะคะ นี่เฮียอยากติวจริงมั้ยเนี่ย หนูถามตรงๆเลยนะ” แล้วพอฉันพูดจบ เฮียบีทก็ส่ายหัวแบบไม่ค่อยจะสนใจ แถมยังลอยหน้าลอยตามองมา “เอาจริงก็ไม่อ่ะ เคลียร์ห้องให้เพื่อนเฉยๆ ไม่อยากให้เราไปเป็น กขค. เก็ทป่ะ?” เอ๋? กขค. หรอ? อ๋อ พยัญชนะไทยตัวที่ 1 2 3 เอ้ย 4 หนูรู้หรอก แต่... “เคลียร์ห้องอะไรหรอคะ อันนี้หนูไม่เก็ทอ่ะ ?_?” “ไม่บอก หิวข้าวว่ะอ๊อง อยากกิน...” “โนวๆ อยากกินไรก็สั่ง Delivery เลยนะ -3-” เพราะรู้ว่าเฮียบีทต้องหลอกใช้ฉันให้ทำไรให้กินแน่ๆ ฉันเลยบ่นอุบอิบดักทางออกไป เออนี่...เคยบอกไปยังคะ ว่าคอนโดเฮียบีทน่ะ ทั้งของสด ของสำเร็จรูป อาหารคาวหวาน ผลไม้ เครื่องดื่มในตู้เย็นเค้าไม่เคยขาด เพราะมีแม่บ้านประจำตระกูลมาจัดการให้ทุกวัน เสียแค่อย่างเดียวเลย อย่างเดียวจริงๆ คือเฮียกินเก่งแต่ขี้เกียจทำ ไม่งั้นนะ ห้องนี้อ่ะจะกลายเป็นแหล่งอาหารชั้นดีเลยด้วยซ้ำ “ทำให้หน่อย เดี๋ยวเฮียเล่าเรื่องไอ้พายที่เพิ่งเกิดวันนี้ในห้องซ้อมดนตรีให้ฟังเลย แม่งโคตรเด็ดอ่ะ” เฮียพูดไปมือก็กดโทรศัพท์ยิกๆต่อไป และชะแว๊บบบ เห็นหน้าเฮียโยแว๊บๆแฮะ สงสัยจะส่งคลิปไปฟ้องเฮียโยจริงแหละ แต่... “ไม่อ่ะ หนูไม่อยากรู้เรื่องเฮียพายหรอกค่ะ เฮียพายเคยบอกว่า ถ้าหนูเม้าท์เรื่องเค้า เค้าจะสาปหนูให้กลายเป็นเป็ดอ่ะ =[]=!” ถูกต้องตามนั้นไม่ได้พูดเล่นจ้ะ เฮียพายพูดไว้ตอนฉันไปเจอเค้าจูจุ๊บกับสาวที่ Lab เคมีตอนเรียน High School ที่เมกาน่ะ “อ๋อ แบบนี้นี่เอง น่ากลัวจังเลย ไอ้พายมันเป็นพ่อมดหรอวะ -_-” “ก็ไม่รู้สิคะ เฮียว่าใช่มั้ยอ่ะ หนูว่า DNA เค้าได้เลยนะ ลึกลับซับซ้อน คนอะไรรัน code เพียวๆในหัวยังจับ Error ได้แม่นเหมือนพระเจ้าประทานพร” เนี่ย...ใช่ป่ะ ขนาดเฮียบีทยังเห็นด้วยกับฉันอ่ะ (ตอนไหนฟะ -*-) “งั้นเรื่องเฮียเตเอาป่ะ นั่นเนื้อคู่เลยนะเว้ย แต่ก่อนเล่าขอกะเพราวุ้นเส้นหมูสับจานนึงจ้ะ” พอเฮียบีทเอ่ยชื่อรุ่นพี่เตโชและยื่นข้อเสนอมา ฉันนี่หูผึ่งเลยจ้า แต่ไม่ได้ๆทำแบบนี้เดี๋ยวเฮียบีทที่นั่งจิ้มมือถืออยู่นั่นก็ตายใจอะ -3- “นี่เฮียคิดว่าหนูจะยอมตกเป็นทาสเพราะเรื่องแค่นี้น่ะหรอคะ!” ถูกแล้วเจ้าลิซ...ทำเสียงเข้มเข้าไว้ “ก็ไม่รู้ แต่ล่าสุดเฮียว่า...