เข้าสู่ระบบแชร์
ep.40 กลับ
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-08-30 11:30:48ณ ร้านกาแฟ coffee brownie
ผมทำงานเงียบๆของตัวเองไปมือเช็ดแก้วทีละใบอย่างไม่รีบร้อน บรรยากาศภายในร้านในฤดูหนาวช่างสงบอากาศเย็นแผ่วที่ลอดผ่านช่องประตูไม้เก่าเข้ามาปะทะกับไออุ่นจากเครื่องทำความร้อน กลิ่นกาแฟคั่วสดลอยคลุ้งผสมกับกลิ่นขนมปังอบใหม่ที่วางเรียงรายอยู่ในตู้โชว์ไฟสีส้มอ่อนจากโคมไฟเหนือเคาน์เตอร์ช่วยเพิ่มความอบอุ่นให้กับร้านเล็กๆ แห่งนี้
ผมหยุดชั่วครู่มองผ่านกระจกหน้าร้านที่เริ่มมีไอหมอกเกาะจนเห็นวิวด้านนอกไม่ชัดเจน ด้านหลังฝ้าสีขาวนั้นคือถนนสายเล็กที่ปกคลุมไปด้วยละอองหิมะ ผมเผลอเหม่อลอยไปถึงเรื่องราวที่แสนไกล ทั้งความฝันเก่าๆและความคิดที่วิ่งวนไปมาในหัว จนกระทั่งเสียงกระดิ่งหน้าร้านดังขึ้นคล้ายเป็นสัญญาณเรียกความสนใจ ผมสะดุ้งเล็กน้อยเงยหน้ามองไปทางประตู
กริ่งกร่อง
"เพิร์ท ทำไมเมื่อวานไม่กลับห้อง"เสียงของมันดังขึ้นด้วยความสงสัย น้ำเสียงนั้นไม่ใช่การตำหนิแต่แฝงไปด้วยค
บทล่าสุด
my lover is cupid. กามเทพของผม ep.50 end
"มึง..."ผมพยายามพูดอะไรบางอย่างแต่คำพูดกลับติดอยู่ในลำคอ ความอบอุ่นจากร่างกายของเขาที่แนบชิดกับผมทำให้สมองของผมเหมือนถูกปิดการทำงาน เขาไม่ได้พูดอะไรออกมาอีก เอาแต่ซบไหล่ผมอย่างเงียบๆลมหายใจของเขาสม่ำเสมอและสงบ แต่หัวใจของผมกลับเต้นรัวจนแทบจะทะลุออกมาช่วงเวลานั้นเหมือนเป็นทั้งคำตอบและคำถามในตัวของมันเอง ผมไม่รู้ว่าควรจะรู้สึกอย่างไร ควรจะผลักเขาออกไปหรือจะปล่อยให้ตัวเองจมอยู่ในความอ่อนโยนนี้แต่มือของเขาที่จับผมไว้แน่น กับหัวของเขาที่ซบอยู่บนไหล่ มันกลับทำให้ผมรู้สึกว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้อย่างน้อยในตอนนี้ เขาอยู่ตรงนี้อยู่กับผม"วันนั้นอ่ะหลังจากที่กูกลับไปที่นู้น กูก็ได้แต่ร้องไห้ฟูมฟาย เพราะคิดถึงคนอย่างมึงนี่แหละ"น้ำเสียงของมันเริ่มต้นด้วยความหนักแน่น แต่พอพูดไปความรู้สึกในใจที่อัดอั้นมานานก็เริ่มแทรกออกมาผ่านน้ำเสียงที่สั่นเครือ ดวงตาของมันมองตรงมาที่ผมลึกเข้าไปในดวงตาของผม เหมือนพยายามจะส่งผ่านทุกสิ่งทุกอย่างที่มันเก็บไว้ในใจ"
my lover is cupid. กามเทพของผม ep.49 กลับมา
ณ ร้านกาแฟ coffee brownie“อยู่ไหนวะ”ผมถามด้วยเสียงเร่งร้อน น้ำเสียงนั้นเต็มไปด้วยความตึงเครียดใจผมเต้นกระหน่ำอยู่ในอกจนแทบจะหลุดออกมา ความกังวล ความหวังและความตื่นเต้นผสมปนเปจนรู้สึกเหมือนร่างกายตัวเองกำลังถูกฉีกออกเป็นเสี่ยงๆ“มันเพิ่งออกไป ก่อนหน้าที่มึงจะเข้ามานี้เอง”คำพูดของเพื่อนที่ดังลอดปลายสายเหมือนเสียงระฆังที่บอกถึงความพ่ายแพ้“เชี่ยเอ้ย!”ผมสบถออกมาอย่างลืมตัวเสียงของผมดังขึ้นจนคนในร้านหันมามอง ผมกำโทรศัพท์ในมือแน่นจนข้อนิ้วขาว ดวงตากวาดมองรอบๆอย่างสิ้นหวัง ความหงุดหงิดทำให้ร่างกายของผมรู้สึกหนักอึ้งเหมือนถูกพันธนาการผมยืนกลางร้านมือข้างหนึ่งกำแน่นจนเล็บจิกเข้าไปในฝ่ามือ ส่วนอีกข้างล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงคล้ายหาทางระบายความหงุดหงิด ลิ้นดันแก้มซ้ายแรงๆขณะที่คิ้วขมวดเข้าหากันจนรู้สึกถึงแรงตึงตรงหน้าผาก“พี่เพิร์ท!”เสียงใสๆดังมาจากโต๊ะข้างๆผม
my lover is cupid. กามเทพของผม ep.48 สัญญา
หลังจากวันนั้นผมเองก็พยายามตามหาไอ้เกมทุกช่องทาง ทุกที่ที่ผมคิดว่าจะมีโอกาสเจอมันไม่ว่าจะเป็นในร้านหรือที่ไหนๆผมสอดส่องไปตามทุกมุมมอง ทุกครั้งที่ได้ยินเสียงใครเรียก ผมก็คิดว่ามันอาจจะเป็นไอ้เกม แต่ทุกครั้งที่ผมหันไปกลับไม่มีใครเลยนอกจากคนอื่นๆกริ่งกร่อง "ไอ้เกม ขอโทษครับ รับอะไรดีครับ"เสียงของผมหลุดออกไปเองด้วยความหวังในใจ แต่พอมองไปที่ลูกค้ากลับไม่ใช่มันใจของผมห่อเหี่ยวลงทันที เกมมึงอยู่ที่ไหนวะ ไหนมึงบอกว่ามึงจะมาหากูไงมึงบอกว่าจะกลับมา แต่ตอนนี้ไม่มีอะไรเลย"เพิร์ท ลูกค้าสั่งอเมริกาโน่เย็นหนึ่งที่ มึงเป็นไรเนี่ย"พี่ตี๋เดินเข้ามาหาผมพร้อมกับถาดเครื่องดื่มในมือ แต่เสียงของเขาก็เต็มไปด้วยความกังวลและน้ำเสียงที่แฝงความเป็นห่วงไว้"นี่มึงยังไม่เลิกคิดที่จะตามหามันอยู่หรอ"เขาถามเสียงเบา แต่ก็ไม่ได้รุนแรงเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมาเขาคงเห็นความเหนื่อยล้าในดวงตาผมแล้ว
my lover is cupid. กามเทพของผม ep.47 ไม่ได้แต่งงาน
คิดถึงตอนนั้นผมคิดว่าผมน่าจะต้องตายไปแล้วความเย็นเยือกของสายน้ำที่โอบรัดร่างกายและแรงตะคริวที่เล่นงานขาทำให้ผมหมดเรี่ยวแรงต่อต้าน หัวใจของผมเต้นช้าลง ความหวังที่จะรอดชีวิตหายไปพร้อมกับลมหายใจที่รวยริน ผมจึงปล่อยตัวเองให้จมลงไป ปล่อยให้ทุกอย่างจบลงตรงนั้นแต่จู่ๆผมก็รู้สึกเหมือนมีมือของใครบางคนคว้าตัวผมไว้ ความรู้สึกนั้นเหมือนเป็นจุดประกายความหวังสุดท้ายผมพยายามฝืนลืมตาขึ้น แต่ภาพตรงหน้ากลับพร่ามัว ร่างของคนที่ช่วยผมดูคล้ายเงาในม่านหมอก ผมรับรู้ถึงแรงที่ดึงตัวผมขึ้นเหนือผิวน้ำ เสียงน้ำแตกกระจายดังสะท้อนในความเงียบงันรอบตัวจากนั้นผมก็รู้สึกได้ว่าถูกพาไปวางบนพื้นดินที่แข็งและเย็นลมหายใจผมยังติดขัด ผมไอออกมาอย่างรุนแรง น้ำในปอดทะลักออกมาทำให้ผมหายใจได้โล่งขึ้นเล็กน้อย ร่างของคนที่ช่วยผมโน้มตัวมาหา เขากระซิบเบาๆ ด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนและมั่นคงผมพยายามมองหน้าเขา สายตาเบลอๆ ของผมพยายามจับจ้องไปที่ใบห
