บทที่ 13 - คนที่ไม่ควรแตะต้อง

[ บทที่ 13 ]

“คนที่ไม่ควรแตะต้อง”

“อึก... เดี๋ยว เดี๋ยวก่อน!” ทันทีที่เข้ามาในห้องส่วนตัว ร่างสูงกำยำของบอสเหนือก็ถูกวางลงบนเตียงนอนอย่างนุ่มนวล พร้อมกับการจู่โจมที่รวดเร็วของบอดี้การ์ดคนโปรดที่เฝ้ารอเวลานี้มานาน

ใบหน้าของบอสหนุ่มถูกจับให้หันไปรับจูบที่ดุดัน ดิบเถื่อน และแฝงไปด้วยความเอาแต่ใจของเทียนที่บดเบียดริมฝีปากลงมาอย่างรุนแรงและเร่าร้อนราวกับจะแผดเผาร่างกายของเขาให้มอดไหม้เป็นจุล ในขณะเดียวกันครามเองก็มือไวพอๆกัน อีกคนอาศัยในตอนที่เขาถูกรสจูบของเทียนมอมเมาถอดเสื้อผ้าของเขาออกจนหมดในระยะเวลาเพียงสั้นๆเท่านั้น

เฮือก!

กายแกร่งสะท้านเฮือกยามที่ยอดอกสีเข้มถูกดูดกลืนเข้าไปในโพรงปากของคราม เขาทำอะไรไม่ได้นอกจากครางเบาๆในลำคอด้วยความเสียวซ่านเพียงเท่านั้น

บอสเหนือจูบตอบกลับไปอย่างร้อนแรงและเร่าร้อนไม่แพ้กัน แผ่นอกเองก็แอ่นเข้าหาตอบรับสัมผัสจากบอดี้การ์ดอีกคนหนึ่ง ลิ้นเปียกชื้นตวัดไล้เลียยอดอกข้างหนึ่ง ในขณะที่อีกข้างก็ไม่ปล่อยให้ว่างเว้น มันถูกบดบี้ด้วยปลายนิ้ว สร้างความกระสันซ่านให้กับคนโดนกระทำจนต้องแอ่นหน้าอกเข้าหาอย่างเผลอไผล

“อ๊า!” ทันทีที่ริมฝีปากถูกปล่อยให้เป็นอิสระ บอสเหนือก็ส่งเสียงครางออกมาแทบจะทันที เทียนที่เห็นปฏิกิริยาตอบสนองของเจ้านายก็ยกยิ้มมุมปาก ก่อนจะเปลี่ยนเป้าหมายเป็นส่วนอ่อนไหวกลางกายที่ชูชันและเริ่มมีน้ำสีใสไหลเยิ้มออกมาจากส่วนปลายยอด

“ซี้ดดดดดดด เทียน!” บอสเหนือเบิกตาโพลง ผงกหัวขึ้นมองก็เห็นว่าเทียนกำลังใช้ริมฝีปากดูดกลืนท่อนลำของตนเองเข้าไปจนหมด เรียวลิ้นตวัดเน้นย้ำบริเวณส่วนปลายยอดมากเป็นพิเศษ เรียกเสียงครวญครางจากบอสเหนือได้เป็นอย่างดี

บอสเหนือที่ถูกจู่โจมจุดอ่อนไหวทั้งด้านบนและด้านล่างเริ่มหอบหายใจกระเส่าและรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆตามระดับของอารมณ์ที่เดือดพล่าน ทั้งหน้าอกและสะโพกแอ่นเข้าหาตอบสนองต่อการปรนเปรอของบอดี้การ์ดทั้งสองคนอย่างร่านร้อน ความเสียวซ่านจากการถูกโจมตีจุดอ่อนไหวทั้งสองทางเรียกเสียงครวญครางจากบอสเหนือได้อย่างง่ายดาย นิ้วมือนิ้วเท้าจิกเกร็งเพื่อระบายความซ่านเสียวที่ก่อตัวขึ้น

“อึก!” เทียนแทบจะหายใจไม่ออก เมื่อเจ้านายสวนสะโพกเข้าหารัวเร็วและรุนแรงจนส่วนปลายยอดชนเข้ากับคอหอยของตนเองซ้ำๆ แต่การกระทำนี้ก็ทำให้เขาได้รู้ว่าบอสใกล้จะไปถึงจุดหมายปลายทางแล้ว และตัวเขาก็ไม่คิดจะทรมานผู้เป็นนายมากไปกว่านี้ เรียวลิ้นสากตวัดไล้เลียไปตามความยาวของท่อนลำ ก่อนจะวกกลับไปบี้บริเวณส่วนปลายยอดซ้ำๆ จนเจ้าของท่อนลำในปากส่งเสียงครางต่ำด้วยความพึงพอใจ

“อา... จะแตก อึก! กูจะแตก!” บอสเหนือสูดปากครางด้วยความเสียวซ่าน มือใหญ่จับศีรษะของเทียนเอาไว้แน่น พร้อมกับสวนสะโพกเข้าหาริมฝีปากของอีกฝ่ายรัวเร็ว หน้าอกเองก็แอ่นรับสัมผัสจากครามที่ใช้ทั้งลิ้นและนิ้วปรนเปรอยอดอกสีเข้มทั้งสองข้างให้อย่างเอาใจ

“อืมมมมมมมม!” บอสหนุ่มครางยาวเป็นครั้งสุดท้าย สะโพกแกร่งแอ่นเข้าหาโพรงปากอุ่นร้อน พร้อมกันนั้นลาวาขุ่นข้นก็ทะลักทลายพวยพุ่งออกมาในปริมาณมาก ทว่าเทียนกลับไม่นึกรังเกียจ อีกทั้งยังกลืนของเหลวที่ถูกปล่อยเข้ามาในปากลงคอไปจนหมดทุกหยาดหยด

“ทำให้ผมหน่อยนะครับ บอส” ครามเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงแหบพร่าบ่งบอกถึงอารมณ์ของเจ้าตัวได้เป็นอย่างดี บอสเหนือหลุบตาลงมองส่วนกลางกายของบอดี้การ์ดคนโปรดที่ขยายใหญ่พร้อมรบเต็มที่ก็ได้แต่ลอบกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่

มือใหญ่ของครามกดศีรษะของนายเหนือหัวสินธวานนท์ให้โน้มลงไปใกล้แท่งร้อนของตนเอง ก่อนที่เจ้านายจะใช้ลิ้นสากเลียไปตามความยาว กระทั่งหยุดลงบริเวณส่วนหัวแดงก่ำซึ่งเป็นจุดรวมสัมผัส เรียกเสียงครางต่ำจากเจ้าของลำร้อนได้เป็นอย่างดี

“อา... ดีครับ บอส อมเข้าไปลึกๆเลยครับ ซี้ดดดด” ครามสูดปากครางด้วยความเสียวซ่าน เมื่อบอสเหนืออ้าปากครอบครองส่วนกลางกายของตนเองเข้าไปจนหมด

เทียนที่เห็นแบบนั้นก็เริ่มจะทนไม่ไหวแล้วเหมือนกัน ชายหนุ่มตัดสินใจลงไปเล่นกับรูด้านหลังที่เริ่มฉ่ำแฉะจากความต้องการของเจ้านาย ปลายลิ้นเลยเลียแต่เพียงภายนอก จนเจ้าของรูร้อนแข้งขาสั่นระริก อยากจะครางออกมาก็ทำไม่ได้ เพราะติดที่มีลำร้อนของครามอุดปากเอาไว้อยู่

“อืมมมมม... ดี ดีครับ บอส เลียตรงหัวแรงๆ- ซี้ดดดดด” ครามแหงนหน้าครวญครางไม่ขาดปาก มือใหญ่เผลอกดศีรษะของเจ้านายหนุ่มจนส่วนปลายของแท่งร้อนในโพรงปากชนเข้ากับคอหอยของบอสเหนือจนเกือบจะสำลัก

“อ่อก!” บอสเหนือตาลีตาเหลือกยกมือขึ้นดันท่อนขาแข็งแรงของครามเอาไว้แทบไม่ทันเมื่อรู้สึกได้ว่าท่อนลำในโพรงปากเข้ามาลึกมากจนเกินไป ขณะเดียวกันสะโพกก็แอ่นรับลิ้นเปียกชื้นที่สอดเข้าไปในโพรงคับแคบด้านหลัง มันตวัดระรัวอยู่ภายในเพียงตื้นๆ แต่สัมผัสเปียกชื้นที่ครูดถูไปทั่วผนังอ่อนนุ่มภายในก็ทำให้คนโดนกระทำเสียวซ่านแทบขาดใจ

