Chapter 7.1
I tried to call Kit many times after that call but his phone cannot be reached anymore. Halos naikot ko na ang kabuuan ng lahat ng sulok ng maliit kong kwarto ngunit hindi ko pa rin matawagan ang numero ni Kit.Ending wala akong tulog na bumaba sa unang palapag. Naabutan ko pa si Makas sa hapag habang nagkakape at nagbubuklat ng mga papeles. Mukhang tulog pa ang kabit nito dahil wala pang nagiingay at naguutos sa akin.I just excused myself after taking some crackers from the cabinet but Makas stop me."What?" walang buhay kong tanong dito na ngayon ay nakatitig ng mabuti sa akin habang tinitingnan ang kabuuan ko. Nagiwas ako ng tingin, hindi ko makayanan ang intensidad ng mga tingin nito. Also I feel concious, sino ba namang hindi pag ang suot mo ay panggusgusin tapos ang kaharap ay tila isang diyos na bumaba mula sa lupa sa taglay nitong kagwapuhan. I'm just wearing a loosy shirt and a faded jeans now unlike dati na brChapter 7.2"Dont deny it huling-huli ka na, umalis ka sabahay na ito hindi mo masasaktan si Makas!" saad ko habang may mga ngiti sa mga labi ko."Wala akong alam sa mga pinagsasabi mong baliw ka," susugurin ko na sana siya ng bigla siyang maghihiyaw at tawagin si Makas na alam kong hindi naman siya matutulungan ng lalaki. Before I left I secretly snatch the key of the office in his key holder and lock him inside."Makas! Babe! Help me please!" walang tigil niyang hiyaw na ikinatawa ko."Poor kitten, hindi ka matutulungan ng tinatawag mo. Now get out in our house!" I angrily said before trying to attack her but I immidiately stop when I see her holding a knife. Hindi ko napansing nakahiltak na pala siya ng kutsilyo sa may lagayan ng hindi ko napapansin. Mabilis niya itong itinutok sa akin upang protektahan ang sarili. Isang nakakakilabot na ngisi ang pinakawalan nito."Is that so? You seem to know a lot, should I exterminat
Chapter 8.1I woke up with the smell of medicine lingering in my nose. Sinubukan kong aninaging mabuti ang paligid ko subalit ilang minuto pa ang inabot bago luminaw ang paningin ko.'A hospital?' I confusely ask at the back on my mind while still roaming my eyes around. Sinubukan kong bumangon ngunit sadyang hindi ko maigalaw ang katawan ko, tila ba may kung anong bagay ang pumipigil sa mga ito na gumalaw."You're awake, thanks godness," isang pamilyar na boses ang naghari sa kabuuan ng silid.There in the sofa I see Kit sitting like he owns it. Bakas ang galit nito dahil sa nagiigting nitong mga panga. Maitim din ang ibaba ng mga mata nito. He didn't sleep? Why?"What happened?" nahihirapan kong saad dahil sa panunuyo ng lalamunan ko, mukhang napansin naman iyon ni Kit kaya agad itong tumayo at kumuha ng tubig sa katabi nitong water dispenser."Here," inabot niya sa akin ang tubig saka muling bumalik sa sofa na kinauupuan niya."Thank you," I said while gi
Chapter 8.2Matapos maihatid ng taxi ay tiningala ko ang two-storey house sa aking harapan. Ang dikit-dikit na bahay sa barrio na ito ay may mga makukulay na pintura. Binigyan nito ng buhay ang bawat kabahayan.Ang kalsada ay gawa sa mga pinagdikit-dikit na maliit na bricks na lalong nagpaganda ng tema ng barrio. Maliit na barrio lamang ito ngunit ito na ata ang maituturing na kakaiba.Hindi ito katulad ng Tondo sa Manila na eskwater area at puno ng krimen, dito tahimik lamang hindi nga lang maiiwasan ang mga Marites sa paligid. Gaya ngayon habang tumatagal ang pagkakatayo ko ay unti-unti ring dumarami ang mga kuryosong tingin ng mga kapitbahay namin. Who wouldn't if I'm wearing a hospital gown?Dahil dumadami na ang mga usisero at usisera ay mabilis akong pumasok sa kabahayan. Sinalubong ako ng katahimikan at kadiliman, hindi naman ganoong kadilim dahil araw pa kaya hindi pa umaatake ang takot ko. Nang mabuksan ko ang ilaw ay
