เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 58 คำสารภาพ
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-08-19 08:28:54“จำที่พี่บอกได้ไหม หลังแต่งงานพี่มีบางอย่างจะบอกอิง” ภีมวัชพูดขึ้นท่ามกลางความเงียบงัน น้ำเสียงของเขานุ่มทุ้มจนทำให้เธอรู้สึกใจสั่น
อิงลดาไม่ตอบ เธอเงียบฟังอย่างตั้งใจ
“รู้ไหมว่าทำไมพี่ถึงยอมแต่งงานกับอิง” คำถามของเขาทำให้อิงลดาชะงักไปเล็กน้อย
“ทำไมเหรอคะ” เธอถามเสียงเบาด้วยความสงสัย
ภีมวัชกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นอีกนิด แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความรู้สึกที่ยากจะบรรยาย
“เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เราเจอกัน”
อิงลดาเบิกตากว้างด้วยความตกใจ “ไม่จริง...เรา...เราเคยเจอกันแล้วเหรอคะ”
“อืม เราเคยเจอกันเมื่อนานมาแล้ว” เขาตอบสั้นๆ
อิงลดารีบหันไปหาเขาอย่างรวดเร็ว ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและสงสัย
“ที่ไหนคะ อิงจำไม่ได้เลย”
ภีมวัชหัวเราะในลำคอเบาๆ
“เมื่อสิบปีก่อน ที่มหาวิทยาลัย”
คำพูดของเขาทำให้อิงลดาถึงกับเงียบไปทันที ความทรงจำของเธอถูกย้อนกลับไปเมื่อสิบปีก่อน แต่มันว่างเปล่า เธอไม่เคยมีภาพความทรงจำของเขาอยู่ในช่วงเวลานั้นเลย หรือว่าเธอเคยเจอเขาแล้วจริงๆ แต่กลับจำไม่ได้
อิงลดามองสบตาเขาด้วยความสับสนและประหลาดใจ ในขณะที่ภีมวัชมองเธอด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรักและความอ่อนโยน เขาเก็บเรื่องราวของเธอไว้ในความทรงจำมานานแสนนาน รอคอยที่จะได้บอกเธอในวันนี้
อิงลดารู้สึกสับสนและตื่นเต้นไปพร้อมๆ กัน เธอพยายามนึกทบทวนความทรงจำในวัยเรียนมหาวิทยาลัยอีกครั้ง แต่มันก็ไม่มีภาพของภีมวัชอยู่ในนั้นเลย
“พี่ภีมคะ...เราเจอกันตอนไหน ทำไมอิงจำไม่ได้เลย” เธอหันไปหาเขาด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยคำถาม
“ไม่บอกหรอก” ภีมวัชหัวเราะในลำคอเบาๆ
“อ้าว ทำไมถึงไม่บอกล่ะคะ มาหลอกให้อยากรู้แล้วก็ไม่ยอมพูด” อิงลดาทำหน้ามุ่ย
“ก็เพราะอยากให้อิงอยากรู้นี่แหละ” ภีมวัชพูดพร้อมกับหอมลงบนแก้มของเธอเบาๆ จนเธอถึงกับสะดุ้ง
“พี่จะค่อยๆ บอกทีละนิด ทีละหน่อย จะได้มีเรื่องไว้ชวนเมียคุยก่อนนอนทุกคืน”
คำว่า 'เมีย' ที่ออกมาจากปากของภีมวัชทำให้ใบหน้าของอิงลดาแดงก่ำ เธอรู้สึกเขินอายจนอยากจะแทรกแผ่นดินหนี เธอรีบหันหลังให้กับเขาเพื่อซ่อนใบหน้าที่ร้อนผ่าว
