“ไปให้พ้นนะอย่ามายุ่ง” หญิงสาวเบือนหน้าหนีขณะใช้สองมือเล็กยันอกล่ำสัน
“ยังจะปฏิเสธอีกเหรอ แฉะขนาดนี้” มือใหญ่คลำช่องทางรักวนไปมาพลางเขี่ยติ่งกระสันเล่น เจย์เดนช้อนตามองหญิงสาวอย่างชอบใจที่เห็นเธอทำหน้าเซ็กซี่ ก่อนสอดนิ้วยาวเข้าในโพรงอ่อนนุ่มขยับขึ้นลงตามอารมณ์พิศวาส
“อื้อ อย่า…” หน้างดงามส่ายไปมาอย่างทรมาน สมองสั่งให้ผลักไสเขาไปให้พ้น แต่ร่างกายอ่อนระทวยให้เขาสัมผัสง่าย ๆ ไม่เข้าใจเลยเป็นอะไรกันแน่ถึงควบคุมตัวเองไม่ได้
“ฉันว่าเธอพร้อมแล้วนะ” เจย์เดนเปิดลิ้นชักข้างหัวเตียงและหยิบคอนดอมนำมาสวมใส่ จากนั้นจับขาเรียวแยกออกจากกันกว้างๆ และสอดแทรกความเป็นชายใส่ในตัวเธอพรวดเดียว ทว่าแค่ส่วนหัวรับรู้ถึงความคับแน่น
“อึก เจ็บ…” ร่างเล็กสะดุ้งเฮือก ณิชาพยายามจะเขยิบตัวหนีให้หลุดจากท่อนลำขนาดใหญ่ แต่อีกคนรั้งไว้อย่างเอาแต่ใจ
“อยู่เฉย ๆ สิ”
“ณิเจ็บนะคะ” เธอบอกเสียงอ่อน ขณะเดียวกันหยาดน้ำใสหลั่งไหลรินข้างหางตา
“เธอก็อย่าเกร็งสิ ถ้าไม่อยากเจ็บ”
“คุณก็ปล่อยณิไปสิคะ” เสียงหวานสั่นเครือ ไม่เข้าใจเลยเขาจะรั้งเธอไว้ทำไม
“อย่าทำเหมือนไม่เคยไปหน่อย ไม่เคยเจอไซซ์แบบฉันล่ะสิ” เขาไม่เชื่อหรอกเธอจะไม่เคยผ่านมือชายใด
“ณิไม่เคยจริง ๆ” หน้าจิ้มลิ้มส่ายไปมา
เธอต้องทำอย่างไรเขาถึงจะเชื่อตนเองว่าไม่เคยมีอะไรกับใคร และไม่ได้ทำร้ายคริสตัล
“หุบปากซะ!! ฉันไม่อยากฟังคำโกหก” ชายหนุ่มก้มหน้ามองจุดเชื่อมระหว่างกันก่อนดันความเป็นชายเข้าพรวดเดียวจนสุด
“กรี๊ด!!” ณิชากรีดร้องลั่นห้องปานจะขาดใจ หญิงสาวกำหมอนใบใหญ่แน่นเพื่อข่มความเจ็บปวด ขณะนี้รู้สึกเหมือนร่างกายจะแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ
“คุณ…ณิเจ็บ”
“ผ่อนคลายเข้าไว้ ห้ามเกร็ง” เจย์เดนก้มมองส่วนนั้นของเขากับเธอ คิดไม่ถึงณิชาจะไม่เคยผ่านมือใครมาก่อน หากไม่ได้สัมผัสด้วยตัวเองคงไม่มีทางรู้เด็ดขาด
“เอาออกไปได้ไหมคะ” ส่งสายตาเว้าวอนคนเหนือร่างหวังขอความเห็นใจ
“ไม่” คำตอบจากคนตัวโตทำให้หน้าหวานสลด เจย์เดนทาบริมฝีปากหยักลงบนกลีบปากอวบอิ่ม ดูดดื่มอย่างคนหิวกระหาย
จูบนุ่มนวลของมาเฟียหนุ่ม ทำณิชารู้สึกผ่อนคลายและตอบรับจูบอย่างเงอะงะ