“อา... พอก่อนครับ ผมยังไม่อยากแตกในปากบอส” ครามเอ่ยบอกเสียงพร่า พร้อมกับดันศีรษะของเจ้านายหนุ่มออกได้ทันก่อนที่เขาจะได้แตกคาปากของบอสจริงๆ

เทียนเองก็รับรู้ได้ถึงสิ่งที่ครามคิดถึงได้ผละออกจากรูร้อนที่ขมิบตอดรัดลิ้นเขาระรัวราวกับไม่อยากให้ผละจากไป ดวงตาคู่คมจ้องมองรูรักของบอสเหนือที่ขมิบตอดรัดอากาศจนเห็นเนื้อที่อยู่ด้านใน มันขมิบระรัวราวกับกำลังต้องการให้อะไรบางอย่างเข้าไปเติมเต็ม และครามก็ไม่รอช้าที่จะให้ในสิ่งที่บอสหนุ่มต้องการทันที

“อ๊า!” บอสเหนือหวีดครางออกมาดังลั่นเมื่อบอดี้การ์ดคนโปรดขยับมาซ้อนอยู่ด้านหลัง พร้อมกับกระแทกกายเข้ามาทีเดียวจนสุดความยาว ส่วนปลายของท่อนลำกระทบเข้ากับจุดกระสันภายในให้คนด้านหน้าเสียวซ่านจนดวงตาเหลือกลอย

“เสียวขนาดนั้นเลยเหรอครับ ดูหน้าบอสตอนนี้สิ” ครามจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาคมเข้มของเจ้านายผ่านกระจกบานใหญ่ที่มองเห็นทุกท่วงท่าและสีหน้าของพวกเขาอย่างชัดเจน

โดยเฉพาะกับบอสเหนือที่ตอนนี้มีสีหน้าร่านราคะเสียจนไม่เหมือนกับบอสเหนือในยามปกติที่ทุกคนพบเห็นเลยด้วยซ้ำ

“ทำหน้าแบบนั้น... อยากได้คxยของผมมากเลยสินะ ซี้ดดดดด” ครามพูดพร้อมกับสูดปากครางด้วยความเสียว เมื่อท่อนลำของเขาถูกตอดรัดระรัวจนแทบจะแตกคารู

“มึงก็ไม่น่าถามคำถามที่รู้ดีอยู่แล้วเลยนะ คราม” เทียนเอ่ยบอกกับเพื่อนสนิท เห็นสีหน้าของบอสเป็นแบบนี้แล้วมันก็ทำให้ตัวเขาแทบจะทนไม่ไหวแล้วเหมือนกัน

“นั่นสินะ” ครามเอ่ยพร้อมรอยยิ้มมุมปาก สะโพกแกร่งกระแทกกระทั้นด้วยจังหวะรัวเร็วเสียจนคนเป็นบอสหายใจหายคอแทบไม่ทัน สองมือใหญ่กำผ้าปูที่นอนแน่นและแทบจะดึงทึ้งจนมันขาดวิ่นคามือ สติทั้งหมดถูกทำลายลงแทบไม่เหลือชิ้นดี

เทียนที่เฝ้ามองปฏิกิริยาของเจ้านายหนุ่มอดรนทนไม่ไหว มือใหญ่เอื้อมลงไปกอบกุมลำร้อนของตนเองพร้อมขยับข้อมือรัวเร็ว ดวงตาคู่คมยังคงไม่ละสายตาไปจากใบหน้าร่านราคะของบอสหนุ่ม

“อา... บอส บอสครับ!” เสียงทุ้มครางเรียกชื่อเจ้านายไปพร้อมๆกับจังหวะการขยับข้อมือ การกระทำนั้นยิ่งทำให้สมองของบอสเหนือถูกย้อมไปด้วยสีขาวโพลน ดวงตาคมดุลอยเคว้งไร้จุดโฟกัส ทว่าสองหูยังคงได้ยินเสียงครางต่ำเรียกชื่อของตนเองย้ำๆจากบอดี้การ์ดคนโปรดทั้งสองคน

“ซี้ดดดดดด บอสรัดผมแน่นขึ้นนะครับ หรือจะมีอารมณ์เพราะเสียงครางเรียกชื่อบอสของเทียน ?” ครามเอ่ยกระซิบข้างใบหูของบอสหนุ่มด้วยน้ำเสียงแหบพร่า สะโพกยังคงขยับเข้าออกรัวเร็วส่งลำร้อนเข้าไปบดขยี้ยังจุดเสียวภายในกายครั้งแล้วครั้งเล่า