แต่ภีมวัชรู้ทัน เขากระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น แล้วดึงตัวเธอเข้ามาแนบกับอกแกร่งของเขา
“จะหนีไปไหน” เขาพูดเสียงนุ่มนวล
“ก็...อิงอาย” เธอตอบเสียงแผ่วเบา
“อายอะไร เป็นเมียพี่แล้วทำไมต้องอาย” เขาพูดพร้อมกับซบหน้าลงบนไหล่ของเธอ
“ตกลงว่าอิงมาขอให้พี่ภีมช่วยแต่งงาน หรือว่าอิงถูกพี่ภีมล่อลวงให้มาแต่งด้วยกันแน่คะ”
“น่าจะเป็นอย่างหลังนะ ช่วยไม่ได้ ตอนนี้ตดทะเบียนแล้ว อิงหนีพี่ไม่รอดแล้วล่ะ” เขาพูดเสียงทุ่มต่ำ แววตาที่มองเธอนั้นเต็มไปด้วยแววเจ้าเล่ห์
“แสดงว่าที่ผ่านมา พี่ภีมเต็มใจอยากแต่งงานกับอิงมาตลอดเหรอคะ”
“ถูกต้อง”
“อ้าว งั้นเรื่องจดทะเบียน... มันก็เข้าทางพี่ทุกอย่างเลยนี่คะ”
“อันนั้นก็ใช่” เขายอมรับตามตรงแล้วรั้งเธอมานอนหนุนแขน กอดร่างบอบบางเอาไว้แนบอก
“พี่ยังเล่าอะไรไม่ได้เยอะในตอนนี้ แต่พี่จะบอกอิงว่า พี่รักอิงนะ และพี่จะทำให้อิงค่อยๆรักพี่”
“แล้วทำไมพี่ภีมไม่เล่าเรื่องในอดีตออกมาตอนนี้เลยล่ะคะ”
“เพราะพี่อยากให้อิงรักในตันตนของพี่ ไม่ใช่รักเพราะประทับใจในสิ่งที่พี่จะเล่า” เขาบอกเธอตามตรง
อิงลดาไม่รู้จะตอบอย่างไรดี เธอไม่คิดว่าเขาจะบอกว่ารักเธอแบบนี้ ไม่คิดมาก่อนว่าเธอดันมาทวงสัญญาแต่งงานกับเขาที่รอคอยเธอมาแสนนานโดยที่เธอเองยังจำเขาไม่ได้
เขาบอกว่าจะทำให้เธอรักเขา... แต่ถ้าเธอบอกตอนนี้ว่าเธอก็เริ่มมีใจให้เขาไปแล้ว ต้องโดนสามีจับกินทั้งตัวแน่ ในเมื่อเขาอยากทำให้การแต่งงานนี้สมบูรณ์ งั้นก็มารอดูกันว่าสามีคนนี้จะมีวีการอย่างไรเอาชนะใจเธอ
“เจ้าเล่ห์นัก”
“ช่วยไม่ได้นี่ครับ” เขาอมยิ้มแล้วยิ่งกระชับกอดเธอเข้าหาตัว
“คนฉวยโอกาส”
“แล้วแต่อิงจะคิดเลย แต่พี่ไม่ผิด เพราะว่าพี่ใช้สิทธิ์ของสามีอย่างถูกต้องตามกฎหมาย” เขาพูดอย่างหน้าไม่อาย แต่เธอกลับแอบอมยิ้มด้วยความพอใจ หัวใจของเธอเต้นแรงอยู่ในอ้อมกอดของสามีในนามอย่างเลี่ยงไม่ได้
************************
บทล่าสุด
กลรักคุณหมอแสนร้าย ตอนที่ 60 อารมณ์ดี
ณ ตึกศัลยกรรมประสาทและสมอง ภีมวัชเดินเข้าโรงพยาบาลด้วยใบหน้าที่เปื้อนยิ้มอย่างเห็นได้ชัด แสงแห่งความสุขฉายประกายอยู่ในดวงตาคมกริบของเขาอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ท่าทางที่เคยสุขุมและเคร่งขรึมบัดนี้กลับเต็มไปด้วยความสดชื่นและมีชีวิตชีวา เรียกเสียงฮือฮาจากพยาบาลสาวได้เป็นอย่างดีเสียงซุบซิบดังขึ้นทันที“แกดูสิ คุณหมอภีมยิ้มอีกแล้ว” พยาบาลสาวคนหนึ่งเอ่ยขึ้นขณะที่มองตามหลังเขาไป“วันนี้ยิ้มกว้างกว่าเมื่อวานอีกนะ”“ใช่ แปลกมากเลยนะ ปกติจะเห็นแต่หน้านิ่งๆ” อีกคนเสริมไม่ใช่แค่ในแผนกของเขา แต่ข่าวการเปลี่ยนแปลงของ คุณหมอภีม แพร่สะพัดไปทั่วทั้งโรงพยาบาลอย่างรวดเร็ว แพทย์และพยาบาลต่างก็รู้สึกประหลาดใจกับท่าทีที่เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงของเขาโดยที่ไม่มีใครล่วงรู้ถึงสาเหตุที่แท้จริง ยกเว้นณัชชาที่พอจะเดาสาเหตุนั้นออกแพทย์หญิงณัชชาที่กำลังตรวจคนไข้อยู่ในห้องทำงานได้ยินเสียงซุบซิบนินทาของพยาบาลสองสามคนดังแว่วเข้ามาในห้อง เธอจึงแอบเงี่ยหูฟังอย่างตั้งใจ“แกได้ยินเรื่องคุณหมอภีมไหม สองวันมานี้อารมณ
กลรักคุณหมอแสนร้าย ตอนที่ 59 เช้าวันใหม่
ในตอนเช้า ภีมวัชตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกที่เต็มไปด้วยความสุขและอิ่มเอมใจ เขาค่อยๆ ลืมตาขึ้น แล้วภาพแรกที่เห็นก็คือใบหน้าหวานที่กำลังหลับใหลอยู่บนอกของเขาอิงลดานอนหลับอย่างสบายใจ ผมยาวสลวยสีดำขลับระใบหน้าของเธอ ภีมวัชมองดูใบหน้านั้นอย่างหลงใหลและเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ ในที่สุดเขาก็ได้เป็นสามีของผู้หญิงที่เป็นรักแรกและรักเดียวของเขาแล้ว หลังจากที่ต้องเฝ้ารอคอยมานานถึงสิบปีภีมวัชใช้ปลายนิ้วเขี่ยปอยผมที่ปรกหน้าเธอออกอย่างแผ่วเบา สัมผัสที่อ่อนโยนทำให้เปลือกตาของอิงลดาเริ่มขยับ เธอกำลังจะรู้สึกตัวแล้ว เขารีบหลับตาลงทันที ทำเป็นแกล้งหลับ แล้วกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นกอดภรรยาในนามไว้ไม่ยอมปล่อยอิงลดาค่อยๆ ลืมตาขึ้น เธอรู้สึกถึงอ้อมกอดที่อบอุ่นและแข็งแกร่งของเขา แล้วตกใจไม่น้อยที่ตนเองนอนในอ้อมอกของเขาแบบนี้หญิงสาวค่อยๆดันตัวออกไป เธอมองใบหน้าที่หล่อเหลาของคนที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีที่กำลังหลับตาพริ้มอยู่ หญิงสาวยิ้มออกมาก่อนที่จะเอื้อมมือไปเขย่าแขนของเขาเบาๆ“พี่ภีมคะ ตื่นได้แล้ว”“ขออีกห้านาทีนะ” เขาพูดเสียงงัวเงีย ยังคงหลั
กลรักคุณหมอแสนร้าย ตอนที่ 58 คำสารภาพ
