ฉันมีแฟนอยู่แล้ว เราเป็นเพื่อนกันตั้งเเต่สมัยมัธยม ก่อนที่จะตกลงปลงใจคบกันในที่สุด ฉันเคยความจำเสื่อม ประสบอุบัติเหตุจนทำให้ 'ใครสักคน' หล่นหายไปในความทรงจำ เเละเขากำลังจะมาทวงมันกลับคืน “ก็แค่ชู้ ผัวเธอไม่รู้หรอก”
View More“ต้องทำท่ารังเกียจพี่ขนาดนี้เลยเหรอครับ?” เขาถามขึ้นมาตอนที่เอื้อมมือมาลูบใบหน้าของฉันหนักๆ ฉันขยับตัวไม่ได้ มันเหมือนถูกดวงตาของเขาสะกดไว้ “ทำไม... กลัวเหรอ”“...”“สิ่งที่กวางต้องกลัวไม่ใช่พี่” เขากระตุกยิ้ม “พี่ก็บอกอยู่ว่าพี่จะไม่ทำอะไรกวาง”“...”“กวางไม่ไว้ใจพี่เหรอวะ?”ฉันมองเขาด้วยแววตาสั่นระริกตอนที่ร่างสูงพูดแล้วหลุบตาลงต่ำเพื่อมองริมฝีปากของฉัน และต่ำลงไปกว่านั้น มือหนาเลื่อนลงมาจับปลายคางของฉันไว้อย่างอ้อยอิ่ง“ปะ... ปล่อยกวางนะ” ฉันพูดแบบนั้นเพราะสมองมันตื้อจนไม่รู้จะพูดอะไรออกไปดี พร้อมกับความกลัวที่มีมากขึ้นเรื่อยๆ พี่เสือช้อนสายตาขึ้นจนฉันเห็นภาพของตัวเองสะท้อนชัดอยู่ในแววตาของเขา“กวาง” เขาเรียกชื่อฉันสั้นๆ “พี่ไม่ได้รู้สึกอะไรกับกวาง”“...”“ถ้ากวางจะกลัวพี่เพราะเรื่องนั้น กวางอย่าคิดมากเลยว่ะ” สายตาของเขากลับมาเป็นเหมือนเดิมหลังจากที่พูดประโยคนั้น “พี่เห็นเราเป็นแค่น้องสาวคนนึง”“...”“เข้าใจยัง”เขาพูดแบบนั้นแล้วกัดฟันแน่นตอนที่ผละออกไป พี่เสือปลดล็อกประตูแล้วเปิดออกไปเพื่อจุดบุหรี่สูบข้างๆ ตัวรถทันทีโดยไม่สนว่าที่นี่จะเป็นสถานศึกษา ทิ้งฉันที่ยังทำสีหน้างุนงงอย่างไ
ฉันไม่คิดว่าตรีจะไว้ใจคนๆ นี้ได้ขนาดนั้นเลย มากจนขนาดแค่เพียงได้พบกันไม่กี่ครั้ง ยังกล้าให้เขาไปรับไปส่งฉันได้กระทั่งตอนเช้าอันสแสนสับสนกับความสัมพันธ์ระหว่างแฟนตัวเองกับรุ่นพี่ท่าทางดุร้าย ทันทีที่ฉันลงไปข้างล่างก็เห็นรถ BMW ที่คุ้นเคย พร้อมกับคนตัวใหญ่ในชุดนักศึกษาที่ยืนกอดอกพิงรถอยู่ตรงหน้าทางเดินเข้าหอ ลุคที่ดูเจนจัดและหุ่นกำยำของเขาสะดุดตาผู้คนที่เดินผ่านไปผ่านมา รถยนต์คันโก้นั้นเฉิดฉายอยู่ตรงหน้า ทันทีที่เห็นฉันเขาก็พยักหน้าไปทางประตูรถเป็นการบอกกลายๆ ว่าให้ขึ้นมาได้เลยฉันพูดตรงๆ นะ ฉันไม่ไว้ใจคนๆ นี้เลยสักนิด“รบกวนด้วยค่ะ”แต่เพราะเป็นคำพูดของตรีที่เป็นครอบครัวเดียวที่ฉันเหลืออยู่ตั้งแต่เกิดเหตุการณ์ครั้งนั้น ฉันจึงขัดไม่ได้ ทำเพียงแค่ถอนใจแล้วเปิดประตูเข้าไปนั่งที่เบาะที่นั่งข้างคนขับอย่างไม่หือไม่อือใดๆพี่เสือกระตุกยิ้ม เขาถอดแว่นกันแดดออก ท่าทางของเขาไม่ว่าจะอิริยาบถแบบไหนล้วนมีเสน่ห์ชวนมอง หากแต่ดูอันตรายจนไม่กล้าสบตาด้วยฉันมองเสี้ยวหน้าของเขาตอนที่ร่างสูงสตาร์ทรถแล้วเหยียบคันเร่ง คนแบบพี่เสือไม่น่าใช่ผู้ชายที่ฉันต้องเกี่ยวพันด้วยอยู่แล้วฉันไม่รู้ว่าเขามีอะไรที่ดูน่าเ
