Mag-log inShare
67 วังหลวง
Huling Na-update:
2025-07-23 00:40:52
Pinakabagong kabanata
กระต่ายน้อยดวงใจอ๋องพยัคฆ์ 76 ท่านหมอมาแล้ว
“ก็ไปอยู่ที่ตัวคนผู้นั้นหมดแล้วนี่นา แล้วตอนนี้ตัวข้ามิได้หิว” นางว่าพลันส่งสายตาวิงวอนให้พลางลูบท้องน้อยพลาง “แต่ลูกในท้องข้าต่างหากที่หิว แต่ถ้าสามีไม่อยากให้กิน ข้าก็ไม่กินก็ได้ใช่หรือไม่... ลูกจ๋า แม่ขอโทษนะที่หาของอร่อยให้ลูกกินไม่ได้”“เหอะๆ ได้ๆ เจ้ากินได้”จินซิงซินได้คำตอบก็ฉีกยิ้มแจ่มใสโอบรอบคอสามีแน่นไม่พอซบหน้าลงแนบอกอย่างอบอุ่นใจ หลี่หลานหมิงพลันถอนใจรู้ว่าจนแล้วจนรอดก็ต้องพ่ายแพ้แก่นาง“เจ้าช่างน่ากลัวเกินไปแล้ว กระต่ายน้อย”“แต่ซิงซินรักสามีนะ”“ข้ารู้ ข้าก็รักเจ้า”“เช่นนั้นให้ข้ากินเถอะนะ” นางว่าพลันซบหน้ากับอกเขาอีกหลี่หลานหมิงได้แต่ถอนใจ ยามสบตานาง เขาก็รู้แล้วว่าตัวเองย่อมพ่ายแพ้ จินซิงซินยามออดอ้อนราวกระต่ายน้อยขนนุ่มฟูดูช่างฉอเลาะทั้งยั่วเย้าจนเขาอยากจะพานางเข้าห้องหอเสียแต่บัดเดี๋ยวนั้นแต่ทว่า...“ท่านอ๋อง กระหม่อมว่า…” หม่าชิงเทียนอึกอัก“เฮ้อ! ชิงเทียนตามใจศิษย์เจ้าหน่อยเถอะ” อ๋องพยัคฆ์เอ่ยอย่างอับจนปัญญาขุนพลหน้าหยกผู้พ่วงตำแหน่งอาจารย์ของพระชายาจึงได้แต่ตอบรับ เพราะรู้ทั้งรู้ว่าผู้เป็นนายแสนใจอ่อนโดยเฉพาะกับพระชายากระต่ายน้อยผู้กุมใจจนดิ้นไม่หลุดผู้นี้ ทว
กระต่ายน้อยดวงใจอ๋องพยัคฆ์ 75 อ้อนสามี
บุรุษเจ้าสำราญสำรอกคำทรามออกมาไม่พอยังสืบเท้าเข้าหาทำท่ากร่างใหญ่ ทว่าหวังเฉาเสี่ยนเข้าขวาง ดวงหน้าเคร่งขรึมเป็นนิจยิ่งเครียดขึ้นก่อนเอ่ยเสียงกร้าว “สารเลวคือเจ้าต่างหาก เห็นอยู่ว่านางมิได้อยากพูดจาด้วยยังจะหาเรื่อง!”“ใครจะรู้เล่าว่านางจะทำตัวสกปรกต่อหน้าธารกำนัลเช่นนี้กัน”“ข้ามิได้สกปรก คนสกปรกเป็นเจ้า!” จินซิงซินโมโหจึงทะลุกลางปล้องออกไป“หนอย! เจ้ารู้หรือไม่ว่าข้าเป็นใคร เหตุใดช่างกล้า”“ผู้ใดอยากรู้”“ข้านี่ไงจะให้เจ้ารู้!”“เชอะ! เจ้าใหญ่มาจากไหนกัน หน้าตาก็งั้นๆ ยังกล้ามาทำตัวเช่นนี้ ไม่เห็นแก่หน้าบิดามารดาก็เห็นแก่หน้าตัวเองบ้างเถอะ” จินซิงซินว่าพลางสะบัดหน้าหนี ดึงมือสามีเงื้อกระบี่ค้าง “ไปเถอะ”“ไม่ไป ข้าจะสั่งสอนมัน”“แต่สามีเคยบอกว่าห้ามไม่ให้ข้าก่อเรื่องต่อหน้าสาธารณชนมิใช่หรือ แล้วเหตุใดสามีจะทำเสียเอง”“มันก็ใช่... แต่...”“หรือคำพูดของสามีข้าไม่ต้องเชื่อถือก็ได้”“ซิงซิน โธ่!” หลี่หลานหมิงชะงักจ้องหน้าชายาตัวดีก่อนหันไปหาหวังเฉาเสี่ยนหาพวก “เจ้าดูสิ เฉาเสี่ยน นางไม่ทันไรก็จะเป็นแม่ข้าแล้ว”“ท่านอ๋องก็สอนนางเช่นนี้จริงๆ”“เจ้าก็อีกคนที่เข้าข้างนาง” หลี่หลานหมิงส่ายหน้
กระต่ายน้อยดวงใจอ๋องพยัคฆ์ 74 ชายากระต่ายน้อย