เฮียเตแม่งติดเด็กแน่นอนเลยว่ะ” หาาาา =[]=! รุ่นพี่เตโชติดเด็ก เด็กที่ไหน? ใครเอากาวไปทา หรือพ่อเทพบุตรดาวพุธของฉันเผลอไปนั่งทับเทปกาวสองหน้า ตายแล้วววว กางเกงเลอะมั้ยอ่ะ =[]=!! “แล้วววว...มันยังไงต่อหรอคะ” อะแฮ่ม! เก๊กไว้ก่อน ทำเป็นไม่สนใจ เดี๋ยวเฮียบีทก็ค่อยๆหลุดออกมา ใจเย็นไว้! “ก็ไม่ยังไง เฮียก็ไม่ชัวร์ว่าเป็นใคร แต่ให้ทายคงเป็นดาวยูเรนัสที่กิ๊กกั๊กกับดาวพุธ ขอไข่ดาวเพิ่มอีกฟองได้มั้ย?” “กะ..ก็ได้ค่ะ แต่ถ้ามีข้อมูลของยัยดาวยูเรนัสอะไรนั่นด้วย หนูจะเพิ่มน้ำส้มคั้นเย็นๆให้หนึ่งแก้วเลยนะ” ถึงจะอยากรู้อยากเห็นแต่พอพูดจบฉันก็ทำเป็นไม่สนใจ แม้ความรู้สึกลึกๆข้างในนี่จะสั่นเป็นเจ้าเข้า ยัยดาวยูเรนัสตัวร้ายนั่น หล่อนอยากเจอหนามทุเรียนใช่มั้ย ถึงกล้ามาทอดสะพานให้เนื้อคู่ของช้านด้ายยยย -3- เอ๊ะ...แบบนี้ดุพอมั้ยนะ หรือต้องลากเสียงยาวอีกอ่ะ “หึ...น้ำส้มคั้นเนี่ยนะ รสชาติเป็นไงเคยกินแต่เหล้าว่ะ -.- ส่วนเด็กเฮียเตเท่าที่ดูก็น่าจะเป็นคนชอบอ่านหนังสือ เพราะเจอรถเฮียเตไปส่องแถวห้องสมุดทุกทีอ่ะ” หืม...ไปส่องเลยหรอ อย่างรุ่นพี่เตโชที่สาวๆวิ่งเข้าหาเนี่ยนะ จะยอมลดตัวลดไปส่องสาวอ่ะ >[]< Oh! Goshhhh! เราประมาทศัตรูหัวใจนางนี้ไม่ได้แล้วล่ะ มารความรักระดับพระกาฬ ที่พระเจ้าส่งมาวัดระดับความหนักแน่นในความรักของฉันที่มีต่อรุ่นพี่เขา เพราะฉะนั้น….! ตึงงงง! “งั้นเฮียบีท! พรุ่งนี้ไปห้องสมุดเป็นเพื่อนหนูหน่อยนะคะ! เราต้องไปจับให้ได้แบบคาหนังคาเขาค่ะ!!!”วันต่อมา...
“ไม่เห็นมีเลยนี่คะ หรือเค้าแอบไปสวีทกันสองต่อสองในมุมลับของห้องสมุดอ่ะ ถ้าเป็นแบบนั้นหนูจะของขึ้นแล้วน้าาา ย้ากกกกก >[]< อุ๊บ!” ฉันโพล่งออกไปแบบหงุดหงิดมาก และกำลังจะอ้าปากโวยวายพอกวาดสายตาไปรอบๆก็ไม่เห็นรุ่นพี่เตโช เฮียบีทเลยส่งมือหนาๆนั่นมาปิดปากไว้ “เบาดิวะ เดี๋ยวบรรณารักษ์ก็โผล่มาด่า” “ก็ช่างสิคะ! หนูรู้เฮียไม่ยอมให้เค้าทำไรหนูได้หรอก ถ้ามาหนูจะกระซวกไส้บรรณารักษ์ก่อนใคร ลากออกมาให้เห็นหยดเลือดสีแดงๆ เพราะตอนนี้หนูเสพติดความรุนแรงมาก! ว้ากกกก เอาเนื้อคู่หนูคืนมานะ พ่อเทพบุตรดาวพุธของหนูอยู่ที่ไหนอ่ะ ออกม้าาาา >[]<!!!” “เวรจริงกู -_- เฮียว่าไม่อยู่หรอกว่ะ” เนี่ย ดูสิ รุ่นพี่เตโชจะรู้มั้ยว่าการตามหาเค้ามันทำให้เฮียบีททำหน้าตาท้อแท้ขนาดไหน ชิ! “ว่างั้นแหละค่ะ ถ้ารุ่นพี่อยู่ที่นี่ก็มองหาง่ายจะตาย คนที่หล่อออร่าเป็นเป้าสายตาขนาดนั้นอ่ะ แค่นึกหน้าในหัว ใจหนูยังจะละลายเลยอ่ะ งื้อออ” “ถุย! กูเชื่อเลย เคยเจอเฮียมันในห้อง Nightshade ตั้งหลายครั้งไม่เห็นเป็นไร แต่หมอดูทักครั้งเดียวกลายเป็นบ้าไปได้ -_-” “ก็แหงสิคะ ตอนนั้นหนูตาบอดไม่มีอะไรชี้ทาง ตอนนี้หนูตาสว่าง ฮึ่ย! แต่อยากจะรู้จริงๆเลยนะ ว่าพ่อเทพบุตรดาวพุธของหนูจะมีดาวยูเรนัสดวงไหนกล้ามาแต่ต้องอ่ะ >[]<” “เฮ้ย นายอ่ะ” “เอ๋?” แล้วทันทีที่ฉันพูดจบ อยู่ๆก็มีเสียงแว่วมาจากที่ไหนไม่รู้ พอก้มๆเงยๆดูก็เจอนักศึกษาหญิงของ Treatise คนนึงนั่งทำท่างัวเงียอยู่ที่พื้นและจ้องมองเราด้วยสายตาหงุดหงิดอยู่ “ผมหรอ?” เฮียบีทตอบกลับเจ้าของสายตานั้น แล้วชี้นิ้วเข้าหาตัวเอง ผู้หญิงคนนั้นที่ดูจากแถบเสื้อน่าจะเป็นรุ่นพี่ก็พยักหน้า “(- -)(_ _) บอกแฟนลดเสียงหน่อยได้มะ จะนอนอ่ะ” “หือออออ หนูไม่ใช่แฟนเฮียบีทนะคะ ที่จริงหนูมีเนื้อคู่ เป็นคนรักที่ผูกจิตกันมาตั้งแต่ชาติที่แล้.....อุ๊บ!” “เอ่อ โทษครับรุ่นพี่.... ไปได้เล่า” ฉันยังพูดไม่ทันจบก็โดนเฮียบีทเอามือมาปิดปากอีกที ก่อนจะลากฉันออกจากห้องสมุดและปล่อยมือหลังเดินพ้นประตูออกมา “โดนจนได้ไอ้อ๊อง -_-” “อื้อ ลัลล้า ลัลลาาา” ถึงจะโดนเฮียบีทบ่นๆใส่แต่ฉันก็เลือกจะตีมึนชมนกชมไม้ไป ก็แหม...หนูโหวกเหวกโวยวายนิดหน่อยเพราะตื่นเต้นค่ะ ก็เนื้อคู่เพิ่งโคจรมา แถมอยู่ใกล้แค่เอื้อมมือเองอ่ะ บอกเลยนะว่าน้องลิซคนนี้จะเผด็จศึกรุ่นพี่เตโชให้ได้เลยนะ ฮ่าๆๆๆๆ “ไปกันเถอะค่ะเฮียคะ ถ้าหาที่นี่จนทั่วแล้วไม่มี เราก็ไปหารุ่นพี่เตโช ‘ของหนู’ ที่อื่นกันดีกว่า” พูดจบฉันก็เดินนวยนาดลั้ลล้า ส่วนเฮียบีทก็เดินบ่นๆตามหลังมา “เดี๋ยวๆ ของหนูเลยหรอวะ ยังก่อนป่ะ -_-” “โอ๊ยยย ของหนูนี่แหละค่ะ! เนี่ยแม่หมอก็บอกไว้ ไม่รู้รุ่นพี่จะฝืนชะตาไปส่องดาวยูเรนัสนั่นทำไม! ต้องเป็นดาวเสาร์กับดาวพุธสิ! ดาวเสาร์กับดาวพุธต้องคู่กันแน่นอน เฮียบีทจำไว้!” ฉันส่งเสียงไซโคล้างสมองเฮียบีทและมองซ้ายมองขวาหารุ่นพี่เตโชต่อไป “ไม่จำ พอดีเป็นปลาทอง ความจำสั้น” “โอ้โห