The Vows I Never Wanted

"ANO?! You think dad I will marry her?! She's not Amelia! I won't marry her kung hindi siya si Amelia!" He said and he raised his voice to his father.

"Azrael, can you calm down? This is for business so you need to marry her" his dad said so he looked in my direction when his father pointed at me.

I can see the annoyance and anger in his eyes.

"Ah, it's okay Uncle Richard. If he doesn't want too po we can't force him" singit ko naman sa kanilang usapan. Nabigla ako ng umupo sa sofa si Azrael.

"No, iha. we have to do this for business between us and your dad. And you Azrael, break up with Amelia or else.. I will suddenly remove you Mafia from my family" pagbabanta ng kaniyang ama sa kaniya.

Padabog itong umalis at sinundan ko si Azrael. Naramdaman niya ata ang aking presensya kaya humarap ito sa akin.

"You agreed? You agreed to a stupid marriage just because of business, Everlynne?"  Galit na Sabi niya sa akin kaya napatungo ako.

"I have no choice, Azrael! They forced me too. I–" pinutol niya ang sinabi ko.

"Did you really force it or did you force yourself because you know within yourself that you love me. I know that, Everlynne. And no matter what you do I will never be able to love you because you are not Amelia" he told me emphatically as he poked me.

He left in front of me, he just left me standing there and I could feel the pain in my heart.

I love him but I have no intention of destroying the relationship between him and his girlfriend

I didn't like this marriage just because I loved him. Because I did it for my father.

I didn't expect na ganito pala ang kakalabasan nito sa kaniya at kay Amelia.

I need to talk to his girlfriend about this. I know masasaktan siya ng dahil dito.

Tinawagan ko ang girlfriend ni Azrael dahil may number siya sa aking phone na nakuha ko sa aking mga info. Inaantay ko na sagutin niya ito. Napapakagat labi nalang ako dahil ang tagal niyang sagutin ang aking tawag.

Nag text nalang ako sa kaniya dahil hindi talaga siya sumasagot.

From Amelia:

Sige, magkita tayo.

Nang mabasa ko ang kaniyang reply ay huminga ako ng malalim ng dahil don.

Nagkita kami ni Amelia sa isang coffee shop kung saan malapit lang sa kaniya. Inaantay ko siyang dumating.

Maya maya pa ay dumating na rin naman siya.

"Amelia" bati ko sa kaniya kaya ngumiti siya sa akin.

"You want to order something?" Tanong ko sa kaniya pero umiling nalang siya dahil don.

"Ano pag-uusapan natin, Lynne?" Tanong niya sa akin. Napabuntong hininga muna ako bago magsalita.

Magsasalita na sana ako ng magsalita siya.

"Kung tungkol sa inyo ni Azrael, okay lang. I understand that for that business, I forced to break up with Azrael even though I love him very much. Besides, I don't want him to be removed from their family, especially since he is one of the Mafia that everyone trusts." Napakagat labi ako sa kaniyang sinabi. Napatungo nalang ako dahil sa hiyang nararamdaman ko.

Dapat hindi nalang ako pumayag sa ganito kung ganito rin naman pala ang kakalabasan.

"I'm sorry, Amelia. I'm sorry. I didn't mean to agree sa marriage na yon, gusto ko lang maging maayos ang buhay ni dad. Because I don't want my dad's hard work to be lost. But I didn't mean it, I didn't know Azrael had a girlfriend and it was you" paiyak na sabi ko pero ngumiti siya sa akin.

"Don't worry, I will return Azrael to you after the marriage and when all business is settled" dagdag ko naman kaya pinunasan ko ang aking luha.

"No, don't give Azrael back to me. I'm sick, Everlynne.. I have leukemia, Azrael doesn't know that. Because sick people can't be in their family" sabi niya sa akin. Nagtataka naman ako.

What? Ayaw ng Salvatore's Family sa may sakit? Bakit?

"Bakit? A-anong dahilan na ayaw nila sa may sakit?" Tanong ko naman sa kaniya na may pagtataka.

"I don't know pero yun lang ang alam ko. Ayaw ng pamilya nila s may sakit" pagkasabi niya non ay kaagad din siya aalis.

Susundan ko na sana siya pero nakasakay na siya sa kaniyang kotse.

Bakit? What is the reason? Kaya pala nung may sakit si kuya Ivan hindi pina arranged marriage ni dad dahil ayaw ng pamilya Salvatore sa may sakit.

Nasa bahay ako ngayon ni Azrael. Nasa isip ko parin ang sinabi ni Amelia sa akin. Nakaupo lang ako sa sofa ngayon at iniisip yon.

Nagulat nalang ako ng tawagin ako ni Azrael.

"Everlynne!" He yelled from the upstairs kaya pati ang mga maids ay nagmadaling umakyat.

"Manang dely, ako na po" mahinahong sabi ko. Tumango nalang si Manang sa akin at nagtungo ako kung nasaan si Azrael.

Nang makita niya ako sa pinto. Kita ko ang inis sa kaniyang mga mata.

"Can you help me to tie this fucking tie?" Inis na utos niya sa akin kaya kaagad nalang ako lumapit sa kaniya. Tinulungan ko siyang ayusin ang kaniyang necktie.

"Hindi ka ba marunong mag tie nito?" Sabay napairap ako sa sarili kong tanong kaya tumingin siya sa akin ng masama.

"No, Amelia always does my tie"

"Dapat matuto ka rin" malamig na sabi ko sa kaniya.

Aalis na sana ako ng magsalita ulit siya.

"I won't, I prefer someone who takes care of me and that's just Amelia. Not you" napalunok ako sa huli niyang sinabi. Wala na akong sinagot sa kaniya dahil baka makarinig na naman ako ng mga masasakit na salita mula sa kaniya.

Mas mabuti pa ang kuya niya, mas mabait at gentleman pa yon kaysa dito. Dapat sa kuya niya ako i-arranged marriage pero nagkaroon ng problema.

Dabog akong bumaba dahil sa inis ko sa kaniya. Habang bumababa ako ay nakita ko ang kuya ni Azrael na si Gabriel.

"Kuya Gabriel, you're here na pala" salubong ko kay kuya Gabriel at napayakap ako sa kaniya.

"Yes, I just arrived from France" he said softly and he removed my hair from my face making me smile.

Brother Gabriel and I sat on the sofa. Manang deli brought snacks.

A little later, Azarael came down from his room. it went straight in our direction to greet brother Gabriel.

"You're here, kuya" bati ni Azrael sa kaniya. At di man lang niya ako tinitignan.

Hangin lang ba ako dito?