เมื่อร่องรักเริ่มปรับสภาพคุ้นชินกับท่อนเนื้อขนาดใหญ่ จึงเริ่มสาวสะโพกสอบเข้าออกด้วยจังหวะเนิบนาบขณะยังคงแลกลิ้นอย่างอ่อนโยน
“อื้อ” ความสุขที่ได้รับทำเอาณิชาเคลิบเคลิ้มพร้อมเปล่งเสียงครางต่ำในลำคอ ก่อนปิดตาสนิทและปล่อยเรือนร่างให้ผ่อนคลายกับบทรัก
“ไม่อยากจะเชื่อว่าเธอยังไม่เคย” เสียงทุ้มกระซิบข้างใบหูขาวสะอาด
เจย์เดนดูดเลียซอกคอหอมกรุ่น แล้วประทับรอยแดงมากมายแบบที่ไม่เคยทำกับใครมาก่อน ไม่รู้ทำไมถึงอยากตีตราจองเธอเป็นของเขาเพียงผู้เดียว
“อื้อ อ๊ะ”
จังหวะการกระแทกกระทั้นหนักหน่วงมากยิ่งขึ้น หญิงสาวจึงส่งเสียงลั่นห้องประสานเสียงเนื้อกระทบกัน
“อื้อ เสียวเหลือเกิน” เธอเพิ่งจะเคยรู้สึกแบบนี้เป็นครั้งแรก ไม่รู้ต้องบรรยายอย่างไรดี คราแรกเจ็บแต่สักพักเริ่มดีขึ้น
แขนขาวเนียนโอบกอดกายแกร่งแน่น ทุกครั้งที่เขาทำรุนแรงเธอจะขีดข่วนเต็มแผ่นหลังกว้างเพื่อระบายความเสียวซ่าน
“รู้สึกยังไงบ้าง ชอบไหม”
“อื้อ ไม่รู้” ณิชาส่ายหัวไปมา เธอไม่รับรู้อะไรทั้งนั้น นอกจากความรู้สึกแปลก ๆ ที่เพิ่งเคยสัมผัส
“งั้นเหรอ เดี๋ยวฉันทำให้เธอรู้เอง” เจย์เดนฉีกยิ้มดั่งคนเจ้าเล่ห์
ชายหนุ่มถอดถอนแก่นกายจากร่องรัก พลิกคนตัวเล็กให้อยู่ในท่าคลานเข่า จากนั้นส่งท่อนลำขนาดใหญ่ใส่ไปในตัวเธออีกครั้งพรวดเดียว เริ่มละเลงบทสวาทใหม่อีกรอบอย่างดิบเถื่อน ไร้ความปรานีเต็มไปด้วยไฟราคะ
คราวนี้มาเฟียหนุ่มซอยสะโพกเข้าออกแบบไม่ยั้ง ทำณิชากรีดร้องลั่นห้องก่อนหันมองหน้าหล่อเหลา ไม่รอช้าประกบจูบปากนุ่ม ดูดดื่มอย่างคนอดยากมาเนิ่นนาน แล้วเผลองับริมฝีปากอมชมพูอย่างมันเขี้ยว
“อ๊ะ” คนตัวเล็กสะดุ้งเฮือก รับรู้ถึงกลิ่นเลือดเค็มปร่า ทว่าไม่ได้สั่งห้ามให้เขาหยุดกิจกรรมเข้าจังหวะ ทุกอย่างยังคงดำเนินต่อไป
คนตัวโตเปลี่ยนท่าใหม่อีกครั้ง เขาให้ณิชานอนตะแคงส่วนตัวเองโอบกอดเธอจากด้านหลัง โดยจุดเชื่อมระหว่างกันยังไม่หลุดออกจากกัน
ระหว่างสอดแทรกความเป็นชายใส่ในตัวเธอ มือใหญ่ทั้งสองข้างบีบขยำดอกบัวตูมอย่างเมามัน ไม่วายละเลงปลายลิ้นสากเลียบริเวณหัวไหล่มนจนเปียกชุ่ม
“อื้อ อ๊ะ”