ปลาทองอยากโดนหนูกินสมองหรอคะ ก๊าซซซ >[]<” ปัดโธ่! นี่กำลังใช้สมาธิ เฮียก็ชอบมากวนประสาทอยู่ได้ “เสียงดังก็ไปคนเดียวเลยไป เฮียมีเรียนคาบบ่าย” “อ้าวหรอ งั้นตั้งใจเรียนนะบ๊ายบาย แต่ใครกันนะเฮีย ใครกันนะ ใครกันน้าาา คนที่รุ่นพี่ไปแอบมองอ่ะ จะจับให้ได้คาหนังคาเขาหนูต้องทำยังไงเนี่ยฮะ -3-” ดูเหมือนฉันพูดกับเฮียใช่ป่ะ แต่นู่น... เฮียเดินไปนู่นแล้ว ฉันเลยได้แต่เดินคิดไม่ตกกลับคณะ IST แต่มันหวั่นใจชอบกลเลยน้า เอ๊ะหรือที่จริงผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่ดาวยูเรนัสอ่ะ เค้าอาจเกิดวันเสาร์ เป็นดาวเสาร์เหมือนเราก็ได้... แต่ไม่หรอกน่า! เนื้อคู่ดาวเสาร์ของรุ่นพี่เตโชต้องเป็นเราสิ ต้องเป็นเราแน่ๆอ่ะ!! เพราะงั้นพระเจ้าคะ พระเจ้าช่วยชี้ทางให้หนูหน่อยเถอะค่ะ ความจริงแล้วเนื้อคู่ของหนูน่ะ เป็น.... ตุ้บ! พรึ่บ! “ว๊ายยย >_<” แล้วอยู่ๆ ห้วงความคิดของฉันก็ขาดสะบั้นลง ทันทีที่มีร่างสูงของใครคนหนึ่งเดินมาชนจนของในมือเขากระจัดกระจาย เพราะคนตรงหน้าตั้งใจทิ้งมันลงพื้นเพื่อมาคว้าร่างฉันไว้ “โทษที” หืม… สะ...เสียงนี่มัน “ระ...รุ่นพี่เตโช O/////O” ฉันปริปากพูดออกไปอย่างอ้ำอึ้ง เช่นเดียวกับนัยน์ตาที่เบิกกว้างจนตาค้างกับการชี้ทางที่เห็นผลปุ๊บปั๊บของพระเจ้า บะ...บ้าไปแล้ว บ้าไปแล้ว พูดถึงเนื้อคู่ เนื้อคู่ก็มา บ้าๆๆๆ พระเจ้าชอบมาเล่นอะไรแบบนี้ให้ฉันเขินทุกทีเลยอ่ะ พระเจ้าจะรู้มั้ยใจมันเต้นตุ๊มๆต่อมๆ มะล่องก๊องแก๊งอยู่ข้างในอ่ะ วี๊ดดดดดดดด >[]<!!! “อืม เป็นไรมั้ย?” “มะ...ไม่ค่ะ ไม่เป็นไรเลย แค่นี้สบายมาก หนูไม่เจ็บปวดอะไรทั้งนั้น เต้นให้ดูก็ยังได้” ชึ้บๆ กระดึ๊บๆ ง่อกแง่กๆ กุ๊งกิ๊งก๊องแก๊ง... อร๊ายยยยยย ถึงจะอยากอยู่ในอ้อมแขนนานๆ แต่ฉันก็ต้องโชว์สปิริตว่าตัวเองไม่เป็นไรด้วยการโยกย้ายส่ายสะโพกออกไป และพระเจ้า.... พระเจ้ารอบที่ล้านนนน รุ่นพี่เตโชเค้ากระตุกยิ้มมุมปากให้กับท่าทางของฉัน “หึ...อืม” พูดจบรุ่นพี่ก็ก้มลงเก็บของที่ทำหล่นอย่างพวก Text กุญแจรถ และมือถือที่พื้นก่อนจะค่อยๆก้าวขาออกไป ฉันเลยรวบรวมความกล้าหลับตาปี๋และเรียกไว้ “เอ่อ รุ่นพี่คะ >_<” กึก! “……” แล้วพอได้ยินแบบนั้นฝีเท้าของรุ่นพี่ก็หยุดชะงักและหันมองมา Oh! Goshhh เท่มาก เท่จนอยากกลืนกินไปทั้งตัว กินแขน กินขา กินหัว กินสมอง กินให้หมด ฮ่าๆๆๆ “คะ....