Chapter 9.1Kit POVNagiigting ang mga panga at halos masasama ang mga tingin, iyan ang nakuhang reaksiyon ng mga taong bayan sa aming anim, matapos isiwalat ng napagalaman naming Manang Lolet ang ngalan ang nangyaring pagdakip kay Jer.Gustuhin man naming makuhang muli si Jer, ngunit wala naman kaming lead kung saan siya pwede dalhin.Dahil nagdidilim na rin ang paligid minarapat na lamang namin magpahinga sa bahay nila Jer. Nanghingi muna kami ng permiso sa mag-asawang Del Granio kung maaaring tumuloy muna kami sabahay ng mga Dizon.Sa awa ng diyos ay pumayag naman ang mga ito.Nang makapasok ay sinalubong kami ng maliit na espasyo ngunit mababakas ang pagkakaroon ng class nito. Sa kaliwang bahagi malapit sa sala ay naroon ang isang fireplace na napalilibutan ng iba't-ibang laki ng picture frame."Wait si Bansot ba iyan?! Bakit parang ibang-iba ang hitsura niya noong bata siya kaysa sa ngayon?" pambasag sakatahimi
Chapter 9.2Jeruzah POVNagising ako ng may malamig na bagay ang bumuhos sa aking katawan, dahilan upang lahat ng ugat ko sa aking katawan ay magising. Minulat ko ang mata ko ngunit purong kadiliman lamang ang siya kong nakikita. Pilit kong iginagalaw ang katawan ko ngunit nakatali ang dalawa kong kamay.Ramdam ko ang lamig sa aking puwitan. Nasisiguro kong nakasalampak ako ngayon sa malamig na sahig.Sinubukan kong ibuka ang bibig ko upang lumanghap ng hangin subalit tanging mahinang ungol lamang ang nailabas ng bibig ko, sa kadahilanang may kung anong nakaharang dito na siyang pumipigil sa akin upang makapagsalita."Oh, gising na ang prinsesa ng pamilyang San Cuenco," a familiar voice echoed in the whole room.Sa tingin maliit lamang ang kwartong kinalalagyan ko dahil matunog na matunog ang pagkaka-echo ng boses niya.Palapit nang palapit ang mga yapak nito hanggang sa tumigil ito sa harap ko, at walang sabi-sabing hi
Chapter 10.1Jeruzah POVNang magmulat ako ay muli na naman akong sinalubong ng puting kisame at amoy ng mga kemikal at gamot.I tried to recalled what's happened. Naalala ko noong hahampasin na naman sana ako nakarinig ako ng sabay-sabay na putok ng baril. Naramdaman kong may mga bumagsak na tao sa tabi ko. Kahit naka-silencer hindi pa rin nito maitatago ang tunog ng mga balang inilabas ng baril na sumabay sa hangin.'Pansin ko lang miya't-miya ata ako nasa ospital!'"Gising ka na pala," narinig kong wika ni Makas na ngayon ay nagbabalat ng prutas sa gilid ng aking higaan. "Hindi tulog pa ako, ganito lang talaga ako matulog nakadilat ang mga mata," pamimilosopo ko. Hindi ko lang mapigilang pilosopohin siya lalo na at napaka-gentle ng aura nito ngayon."You!" napipikong ani nito dahilan upang mas lalo akong ganahang busitin pa ito. Pikon kasi ang lolo niyo."You love me," tinataas-taas ko la ang mga kilay
Chapter 10.2Jeruzah POVNagising ako sa dumapong sinag ng araw sa aking mukha. Ininat ko nang bahagya ang aking mga kamay dahil medyo masakit pa ito. Saka ako naupo sa higaan na siyang naging pagkakamali ko."Aray," mahina kong usal ng naramdaman ang hapdi sa aking gitna, masakit din ang aking balakang. Anong nangyari at sumakit nang ganito ang gitna ko?Habang malalim ang iniisip ko sa ay hindi ko namalayang pumasok na pala sa loob ng silid si Makas. Nang tingalain ko siya tila isang rumaragasang sasakyan na bumalik ang mga pangyayaring naganap kagabi. Namumula ang mga pisnge ng iiwas ko ang aking mukha upang maitago ang pamumula, lalo na at ang mga tinging ibinibigay nito ay nakakapaso."What? Are you still draydreaming? Is it about yesterday night?" wika nito habang tila isang modelong nakatayo sa pintuan at taimtim na nakatingin sa akin habang may mga mapaglarong ngiti sa mga labi. "Shut up! Of course I'm not thinking ab
Chapter 11Makas POVI was busy signing some documents when my phone rang. Agad ko naman itong sinagot without looking who's the caller. I was really busy, isang linggo din kasi akong nag-leave, kaya naman ngayon tinambakan ako ng magaling kong sekretarya ng sangkatutak na mga papeles na kailangang-kailangan daw ang pirma ko. Yeah, sa edad na labing- walong taon ay nakapagtayo na ako ng dalawang kompanya. Hindi lang naman ako kung hindi pati na rin ang mga kapatid ko."Hello," I said with a monotone voice still scanning the documents."Why so cold naman babe," said by a familiar voice that surely makes me smile. Iniwan ko ang pinipirmahang papeles bago iahon ang cellphone para itapat mabuti sa aking tainga. Inikot ko paharap sa malawak kong bintana sa opisina ang aking kinauupuan upang matanaw ang isa sa paborito kong tanawin, ang asul na kalangitan. Malawak ang opisina ko, it also has a skycrapper view that the one I was looki