“รู้สึกดีไหม” ว่าพลางบีบเคล้นทรวงอกอวบอั๋นสลับการสะกิดยอดถันสีหวาน
“อืม” ณิชาพยักหน้าหงึก ๆ ไม่เคยรู้มาก่อนสิ่งที่กำลังกระทำกับเขาอยู่ตอนนี้จะดีมาก บางครั้งเขารุนแรงแต่ก็อ่อนโยนในเวลาเดียวกัน
“อื้อ คุณ…ณิรู้สึกเหมือนปวดฉี่เลย”
“เธอใกล้จะเสร็จแล้วต่างหาก” มาเฟียหนุ่มตอบอย่างอารมณ์ดี
ความโกรธและความเกลียดชังที่มีต่อณิชา ทำให้ลืมชั่วขณะ นอกจากความสำราญใจที่ได้รับจากคนตัวเล็กก็ไม่สนใจสิ่งใดอีก
“ฉันใกล้จะเสร็จแล้วเหมือนกัน ณิชา” เป็นครั้งแรกที่เขาเรียกชื่อหญิงสาว
เจย์เดนพลิกเธอให้นอนหงายดั้งเดิม แล้วคร่อมร่างบอบบาง จากนั้นยกขาเรียวข้างหนึ่งพาดบ่าแกร่งพลางหันหน้าไปดูดเลียขาเรียวอย่างคลั่งไคล้
กลิ่นกายเฉพาะจากตัวเธอทำเอาหลงใหลยิ่งนัก จนเขาต้องซุกหน้าคลอเคลียคอขาวเนียนซ้ำแล้วซ้ำเล่าราวกับคนเสพติดกลิ่นตัวเธอ
“ทำไมตัวหอมขนาดนี้” เหลือบมองหน้าหวานซึ่งแดงก่ำจากการร่วมรัก
“ไม่รู้ค่ะ”
“ฉันใกล้เสร็จแล้ว ขอเอาแรง ๆ ละกัน” เขาไม่ได้ขออนุญาตเพียงแค่บอกให้รับรู้เท่านั้น เผื่อเธอจะเตรียมรับมือ
ชายหนุ่มจับยึดเอวคอดกิ่วแน่นพร้อมเร่งจังหวะเร็วกว่าเดิม แล้วกระแทกเข้าในตัวเธอถี่รัวโดยไร้ความปรานี
“อ๊ะ อ๊า คุณคะ รุนแรงไปแล้ว” เธอนิ่วหน้าเข้าหากันด้วยความเจ็บ
“อดทนหน่อยละกัน ฉันใกล้เสร็จแล้ว” พูดจบ ก้มมองส่วนล่างระหว่างกัน
สักพักผ่านไปกายแกร่งเริ่มเกร็งกระตุกก่อนปลดปล่อยน้ำเชื้อ เจย์เดนถอดท่อนลำออกจากตัวหญิงสาว ก่อนถอดคอนดอมทิ้งและชักรูดเอาน้ำออกจากตัวให้ไหลเปรอะเปื้อนหน้าท้องแบนราบ ไม่วายส่งเสียงคำรามในลำคอ
“เฮ้อ” เขาล้มตัวนอนลงข้างณิชา ซึ่งคนตัวเล็กกำลังหอบหายใจถี่รัวอย่างเหนื่อย
“จะไปไหน” เจย์เดนเอ่ยถามหญิงสาวที่ตั้งท่าจะลุกขึ้นจากเตียง
“กลับห้องค่ะ” เมื่อได้สติจึงรู้แล้วเผลอพลาดทำสิ่งใด ณิชาเลยอยากกลับห้องพักเพื่อทบทวนเรื่องราวก่อนหน้านี้ เธอเสียใจเหลือเกินปล่อยให้ครั้งแรกกับคนป่าเถื่อนเช่นเขา ทั้งที่ตั้งใจเก็บไว้ให้กับคนที่รักในอนาคตในวันเข้าหอ แต่ต้องมาสูญเสียเช่นนี้
“ฉันอนุญาตแล้วเหรอ” ถามเสียงดุ แล้วเด้งตัวลุกขึ้นนั่งพร้อมคว้าเธอมากอด
“ปล่อยนะคะ” หญิงสาวดิ้นสุดฤทธิ์ ถึงอย่างไรสู้แรงมหาศาลของเขาไม่ได้
