Kabanata 4

Kabanata 4

Napalunok ako matapos niyang sabihin iyon. Ang kaniyang mga mata ay nakakadala. May itim siya na mata na nakaka-hypnotize. Napalunok ako at sinubukan ko na maging pormal sa lalaking ito.

Mukhang hindi pa yata niya ako tinitigilan. Akala ko pa naman ay may iba siyang kasama kaya siya nag-request ng dalawang meal pero para sa akin pala.

“Pasensya na, Sir. Ngunit hindi po kami tumatanggap ng meals galing sa customers namin and…” Natigilan ako nang bigla siyang tumawa.

Umiling siya sa akin at inabot ang pine apple juice. “I know. This is a VIP room. No one will know and I really did this because I really wanted to apologize to you. If you let me, I won’t bother you again.”

Nanliit ang mata ko. Sa mukha pa lang ng lalaking ito ay parang hindi siya makapagkatiwalaan.

“As I said, Sir, hindi ako interesado sa offer mo at sa iyo mismo. I am here to work, not to talk and have a lunch with you, Sir.”

Manghang-mangha na ang kanyang mata ngayon  habang nakatitig sa akin. Napalunok ako at ramdam na ramdam ko na rin ang panginginig ng tuhod ko.

“Chill!” He smirked. “I just want to apologize you know.” Uminom siya sa kanyang pine apple. “But, the offer is still open.”

Sinamaan ko siya ng tingin.

Bumuntong-hininga siya at saka ibinaba ang baso sa mala-ginto na lamesa at saka seryoso na akong tiningnan. Umayos din siya sa kanyang pag-upo at saka tumikhim. Nanatili lang akong nakatayo at wala akong balak na umupo gaya ng sabi niya. Hindi rin naman ako puwede umalis dahil kailangan ko rin pagsilbihan ang lalaking ito.

“I am Yohan Tanaka. I’m a billionaire and and I owned lots of restaurants and hotels,” panimula niya. Umawang ang labi ko. “I am still young and I think hindi nalalayo ang edad nating dalawa. You know, I am not really into serious relationship and I must admit that I am sexually attractive on you right now.” May inilagay siya na golden card sa lamesa at naibaba ko ang tingin ko roon. “If you will change your mind, you can call me anytime. For now, sit and have lunch with me.”

“Pero—”

“Not buts. I can actually make you kick from here. One call from your boss.” He smirked.

Kumulo ang dugo ko at kung hindi lang ito customer ay baka nasampal ko na ito. Lumunok ako at saka unti-unting umupo sa tapat niya. Nakita ko ang matagumpay na ngisi sa kanyang labi at saka nilagyan niya ang lamesa ko ng pagkain.

“Eat, baby…”

Hindi na ako umalma. Gusto ko nang matapos ito dahil hindi lang siya ang dapat kong pagsilbihan at talagang hindi ako komportable sa kanyang presensya.

Nang nahawakan ko na ang kutsara at tinidor ay agad na agad na akong kumain. Hindi na ako nag-abalang tignan ang lalaki sa harap ko na nasisiguro kong nagulat sa mabilisan kong pagsubo.

“You might actually get choke on that,” bigla niyang sambit.

Sa sobrang dami ng isinubo ko ay muntik na nga akong mabilaukan. Agad siyang tumayo at lumapit sa puwesto ko. Kumuha siya ng tubig at puwesto at talagang tumabi sa akin. Napasinghap ako at natigil sa pag-upo nang naramdaman ko ang kanyang kamay sa kaliwang balikat ko. Bumilis ang tibok ng puso ko nang nagtama ang aming balat. Para akong nakuryente at nang nilingon ko siya, ay halos maiatras ko ang ulo ko nang tumama ang tungki ng ilong niya sa tungki ng ilong ko.

Napalunok ako dahil sa sobrang lapit namin sa isa’t isa. Tumikhim ako at akmang mag-iiwas ng tingin nang hinawakan niya ang baba ko at pinaharap sa kanya. Seryoso na ang kanyang mukha ngayon.

“S-Sir…”

“Let me wipe it…” At gamit lang ang tissue ay pinunasan niya ang kalat sa gilid ng labi ko.

Nagwawala na nang tuluyan ang puso ko at hindi na ako mapakali. Humigpit ang hawak ko sa suot ko at gustong-gusto ko na talaga siyang itulak.

“Your lips is very pale, but other than that. You’re very beautiful,” he huskily said and looked at me in the eyes. “Your beauty can actually attract rich people. Your beauty is not an ordinary. So before other could claim you, I’ll took advantage.”

He bit his lower lip.

Napakurap-kurap ako at saka mahina ko siyang tinulak at saka umayos ng upo.

“G-Gaya ng sabi ko, Sir. Wala akong interes sa mga laro ng pangmayaman.” Binalingan ko siya at malamig ko siyang tiningnan. “Tatapusin ko na itong pagkain na bigay mo at iiwan na kita rito. Hindi kita kilala at wala akong oras para bigyan ka ng atensyon. Narito ako para magtrabaho. Sana i-respeto mo iyon, Sir.”