หวังเฉาเสี่ยนมองตามสายตาแข็งกร้าวและอากัปกิริยาหงุดหงิดของผู้เป็นนายไปก็นึกหวั่นใจ แต่แค่ไม่เท่าไรอีกฝ่ายก็ซัดกำปั้นใส่รูปหล่อกิเลนสำริดระหว่างทางเดินเข้าสวนบุปผาจนเกิดแรงสั่นสะเทือนไปทั่วบริเวณ“มันผู้นั้นเป็นใคร!”“คนไหนหรือพ่ะย่ะค่ะ” หวังเฉาเสี่ยนรู้ทั้งรู้แต่แสร้งถาม “กระหม่อมไม่เห็นมี...” “เจ้าอย่าแสร้งทำเป็นไม่เห็น” “อ๋อ... คนนั้น” “ใคร!” “จากที่เห็นผู้ติดตามเป็นพรวนก็พอรู้ได้ว่าคงมียศถาบรรดาศักดิ์มิธรรมดา” หวังเฉาเสี่ยนตอบกล้าๆ กลัวๆ มิใช่กลัวจะถูกท่านอ๋องของตนดุใส่หากแต่กลัวใจมากกว่า หลี่หลานหมิงฟังแล้วขมวดคิ้วมุ่น นึกหึงสาบุรุษรูปงามรูปร่างสูงใหญ่ คิ้วหนาตาคมปลายหางคิ้วเรียวชี้ดวงหน้าหมดจดไร้หนวดเครา ดูท่าทางเป็นหนุ่มเจ้าสำอางผู้หนึ่งซึ่งกำลังเดินเกาะแกะชายากระต่ายน้อยราวกับหัวใจโดนเพลิงเผาผลาญ...อ๋องพยัคฆ์ผู้แสนเย็นชาบัดนี้ถูกโทสะเข้าครอบงำถึงกับกำหมัดแน่นตรงรี่จะเข้าไปหาความ แต่กลับถูกรั้งไว้จนต้องตวาดคนรั้ง “เฉาเสี่ยน! เจ้าอย่าห้าม!”“มิได้พ่ะย่ะค่ะ หากฝ่าบาทรู้เข้าว่าท่านอ๋องมีเรื่องนอกเขต
กระต่ายน้อยดวงใจอ๋องพยัคฆ์ 73 ซิงซินช่างน่ากลัวยิ่งนัก
ล่วงเข้าฤดูร้อน...ทุกตรอกซอกซอยในเมืองหลวงอุดมงดงามไปด้วยดอกจี๋ฮวา[1]สีเหลืองสดใสบานสะพรั่งประดับประดาไปทั่ว ไม่เว้นแม้แต่ในราชสำนักที่จัดงานให้ประชาชนได้ชื่นชมในเทศกาลพิเศษนี้ในรูปแบบต่างกัน บรรดาเหล่าช่างฝีมือชั้นสูงและเหล่าคุณหนูจากตระกูลใหญ่ต่างได้รับคัดเลือกเข้ามาประชันฝีมือตกแต่งสวนขนาดย่อมให้กลายเป็นลวดลายโดยอาศัยดอกไม้ชนิดนี้เป็นดอกไม้ประจำฤดูร้อน ทั่วทั้งสวนพฤกษชาติใจกลางเมืองจึงเต็มไปด้วยดอกจี๋ฮวาสีเหลืองสดใสประดับประดางดงามเป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจจินซิงซินกระโดดลงจากรถม้าด้วยความตื่นเต้นจนอ๋องสี่หลี่หลานหมิงผู้เป็นสามีถึงกับตกตะลึงด้วยความเป็นห่วงชายาที่กำลังตั้งครรภ์อ่อนๆ ไม่เว้นแม้แต่หม่าชิงเทียนกับหวังเฉาเสี่ยนสองขุนพลคู่ใจที่ต่างเงื้อมือไม้ค้างไม่กล้าเข้าช่วย จนกระทั่งหวังเฉาเสี่ยนที่ตั้งสติได้ก่อนหน้าตาตื่นตรงรี่เข้าถาม“ท่านอ๋องจะไม่ทรงห้ามพระชายาหรือพ่ะย่ะค่ะ” “ปล่อยนางไปเถอะ” “แต่ว่า!” “นางแค่ยังไม่ละทิ้งนิสัยเด็กๆ คงต้องอีกสักพัก” หลี่หลานหมิงว่าจบก็ก้าวลงรถม้าลงมายืนต่อหน้าขุนพลผู้เงียบขรึม ขณะมองตามร่างอรชรไปด้วยควา
กระต่ายน้อยดวงใจอ๋องพยัคฆ์ 72 หวนคืนเหมันต์