“ฉันถามว่าฉันอนุญาตแล้วเหรอ” ตะคอกเสียงดังลั่นอย่างโมโห เพราะไม่เคยถูกใครทิ้งมาก่อนหลังมีอะไรกันเสร็จ จึงค่อนข้างรู้สึกเสียศักดิ์ศรี
“ทำไมฉันต้องฟังคุณด้วย”
“จะทำไมล่ะ ก็เธอเป็นเชลยของฉัน” บอกอย่างคนเหนือกว่า
“ฉันไม่ใช่เชลยของคุณ ฉันไม่เคยทำร้ายใคร คริสตัลบอกคุณหรือไงว่าฉันทำร้ายเธอ” เธอเหนื่อยเกินต้องพูดคำซ้ำ ๆ กับเขา ซึ่งอีกฝ่ายไม่ยอมรับฟัง
“เฮอะ!! ทำมาเป็นดื้อด้าน ทีตอนอยู่ใต้ร่างฉันครางลั่นเชียว” เหลือบมองคนตัวเล็กด้วยสายตาเหยียดหยาม
เพียะ! เธอทนฟังคนตัวโตดูถูกต่อไปไม่ไหว เผลอยกมือเล็กฟาดแก้มสากเต็มเหนี่ยว หญิงสาวไม่อาจล่วงรู้เลยการตบหน้ามาเฟียจะทำให้เธอตกที่นั่งลำบาก
“ชอบความรุนแรงสินะ” แสยะยิ้มชั่วร้าย
เจย์เดนกระชากณิชาพร้อมจับกดลงบนที่นอน จากนั้นมอบบทสวาทรุนแรงกว่าก่อนหน้าหลายสิบเท่า ทั้งหนักหน่วงและดิบเถื่อนเพราะความโมโหทำให้เขาขาดสติยับยั้ง
กิจกรรมเข้าจังหวะดำเนินตลอดทั้งคืน แม้จบลงหลายครั้งแต่มาเฟียหนุ่มยังคงตักตวงเรื่อย ๆ ซ้ำหลายรอบ
ปลายลิ้นร้อนอุ่นตวัดเลียบนยอดถันสีหวาน ซึ่งกำลังท้าทายให้มาเฟียหนุ่มตักตวงตามความปรารถนา ก่อนฝ่ามือใหญ่อีกข้างจะยกขึ้นมาบีบขยำดอกบัวตูมอย่างหลงใหล“อื้อ อ๊า พี่เจย์คะ ทำไมดูดแรงแบบนี้คะ” เธอทั้งเสียวและรู้สึกดีในเวลาเดียวกัน“แล้วไม่ชอบเหรอ” ผงกหัวมองใบหน้าหวานและถามขึ้นขณะยอดถันคาปากหยัก“อื้อ ชอบมากเลยค่ะ” พยักหน้าหงึก ๆ สติเริ่มเลือนรางทุกทีการสัมผัสของมาเฟียหนุ่ม ส่งผลให้ณิชาอ่อนระทวยง่ายดาย ร่างกายอ่อนปวกเปียก ยอมให้เขาแตะต้องได้เต็มที่เจย์เดนพรมจูบทั่วเรือนร่างงดงาม ไม่วายประทับตราสีแดงกุหลาบตามจุดต่าง ๆ เธอในช่วงตั้งครรภ์รูปร่างอวบอั๋นมาก ไม่ว่าจะจับตรงไหนเต็มไม้เต็มมือไปหมด แล้วแบบนี้จะไม่ให้เขาหลงได้ยังไง“อื้อ อ๊า ทำไมตัวเมียหอมแบบนี้”“อื้อ พี่เจย์”กายสาวดิ้นพล่านไปมาเมื่ออีกคนเริ่มแยกขาเรียวออกจากกันกว้างและนำปลายลิ้นสากตวัดเลียปุ่มกระสัน“อื้อ อ๊า ตรงนั้น สะ เสียวเหลือเกิน” ณิชาร้องครางไม่เป็นภาษา มือเรียวสอดเข้าไปในเส้นผมนุ่มของคนตัวโตพร้อมกับขยุ้มเบา ๆ เพื่อระบายความเสียวซ่าน“หวานเหลือเกิน เมียจ๋า”ไม่ว่าจะชิมตรงไหนก็หวานบาดลิ้นไปหมด แล้วแบบนี้จะไม่ให้เขาคลั่งไคล้ใน