คือว่า” จะถามดีมั้ยเนี่ย? จะถามเรื่องดวงดาวที่คาใจดีรึเปล่านะ? แล้วรุ่นพี่ก็เลิกคิ้วนิดหน่อยอย่างรอฟัง “ชอบดวงไหนหรอคะ คะ...คือหนูหมายถึง ดะ...ดาวเสาร์ กับดาวยูเรนัสน่ะค่ะ แหะๆ >_<” “……” คุณพระ...ซวยแล้ว ทำไมคราวนี้รุ่นพี่เงียบไป และไม่ตอบโต้อะไรเลยล่ะ หระ...หรือว่าเค้ารำคาญฉันเข้าซะแล้ว ไม่จริงใช่มั้ย เราเพิ่งได้ใกล้กันระยะประชิดครั้งแรก นี่ฉัน....นี่ฉันทำพลาดไปซะได้ =[]=!!! “อะ...เอ่อ หนูแค่ถามเล่นๆน่ะค่ะ ถ้างั้นหนูขอตัวก่อนนะคะ >_<” ตั้งหลัก! ต้องหนีไปตั้งหลัก เดี๋ยวหนูกลับมาใหม่รุ่นพี่รอหนูอีกนิดนะคะ จังหวะนี้ขอเผ่นก๊อนนนน “ยูเรนัส” กึก! แล้วยังไม่ทันที่ฉันจะก้าวขา รุ่นพี่ก็ตอบกลับมา แถมยังเป็นคำตอบที่น่าปวดใจจนฉันอยากมุดหัวเข้าโอ่งแล้วกรีดร้องจนหูแตกตายตรงนี้เลย ม่ายยยยยย ฮืออออออ TT______TT “ทะ...ทำไมล่ะค่ะ TT^TT” ฉันยังทำใจแข็งถามออกไป แล้วรุ่นพี่ก็ไม่ได้หยุดคิดอะไร เขา...เขาตอบมันแบบไม่ลังเลเลย “ก็ดาวที่ชอบ.....ไง” กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด แล้วแค่ได้ฟังเหตุผลก็เหมือนมีคมมีดกรีดลงกลางใจ ได้ยินแบบนั้นฉันก็เอามือปิดหน้า วิ่งชนทุกคนออกมาด้วยความรู้สึกหลากหลายและหนักอึ้งอยู่ข้างใน ฮืออออออ รุ่นพี่เตโชของฉัน รุ่นพี่ปันใจให้ดาวยูเรนัสดวงนั้น โอ้วม่ายยยยย ม่ายยยย พระเจ้า... โอ้วม่ายยยยยย >[]<!หลายชั่วโมงต่อมา..."กลับมาแล้วค่าาา U_U"ฉันยื่นซองเอกสารที่ใส่ทะเบียนสมรสเป็นหลักฐานให้เฮียติณณ์ดู แล้วก็เพิ่งสังเกตว่าในนี้มีทั้ง Nightshade และ Nightshade's Lady นั่งอยู่"เอ้าโรส! แล้วก็พวกเฮียๆด้วยนี่นา สวัสดีค่าทุกคน~ ^_^""ไง ได้ข่าวว่าไม่โสดแล้วหรอ ใช่ม้า~"โรสเอ่ยปากแซวฉันก็หันไปยิ้มกับเฮียโย แต่ไม่ได้การละ เฮียๆอยู่ที่นี่ทั้งที"หึ๊ยยย ฟ้องเฮียดีกว่า เฮียขะ...."กึก...แล้วพอก้าวขาจะไปโผล่ตรงกลางระหว่างเฮียโยกับเฮียพาย อยู่ๆขาฉันก็ชะงักไปเพราะสายตาผู้หญิงของเฮียพายที่มองมาพอดี"เอ่อคือ...""ขอโทษนะ...