ยาออกฤทธิ์แล้วสินะผมกระตุกยิ้ม ทำท่าทางเป็นห่วงเป็นใยอย่างเสแสร้งแล้วตรงเข้าไปประคองเธอจากด้านข้าง“กวาง เป็นอะไรครับ” ผมถามทั้งๆ ที่มุมปากยังคงกระตุกยิ้มค้างเอาไว้อย่างไม่สามารถปิดบังความคิดสกปรกของตัวเองได้มิด กวางสะลึมสะลือ เธอสั่นหน้าเบาๆ อย่างคนไม่มีแรงแล้วพยายามลุกขึ้น แต่ก็ล้มลงมาบนตัวผมอยู่ดีไม่มีแรงแม้แต่จะพยุงตัวแต่ก็ยังพยายาม นับถือใจเธอเลยจริงๆ สัญชาตญาณการเอาตัวรอดของกวางยังทำงานได้ดีแม้ว่าเธอจะจมไปกับฤทธิ์ยาที่กดประสาทผมแค่นหัวเราะ พลางใช้ปลายนิ้วไล้เข้าที่ไหล่ของเธออย่างแผ่วเบา ปากก็เรียกชื่อเหมือนเป็นห่วงเธอมากซะเหลือเกิน “กวางครับ ไหวไหม”“อื้อ...” กวางเหมือนคนไม่มีสติเพราะฤทธิ์ยามันแรงเอาเรื่อง เธอครางเบาๆ ตอนที่ผมลูบเข้าที่ต้นแขนของเธอ ไล้ปลายนิ้วไปจนถึงข้อมือเล็ก ผมจับหลังมือของเธอขึ้นมาจูบนิดหน่อย“กวาง... ได้ยินพี่รึเปล่า”คราวนี้ผมกระซิบข้างใบหูของเธอ ไล้สันจมูกไปตามแนวยาวของซอกคอของกวาง มันหอม... เหมือนกลิ่นโลชั่นผมจูบเบาๆ ที่ต้นคอของเธอ มือข้างหนึ่งประสานฝ่ามือกับมือข้างขวาของร่างเล็ก อีกข้างก็ปลดกระดุมชุดของเธอออกผมไม่ทำอะไรเธอหรอก แค่ทำให้เธอรู้สึกเหมือ
พี่เสือจ้องมองฉัน ท่ามกลางความเงียบสงัดอันไร้สุ้มเสียง เหมือนเขากำลังขยับตัวเข้ามาใกล้กันเรื่อยๆ“... อะ!” ฉันสะดุ้งเฮือก รีบกระถดตัวถอยหนีเขาทันที แต่ดันเผลอเอามือไปถูกเศษแก้วบาดเข้าที่ปลายนิ้ว ความรู้สึกต่อมาคือความเจ็บปวด ปลายนิ้วมันทั้งแสบและร้อนเหมือนเลือดกำลังซึมออกมา พี่เสือสังเกตเห็นทุกอิริยาบถของฉัน เขาหันหน้ากลับไป“พี่ว่ากวางไปทำแผลก่อนดีไหม” เขาพูดกับฉันตอนที่เก็บเศษแก้วอย่างตั้งใจเหมือนเมื่อกี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้น “พี่จะเก็บให้เอง”“ดะ... ได้ค่ะ” เสียงของฉันสั่นตอนที่ผุดลุกขึ้นไปอย่างว่าง่ายโดยไม่มองหน้าเขา แน่ล่ะ อยู่ด้วยกันในสถานการณ์แปลกๆ แบบนี้คงไม่ดีแน่ “กวางรบกวนหน่อยนะคะ”“โอเค” เขาตอบรับสั้นๆ แล้วไม่ได้มองหน้าฉันกลับมาอีก ฉันก็เลยเดินกุมแผลที่นิ้วของตัวเองไปล้างที่ซิงค์ล้างจานอย่างเงียบๆน้ำที่เย็นจัดสัมผัสกับปลายนิ้วของฉัน แต่ฉันกลับสะดุ้งโหยงเมื่อมันแตะโดนที่บาดแผล ทั้งๆ ที่มันเป็นแค่แผลเล็กๆ เท่านั้นฉันหวนไปนึกถึงเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อกี้มันเหมือนเขาจงใจเลย ฉันเห็นว่าเขาตั้งใจปล่อยมือออกจากแก้วน้ำเอง แต่ทำไมตอนที่เขาเก็บเศษแก้วเขาถึงดูไม่มีพิรุธอะไรเลยล่