“อ๊า! อื้อ แรง แรงไป อะ อ๊า” บอสเหนือส่งเสียงครางไม่ขาดปาก ถึงปากจะบอกแบบนั้น แต่สะโพกกลับแอ่นรับการกระทำของคนที่ซ้อนอยู่ด้านหลัง ในขณะที่ดวงตาทั้งสองข้างมองสบเข้ากับลูกน้องอีกคนหนึ่งที่กำลังรูดรั้งแก่นกายของตนเองพร้อมกับครางเรียกชื่อเขาซ้ำๆ

“บอส! อึก บอส บอสครับ!” โพรงชื้นแฉะหดรัดท่อนลำของครามถี่รัว จนเจ้าของท่อนลำสูดปากครางด้วยความเสียวซ่าน รู้สึกได้ถึงผนังอ่อนนุ่มที่กระตุกเร่าๆเป็นสัญญาณว่าบอสหนุ่มใกล้จะไปถึงจุดหมายปลายทางแล้ว

ครามที่รู้แบบนั้นก็ยิ่งหยัดกายเข้าออกรัวเร็วและลึกเสียจนคนโดนกระทำอ้าปากครางลั่นห้องอย่างไม่กลัวว่าจะมีใครผ่านมาได้ยิน กายแกร่งสีน้ำผึ้งบิดเร่าไปมาด้วยความเสียวซ่านแทบขาดใจ

“อ๊า! จะแตก อึก จะแตกแล้ว!”

“ซี้ดดดดด พร้อม พร้อมกันนะครับ”

ครามกระแทกกายเข้าออกอีกเพียงไม่กี่ครั้ง กายแกร่งสีน้ำผึ้งก็กระตุกเกร็งฉีดพ่นน้ำคาวข้นหนืดออกมาจนเลอะผ้าปูที่นอน พร้อมกันนั้นครามเองก็ปลดปล่อยเข้าไปในโพรงคับแคบจนล้นทะลัก

เทียนที่จับจ้องปฏิกิริยาของเจ้านายหนุ่มอยู่นานก็ทนไม่ไหวแล้วเช่นกัน มือแกร่งขยับรูดรั้งท่อนลำของตนเองรัวเร็ว จนกระทั่งเดินทางมาถึงปลายทางสุดท้ายของห้วงอารมณ์ในที่สุด

พรึ่บ!

“อ๊า! เทียน” ยังไม่ทันได้พักหายใจหายคอดี ร่างกายที่ถูกกระตุ้นปรนเปรอจากบอดี้การ์ดคนโปรดก็ถูกผลักให้นอนราบลงบนเตียงนอนอีกครั้ง พร้อมกับรูร้อนที่เริ่มบวมแดงจากการถูกสอดใส่ถูกเติมเต็มอีกครั้งด้วยท่อนลำที่กลับมาขยายใหญ่อีกครั้ง หลังจากพึ่งปลดปล่อยไปเมื่อสักครู่นี้

“อ๊า อื้อ เบา เบาหน่อย!”

“ไม่ไหว แฮ่ก เบาไม่ไหวครับ บอส” เทียนไม่ได้อยากจะทำรุนแรงกับเจ้านาย แต่เพราะอดทนมาอย่างยาวนานเลยทำให้สติของเขาขาดผึงและเผลอกระทำรุนแรงกับเจ้านายของตนเอง

“อื้อ... ระแรง อึก แรงไป” บอสเหนือส่ายสะบัดใบหน้าไปมาจนเส้นผมแตกกระจายอยู่บนหมอนนุ่ม สองมือขยำผ้าปูที่นอนแน่นเพื่อระบายความเสียวซ่านที่ก่อตัวขึ้นอีกครั้ง

“ขอ ขอโทษครับ บอส อืมมมมม” ปกติแล้วเทียนมักจะเป็นคนหนึ่งที่เวลามีเซ็กส์กับบอสเหนือแล้วจะอ่อนโยนและทะนุถนอมเจ้านายของตนเองเป็นอย่างดี แต่ครั้งนี้ดูแตกต่างไปจากทุกๆครั้ง เพราะในสายตาของบอสหนุ่มในตอนนี้แล้ว...

เทียนในตอนนี้กลายร่างเป็นหมาป่าล่าเนื้อไปเสียแล้ว!