my lover is cupid. กามเทพของผม ep.46 จดหมาย
สุพรรณ14.20น."พ่อ พ่อ พ่อ เด็กๆ มาแล้วววว!"เสียงแม่ดังลั่นมาตั้งแต่หน้าบ้านน้ำเสียงนั้นเต็มไปด้วยความตื่นเต้นเหมือนทุกครั้งที่ผมกลับมาหา พ่อกับแม่ยืนรออยู่ตรงประตู ใบหน้าของแม่เปื้อนยิ้ม ส่วนพ่อก็ยืนมองอย่างใจดีเหมือนเคย"เพิร์ทลูก เป็นไงบ้างลูก เรากับเกมเลิกกันแล้วเหรอ"คำถามของแม่ทำเอาผมชะงักไปครู่หนึ่ง น้ำเสียงของแม่เหมือนไม่ได้ตั้งใจจะกดดัน แต่กลับทำให้หัวใจของผมเหมือนถูกดึงลงไปลึกในความทรงจำที่ไม่อยากนึกถึง"ใช่ครับแม่ พอดี"ผมพยายามตอบด้วยเสียงเรียบที่สุด แม้ในใจจะรู้สึกหนักอึ้งแววตาของแม่ดูเหมือนจะสงสัย แต่เธอก็ไม่ได้ซักไซ้อะไรเพิ่ม"แต่เกมก็ยังดีนะลูก ขนาดเลิกกับเรายังมาหาแม่เลย พึ่งกลับไปก่อนที่เราจะมาเนี่ย สองปีก่อนเกมก็มาที่บ้านเรานะแถมยังฝากอันนี้ให้เราด้วย""อะไรนะแม่ ไอ้เกมมาที่นี่เหรอ
my lover is cupid. กามเทพของผม ep.44 คิดถึง
"โอ๊ยย เชี้ยเอ๊ย"เสียงร้องของเพิร์ทที่ไม่อาจห้ามได้เมื่อมันเจ็บมากกว่าที่คิด เขาแทบจะไม่ทันตั้งตัว ไอ้เกมเข้ามาจับมือเขาเบาๆอย่างระมัดระวัง ราวกับไม่อยากทำให้เขาเจ็บมากไปกว่าเดิม"เป็นไงบ้างเนี่ย โหมือพองหมดแล้ว ปะเดี๋ยวไปทายา"ไอ้เกมพูดออกมาอย่างห่วงใย แววตาของมันเต็มไปด้วยความเป็นห่วง ไม่ได้แค่พูดอย่างไร้ความหมายมันดูจริงจังเหมือนกับว่ามือของเพิร์ทคือสิ่งที่ต้องได้รับการดูแลอย่างดีที่สุด ไอ้เกมรีบพาเพิร์ทไปที่มุมร้านอย่างรวดเร็ว ก่อนที่แผลจะลุกลามมากกว่านี้"อือ"เพิร์ทพยักหน้าเบาๆเป็นการตอบรับที่ไม่สามารถแสดงออกไปมากกว่านี้ได้ในขณะนั้น ความเจ็บปวดจากมือที่ลวกทำให้เขารู้สึกเหมือนทุกอย่างที่เคยสงบมันหายไป จนเขาไม่สามารถโฟกัสกับอะไรได้มากไปกว่าความรู้สึกที่อยู่ภายในใจเมื่อถึงที่ทำแผลไอ้เกมก็จัดการทายายาอย่างรวดเร็ว แต่ก็ระมัดระวังให้มากที่สุด มันทายาแล้วพันผ้าก๊อซรอบมือที่บวมขึ้น สีหน้าไอ่เกมไม่ได้เต็มไปด้วยความเครี
บางทีคุณอาจจะชอบ
คลั่งรักนายนักฆ่า(Mpreg)
Melmee2.5K viewsความรักของนายน่ารัก
ต๋อง น่ะ517 viewsตั้งใจท้อง
saengram954 viewsไม่อยากเป็นแค่พี่น้อง
น้ำหมึกใสใส661 viewsMerman บันทึกรักใต้มหานที
มินิซ่าส์402 viewsหมอกพรางรัก (Missing Love)
ณคีรีิน675 viewsเจ้าจันทร์
คุณบานเย็น156 viewsMy little boy ปูนปั้นน้อยของเฮีย
Plearn9791 views