ณิชากลับไปหาเจย์เดนด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม หลังจากได้เคลียร์ใจกับสมายล์เรียบร้อย ทำเอาคนตัวโตกำลังจ้องมองหญิงสาวเกิดความรู้สึกประหลาดใจ“มีอะไรหรือเปล่าคะ ทำไมถึงจ้องณิแบบนั้น”“พี่แค่แปลกใจว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างที่ณิหายไปเมื่อกี้”“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ”“น่าสงสัย” มาเฟียหนุ่มขมวดคิ้วเข้าหากันพลางสังเกตปฏิกิริยาของคนตัวเล็ก“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ พี่เจย์ขี้สงสัยไปได้” คริสตัลแทรกขึ้น ก่อนหันไปยิ้มกรุ้มกริ่มกับณิชาราวกับอยากแกล้งมาเฟียหนุ่ม“ไม่ได้พาณิไปหาไอ้หนุ่มที่ไหนใช่ไหม” คนขี้หวงบอกอย่างไม่สบอารมณ์“ไม่รู้สิคะ” ยักไหล่ใส่พี่ชายอย่างไม่แยแส“คริส พี่ไม่ตลกนะเล่นแบบนี้”“ดุอะไรน้องล่ะ โน้นไปถามณิสิ” คริสตัลบุ้ยปากไปยังณิชาซึ่งเดินไปหาคาลอสกับคลอเดียตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว“ไม่กล้าไปถามณิละสิ” คริสตัลบ่นพึมพำ เธอรู้หรอกพี่ชายไม่กล้าดุหรือตำหนิณิชาเพราะกลัวโดนงอน อีกคนจึงมาเค้นถามจากเธออย่างนี้“บ่นอะไร”“เปล่า” ปฏิเสธเสียงสูง“พี่เจย์คะ เดินทางกลับอิตาลีอย่างปลอดภัยนะคะ ถ้าน้องว่างจะไปเยี่ยม”“อืม ดูแลตัวเองด้วยนะยัยตัวแสบ” ฝ่ามือหนาลูบหัวน้องสาวอย่างเอ็นดู แม้ว่าคริสตัลจะแต่งงานและมีลูกแล้ว แต่ยังคง
หลังจากทั้งสี่คนปรับความเข้าใจกัน คาลอสและคลอเดียก็ออกไปเล่นข้างนอกกับไททัน ส่วนณิชาถูกเจย์เดนรั้งไว้บนตักแกร่งพร้อมกอดแน่น“พี่เจย์ ปล่อยณิได้แล้วนะคะ”“อื้อ ไม่เอา ขออยู่แบบนี้หน่อย” เจย์เดนซบหน้าลงบนทรวงอกอวบอั๋นอย่างออดอ้อนราวกับลูกแมวน้อย “กลับไปทำงานได้แล้ว” เธอไม่ค่อยจะชินเลยกับเขาในโหมดนี้ เมื่อก่อนชอบทำหน้าดุและอารมณ์เสียใส่เธอเป็นประจำ“ทำไมชอบไล่พี่จังเลยครับ” ช้อนตามองคนตัวเล็ก“ถามจริงเถอะ ผู้ชายใจร้ายคนนั้นที่ชอบทำตัวเย็นชาใส่ณิหายไปไหนแล้ว”“อย่าพูดถึงมันเลย ไอ้คนนิสัยไม่ดีแบบนั้น