น่ากลัวจริงๆ นั่นแหละฉันนั่งอยู่ในห้อง หายใจถี่รัวตลอดเวลาเหมือนเพิ่งไปเจออะไรที่ระทึกขวัญสุดๆ มา ไม่ว่าเขาจะจงใจหรือไม่ พี่เสือก็ดูเป็นผู้ชายที่ไม่น่าไว้ใจมากอยู่ดี เขาชอบจ้องมองฉันด้วยแววตาที่ฉันคาดเดาไม่ถึง ไม่ว่าจะตอนที่ดวงตาของฉันสะท้อนภาพของเขา หรือแม้แต่เวลาที่ฉันมองไม่เห็น ฉันไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ แถมก็ไม่รู้ด้วยว่าเขาจะทำอะไรต่อไปฉันเข้าใจแล้วว่าทำไมคนถึงรู้จักเขามากมายขนาดนั้น เขาดูเป็นคนที่... ดูมีอะไรแปลกๆ ที่ทำให้รู้สึกอันตราย ดูไม่น่าเข้าใกล้ แต่ก็ดูดีและดูมีเสน่ห์อย่างร้ายกาจ ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าควรเรียกมันว่าอะไร อาจจะเป็นคาริสม่าอันตรายที่ทำให้ใครต่อใครรู้ว่ามันคือไฟแต่ก็อยากจะเข้าไปทำความรู้จักละมั้งฉันถอนหายใจ แต่ยังไงเขาก็ไม่ได้ทำอะไรฉันนี่นา ยังไงก็ดีแล้วล่ะ ต่อให้ดูร้ายกาจแค่ไหน ก็คงต้องมีจิตสำนึกอยู่บ้างเพราะอยู่ในห้องคนเดียวฉันก็เลยทำทุกอย่างตามความสะดวก ฉันถอดชุดนักศึกษาจนเหลือแต่เสื้อกล้ามตัวบางๆ และถอดกระโปรงทรงเอออก เดินตรงไปยังที่ซักแล้วโยนลงไป วันเสาร์นี้คงต้องลงไปร้านซักรีดข้างล่างแล้วล่ะ เสื้อเริ่มล้นตะกร้าแล้วฉันคิดในใจแล้วรวบผมขึ้นเป็นหาง
“กวางคุยกับตรีอยู่น่ะค่ะ ตรีมาถามเรื่องกวางเป็นไข้” เธอบอกผมทั้งหมดพร้อมกับขมวดคิ้ว “กวางยังงงอยู่เลย ทั้งที่กวางก็ไม่ได้เป็นอะไร”“แล้วบอกพี่ทำไมเหรอ” ผมเลิกคิ้วโดยที่ยังไม่มองหน้าเธอ “สงสัยพี่รึไงครับ?”“ก็มีแค่พี่เสือคนเดียวที่อยู่กับกวาง”“ตรีมันก็คงเป็นห่วงไปเรื่อย เกี่ยวอะไรกับพี่ครับ” ผมตีหน้านิ่งแล้วพูดเรื่องโกหกต่อหน้าเธออย่างแนบเนียน แสร้งทำว่าตัวเองมีจุดประสงค์ที่ดีจริงๆ ที่ไปส่ง กวางทำตาโต เพราะสีหน้าของผมตอนนี้มันคงดูน่ากลัวได้ใจ “พี่ดูแย่ในสายตาหนูขนาดนั้นเลยเหรอ?”“ปะ... เปล่าค่ะ กวางแค่สงสัยเท่านั้นเอง กวางขอโทษด้วยนะคะ” กวางเลิ่กลั่กตอบกลับแทบจะทันที เธอหลบสายตากลับไป เริ่มมีแววตาไม่มั่นใจและไม่มั่นคงทางน้ำเสียง ผมกระตุกยิ้ม กวางเป็นผู้หญิงตัวคนเดียว ในเวลานี้ถึงคนตัวเล็กจะเคลือบแคลงใจ แต่เธอไม่สามารถต้อนผมให้จนมุมได้“ไม่ต้องกลัวพี่หรอกครับ พี่สัญญาว่าจะไม่ทำอะไรหนูแน่นอน” ผมทั้งตบหัวแล้วลูบหลังเธอแบบนั้นเพราะไม่อยากให้เธอเกรงใจผมมากขึ้นจนถึงขั้นไม่สามารถตีสนิทกันต่อได้ ตอนที่ขับเข้าไปในเขตหอพักของเธอกวางก็รีบดึงเข็มขัดนิรภัยออกทันทีผมจ้องมองการกระทำของอีกฝ่ายอย่างเ
Comments