Umigting ang kanyang panga at saka unti-unting tinanggal ang kanyang kamay sa balikat ko at bumalik sa kanyang puwesto. Nakahinga ako nang maluwag at saka nagpatuloy na sa pagkain na parang walang nangyari. Mabuti at hindi na siya nagsalita dahil nakakailang.

Nang natapos ako ay umayos ako sa aking pag-upo at saka nag-angat ng tingin sa kanya. Nakatitig siya sa akin. Parang inaalam ang buong pagkatao ko.

“Salamat po sa lunch, Sir. Aalis na po ako,” ani ko sabay tayo. Akmang tatalikod na sana ako pero natigil ako nang bigla siyang nagsalita.

“I still don’t know your name. At least tell me your name before you leave, lady.”

Napalunok ako at saka pumikit.

“Carolina,” ani ko. “Carolina Mendez…” At agad lumabas sa VIP room.

Napasandal na lamang ako at saka nakahinga nang maluwag.

**

“Sabi ko na…” kanta ni Jane nang gumabi na.

Nagpupunas na kami sa mga lamesa dahil wala ng customer. Gabi na at uuwi na ako. Napangiti na lang ako at biglang na-excite dahil makikita ko na naman ang anak ko.

“Sabi ko, like ka ni Sir Tanaka!” Sinulyapan ako ni Jane at ngumisi siya nang nakita niyang nakatingin ako sa kanya. “Obvious na obvious na want ka niya.”

Umiling ako. “Hindi ako interesado.”

“Hindi ka interesado?” Nanliit ang kanyang mata. “Gwapo iyon.”

“Hindi ako seseryosohin no’n,” agad kong sagot na ikinatigil niya.

Totoo naman kasi ang sinabi ko. Ang taong iyon, hindi seryoso sa buhay. Kapag nakuha ka na, iiwan ka rin. May pa-contract pa nga siya at want pa niya ako maging sex body niya.

Hindi ako gano’ng tao at saka may anak ako na tao. Tinatago ko na nga sa lahat. Ang sabi ni Trixie sa akin, ang sabi nila sa mga media ay nasa ibang bansa ako nag-aaral. Nasaktan ako dahil pinagtatakpan talaga nila para lang hindi sila masira.

Kinagat ko ang labi ko at biglang nanlumo.

“Malay mo naman!” Awkward na tumawa si Jane. “Malay mo seseryosohin. Ang ganiyang mukha mo, hindi niloloko. Minamahal.”

Napailing na lang ako sa kanya. May tatangggap kaya sa akin? May tatanggap kaya na lalaki sa akin kapag nalaman nila na may anak ako? Sigurado naman akong wala. Kahit sabihin na natin na maganda ako, mas gusto pa rin ng lalaki na walang sabit.

Ayoko rin ng lalaki na hindi gusto ng anak ko. Gusto ko na gusto siya ng anak ko at gusto ko rin. Sa ngayon ay wala pa akong natitipuhan.

**

“Mommy!”

Napangiti ako at sinalubong ang yakap ng anak. Nakita ko na may hawak-hawak siya na papel. Si Aling Maria naman ay nasa kusina. May niluluto yata.

“Mommy! Tinuruan ako ni Aling Maria na mag-draw!” excited na sambit ng anak ko. “Look!”

Nang kumalas siya sa yakap ay hinawakan ko ang papel at tiningnan ang iginuhit niya.

“Wow! Ang galing!” puri ko at hinalikan siya sa pisngi. “May talent ka yata sa pagguhit, anak! Saan mo ba namana iyan? Hindi pa naman ako magaling sa pagda-drawing!”

Bumungisngis ang anak ko at saka malaki na ang kanyang ngiti. “Maybe sa daddy ko po!”

Umawang ang labi ko at biglang natigilan. Tumikhim ako at saka tiningnan si Aling Maria.

“Ano pala ang niluluto niyo, Aling Maria?” tanong ko at hinaplos ko na lang ang buhok ng anak ko.

“Ah!” Binalik niya ang tingin sa niluluto niya. “Tinolang manok. Bumili ako sa palengke kanina. Buti nakaabot pa ako. Nagkaubusan kasi! Alam mo na. Malapit na pesta sa La Luca.”

“Hala! Oo nga!”

Ngumiti siya sa akin at in-off na ng stove. “Imbitahan mo ang kaibigan mo rito. May kaunting handaan ako.”

“Sige po…”

“Mommy! Wala ka bang boyfriend?” tanong ng anak ko.

Tumawa si Aling Maria. “Felecity. Gusto mo ba may boyfriend ang mommy mo? Mawawalan siya ng oras sa iyo kung gano’n!” pabirong tanong ni Aling Maria at hinain na ang kanyang niluto na tinola.

Ngumuso ang anak ko at saka tumingin sa akin. “Hindi po! Huwag ka na pala mag-boyfriend, Mommy!”

Natawa ako at saka dumiretso na lang sa kwarto ko. Wala rin naman akong plano na mag-boyfriend talaga. Wala rin akong plano na hanapin ang Daddy ni Felecity. Kuntento na ako sa kung anong meron ako ngayon.