รังแกได้แม้กระทั่งผู้หญิงตัวเล็ก ๆ แบบนี้ได้ไง” ว่าแล้วมาเฟียหนุ่มเอามือเล็กขึ้นมาจูบพร้อมชำเลืองมองคนตัวเล็กด้วยสายตาเย้ายวน“คนบ้า” หันหน้าหนีด้วยความเขินอาย สายตาของเขาจ้องมองปานจะกลืนกินเธอไปทั้งตัว จนใบหน้าหวานร้อนผ่าว“คืนนี้มานอนห้องพี่นะครับ”“ไม่เอาค่ะ” ขืนไปนอนด้วยมีหวังไม่รอดแน่“ทำไมล่ะครับ ไม่สงสารพี่หรือไง” กะพริบตาปริบ ๆ อย่างเว้าวอนเพื่อขอให้หญิงสาวทำตามความปรารถนาของตัวเอง“พี่เจย์อย่ามาใช้หน้าตาหลอกล่อณิแบบนี้นะคะ” ยิ่งรู้อยู่ว่าเธอพ่ายแพ้ให้กับใบหน้าหล่อ ๆ ของเขา“พี่รักณิน
“ณิชา…พี่ไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น พี่ไม่ได้จะดูถูกณิเลยนะครับ พี่แค่ไม่อยากให้ณิพาลูกไปไหน” เงยหน้ามองแม่ของลูกทั้งน้ำตา เขาไม่อยากพบเจอการจากลาเหมือนในอดีต แค่ครั้งเดียวก็พอแล้ว“เป็นอะไรของคุณ” เป็นครั้งแรกเห็นน้ำตาของคนตัวโต “ร้องไห้ทำไมคะ” นิ้วเรียวปาดน้ำตาบนแก้มอีกคนอย่างอ่อนโยน แต่เจย์เดนไม่หยุดร้องยังคงปล่อยน้ำตาไหลราวกับทำนบแตก“ถ้าครั้งนี้ทิ้งพี่ไปอีก พี่คงได้ตายแน่ ๆ”“เป็นอะไรของคุณ” คำพูดกับท่าทางของมาเฟียทำเอางุนงงไปหมด จู่ ๆ ทำไมถึงร้องไห้สวนทางกับตัวตนของเขาอย่างสิ้นเชิง ยิ่งเขาเป็นแบบนี้ยิ่งทำให้ใจเธออ่อนยวบ“ฮึก ฮือ ๆ พี่รักณินะครับ รักมากเหลือเกิน”“คุณเจย์” คำสารภาพรักของเจย์เดน ณิชาถึงกับชาวาบจนคิดว่าตัวเองหูแว่วหรือฝันไป“พี่รักณินะ รักมานานแล้ว ขอโทษเมื่อก่อนทำร้ายณิสารพัดโดยที่ไม่ฟังคำพูดณิสักครั้ง พี่มันแย่เอง” เจย์เดนพูดตัดพ้อมากมาย“หยุดร้องไห้ก่อนเถอะ คุณเจย์” ยิ่งช่วยซับน้ำตาให้เขามากเท่าไร อีกคนยิ่งปล่อยโฮมากเท่านั้น จนเธอรู้สึกเหนื่อยใจเหลือเกิน“ขอร้องนะคนดี อย่าทิ้งพี่ไปเลย” หยาดน้ำตาพรั่งพรูเปื้อนใบหน้าหล่อคมต่อเนื่อง ซึ่งไม่มีท่าทีจะหยุดง่าย ๆ“ใจเย็น