“เบามือกับบอสหน่อย ไอ้เทียน” ครามที่พึ่งกลับออกมาจากห้องน้ำ หลังจากปล่อยให้เทียนจัดการบอสเหนือเป็นคนต่อไปเอ่ยปรามเสียงเข้ม

“กูก็พยายามอยู่ แต่ว่า... อึก! กูทนไม่ไหว” เทียนเอ่ยบอกเสียงพร่า สะโพกแกร่งหยัดกายเคลื่อนไหวเข้าออกรัวเร็วให้ส่วนปลายยอดกระทบเข้ากับจุดไวสัมผัสภายในกายของบอสหนุ่มจนเขาแทบทนไม่ไหว นิ้วมือนิ้วเท้าต่างก็จิกเกร็งด้วยความกระสันซ่าน

“คราม อื้อ... คราม” บอสเหนือปรือตาขึ้นมองบอดี้การ์ดคนโปรดอีกคนหนึ่งด้วยแววตาเว้าวอน ทว่าสีหน้าและแววตาแบบนั้นประกอบกับเสียงครางเรียกชื่อเขามันยิ่งทำให้ครามแทบจะทนไม่ไหวไปอีกคนหนึ่ง ส่วนกลางกายที่สงบลงแล้วเริ่มกลับมาตื่นตัวอีกครั้งหนึ่ง

“อย่าบอกผมแบบนั้นสิครับ บอส” ครามขบกรามแน่น เขาไม่อยากเผลอทำรุนแรงกับบอสไปอีกคนหนึ่งหรอกนะ

“อ๊า! ทะเทียน ลึก อึก ลึกไปแล้ว!” บอสเหนือตาเหลือกค้าง สะโพกพยายามขยับหนีจากลำร้อนที่บดขยี้จุดกระสันในร่างกายเน้นย้ำ แต่ก็ถูกมือใหญ่ของเทียนคว้ากลับไปที่เดิม ไม่ยอมให้หนีไปโดยง่าย

“จะหนีไปไหนครับ บอส”

“มะมันเสียว ฮึก มากไป อื้อ มะมากไปแล้ว!”

“ผมรู้ว่าบอสชอบแบบนี้ ชอบไม่ใช่เหรอครับ แรงๆลึกๆแบบนี้!”

“อ๊า!” บอสเหนือส่ายหน้าไปมาบนหมอนนุ่ม สองมือปัดป่ายไปทั่วเตียงนอนขนาดใหญ่ราวกับไม่รู้ว่าควรจะวางมือไว้ตรงไหนดี

“อื้อ!” ครามที่จ้องมองสีหน้าและท่าทางยั่วยวนของเจ้านายอยู่นานทนไม่ไหว ชายหนุ่มขยับเข้าไปใกล้และบดเบียดริมฝีปากลงมาอย่างรุนแรง สัมผัสดุดันดิบเถื่อนของบอดี้การ์ดคนโปรดทำให้บอสหนุ่มที่ไม่ทันได้ตั้งตัวแทบจะหายใจไม่ทัน ริมฝีปากเผยออ้าออกเพียงเล็กน้อยเพื่อให้ครามสอดแทรกเรียวลิ้นเข้ามาเกี่ยวกระหวัดแลกน้ำลายอยู่ในโพรงปาก

รสจูบของครามร้อนแรงเสียจนบอสเหนือแทบจะตัวอ่อนระทวยไปกับสัมผัสนั้น ก่อนที่ชายหนุ่มจะต้องผละออกมาส่งเสียงครางลั่น เมื่อบอดี้การ์ดอีกคนหนึ่งกระแทกกายเข้ามาลึกจนคนโดนกระทำแข้งขาสั่นระริก

“อ๊า! เทียน ลึก ฮึก มะมันลึก!”

“ซี้ดดดดดด ผมรู้ว่าบอสชอบแบบนี้ ดูสิ... ตรงนี้ของบอสมันรัดของผมแน่นเชียวนะ” เทียนสูดปากครางต่ำด้วยความเสียวซ่านไม่ต่างกัน ปลายนิ้วแตะสัมผัสเข้ากับช่องทางคับแคบด้านหลังที่หลั่งน้ำหล่อลื่นผสมปนเปไปกับคราบน้ำคาวที่ครามทิ้งเอาไว้เมื่อสักครู่นี้ออกมาไม่หยุด

“จะ อื้อ จะไม่ไหว อึก จะไม่ไหวแล้ว!” จุดกระสันถูกบดขยี้ครั้งแล้วครั้งเล่า จนบอสเหนือแทบจะทนไม่ไหว ท่อนลำด้านหน้าที่ไม่มีใครแตะต้องสั่นระริกและบวมเป่งใกล้จะระเบิดเต็มที