ลิซ ที่วันนั้นเข้าใจผิด"เอ๋??? รุ่นพี่เป็นฝ่ายขอโทษฉันงั้นหรอ เรื่องจริงหรอเนี่ย ฉันเลยหันไปมองหน้าเฮียพายสลับกับเฮียคิน นี่อย่าบอกนะว่ามีใครไปทำอะไรมาเนี่ย"อ๋อ เอ่อคือ...ไม่เป็นไรเลยค่ะเจ๊...นิลลา แหะๆ""ว่า?"จังหวะที่ฉันหันไปยิ้มแห้งๆ เฮียพายก็ถามมา โอ๊ะเกือบลืมแหนะฟุ้บ!"คือว่าเฮียขาาา~ อะแฮ่ม ลิซขอแทรกหน่อยน้า เฮียขา เฮียคินบังคับให้หนูไปจดทะเบียน โดยมีเฮียติณณ์! เป็นผู้สมรู้ร่วมคิดค่าา... อะแฮ่มอีกที! เฮียช่วยกระทืบใครสักคนให้หน่อยได้มั้ยคะ หนูปวดร้าวหัวใจมากที่เค้ามาป
วันต่อมา..."ไม่สนค่ะ! ถ้าไม่ใช่รูปนกฟีนิกซ์ หนูจะไม่ยอมประทับตราเด็ดขาด >[]ฉันตะโกนออกไปแบบแน่วแน่สุดๆไปเลย ก็มีอย่างที่ไหนอ่ะ ตื่นเช้ามายังไม่ทันจะอาบน้ำแปรงฟัน เฮียคินก็มาขู่ให้คนอื่นเค้าเอาดาบไขว้มาประทับไว้บนตัว และให้เหตุผลว่าการประทับตราเป็นการบ่งบอกว่าเราคือ Dark Shadow แต่โหย! ตั้งมีดดาบเชียวนะ เกิดมันมีชีวิตแล้วแทงเข้าไปในเนื้อหนังอันละเอียดอ่อนของฉันจะว่าไงอ่ะ =[]="Dark Shadow ต้องประทับตราเดียวกัน -_-""ก็หนูไม่อยากเป็....""ถ้าพูดมันออกมาอีกครั้ง..."เสียงเข้มกับสายตาดุๆถูกส่งมาให้ฉัน ก่อนที่ฉันจะยอมอ่อนลงนิดนึง เชอะ! "อะไรคะ ที่จริงหมายถึงไม่อยากให้ตราประทับเป็นรูปมีดดาบต่างหากล่ะ -3-""เลือกตำแหน่งที่อยากประทับไว้เลย"พรึ่บ!พูดจบเฮียคินก็ลุกขึ้นจากเตียงเฉย เดี๊ยะๆ ทำเป็นมาสั่งเนาะ"ไม่! หนูไม่เลือก ไม่สนใจ ไม่ประทับตราแน่ๆจะบอกให้"ฟุ้บ!ฉันทิ้งตัวนอนแล้วดึงผ้าห่มคลุมโปงไปเลย ก็ไม่อยากได้มีดดาบ ไม่ชอบอ่ะมันคม กลัวมันแทงเข้าไปควักไส้ หยึ๋ยยยย =[]=! ซาหยองจาตายยย"จะดื้อจนนาทีสุดท้ายเลยรึไง""ไม่ดื้อ! หนูไม่ได้ดื้อ หนูแค่ไม่ชอบ...""อาบน้ำแต่งตัว เช้าบินไปจดทะเบียน
"แย่จริงๆ คุณเปิดตัวอลังการขนาดนี้ ลูกหลานได้หัวใจวายกันพอดี :)""ท่านย่า""ท่านแม่"กึก!สิ้นสุดคำพูดของท่านปู่ เฮียคินที่ยืนอึ้งก็พูดออกมาเสียงสั่น เขาก้าวขาจะเดินตรงเข้าไปหาท่านย่าเช่นเดียวกับเจ๊เฟรย์ที่น้ำตาคลอขึ้นมาแบบฉับพลัน แต่ทั้งเฮียและเจ๊ก็ต้องชะงัก คงเพราะเพิ่งรู้สึกว่าตัวเองกำลังประคองร่างเฮียแม็คและรุ่นพี่เลโอที่อาการสาหัส ท่านย่าเลยหันมองทั้งคู่ และเงยหน้ามองรุ่นพี่เตโชที่สีหน้าเขาเองก็ทึ่งไม่จากพี่น้องคนอื่นเลยสักนิดกึก...