“กลับแคว้นชิงกับลูกเถอะพ่ะย่ะค่ะ... เสด็จแม่” ชิงอ๋องชงเหอเอ่ยด้วยวาจาอ่อนโยนยิ่งเหยียนหลิวใบหน้าอัปลักษณ์เอื้อมมือสั่นเทาลูบแก้มบุตรชายด้วยความคิดถึงเหลือแสน นางอับจนแม้กระทั่งคำพูดแต่ก็พยายามเปล่งเสียงออกมา “ชงเหอ... ชงเหอลูกแม่”สองแม่ลูกโผเข้ากอดกันท่ามกลางสายตานับสิบคู่ที่ต่างความคิดความอ่านไปคนละทาง จินซิงซินจับจ้องภาพยายเหยียนที่คอยประคบประหงมนางพลันน้ำตาไหลหลั่งตื้นตันใจไปกับภาพตรงหน้าส่วนฮ่องเต้ต้าหลี่ผู้มีส่วนทำให้พระมารดากระทำการผิดพลาดในอดีตด้วยกลัวองค์ชายรองผู้เก่งทั้งบุ๋นและบู๊จะแย่งครองราชบัลลังก์ก็ถึงกับเงียบงันไม่ต่างจากหลี่หลานหมิงกับจินซิงซินที่มองภาพตรงหน้าด้วยความรู้สึกที่มิอาจบรรยายได้... ล่วงเข้าเหมันตฤดู... หลังเหตุการณ์ปราบกบฏชนเผ่าบาตูกับพวกโจรภูเขาผ่านพ้น เฉินเป่ยอวี๋ที่หนีหายไปถูกจับกุมและถูกตัดสินประหารชีวิตด้วยการแขวนคอ สามแคว้นกลับมาเป็นปึกแผ่น ชิงอ๋องชงเหอแม้มิได้ครองแคว้นฉู่ดั่งใจแต่ก็ได้มารดาที่เคยโหยหากลับคืน องค์รัชทายาทถูกส่งตัวไปครองแคว้นฉู่พร้อมมารดาคือหลินฮองเฮาที่ตัดสินใจทิ้งวังหลวงไปอยู่กับบุตรชาย ฮ่องเต้
กระต่ายน้อยดวงใจอ๋องพยัคฆ์ 71 แม่ลูก
“อย่างไร”“เพราะนางผู้นั้นเป็นฆาตกร!”เหยียนหลิวส่งเสียงกราดเกรี้ยวไม่พอยังชี้มือไปทางจินฮูหยินที่ตกใจหน้าซีดเข่าอ่อนแทบทรุดแต่ครั้นถูกประกบด้วยหม่าชิงเทียนและหวังเฉาเสี่ยนสองขุนพลของอ๋องพยัคฆ์ก็หวาดกลัวแทบล้มทั้งยืน“โกหก! นางเฒ่านั่นมันโกหก!”“หุบปาก! เจ้าพูดต่อ”เหยียนหลิวแสยะยิ้มส่งสายตาเย็นเยียบไปยังจินฮูหยินที่ถูกคุมตัวไว้ นางก้าวทีละก้าวอย่างมั่นคงไปหยุดตรงหน้าจินเหว่ยถิงแล้วส่งสายตาคมกล้าให้ก่อนจะพูดต่อ“หม่อมฉันเลี้ยงดูคุณหนูเหมือนลูก แต่ฮูหยินจินผู้นั้น” นางชี้ไปยังจินฮูหยินที่กำลังตกตะลึงตาค้างอีกครั้ง “นางเข้ามาสกุลจินได้เพราะมารดาของนายท่านต้องการบุตรสืบสกุลฮูหยินของเราไม่ต้องการขัดแย้งกับผู้ใดก็เลยแยกห้องนอนกับนายท่านนับแต่นั้น จากนั้นก็รับนางผู้นี้เข้ามาอยู่ในบ้านเพราะนางตั้งครรภ์จนกระทั่งมีคุณหนูฮุ่ยอิง แต่ทว่าหนึ่งปีต่อมาฮูหยินของเราก็ตั้งท้องคุณหนูซิงซินตามมา โดยศักดิ์แล้วฮูหยินเหยาที่เป็นภรรยาแต่งจึงยังเป็นฮูหยินใหญ่”“เจ้าจะบอกเราว่าจริงๆ แล้ว ชายาของอ๋องสี่คือบุตรสาวที่เกิดจากฮูหยินใหญ่ของเศรษฐีจินเช่นนั้นหรือ” “ไม่ผิดเจ้าค่ะ เพราะฉะนั้นที่ฝ่าบาททาบ
Maaari mong magustuhan
สามี ท่านหย่ากับข้าเถอะ
กะปอมพ่นไฟ17.0K viewsสตรีขี่ม้าออกศึก
ปาเย่วเซิ่งเซี่ย1.3M viewsชาตินี้ ขอใช้ชีวิตในแบบง่าย ๆ
ประดับดิน12.5K viewsยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง
หูเทียนเสี่ยว305.6K viewsทาสราคะองค์ชายใบ้
บ้านเขมปัณณ์12.5K viewsชะตารักสองบุปผา
องค์หญิงโนเนม1.1K viewsฮูหยิน แค่ภรรยา
moonlight -mini4.1K viewsตัดบัวไม่ให้เหลือใย ตัดใจไม่ให้เหลือรัก
moonlight -mini2.2K views