“อึก! คราม อื้อ ไอ้คราม!” บอสเหนือเบิกตากว้างส่งเสียงครางเรียกชื่อครามไม่หยุด สะโพกแกร่งแอ่นขึ้นรับสัมผัสจากโพรงปากอุ่นร้อนที่ครอบครองตัวตนของเขาเอาไว้ทั้งหมด ลิ้นเปียกชื้นตวัดไล้เลียไปตามความยาวของแท่งเนื้อในโพรงปาก ก่อนจะตวัดเลียเน้นย้ำบริเวณส่วนปลายยอดมากเป็นพิเศษเสียจนบอสหนุ่มขาสั่นด้วยความเสียวซ่าน

“อึก บอส บอสครับ!”

“อ๊า! จะแตก อื้อ จะแตกแล้ว อะ อ๊า!” บอสเหนือที่ถูกกระตุ้นเร้าจากทั้งด้านหน้าและด้านหลังหวีดครางลั่น ดวงตาคมดุเหลือกลอยไร้จุดโฟกัส สะโพกแอ่นรับการปรนเปรอจากทั้งสองทาง ปลายเท้าจิกเกร็งงองุ้มเข้าหากันด้วยความกระสันซ่าน

“ผมก็ใกล้ อึก ใกล้แล้วครับ อา...”

“แตก... อะ อ๊า แตก แตกแล้ว อ๊า!” บอสเหนืออ้าปากครางยาวจนน้ำลายไหลเลอะขอบปาก สะโพกแกร่งดีดเด้งเข้าหาโพรงปากอุ่นร้อนของครามที่ครอบครองตัวตนของเขาเอาไว้ ท่อนลำบวมเป่งภายในโพรงปากกระตุกพร้อมปลดปล่อยหยาดน้ำขุ่นข้นเข้าไปในโพรงปากของครามจนหมดทุกหยาดหยด

พร้อมกันนั้นร่างสูงใหญ่ของเทียนเองก็เร่งกระแทกกายบดขยี้จุดกระสันในกายของบอสเหนืออีกเพียงไม่กี่ครั้งก็ฉีดพ่นลาวาขุ่นข้นเข้าไปในโพรงคับแคบจนล้นทะลักออกมาด้านนอก

หลังจากได้ปลดปล่อยออกมาถึงสามครั้ง บอสเหนือก็ทิ้งกายลงนอนราบบนเตียงนอนกว้าง แผงอกกว้างสีน้ำผึ้งกระเพื่อมไหวด้วยความเหน็ดเหนื่อยจากกิจกรรมรักบนเตียงเมื่อสักครู่นี้

“บอสครับ” ครามเอ่ยเรียกชื่อเจ้านายหนุ่มเสียงพร่า พร้อมกับเริ่มขยับกายเข้าไปคลอเคลียคนที่นอนนิ่งไม่ไหวติงอยู่ตรงหน้า ทว่ายังไม่ทันได้ทำอะไรมากไปกว่านี้ ใบหน้าหล่อเหลาก็ถูกดันออกมาด้วยมือแกร่งของผู้เป็นนายที่รู้ทันความคิดของตนเองดีว่ากำลังคิดอะไรอยู่

“กูรู้ทันความคิดมึงนะ คราม”

“ผมอยากได้อีก แค่ครั้งเดียวมันจะไปพออะไร”

“ให้กูพักก่อน- โอ้ย! ไอ้เทียน มึงเป็นหมาหรือไงวะ!” ยังพูดไม่ทันจบประโยคดีก็ต้องหันไปโวยวายใส่ใครอีกคนที่โน้มตัวลงมากัดไหล่ของเขาเต็มแรงจนขึ้นรอยฟัน

“อีกนะครับ... บอส” ดวงตาคู่คมจ้องมองเจ้านายของตนเองอย่างออดอ้อนเสียจนบอสเหนือถอนหายใจออกมาเสียงดัง

“เออ กูรู้อยู่แล้วว่าสำหรับพวกมึง... แค่ครั้งเดียวมันไม่พอ” สิ้นประโยคนั้น บอสเหนือก็เห็นประกายความดีใจผ่านทางแววตาของบอดี้การ์ดทั้งสองคน เหมือนเห็นหูกับหางส่ายไปส่ายมาด้วยความดีใจ