กึก...กึก...ไม่รอให้ใครพูดอะไร ท่านย่าปรับสีหน้าให้ดูนิ่งเรียบ ก่อนจะเป็นฝ่ายเดินเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้าเฮียแม็คและรุ่นพี่เลโอที่ถูกประคองเอาไว้ เฮียแม็คพอเห็นแบบนั้น เขาใช้แรงทั้งหมดที่มีขยับตัวให้หลุดจากการประคอง ก่อนจะทิ้งตัวนั่งคุกเข่าก้มหัวต่อหน้าท่านย่า และพูดออกมาด้วยน้ำเสียงรู้สึกผิดเป็นอย่างมาก"ผมขอโทษครับท่าน ขอโทษ...สำหรับทุกเรื่องครับ"ภาพตรงหน้าทำให้ฉันหันมองเจ๊เฟรย์ที่ยืนนิ่งทันทีที่ได้ฟัง ท่านย่าเองก็มองไปที่เธอ และค่อยๆยกฝ่ามือขึ้นวางบนบ่าเฮียแม็คที่ยังอยู่ในชุดเจ้าบ่าวที่ตนเองเป็นคนออกแบบ ก่อนจะตบบ่าเขาเบาๆ และพูดมาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
วันทดสอบหัวใจของรักษาการ...“โอเคมั้ย?”เฮียแม็คในชุดแปลกตาที่นั่งตรงข้ามกันพูดกับฉัน คงเพราะฉันเริ่มจะเลิ่กลั่ก ก็นี่มันเหลือเวลาอีกไม่กี่ชั่วโมงเท่านั้น ฉันเลยส่ายหัวออกไปอย่างไม่รู้จะพูดยังไงเหมือนกัน“ใจเย็นๆลิซ"“หนูอาจไม่ใช่หนึ่งสตรีที่เค้าตามหากันก็ได้”นั่นสินะ... อย่าว่าแต่การเป็นหนึ่งสตรีเลย คนที่ร่ำลือว่าเป็นเนื้อคู่ตอนนี้ ฉันเห็นเขาแค่แว๊บเดียวเมื่อเช้าที่ห้องแต่งตัว แล้วเฮียคินก็เดินหนีหายไปไหนไม่รู้ มีแค่คำสั่งที่กำชับพี่ไคยะเอาไว้ว่าให้ฉันอยู่แต่ในห้องนี้“ไม่เห็นจะเกี่ยวกับการเป็นหนึ่งสตรีตรงไหน”เฮียแม็คทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ มือก็เอื้อมมาหยิบสมุดโน้ตฉันไปเปิดดูสิ่งที่ฉันพอจะนึกอะไรได้แล้วโน้ตเพิ่มลงไป“เกี่ยวสิคะ ก็แค่ทดสอบยังทำไม่ได้ แถมหนูตะคอกใส่เฮียคินกับท่านปู่เสียงดังมากด้วย กับเฮียคินน่ะ...เราคุยกันน้อยลงมาก ช่วงวันสองวันนี้ U_U"“ไอ้คินมันยุ่งๆ อย่าคิดมาก ส่วนเรื่องในห้องประชุม คนเรามันก็ตกใจกันได้”“...เฮียแม็ค”“?”ฉันส่งเสียงเรียกคนตรงหน้าออกไปเสียงอ่อน เขาก็แค่เลิกคิ้วขึ้นนิดนึง แล้วก็นะ มันดูอ่อนแอมากเลยที่จะต้องพูดว่า...“หนูอยากกลับบ้านค่ะ"แล้วแค่นั้นเฮีย