“จำที่พี่บอกได้ไหม หลังแต่งงานพี่มีบางอย่างจะบอกอิง” ภีมวัชพูดขึ้นท่ามกลางความเงียบงัน น้ำเสียงของเขานุ่มทุ้มจนทำให้เธอรู้สึกใจสั่นอิงลดาไม่ตอบ เธอเงียบฟังอย่างตั้งใจ“รู้ไหมว่าทำไมพี่ถึงยอมแต่งงานกับอิง” คำถามของเขาทำให้อิงลดาชะงักไปเล็กน้อย“ทำไมเหรอคะ” เธอถามเสียงเบาด้วยความสงสัยภีมวัชกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นอีกนิด แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความรู้สึกที่ยากจะบรรยาย“เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เราเจอกัน”อิงลดาเบิกตากว้างด้วยความตกใจ “ไม่จริง...เรา...เราเคยเจอกันแล้วเหรอคะ”“อืม เราเคยเจอกันเมื่อนานมาแล้ว” เขาตอบสั้นๆอิงลดารีบหันไปหาเขาอย่างรวดเร็ว ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและสงสัย“ที่ไหนคะ อิงจำไม่ได้เลย”ภีมวัชหัวเราะในลำคอเบาๆ“เมื่อสิบปีก่อน ที่มหาวิทยาลัย”คำพูดของเขาทำให้อิงลดาถึงกับเงียบไปทันที ความทรงจำของเธอถูกย้อนกลับไปเมื่อสิบปีก่อน แต่มันว่างเปล่า เธอไม่เคยมีภาพความทรงจ
กลรักคุณหมอแสนร้าย ตอนที่ 57 ห้องหอ
เมื่อมาถึงบ้าน ทั้งสองก็เดินเคียงกันเข้ามาด้วยรอยยิ้ม อิงลดากำลังจะเดินตรงไปที่ห้องนอนของตัวเอง แต่ภีมวัชกลับคว้ามือของเธอไว้เบาๆ“จะไปไหน” เขาถามเสียงนุ่มนวล“ก็เข้าห้องอิงไงคะ” เธอตอบด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความสงสัย“ห้องของอิงอยู่ที่นี่” เขาพูดพร้อมกับดึงมือเธอให้เดินตามเขามาที่หน้าห้องนอนของเขา อิงลดาชะงัก“แต่ว่าเราแต่งงานกันในนาม ยังไม่ได้แต่งจริงเสียหน่อย อีกอย่างอิงยังไม่ได้ย้ายของเลยนะคะ”“พี่ให้แม่จัดการให้แล้ว” ภีมวัชคลี่ยิ้มบางๆ ที่มุมปากคำพูดของภีมวัชทำให้อิงลดาถึงกับอ้าปากค้าง หัวใจของเธอเต้นแรงขึ้นอย่างควบคุมไม่ได้ ใบหน้าสวยหวานแดงก่ำด้วยความเขินอายและความตื่นเต้นภีมวัชเปิดประตูห้องนอนของเขาออก ภายในห้องที่ดูเรียบหรูและเป็นระเบียบเรียบร้อย บัดนี้มีข้าวของของเธอวางอยู่มุมห้องอย่างเป็นสัดส่วน“ยินดีต้อนรับสู่ห้องของเรานะ” ภีมวัชพูดพร้อมกับโอบไหล่ของเธอให้เดินเข้าไปในห้องนอนอิงลดามองสำรวจไปรอบๆ ห้องด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย เธอรู้สึก
กลรักคุณหมอแสนร้าย ตอนที่ 56 ความรู้สึกดีๆ
ภีมวัชขับรถพาอิงลดามาที่ห้างสรรพสินค้าชื่อดัง ก่อนจะเดินนำเธอไปยังร้านอาหารไทยสไตล์ฟิวชั่นที่ขึ้นชื่อเมื่อพนักงานนำเมนูมาให้ ภีมวัชก็ยื่นเมนูนั้นให้กับอิงลดา“อยากกินอะไรก็สั่งเลยนะ”อิงลดายิ้นรับ เธอเปิดเมนูดูอย่างตั้งใจ สั่งอาหารที่เธอชอบและคิดว่าเขาจะชอบด้วย พนักงานจดรายการอาหารแล้วเดินออกไป