สายลมยามเย็นพัดพลิ้วกระทบผิวกายคนตัวเล็กซึ่งนั่งปูเสื่อใต้ต้นไม้ใหญ่ ส่วนเด็ก ๆ วิ่งเล่นบริเวณนั้นโดยป้าแม่บ้านคอยดูแลอย่างใกล้ชิดหลังจากรู้ว่าตัวเองตั้งครรภ์ลูกคนที่สาม พักหลังมานี้หญิงสาวค่อนข้างเหม่อบ่อยเป็นพิเศษ ใจไม่ค่อยอยู่กับเนื้อกับตัว เนื่องจากคิดไม่ตกเรื่องเด็กในท้อง กลัวว่าหากคลอดออกมาแล้วจะลำบากกว่าเดิม ลำพังเลี้ยงดูคาลอสกับคลอเดียแทบไม่ไหวอยู่แล้ว ถึงกระนั้นไม่คิดจะเอาเด็กออกเด็ดขาดหรือบอกเจย์เดนให้รับรู้เช่นกันในเมื่อเขาไม่ได้รักเธอ ฉะนั้นไม่อยากเอาลูกมาเป็นข้อผูกมัดระหว่างกัน อีกอย่างไม่คิดยกลูกให้เขาเช่นกัน เธอเคยมีประสบการณ์เรื่องพ่อแต่งงานใหม่แล้วโดนแม่เลี้ยงรังแก ซึ่งไม่ปรารถนาให้ลูกพบเจอเหตุการณ์เลวร้ายแบบเดียวกับเธอ ไม่ต่างจากฝันร้าย“กลุ้มใจจังเพราะท้องหรือเปล่านะถึงคิดมากแบบนี้” ใบหน้าหวานเหลือบมองวิวข้างหน้า เป็นแม่น้ำที่มีผู้คนปั่นเรือเป็ดอย่างเพลิดเพลิน“หม่ามี้ครับ” คาลอสตะโกนเรียกผู้เป็นแม่พลางวิ่งมาหาณิชาก่อนนั่งลงด้านข้าง“เล่นจนเหนื่อยแล้วเหรอ” ว่าแล้วชำเลืองมองคลอเดียกำลังวิ่งเล่นอย่างไม่รู้จักเหนื่อย จากนั้นส่งยิ้มหวานให้กับลูกชายตัวน้อย“ไม่สนุกเลยค
อากาศเย็นฉ่ำจากเครื่องปรับอากาศราคาแพงกำลังทำงาน ส่งผลให้ณิชานอนหดตัวด้วยความหนาวสะท้านทั่วทั้งกาย แขนบอบบางวาดวงพื้นที่ว่างข้างกายก่อนพบความว่างเปล่า“หายไปไหน” เบิกตาขึ้นเชื่องช้าและกลอกตามองหาทั่วห้องหลังจากจบศึกรักเมื่อคืนเธอจำได้แค่ว่าตอนอยู่ในห้องน้ำ เธอกับเขากำลังแช่น้ำสมุนไพรในอ่าง จากนั้นภาพตัดไปเลยและตื่นขึ้นมาอีกทีในเช้าวันใหม่“คาลอส คลอเดีย” ณิชาเพิ่งนึกขึ้นได้ทิ้งลูกไว้ในห้องนอนอีกห้องตามลำพังจึงเด้งตัวลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว ก่อนก้มหน้าสำรวจตัวเองอยู่ในสภาพชุดนอนซึ่งไม่ต้องบอกพอเดาออกใครเป็นคนสวมใส่ให้“ห๊ะ!! สิบโมงแล้วเหรอ” ดวงตากลมโตปะทะกับนาฬิกาบนโต๊ะข้างหัวเตียง จากนั้นกระโดดลงจากเตียงด้วยความเป็นห่วงลูก ๆ ทันทีที่เท้าเล็กแตะพื้น ร่างเล็กทรุดกองกับพื้นด้วยความรู้สึกเจ็บแปลบทั่วสรรพางค์กาย“อึก เจ็บจัง” แขนเล็กยกขึ้นกุมหน้าท้อง ถึงกระนั้นเธอไม่ได้นั่งอ้อยอิ่ง พยายามแบกร่างกายปวดระบมออกไปข้างนอก“หม่ามี้” ทันทีณิชาปรากฏเด็ก ๆ ทั้งสองคนวิ่งมาโอบกอดขาผู้เป็นแม่อย่างดีใจ“หม่ามี้ขอโทษนะคะ คาลอสกับคลอเดียหิวแย่เลย” หญิงสาวนั่งย่อง ๆ อยู่ระดับเดียวกับลูกทั้งสองและลูบหัวเด็กน้