แน่นอนว่าหลังจากนั้น บอสเหนือก็แทบจะหมดเรี่ยวหมดแรงไปกับการถูกเคี่ยวกรำอยู่นานเกือบค่อนคืน กว่าพวกมันสองคนจะปล่อยให้เขาได้นอนก็ในตอนเกือบรุ่งสางของอีกวันหนึ่ง หรือก็คือในรอบสุดท้ายที่เขาบอกให้พวกมันพอและขู่ว่าถ้าพวกมันยังไม่พอจะไม่ยอมให้พวกมันเอาเขาอีกเป็นเดือน

นั่นแหละ... ทั้งครามและเทียนถึงได้ยอมหยุดและยอมปล่อยให้เขานอนพักแต่โดยดี

_

“คราม” เสียงเรียกชื่อในระยะใกล้ ทำให้เจ้าของชื่อที่พึ่งจะออกมาจากห้องนอนของบอสเหนือหันไปมอง

“พี่พฤกษ์”

“บอสล่ะ” คนมาใหม่เอ่ยถามหาเจ้านายของตนเอง แม้จะพอเดาได้ว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อคืนนี้ก็ตาม

“ยังไม่ตื่นครับ นอนกอดกับไอ้เทียนอยู่บนเตียง”

“อืม”

“พี่มีอะไรกับบอสหรือเปล่าครับ หรือว่าวันนี้บอสมีงานที่ไหน” ครามเอ่ยถามขึ้น

“มีตอนเย็น ปล่อยให้บอสนอนไปก่อนก็ได้”

“ครับ งั้นผมขอตัวไปหาอะไรให้บอสทานก่อนนะครับ”

“เดี๋ยวก่อน ไอ้คราม”

“ครับ ?” ครามหันไปมองบอดี้การ์ดรุ่นพี่ที่เอ่ยรั้งตนเองเอาไว้ ใบหน้าหล่อเหลาของอีกฝ่ายดูเคร่งเครียดเสียจนเขาอดที่จะถามไม่ได้

“เป็นอะไรรึเปล่า สีหน้าพี่ดูเครียดๆนะ”

“งานตอนเย็นวันนี้ ใครเป็นคนตามไปคุ้มกันบอส”

“เหมือนจะเป็นไอ้เขมกับโชนนะพี่”

“งั้นเหรอ”

“มีอะไรรึเปล่าครับ”

“มึงไปด้วยได้มั้ยวะ สามคนยังไงก็ต้องดีกว่าสองคน” สิ้นประโยคนั้น ครามก็เหมือนจะเดาได้ทันทีว่าอะไรจะเกิดขึ้น

“มีคนจ้องจะทำร้ายบอสเหรอพี่”

“อืม งานครั้งนี้เป็นงานใหญ่ กูไม่อยากให้บอสมีอันตรายอะไร” เขาจะไม่กังวลเลย ถ้าหากว่างานนี้ไม่ใช่งานใหญ่ที่คนร้ายมักจะสามารถแฝงตัวเพื่อจัดการบอสของพวกเขาได้อย่างง่ายดาย

เพราะเป็นงานขนาดใหญ่นี่แหละ ศัตรูมันถึงได้คิดจะลอบเล่นงานบอสของพวกเขาผ่านงานใหญ่ในค่ำคืนนี้

“กูมีลางสังหรณ์ว่าจะเกิดเรื่องไม่ดีกับบอส”

“ลางสังหรณ์ของพี่แม่นยำจนน่ากลัวเลยนะ” ครามเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เริ่มเป็นกังวล เพราะจากประสบการณ์ที่ผ่านมา ลางสังหรณ์ของพี่พฤกษ์มักจะแม่นยำเกิน 90% เสมอ

นั่นแหละที่น่ากลัวและน่าเป็นกังวล

“กูถึงได้มาขอร้องมึงให้ไปกับสองคนนั้นด้วย”

“ได้ครับ แต่บอสจะไม่สงสัยเหรอพี่” เขาไม่ติดอะไรหรอกหากจะต้องตามไปคุ้มกันบอสอีกคน แต่กลัวว่าบอสเหนือจะสงสัยน่ะสิว่าทำไมถึงเพิ่มเขาเข้าไปอีกคนหนึ่ง

“ไม่สงสัยหรอก แค่เพิ่มมึงเข้าไปอีกคน”

“โอเคครับ แต่น่าจะให้พี่รามหรือพี่ปราบไปด้วยไม่ดีกว่าเหรอครับ” ในหมู่พวกเขาแล้ว คนที่ถนัดเรื่องการต่อสู้และใช้อาวุธมากที่สุดก็คือปราบกับรามนั่นแหละ