เหลือเพียงเขาสองคนนั่งอยู่ด้วยกันภีมวัชมองใบหน้าของอิงลดาอย่างหลงใหล ดวงตาคมกริบของเขาทอประกายความสุขอย่างที่ไม่มีใครเคยเห็นมาก่อนในแววตาของเขาหญิงสาวรู้สึกได้ถึงสายตาของเขา เธอเงยหน้าขึ้นมองสบตาเขานิดหน่อย“พี่ภีมมองอะไรคะ”“มองภรรยาของพี่ไง” ภีมวัชตอบด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนจนทำให้เธอรู้สึกใจสั่นใบหน้าของอิงลดาแดงก่ำ เธอหลุบตาลงมองแก้วน้ำที่วางอยู่ตรงหน้าอย่างเขินอาย หัวใจของเธอเต้นแรงกับคำว่าภรรยาที่เขาเรียกภีมวัชเองก็ไม่เคยมีประสบการณ์ความรักมาก่อน คำพูดที่เขาพูดไปก็ไม่รู้ว่ามันจะฟังดูเสี่ยวเกินไปหรือไม่ ต่างคนก็ต่างขวยเขินและเงียบไปพักใหญ่ ไม่รู้ว่าควรจะเริ่มพูดอะไรกันดีเมื่ออาหา
กลรักคุณหมอแสนร้าย ตอนที่ 55 ระยะห่าง
ณัชชาพยายามหลบหน้าภีมวัชเพื่อที่จะลดความเจ็บปวดให้ตัวเอง เธอใช้เวลาทั้งหมดในห้องทำงานของตัวเอง หรือไม่ก็อยู่กับคนไข้ เพื่อให้ตัวเองไม่มีโอกาสได้พบกับเขาเลย เธอรู้ดีว่าเธอต้องทำใจกับความสัมพันธ์ของเธอกับเขา แต่การกระทำของเธอมันช่างขัดแย้งกับความรู้สึกข้างในใจเหลือเกินพอถึงเวลาพักกลางวัน ณัชชาตัดสินใจเดินลงไปที่โรงอาหารของโรงพยาบาล เธอแอบหวังลึกๆ ว่าจะได้เจอภีมวัชที่นั่น เพราะปกติแล้วเขาจะมารับประทานอาหารกลางวันเป็นประจำสายตาของเธอสอดส่ายไปทั่วโรงอาหาร แต่ก็ไม่พบร่างสูงของคนที่เธอต้องการเจอ เธอเดินไปนั่งที่โต๊ะประจำด้วยสีหน้าที่ผิดหวังเล็กน้อยทันใดนั้น นายแพทย์ธนินทร์ก็เดินเข้ามานั่งที่โต๊ะเดียวกับเธอ พร้อมด้วยเพื่อนแพทย์อีกสองคน“เป็นอะไรไปหมอนัท ทำไมหน้าตาดูไม่ค่อยดีเลย”“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ แค่รู้สึกหิว แต่ไม่รู้จะกินอะไรดี” ณัชชายิ้มเจื่อนๆ“วันนี้ร้านข้าวแกงมีขนมจีนแกงเขียวหวานด้วย ของโปรดหมอนัทนี่ครับ ทำทีไรก็ไปจัดตลอด” หมอธนินทร์ถามพร้อมกับรอยยิ้ม“วันนี้ไม่อยากกินเส้นค่ะ”&l
บางทีคุณอาจจะชอบ
วิศวะร้อนรัก(20+)
Re-match I รีแมทช์53.7K viewsโทษทัณฑ์พิพาทใจ
ซูซี88.6K viewsเมียสวมรอย
ชะนีติดมันส์19.2K viewsเกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ
อี้เสี่ยวเหวิน64.8K viewsแพ้รักคนใจร้าย
วารินทร์ทิพย์62 viewsTattoo Secret - เสพรอยสัก
ภูผาสีน้ำเงิน298 viewsคุณพระอาทิตย์ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด
Pam18157 viewsพันธะลงทัณฑ์
เดลิล249 views