หนึ่งชั่วโมงต่อมา...- ห้องทำงานคิระ -แกร๊กๆๆๆ“จิ๊!”“อย่าเครียดนักสิ”“มันอีกแค่นิดเดียวเองค่ะ เหมือน XVII ตั้งใจปั่นประสาทหนูน่าดู ย้ายโลเคชั่นทุกครั้งที่ออนไลน์เลยมั้ง โรคจิต!”“.......”ฉันตอบกลับเฮียคินทั้งที่มือยังคาอยู่บนคีย์บอร์ดโน้ตบุ๊คแบบนี้ แล้วเพราะโดนเฮียเงียบใส่นี่แหละ เลยทำให้ฉันหยิบมีดสั้นเล่มนึงใกล้ๆมือปาออกไปที่เป้าข้างหลังเขาแบบหงุดหงิดฉึก!หึ...มันดูแปลกใช่มั้ยล่ะ ที่มีเป้านิ่งให้ระบายอารมณ์ได้เต็มที่ แต่เป้านี้ยังถือเป็นอะไรที่เบสิคมากเลย เพราะในห้องเฮียคินไม่เหมือนห้องเจ๊เฟรย์เลยสักนิด เขาเอาอาวุธเยอะแยะมาวางเรียงเป็นของตกแต่งเหมือนที่ชอบเอาปืนซ่อนไว้ในทุกอาณาเขตของคอนโดไม่มีผิด“ยังปาแม่นเหมือนเดิมนี่ หนึ่งสตรี”“เฮียแม็ค~”เสียงที่คุ้นหูทำให้ฉันละสายตาจากเป้ามองคนที่เดินเข้ามาในห้องทันที แล้วเฮียคินนี่ออกตัวดุมาเชียว“ดีใจกว่าเจอหน้าผัวอีก -.-”ชิชะ! ไม่ต้องเลยนะ ทำมาเป็นพูดดี“เฮียแม็คไปไหนมาคะเนี่ย ไม่เจอตั้งหลายวันอ่ะ”“มันไล่”“อ้าว จับได้แล้วเจ้าตัวดี -3-”พอฟังเฮียแม็คตอบมา ฉันก็ส่งสายตาฟาดฟันไปให้เฮีย เขาก็ทำไม่รู้ไม่ชี้ แต่ที่จริงเฮียคินก็บอกฉันแล้วล
หนึ่งชั่วโมงต่อมา...“ลิซ...จะไม่พูดไรหน่อยเลยหรอ?”นานเท่าไหร่ไม่รู้ที่ฉันนั่งฟังความจริงว่าพวกเขาเป็นใคร? Dark Shadow คืออะไร? จากปากเฮียคินและเจ๊เฟรย์ ซึ่งพี่เคนชินและพี่ไคยะเองก็อยู่ที่นี่และทุกคนกำลังจ้องมาแต่เฮียคินกับเจ๊ก็พูดไม่หมด ทั้งสองคนพูดถึงการทำความผิดของสภาก็จริง แต่ก็ไม่ได้พูดถึงวิธีน่ากลัวที่ใช้จัดการกับสภาไปแล้ว น้่นก็คือความโหดร้ายที่เฮียคินกับรุ่นพี่เตโชทำ ซึ่งอย่างที่รู้กัน ฉันเห็นภาพเหตุการณ์ตอนพิพากษาพวกนั้นเมื่อกี๊ ถึงจะไม่มีช่วงที่รุนแรงเลือดสาดมันก็พอจะรู้อยู่ดีและที่เล่ามามันก็มีเรื่องใหม่ๆที่ฉันไม่ได้รู้ลึกอย่างความสัมพันธ์ที่เคยมีปัญหาของเฮียคินกับรุ่นพี่ แต่บอกตามตรงนะฉันก็ยังแอบโกรธรุ่นพี่เตโชอยู่ดี แล้วก็กำลังสนใจเรื่อง XVII มากกว่าด้วยตอนนี้“หนูเข้าใจทุกอย่างเลยค่ะ”ฉันเลือกจะตอบคำถามท่ามกลางความเงียบในห้องแบบขอไปที เฮียคินพอเห็นฉันนิ่งก็มองมาและทำท่าจะพูดอะไร ฉันเลยชิงพูดไปก่อน“เจ๊คะ หนูขอยืมได้มั้ย โน้ตบุ๊คเครื่องนี้”ได้ฟังแบบนั้นเจ๊เฟรย์ไม่ได้อิดออดอะไร แถมยังหันไปพยักหน้าให้พี่เคนชินหยิบมันมาทันทีและพอได้มา สิ่งแรกที่ฉันอยากจะมั่นใจก่อน คือ X