“พวกมันไม่ว่างน่ะสิ” พฤกษ์เอ่ยตอบคำถามนั้นกลับไป เขาไปถามสองคนนั้นมาแล้ว แต่พวกมันดันไม่ว่างพร้อมๆกันเสียได้

“ยังไงก็ขอฝากมึงด้วย กูเชื่อใจมึงนะ คราม” พฤกษ์ยกมือขึ้นตบบ่ากว้างของรุ่นน้องคนสนิทสองสามที

“ได้ ผมจะปกป้องบอสด้วยชีวิตของผมเลยครับ”

“ถ้าเป็นไปได้ กูก็ไม่อยากเสียใครไปเลยสักคน เพราะฉะนั้น...”

“……”

“มึงเองก็ต้องรอดกลับมาให้ได้เหมือนกันนะเว้ย คราม” พวกเขาอยู่ด้วยกันและผูกพันกันมาเนิ่นนาน ถ้าเป็นไปได้ก็ไม่อยากเสียใครไปเลยแม้แต่คนเดียว ถึงจะไม่ใช่พี่น้องกันแท้ๆ แต่พวกเขาก็รักกันเหมือนดั่งพี่น้องที่เกิดมาจากท้องแม่เดียวกัน

“ครับ ผมจะรอดกลับมาให้ได้”

“ว่าแต่... พี่จะไปไหนเหรอ” ครามถามขึ้นเมื่อสังเกตเห็นชุดที่อีกฝ่ายสวมใส่อยู่ มันไม่เหมือนชุดอยู่บ้านเลยสักนิด

“จะออกไปจัดการอะไรนิดหน่อย”

“เรื่องหนอนที่อยู่ใกล้ตัวบอสนั่นน่ะเหรอ” พวกเขารู้ว่ามีหนอนบ่อนไส้อยู่ใกล้ตัวบอสเหนือมาโดยตลอด แต่พึ่งจะจับได้คาหนังคาเขาเมื่อไม่นานมานี้ แน่นอนว่าบอสเหนือเองก็รับรู้ว่ามีหนอนอยู่ใกล้ตัวถึงได้ปล่อยให้พวกเขาจัดการกันเองโดยไม่คิดจะยื่นมือเข้ามายุ่ง

เพราะเชื่อใจและไว้ใจว่าพวกเขาจะสามารถจัดการได้โดยไม่ต้องให้ถึงมือบอสของพวกเขา

“ใช่”

“ตอนนี้มันอยู่ที่ไหน”

“ถูกจับขังไว้ที่ห้องใต้ดิน”

“สภาพของมันล่ะ”

“กูกำลังจะไปดู ตอนนี้ไอ้โรมน่าจะกำลังง้างปากมันอยู่” สิ้นประโยคนั้น ครามก็พยักหน้ารับคำ ถ้าหากพี่โรมเป็นคนง้างปาก อีกไม่นานก็คงจะยอมปริปากสาวไปถึงตัวบอสใหญ่ได้ไม่ยาก

“น่าเสียดาย ผมเองก็อยากจะไปจัดการมันด้วยตัวเองเหมือนกัน”

“ไม่ต้องให้ถึงมือมึงหรอก แค่ไอ้โรมคนเดียวก็เอาอยู่แล้ว”

“ก็จริง”

“หน้าที่ของมึงในตอนนี้คือดูแลบอส รับผิดชอบการกระทำของตัวเองเมื่อคืนนี้ซะ”

“รู้แล้วล่ะน่า ก็กำลังรับผิดชอบอยู่นี่ไง” ครามเอ่ยบอกเสียงขุ่น เขาก็ไม่ได้ปัดความรับผิดชอบสักหน่อย แค่อยากจะไปดูสภาพของไอ้คนที่มันคิดทรยศหักหลังบอสของพวกเขาเท่านั้น

อยากไปทำให้มันรู้ว่าบอสเหนือคือคนที่มันไม่สมควรแตะต้องมากที่สุด

“พี่พฤกษ์”

“เออ ว่าไง”

“ฝากจัดการมันแทนผมด้วยนะพี่”

“ไม่ต้องห่วงหรอก กูจะทำให้มันได้รู้...”

“……”

“ว่าการยื่นมือมาแตะต้องคนที่มันไม่สมควรจะแตะต้องมากที่สุด... ผลลัพธ์สุดท้ายมันจะเป็นยังไง”